Μνήμη του πρώτου Ολοκαυτώματος: Η εκθεμελίωση του πολυθεϊστικού κόσμου και η δολοφονία της Υπατίας

Η ιερότερη υποχρέωση που έχουμε απέναντι στην Ιστορία, είναι να την ξαναγράψουμε επιτέλους τίμια, λαμβάνοντας υπόψιν και την πλευρά όσων με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έχουν εξολοθρευτεί.  Βλάσσης Γ. Ρασσιάς

Σε έναν κόσμο όπου οι «σοφοί» και οι «αγανακτισμένοι» ομιλούν συνεχώς για δικαιώματα, είναι σημαντικό, έστω από ολίγους, να γίνεται λόγος  για δικαιοσύνη. Τη δικαιοσύνη του αυτο-νόητου, αυτήν που προκύπτει από τα ευγενέστερα στοιχεία της ανθρώπινης φύσεως, αλλά και από τα αντίστοιχα όλων των πολιτισμών, αυτά που αναδεικνύουν τις ανθρώπινες αρετές και τις εναρμονίζουν με τη Φύση και τον Κόσμο.

Και η αξία αυτής της δικαιοσύνης είναι άχρονη, δεν σκύβει εμπρός στους αιώνες˙ συναντά τη μνήμη σε μια ενάρετη συγχορδία, που απελευθερώνει ολιστικά. Εμπρός σε τούτη τη μελωδία, οι ιδεολογίες γίνονται κονιορτός, γιατί δεν έχουν τίποτε το δίκαιο ούτε το αξιομνημόνευτο. Αντιθέτως, παράγουν μονίμως φανατισμό και μισαλλοδοξία, ερεθίζοντας στον άνθρωπο ό,τι πιο φαύλο, ασεβές και ελεεινό μπορεί να εκφράσει, με λόγια και έργα.