Anarchy press gr
Αυτό είναι το θέμα της συζήτησης που θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 20 Ιουνίου 2019 στις 6 το απόγευμα, στον χώρο της ΑΝΑΡΧΙΚΗΣ ΑΡΧΕΙΟΘΗΚΗΣ, στην οδό Σαριπόλου 8 (δίπλα στο αρχαιολογικό μουσείο).
Η εκδήλωση γίνεται στο πλαίσιο του αντί-εκλογικού διημέρου σκέψης και δράσης.
Πριν από την έναρξη θα γίνει προβολή σχετική με το υπό συζήτηση θέμα.
«…Στις συγκρούσεις τόσων αιώνων ανάμεσα στην ελευθέρια και την εξουσία, ή, με αλλά λόγια, ανάμεσα στην κοινωνική ανισότητα και στις κοινωνικές κάστες, το επίμαχο ζήτημα δεν ήταν πραγματικά οι σχέσεις ανάμεσα στην κοινωνία και το άτομο ή η αύξηση της ανεξαρτησίας του ατόμου σε βάρος του κοινωνικού ελέγχου ή το αντίστροφο. Αφορούσε μάλλον την παρεμπόδιση οποιουδήποτε ατόμου από το να καταπιέζει τα αλλά, την παροχή σε όλους των ιδίων δικαιωμάτων και των ιδίων μέσων δραστηριοποίησης. Αφορούσε την αντικατάσταση της πρωτοβουλίας των λίγων, που καταλήγει αναγκαστικά στην καταπίεση όλων των άλλων, με την πρωτοβουλία των πολλών, που καταλήγει, όπως είναι φυσικό, να ωφελεί όλους…»(Ερρίκο Μαλατέστα, Χωρίς Εξουσία.)
Οι επιμέρους πολιτικές τεχνικές, που χρησιμοποιούν οι εκάστοτε εξουσιαστές ή και οι δημαγωγοί, αναδεικνύουν τις προθέσεις και τα ωφέλη που προσδοκούν. Σε κάθε εποχή η εξουσία φροντίζει να διαθέτει ανθρώπους που θα χειρίζονται τον λόγο με τέτοιον τρόπο ώστε να μπορούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Η κατεύθυνση που ο κάθε πολιτικός φορέας είναι στραμμένος φέρει ανθρώπους ή στελέχη ή και ολόκληρες ομάδες που επιμελούνται λεπτομερώς τους λόγους του πολιτικού προσώπου, που υποστηρίζουν. Φυσικά, το φαινόμενο αυτό δεν θα ήταν δυνατό να εκλείπει από την Αθήνα του 4ου αιώνα π.Χ. Το πολιτικό κατασκεύασμα της δημοκρατίας των Αθηνών ανέδειξε δεινούς ρήτορες. Ουσιαστικά, πρόκειται για ανθρώπους που χειρίζονται τον λόγο με άνεση και ευχέρεια και τον πλάθουν, σύμφωνα με τις συνθήκες της πολιτικής που εξυπηρετούν.
