Anarchy press grΑπό την Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης: Συνέχεια ανάγνωσης
Διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής προχθές μέσα σε ένα καταιγισμό από οδοφράγματα, πέτρες, πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα, την ημέρα της επέτειου των περσινών αιματηρών συγκρούσεων…
Μια θάλασσα διαδηλωτών πλημμύρισε τους δρόμους του Σαν Κριστομπάλ. Πολλοί νεολαίοι είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους με μαντήλια και άρχισαν να πετάνε πέτρες στους μπάτσους… Συνέχεια ανάγνωσης
Όλες οι διαλέξεις και εκπαιδευτικές δραστηριότητες στα πανεπιστήμια του UKZN διακόπηκαν την Παρασκευή 13/2 για μια εβδομάδα τουλάχιστον.
Οι κινητοποιήσεις και πορείες των φοιτητών σαμποτάρισαν τις εκπαιδευτικές διαδικασίες στο Ντέρχαμ. Δέκα φοιτητές συνελήφθησαν με κατηγορίες για δημόσια βία. Συνέχεια ανάγνωσης
Θέλουμε κάποιον να κοιτάζει μέσα μας και να μη φοβάται, να μας συγχωρεί για τα πάντα, να καθρεφτίζει άφοβα τις ενοχές μας. Και τον είπαμε «θεό», που ξέρει, υποτίθεται, τι θα πει αγάπη, που παίζει τις ενοχές στα δάχτυλα, ξεπληρώνει κάθε στιγμή μνησικακίας, νομιμοποιεί κάθε έγκλημα. Το ίδιο το σύμπαν του ανήκει, του ανοίγει την πόρτα να περάσει, άρχοντας αυτός όλου του τρόμου, η ίδια η σιωπή είναι οι λέξεις του, κρατάει καλά το θάνατο και γνωρίζει τη ζωή. Κι έπειτα, ακόμη κι έναν άθεο θα μπορούσε να τον πείσει ότι, αφού εκείνος δεν πιστεύει στο «θεό», άρα αυτός υπάρχει. Συνέχεια ανάγνωσης
Ομάδα διαδηλωτών συγκρούστηκε με τους μπάτσους σε εκδήλωση του Εθνικού Κόμματος στο Ώκλαντ. Οι διαδηλωτές διαμαρτύρονταν για τις πολιτικές σε θέματα πρόνοιας και στέγασης και εμποδίστηκαν από τους μπάτσους καθώς προσέγγιζαν το Royal Akarana Yacht Club στο Ohaku. Συνέχεια ανάγνωσης
Όταν μια συζήτηση και το ενδιαφέρων τεχνηέντως περιστρέφεται στα σημεία, αγνοώντας ταυτόχρονα το πεδίο, δημιουργούνται φαινόμενα ανεστραμμένου καθρέπτη. Έτσι λοιπόν, με λίγα λόγια το αγγούρι είτε γράφεται με «γγ» είτε με «γκ» έχει μικρή σημασία όταν ο άλλος είναι πεινασμένος. Το ζήτημα της ορθογραφίας στην προκειμένη περίπτωση έγκειται στην προσπάθεια μετατροπής της γεύσης του αγγουριού σε γευστικό ερέθισμα σπάνιου εξωτικού φρούτου.
Συμπληρώθηκαν 70 χρόνια από τον βομβαρδισμό της Δρέσδης. Ήταν το τριήμερο 13,14 και 15 Φεβρουαρίου του 1945 και δύο ημέρες μετά από την συνδιάσκεψη της Γιάλτας (4-11 Φεβρουαρίου 1945), που η αεροπορία της Αγγλίας και των ΗΠΑ κατέστρεψαν την πόλη της Δρέσδης προξενώντας τον θάνατο αμάχων, των οποίων ο αριθμός υπολογίζεται στις 150.000 (πάντως, σύμφωνα με έγγραφο του Γκρόσε, Επιτελάρχη της πολιτικής αστυνομίας της Δρέσδη, οι νεκροί μέχρι τις 20 Μαρτίου 1945 ήταν 202.040 και από τις εκτιμήσεις του ο αριθμός θα πλησίαζε τις 250.000).
Θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι η πόλη είχε πληθυσμό 600.000 στους οποίους είχαν προστεθεί περίπου ένα εκατομμύριο άστεγοι πρόσφυγες, που είχαν μετακινηθεί από άλλες περιοχές λόγω των βομβαρδισμών τους από τους «συμμάχους». Παρά το ότι η πόλη είχε δεχθεί ήδη δύο αεροπορικές επιθέσεις στις 7 0κτωβρίου 1944 και στις 16 Ιανουαρίου 1945, εθεωρείτο ότι αυτές αποτελούσαν περιστασιακά συμβάντα και ότι δεν θα πραγματοποιούνταν μεγάλης κλίμακας βομβαρδισμοί εναντίον της. Σε γενικές γραμμές, η πόλη ήταν κυριολεκτικά ανοχύρωτη, αφού πολλά από τα αντιαεροπορικά της είχαν διασκορπισθεί στην Γερμανία προκειμένου να αντιμετωπίσουν άλλες ανάγκες. Συνέχεια ανάγνωσης
Το αίμα των θυμάτων δεν έχει στεγνώσει ακόμη στο Παρίσι, αλλά οι –όπως φαίνεται– προδιαγεγραμμένες συνέπειές του ήδη ξετυλίγονται με ταχύ ρυθμό.
