«Έπειτα, ο βασιλιάς διέταξε να βγουν όλοι στους δρόμους για να θαυμάσουν τα καινούρια του ρούχα. Καθώς περνούσε ανάμεσα στους υπηκόους του, που είχαν μείνει άφωνοι, φώναζε καμαρώνοντας:
– Μόνο όσοι είναι έξυπνοι μπορούν να δουν τα ρούχα μου!
Και οι καημένοι οι άνθρωποι χειροκροτούσαν και φώναζαν ενθουσιασμένοι ότι τα καινούρια ρούχα του βασιλιά ήταν καταπληκτικά!
Ξαφνικά όμως, μέσα από το πλήθος, πετάχτηκε ένα αγοράκι που πλησίασε το βασιλιά και άρχισε να φωνάζει:
– Κοιτάξτε! Ο βασιλιάς βγήκε στο δρόμο γυμνός! Θα κρυώσει!».
«200 χρόνια μετά την επανάσταση» λέει το διαφημιστικό σλόγκαν της επιτροπής «Ελλάδα 2021» στα ΜΜΕ. Κοινώς οι νικητές της επανάστασης του 1821 διοργανώνουν γιορτές και πανηγύρια για την νίκη τους. Οι νικητές δεν είναι άλλοι, παρά οι διεθνείς κυριαρχικοί μηχανισμοί που με κόπο, λιθαράκι λιθαράκι εδώ και δύο αιώνες, κατασκεύασαν ένα κράτος όπου θα μπορούν να το χρησιμοποιούν στους εκάστοτε σκοπούς τους. Το παραμύθι χτίστηκε κυρίως με μπόλικη εθνική υπερηφάνεια, ανεξαρτησία και γενναιότητα και στις μέρες μας μεταλλάσσεται σε «συνδιαχείριση», μοίρασμα και στο βάθος εταιρείες υδρογονανθράκων. Όλα χωράνε στο παραμύθι και με την κατάλληλη πολιτική, πολλοί δυστυχώς θα είναι αυτοί που θα το πιστέψουν. Συνέχεια
Anarchy press gr 