Σύμφωνα με τον Αριστοτέλη υπάρχουν τρία είδη ρητορικών λόγων οι συμβουλευτικοί[1], οι δικανικοί[2] και οι επιδεικτικοί[3] (πανηγυρικοί). Με τους λόγους αυτούς εγκω-μιάζονται ή επικρίνονται πράξεις και πρόσωπα του παρόντος με συχνές αναδρομές στο παρελθόν και προβλέψεις του μέλλοντος. Συνέχεια
«Ως τότε (σ.σ. δεκαετία του ’90), όμως, η επικάλυψη και η αλλοδιείσδυση κόμματος-κράτους-κοινωνικών οργανώσεων θα γεννήσει ένα από τα πιο απεχθή χαρακτηριστικά της πασοκικής εξουσίας. Αυτό που οι εχθροί αλλά και τα στελέχη του ίδιου του Πασοκ, συμπεριλαμβανομένου του Α. Παπανδρέου, αποκάλεσαν αλαζονεία της εξουσίας. Ένα ήθος και ένα ύφος άσκησης της εξουσίας γεμάτο επιθετικότητα προς τον αντίπαλο, περιφρόνηση προς τους θεσμούς, υποκρισία των λόγων και των επιδιώξεων, αναξιοκρατικών επιλογών, μαζικού πελατειασμού, υποταγής των θεσμών και των θεσμισμένων διαδικασιών στο στεγνό κομματικό συμφέρον, και εν αρχή ή εν τέλει ευεπίφορο στην διαφθορά και στον χρηματισμό. Ο «πρασινοφρουρός, ο κομματικός που συνεχώς παρεμβαίνει στις κρατικές λειτουργίες και στους κρατικούς λειτουργούς για πελατειακούς λόγους, ο κομματικός που έχοντας την κομματική-κρατική εξουσία γίνεται διώκτης των αντιφρονούντων αποτέλεσε γέννημα εκείνης της περιόδου και εκείνου του ήθους της εξουσίας». (Γιάννης Βούλγαρης, Η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης 1974-1990)
Λέγεται συχνά αν και για διαφορετικούς λόγους και από διαφορετικούς αφετηρίες ότι το κράτος έχει συνέχεια. Ως αναρχικοί θα συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν πιστεύοντας ακράδαντα ότι οι εξουσιαστικές διαφορές και αντιθέσεις όχι μόνο δεν αναιρούν, αλλά αντίθετα εμπεδώνουν τις κοινές επιδιώξεις και στοχεύσεις, που πρώτα απ’ όλα προϋποθέτουν την επιβολή με οποιουσδήποτε όρους στον κοινωνικό χώρο που ελέγχουν μέσω των διαθέσιμων θεσμών και μηχανισμών.
Η πρόσφατη κομμουνιστική διαχείριση των εξουσιαστικών υποθέσεων είναι παραδειγματική όσον αφορά τα παραπάνω. Δυνάμωσε την εξουσία στο σύνολό της αφ’ ενός συνδεόμενη άμεσα με σημαντικά τμήματα του «παλιού και διεφθαρμένου πολιτικού προσωπικού» με τον πλέον λειτουργικό τρόπο, την ίδια στιγμή που τα κατήγγειλε και μάλιστα με ιδιαίτερη δήθεν σφοδρότητα.
Αφ’ ετέρου, πρόσφερε το απαραίτητο «έδαφος» στις υπόλοιπες εξουσιαστικές μερίδες να ανασυγκροτηθούν, την ίδια ώρα που μιλούσε στους «ιθαγενείς» για τις «μάταιες» προσπάθειες παλινόρθωσης τού «παλαιού καθεστώτος». Ταυτόχρονα, εξ ίσου υποδειγματικά, ακινητοποίησε τα δυναμικότερα τμήματα του κοινωνικού χώρου από οποιαδήποτε, έστω και υποτυπώδη, διεκδίκηση σε μια χρονική έκταση διόλου ασήμαντη, αφού η απομάκρυνση από τις τελευταίες σκληρές αντιμνημονιακές κοινωνικές συγκρούσεις έγινε ακόμη μεγαλύτερη. Συνέχεια
Σε δεκάδες στρατιωτικές βάσεις σε όλη την ΗΠΑ το δίκτυο νερού έχει δηλητηριαστεί με υπερφθοριωμένες ενώσεις. Στο Κολοράντο Σπρινγκς, ο στρατός έχει μηνυθεί για υπερφθοριωμένες ενώσεις που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή πυροσβεστικού αφρού. Οι ενώσεις αυτές έχουν μολύνει το νερό, ίσως και για δεκαετίες.