Πρόκειται για την ελευθερία της έκφρασης ενάντια στο θρησκευτικό σκοταδισμό και την μισαλλοδοξία; Για τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό ενάντια στο Ισλάμ σε μια απόπειρα εκπλήρωσης της παλιάς «προφητείας» περί σύγκρουσης των πολιτισμών; Είναι άραγε το Ισλάμ το πρόβλημα ή η λεγόμενη «τρομοκρατία»; Φταίνε οι μετανάστες, είναι «ανίκανο» το κράτος να συνθέσει έναν πολυπολιτισμό της προκοπής, ή κάτι άλλο; Τί γίνεται στη Μέση Ανατολή και ποιά η σχέση της Γαλλικής κυβέρνησης –και ευρύτερα της Δύσης– με τους εκτελεστές; Τί σχέση έχουν όλα αυτά με την οικονομική «κρίση», τον πόλεμο των τιμών του πετρελαίου, την πτώση του ρουβλίου; Και τα ερωτήματα δεν σταματούν εδώ, καθώς η «μικρή» εικόνα μπλέκεται με την «μεγαλύτερη»… Λογικό, εφ’ όσον ο πλανήτης έχει μετατραπεί σε ενιαίο θέατρο πολέμου, αλλού «χαμηλής» και αλλού «υψηλής» έντασης με άγνωστη(;) κατάληξη.
Το τεχνικό σχολείο Tuna στην Άνω Δυτική περιφέρεια έκλεισε μετά τον ξεσηκωμό των σπουδαστών την Πέμπτη 12/2. Οι σπουδαστές εξαγριωμένοι άρχισαν να προκαλούν φθορές στο σχολείο. Η αφορμή δόθηκε από έναν καθηγητή που διέταξε μια μαθήτρια να ξεντυθεί μπροστά στους συμμαθητές της, επειδή δήθεν ήταν ντυμένη προκλητικά. Συνέχεια ανάγνωσης
Μια διαμαρτυρία φοιτητώνπου κινητοποιήθηκαν ενάντια στις εκπαιδευτικές μεταρρθμίσεις της ομοσπονδιακής κυβέρνησης σε πανεπιστήμιο του Σύδνεϋ πήρε βίαια χαρακτηριστικά.
Οι μπάτσοι επενέβησαν χρησιμοποιώντας σπρέι πιπεριού, για να διαλύσουν τους φοιτητές που προσπαθούσαν να εισβάλουν στο γραφείο του αυστραλού υπουργού παιδείας Christopher Pyne το πρωί της Παρασκευής 13/2. Συνέχεια ανάγνωσης
Οι ήσυχοι δρόμοι του Udyog Vihar, του κατασκευαστικού κόμβου του Gurgaon έμοιαζαν με ζώνη πολέμου την Πέμπτη 12/2. Περίπου 1000 εργαζόμενοι άρχισαν να καταστρέφουν εξοπλισμό σε εργοστάσια, πυρπόλησαν αυτοκίνητα και διέλυσαν έπιπλα σε πολλές εγκαταστάσεις.
Η αφορμή ήταν η είδηση ότι ένας συνάδελφός τους πέθανε μετά τη διαμάχη του με τη διεύθυνση και τους φύλακες ενός εργοστάσιου ενδυμάτων. Συνέχεια ανάγνωσης
Το βράδυ της Δευτέρας 9/2 οδηγοί αντέδρασαν στην κακοποίηση ενός μοτοσυκλετιστή από τροχόμπατσους στην πόλη Valledupar.