Αλλά το πρόβλημα δεν περιορίζεται μόνο σε περιοχές κοντά σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Μια μελέτη του 2007 εκτιμά ότι αυτές οι ενώσεις είναι στο αίμα του 98% των Αμερικανών. Περισσότερα από 1.500 δίκτυα πόσιμου νερού στις ΗΠΑ θα μπορούσαν να μολυνθούν από αυτές τις ενώσεις, επηρεάζοντας πάνω από 100 εκατομμύρια ανθρώπους σε τουλάχιστον 43 πολιτείες. Συνέχεια
Τρεις δημοσιογράφοι απειλούνται με φυλάκιση και τεράστια πρόστιμα για τη δημοσίευση εκθέσεων σχετικά με τη χρήση των γαλλικών όπλων στην Υεμένη. Οι δημοσιογράφοι που χρησιμοποίησαν απόρρητα έγγραφα για να αποκαλύψουν τη συμμετοχή της Γαλλίας στον πόλεμο στην Υεμένη. Συνέχεια
Σύμφωνα με την εφημερίδα Le Monde: «Από το 2010 η Coca-Cola έχει χρηματοδοτήσει με περισσότερα από 8 εκατ. ευρώ ειδικούς σε διάφορους ιατρικούς οργανισμούς, καθώς επίσης και αθλητές ή άλλα πρόσωπα αναγνωρίσιμα στην κοινωνία. Στη Γαλλία, όπως και σε άλλες χώρες, αυτές οι χρηματοδοτήσεις ισοδυναμούν στη μεγάλη πλειονότητά τους με επικοινωνιακά κονδύλια ή με καθαρές διαφημιστικές χορηγίες και όχι για τη διενέργεια αυθεντικών επιστημονικών εργασιών […] Διαιτολόγοι, διατροφολόγοι και αθλητίατροι…
Τα περισσότερα από τα 18 άτομα που αναφέρονται είναι επαγγελματίες της υγείας, οι πλέον αρμόδιοι για να συστήσουν στους πελάτες τους, αλλά και στα μέσα ενημέρωσης και στα διάφορα σεμινάρια που συμμετέχουν τη μη κατανάλωση ζαχαρούχων αναψυκτικών». Γαλλικές εταιρείες που χρηματοδοτήθηκαν από την Coca- Cola είναι η CréaBio, η οποία εισέπραξε 930.000 ευρώ για έρευνα που πραγματοποίησε για τα γλυκαντικά στα ροφήματα. Συνέχεια
H DARPA είναι οργανισμός του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ και δραστηριοποιείται από το 1958 στην ανάπτυξη αναδυόμενων στρατιωτικών τεχνολογιών. Η DARPA ανακοίνωσε πρόσφατα τις ομάδες που θα λάβουν χρηματοδότηση στο πλαίσιο του προγράμματος «Επόμενη γενιά μη χειρουργικής νευροτεχνολογίας». Οι συμμετέχοντες θα ασχοληθούν με την ανάπτυξη της τεχνολογίας για την ταχεία και απρόσκοπτη επικοινωνία μεταξύ του ανθρώπινου εγκεφάλου με μηχανήματα, χωρίς να απαιτείται χειρουργική επέμβαση.
Μια ομάδα επιστημόνων θα εισάγει σε εθελοντές, γενετικά τροποποιημένους ιούς που θα αλληλεπιδρούν με τους νευρώνες στον εγκέφαλο. Σκοπός είναι ο ιός σε συνδυασμό με νανοσωματίδια και ένα ειδικό ακουστικό, να δημιουργεί μια τηλεπαθητική επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων και των μηχανών. Αυτοί οι γενετικά τροποποιημένοι «φορείς ιών» έχουν μοναδικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορές. Σε συνδυασμό με ένα ακουστικό το οποίο ενεργοποιεί μια ισχυρή υπέρυθρη ακτίνα μέσα από το κρανίο, θα μπορεί να δημιουργείται μια «εικόνα» του εγκεφάλου. Η ομάδα ελπίζει ότι το ακουστικό και ο ιός μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την εισαγωγή ήχων, εικόνων ή μηνυμάτων στο μυαλό του ατόμου. Το τελικό αποτέλεσμα θα είναι κάτι παρόμοιο με ένα ηλεκτροεγκεφαλογράφημα, αλλά με εξαιρετικά ακριβή και αμφίδρομη επικοινωνία. Συνέχεια
«Η μαϊμού που ανεβαίνει στον κοκοφοίνικα πρέπει να έχει καθαρό κώλο». (Αφρικανική παροιμία)
Σύμφωνα με τον Νίκο Φίλη, ο πρώτος λόγος της ήττας του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι «εφήρμοσε Μνημόνια με νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Ο επώδυνος συμβιβασμός έφερε και άλλους συμβιβασμούς», πρόσθεσε σχολιάζοντας πως «δεν υπήρξε κόμμα που να γλίτωσε από τα Μνημόνια. Η ΝΔ έχασε και ανασυγκροτήθηκε και το ΠΑΣΟΚ εξαερώθηκε». Ξεχνά, βέβαια, ο Φίλης ότι ο Συριζα γιγαντώθηκε ακριβώς πάνω στα συντρίμμια μιας κοινωνίας, και ότι αποτέλεσε την μακροβιότερη μνημονιακή κυβέρνηση με τις ευλογίες των «θεσμών», επειδή όχι μόνο υποκλίθηκε εις τας υποδείξεις, αλλά αποτέλεσε την πιο αξιόπιστη εγγύηση όσον αφορά την αφομοίωση των κοινωνικών αντιδράσεων.
Μιλώντας στο ραδιόφωνο news247, ο Π. Σκουρλέτης εκτίμησε και αυτός ως βασικότερη αιτία της ήττας του κόμματός του «το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αναγκάστηκε να υλοποιήσει μια πολιτική που δεν ήταν δικιά του, αλλά αποτέλεσμα ενός συμβιβασμού», αλλά παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να πιστεύει (;) ότι «διαφορετικά εκφράζονται οι πολίτες όταν εκλέγουν κυβέρνηση και όταν στέλνουν αντιπροσώπους στην Ευρωβουλή, βλέποντας μάλιστα ορατό να εφαρμοστεί το πρόγραμμα του κ. Μητσοτάκη». Συνέχεια
(Έτσι παρέρχεται η (μάταιη) δόξα σ’ αυτόν τον κόσμο…)
«Κανένας αποχαιρετισμός στον κόσμο δεν είναι τόσο βαρύς, όσο ο αποχαιρετισμός της δύναμης της εξουσίας». (Ταλεϋράνδος, 1754-1838, Γάλλος Υπουργός Εξωτερικών)
«Θα αναλάβουμε και την ευθύνη μας σε όλα» είπε ο πάλαι ποτέ κομισσάριος του διαστήματος και εκ των διακεκριμένων κρατικών αξιωματούχων του καθεστώτος Τσίπρα ο Νίκος Ο Παππάς (με κεφαλαία ψωριάρηδες αντικαθεστωτικοί, έτσι για να μαθαίνετε τρόπους) προσθέτοντας ότι «δεν φτάνει να κάνει τη μία γκάφα μετά την άλλη ο αντίπαλος, Θα πρέπει να δούμε και τα μηνύματά μας για τα διακυβεύματα που αφορούν τη ζωή του κόσμου». Μιλώντας δε για τη στάση που θα τηρήσει η Ν.Δ. στο διάστημα που μεσολαβεί μέχρι τις εκλογές, σημείωσε ότι «θα κάνει τα πάντα για να κρυφτεί» και «ο κ. Μητσοτάκης θα κάνει προσπάθεια να το παίξει άχρωμος και άοσμος».
Δηλαδή αν συλλαμβάνουμε με τον σωστό τρόπο και δεν είναι εύκολο, το αναγνωρίζουμε, την αεροδιαστημική σκέψη του Παππά, ο Μητσοτάκης έκανε την μια γκάφα μετά την άλλη, αλλά παρ’ όλα αυτά κέρδισε τις ευρωεκλογές με 9,5 μονάδες διαφορά. Δηλαδή, ο «λαός» αποφάσισε να διαλέξει τον «γκαφατζή» Μητσοτάκη παρά να αντέξει άλλο την «εθνοσωτήριον» κυβέρνηση του Τσίπρα, που το μόνο της «λάθος» είναι ότι απλά πρέπει να επανεξετάσει την επικοινωνιακή της μέθοδο για τα «διακυβεύματα που αφορούν τη ζωή του κόσμου». Φθάνει, λοιπόν, αυτό για να μπει στην θέση του αυτό το ελεεινό ερπετό της ακροδεξιάς, που τώρα είναι έτοιμο να κρυφθεί στην τρύπα του για να μην μυρίζει… Έλεος, και πάλι έλεος… Συνέχεια
«Υπάρχει μοναξιά στην κορυφή, αλλά τρως καλύτερα»… (Γνωμικόν, παλαιότατο, αλλά πάντα επίκαιρο)
«Το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι αντάξιο των προσδοκιών μας», βέλαξε βαθιά στεναχωρημένος ο ύψιστος κομμουνιστής ηγέτης Αλέξης Τσίπρα, απευθυνόμενος στον «κυρίαρχο», αλλά κατά πως φαίνεται καθυστερημένο, λαό του.
Ένας λαός ο οποίος προ ολίγου χαρακτηριζόταν περήφανος, έτοιμος να θυσιαστεί για τον ηγέτη του, τον ηγέτη που επευφημούσε, που δόξαζε, που τιμούσε για όλη την θαυμαστή αντιστασιακή του δράση ενάντια στο ΔΝΤ, στην ΕΕ, στο ΝΑΤΟ, στην επάρατη δεξιά, που έδιωξε τον Καμμένο στην ώρα του, τον ηγέτη που ξιφουλκεί ακόμα και τώρα ενάντια στα βοθροκάναλα, σε κάθε ακροδεξιά απόφυση της ΝΔ, τον ηγέτη που σήκωσε και πάλι ψηλά τα λάβαρα του αντιφασισμού απ’ άκρη σε άκρη σ’ αυτή την βασανισμένη χώρα, που θύμισε τα μεγαλειώδη λόγια του Άρη του Βελουχιώτη που τόσο προφητικά κατακεραύνωνε τα λαμόγια της εποχής του…
Ο πληγωμένος από τον λαό του, αλλά παρ’ όλα αυτά αρνούμενος να κατέβει από το καλάμι του, ο παρ’ όλα αυτά ανυπέρβλητος μέσα στην τραγικότητά του και την ελαφρότητα που την διακατέχει (καλά αυτό το τελευταίο είναι και γαμώ, εντάξει;;;) σφίγγει τα δόντια και συνεχίζει να παραληρεί. Συνέχεια
«Βίβα Παρτίτο κομμουνίστα, βίβα βικτόρια, βίβα ποπολάρι, βίβα ιντερνατσιοναλίσμο προλετάριο», ανέκραξε ο Κουτσουμπίνι ο παρτιζάνο, ο επιβλητικός γραμματέας του ΚΚΕ μεταφέροντας στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΙ στην Ρώμη τους χαιρετισμούς από τους κομμουνίστι ιν γκρέτσια. Ο Κουτσουμπίνι εξέπληξε τους πάντες διαβάζοντας τον λόγο του στα ιταλικά παρ’ ότι η κομμουνιστική του προφορά ήταν κάπως δυσνόητη. Είπε πολλά και σοβαρά ο Κουτσουμπίνι, μεταξύ άλλων, χαρακτήρισε τον Τσιπρίνι μασκαρά και τους ποπολάρι τούς χαρακτήρισε κοροϊδίνι αν τον ψηφίσουν και πάλι και πεισθούν στο παρλαμέντο του, αφού τούτι η γιουρόπα είναι αντιποπολάρι, και ότι οι πόπολοι δεν πρέπει να περιμένουν τίποτα.
Ο Πάνος Καμμένος, αφού έφαγε την κρυάδα των εκλογικών αποτελεσμάτων, αποφάνθηκε ότι ο Ελληνικός Λαός αποφάσισε δημοκρατικά, και διαβεβαίωσε ότι «Εργάστηκα με μόνο γνώμονα το συμφέρον της Πατρίδας, ο Θεός να προστατεύσει την Ελλάδα». Προφανώς είναι σίγουρος ότι ο Θεός κοιμήθηκε λίγο παραπάνω και ξύπνησε, όταν το κόμμα του εξαερώθηκε, οπότε οι ελπίδες είναι ακόμη ζωντανές. Συνέχεια
Τον τελευταίο καιρό βρίσκεται σε έξαρση η επίθεση των ευρωπαίων κυρίαρχων στο ελεύθερο διαδίκτυο. Η επίθεση έχει στόχο τον μεγαλύτερο έλεγχο και αυστηρό περιορισμό της πληροφόρησης και άποψης που υπάρχει και διακινείται. Η επίθεση, βέβαια, δεν περιορίζεται στην Ευρώπη αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο με διάφορες αφορμές. Η εξουσία πάντοτε είχε αλλεργία στην αλήθεια και σε ο,τιδήποτε θα μπορούσε να απελευθερώσει τον άνθρωπο από τα δεσμά της. Το διαδίκτυο μπορεί να προσφέρει πρόσβαση σε αμέτρητες πηγές και αρχεία που μπορούν να απελευθερώσουν την σκέψη του ανθρώπου και να τον βοηθήσουν να παύσει να είναι έρμαιο κάθε εξουσίας. Επίσης μπορεί να προσφέρει ενημέρωση, να γίνονται αντιληπτές οι βιαιότητες και οι κτηνωδίες της εξουσίας σε όλο τον πλανήτη. Επί πλέον, μέσω του διαδικτύου, ο καθένας μπορεί να αναδείξει και να ξεσκεπάσει ό,τι η εξουσία θέλει να κρύψει, να διαβάσει αναλύσεις και σχόλια και έτσι να μπορεί να δει ακόμα πιο καθαρά τα πράγματα γύρω του.
Τρία γεγονότα, φαινομενικά άσχετα μεταξύ τους, μέσα σε λίγες μέρες αποδεικνύουν ότι η κυριαρχία θέλει πάση θυσία να ελέγξει απόλυτα το διαδίκτυο. Στις 26 Μαρτίου ψηφίστηκε στο ευρωκοινοβούλιο ο νόμος για τα πνευματικά δικαιώματα. Στις 8 Απριλίου πέρασε από την επιτροπή LIBE του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ο ευρωπαϊκός τρομονόμος στο διαδίκτυο. Στόχος είναι ο νόμος να ψηφιστεί από την επόμενη ευρωβουλή. Τέλος στις 11 Απριλίου συνελήφθη ο ιδρυτής της ιστοσελίδας «Wikileaks» Τζούλιαν Ασάνζ. Τα τρία αυτά γεγονότα συνέβησαν μέσα σε διάστημα τριών εβδομάδων και μας φανερώνουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ότι η εξουσία επιθυμεί το Μαύρο στο διαδίκτυο και ότι πάση θυσία θα κάνει τα πάντα για να το ελέγξει ολοκληρωτικά. Ας δούμε, όμως, τα τρία αυτά γεγονότα πιο αναλυτικά. Συνέχεια
Ο 7ος κύκλος συζητήσεων θα πραγματοποιηθεί στο χώρο τής οδού Σαριπόλου 8 (δίπλα στο Αρχαιολογικό Μουσείο) Συνέχεια
Πεθαίνεις όλη την ώρα,
κάθε στιγμή που κρυφοκοιτάζεις πίσω από τις κουρτίνες,
σε κάθε σου άγγιγμα πεθαίνεις,
σε κάθε σου σκέψη και επιθυμία.
Είσαι ανάλαφρος, μα δεν μπορείς να πετάξεις. Συνέχεια
Από το Σάββατο 1 Ιουνίου 2019, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο σε σημεία όπου διατίθεται ο ημερήσιος και περιοδικός τύπος.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, του Κύκλου Σύνταξης, για αυτήν την έκδοση: Συνέχεια
«Στραβά πηγαίνεις κάβουρα, να ιδώ την προκοπή σου»
Η θητεία μιας ακόμη μνημονιακής κατοχικής κυβέρνησης (σύμφωνα και με την παλαιότερη δήλωση-παραδοχή του Πάνου Καμμένου ότι συμμετέχει σε κατοχική κυβέρνηση) της μακροβιότερης, μάλιστα, μετράει πλέον μέρες. Η χρήσιμη ή μάλλον η χρησιμοτάτη κομμουνιστική διαχείριση των εξουσιαστικών υποθέσεων επί των ημερών του λαοπρόβλητου «τίποτα», του μεγάλου ηγέτη, του «ομόνοια και καταπέλτη» Αλέξη Τσίπρα είναι εξόχως αδιαμφισβήτητη. Δεν χρειάζεται, νομίζουμε, να θυμίσουμε την βαθιά ικανοποίηση των «θεσμών», όπως του ΔΝΤ, της ΕΕ, της κυρά Μέρκελ και τόσων άλλων θαυμαστών του καθεστώτος Τσίπρα, που έκπληκτοι από ένα σημείο, υποκλίθηκαν στις «ικανότητες» του δουλικού τους. Όμως, όσο σημαντικές ήταν πράγματι και όσο και αν εκτιμήθηκαν σαν τέτοιες οι υπηρεσίες που προσφέρθηκαν, «υπάρχουν και άλλου πορτοκαλιές, που κάνουν πορτοκάλια»…
Εξ ίσου, όμως, χρήσιμος για την σταθερότητα του πολιτικού συστήματος είναι και ο τρόπος «εξόδου», είτε πρόκειται για προσωρινή είτε όχι. Ο «κυρίαρχος λαός», λοιπόν, αποφάσισε κατά πως φαίνεται, την αντικατάσταση του ενός «σωτήρα» με τον επόμενο, ο οποίος περιμένει εδώ και καιρό την σειρά του. Οι συνήθεις αυταπάτες θα πει κάποιος (τί περιμένατε δηλαδή;). Θα συμφωνήσουμε κατ’ αρχήν, αλλά θεωρούμε ότι μπορούμε να κάνουμε ορισμένες επισημάνσεις ή μάλλον να τις τονίσουμε εκ νέου. Συνέχεια
Όπως και να χτίζουν την εξουσία τους πάντα κάποια από τα θεμέλια τους θα καταρρέουν άλλοτε από την ορμητική ροή των χειμάρρων και άλλοτε από την ήρεμη ροή των υπόγειων ρευμάτων.
Έτσι είναι δυνατόν να παρομοιασθεί τό εκλογικό παιχνίδι των τελευταίων δεκαετιών, όπου το ρεύμα της μη συμμετοχής στις εκλογικές διαδικασίες αυξάνεται συνεχώς.
Παρά το ότι για την εκλογική διαδικασία της 26ης Μαΐου επιστρατεύθηκαν 69.821 υποψήφιοι (για δημοτικές, περιφερειακές, κοινοτικές εκλογές και για το κηφηνοβούλιο) προκειμένου να προσελκύσουν συγγενείς, φίλους, κολλητούς στο καφενείο, συμφεροντολόγους κ.ά., παρά το γεγονός ότι πολλοί από τους νέους ψηφοφόροι (αδαείς και άπειροι, ως επί το πλείστον, για ό,τι σχετίζεται με την εκλογική διαδικασία) συμμετείχαν, παρά την αθρόα πολιτογράφηση αλλοδαπών, παρά τα ψίχουλα που ομόφωνα τα κόμματα πέταξαν στους συνταξιούχους ώστε να τους δελεάσουν και να προσέλθουν στις κάλπες, παρά την έντονη προπαγάνδα για την δήθεν κρισιμότητα αυτών των εκλογών, και άλλες παρεμφερείς μπουρδολογίες, τα αποτελέσματα παραμένουν.Εκείνο που προέκυψε είναι η αποκομιδή σημαντικού αριθμού ψήφων από την ΝΔ, κυρίως σαν αντίθεση σ’ αυτό το άθλιο συνονθύλευμα στο οποίο είχε ανατεθεί η διαχείριση της εξουσίας και ως αποτέλεσμα της απελπισίας ψηφοφόρων των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων. Συνέχεια