Φανέρωσε μου την μάσκα που κρύβεις κάτω από την μάσκα που φοράς. (Τρύπες, δια στόματος Γιάννη Αγγελάκα)
Μιας και διανύουμε τις μέρες που οι μεταμορφώσεις ευνοούνται αμετρίαστα, παρατηρούμε τόσο ταχείες αλλαγές προσωπείων, που λαμβάνουν χώρα σε διάστημα μικρότερο κι από τον κύκλο της αποκριάς. Τα μεταλλαγμένα του πάλαι ποτέ ΚΚΕ εσωτερικού, με την αμίμητη αριστοτεχνία τους στις πολιτικές μασκαράτες, κάνουν τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου να μοιάζουν με έκθετη φυλλάδα της πεντάρας στο πρωινό ανεμοβρόχι. Ο εχθρός, το ξέραμε, ήταν εκτός τειχών. Τον κοιτούσαμε να έρπει ή να πετάει, για να έρθει να μας κατασπαράξει. Με τις γροθιές σφιγμένες στην τσέπη, η εξ αριστερών ποικιλώνυμη κομπανία διεκδικεί μια νέα θέση στη θεωρία των παιγνίων με αρχηγό τον λάγνο ανθυποπιερότο κι ασκεπή γόη της Κουμουνδούρου Γιάνη Βαρουφάκη (με ένα «ν» παρακαλούμε και προσεχώς, ποιος ξέρει, ίσως κι άνευ τονισμού…). Συνέχεια ανάγνωσης
Οι δυνάμεις καταστολής συγκρούστηκαν με μικροπωλητές στους δρόμους της πρωτεύουσας Lilongwe στις 5/2. Oι μικροπωλητές διαμαρτύρονταν μπροστά από το δημαρχείο επειδή ο δήμαρχος είχε υποσχεθεί ότι θα τους παραχωρήσει μια έκταση για να πουλάνε την πραμάτεια τους. Συνέχεια ανάγνωσης
Ίσως πρέπει να αποσυρθούμε ευπρεπώς σε μια νηφάλια μέθη,
να ορίσουμε με τρυφερότητα ειρμούς και λύπες,
τα κεκτημένα στα ψίχουλα κάτω απ’ το γιορτινό τραπέζι,
του φωτός τα στίγματα, όταν οι νυσταγμένοι λεπτοδείκτες
τραμπαλίζουν ανερυθρίαστα στου χρόνου την καμπούρα.
Σφοδρές συγκρούσεις σημειώθηκαν την Τετάρτη 4/2 στη Μπραζίλια, στη συνοικία Sol Naciente, κατά τη διάρκεια έξωσης εκατοντάδων οικογενειών από φαβέλες. Είναι η μεγαλύτερη φαβέλα στην περιοχή. Συνέχεια ανάγνωσης
Το Μάρτη του 2002 ο Μπους ανήγγειλε τη σύσταση μιας σκιώδους κυβέρνησης που θα αναλάμβανε την εξουσία σε περίπτωση που οι συνθήκες του «πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία» θα έκαναν αδύνατη τη λειτουργία τής μέχρι τότε κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα μια «μυστική κυβέρνηση» υπάρχει από την εποχή της προεδρίας του Ρόναλντ Ρέηγκαν. Πρόκειται για μια μυστική οργάνωση που επανειλημμένα είχαν προσπαθήσει να την φέρουν στο προσκήνιο με διάφορα προσχήματα (όπως για παράδειγμα αυτό της καταπολέμηση των ναρκωτικών). Ο συγγραφέας του άρθρου, που δημοσιεύουμε εδώ, Harry V. Martin, από το 1995 επισημαίνει τις έκτακτες εξουσίες που ήδη είχαν δοθεί και τους στόχους που υπήρχαν. Μέσα από τον μανδύα της θεσμικής λειτουργίας της δημοκρατίας γίνονται τα πιο αποτρόπαια εγκλήματα του κράτους. Κι όταν αυτά δεν μπορούν να επεκταθούν τότε αναλαμβάνουν οι τρομοκρατικές του υπηρεσίες με διάφορα προσχήματα.
Όταν πραγματοποιήθηκαν οι επιθέσεις στην Ν. Υόρκη και την Ουάσιγκτον στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, μπροστά στην σύγχυση και τον πανικό που επικράτησε ανάμεσα στους ιθύνοντες των ΗΠΑ, ήρθε η ώρα της F.E.M.A. Οι διάφορες ανέκφραστες και εγκληματικές φυσιογνωμίες που ξαφνικά ανέλαβαν δράση μετά την 11η Σεπτέμβρη, άγνωστες μέχρι τότε στον κόσμο, ήταν πολύ γνωστές στον κλειστό κύκλο αυτών που έχουν την εξουσία στις ΗΠΑ. Ανέλαβαν λοιπόν τις έκτακτες εξουσίες και οδήγησαν στις σημερινές συνθήκες που επικρατούν εντός και εκτός αυτού του κράτους. Ο πατριωτικός νόμος που ψηφίστηκε από τον Μπους τζούνιορ αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στις προεδρικές εκτελεστικές εντολές που έχουν ήδη εκδοθεί, όπως θα δούμε αμέσως πιο κάτω. Απλά αποτελεί το αναγκαίο συμπλήρωμα για την επέκταση και εφαρμογή των πιο αποτρόπαιων εγκλημάτων.
Όσο για το Γκουαντανάμο, το σχέδιο είχε προετοιμαστεί προ πολλού. Σύμφωνα με αυτό προβλεπόταν η εγκατάσταση στρατοπέδων συγκέντρωσης για τον περιορισμό των κατηγορούμενων, χωρίς δίκη. Συνέχεια ανάγνωσης
Αναταραχή προκλήθηκε στην περιοχή Cocachacra (Islay) στις 31/1. Έγινε πορεία υπεράσπισης του ορυχείου Τία Μαρία που βρήκε αντιμέτωπους διαδηλωτές που εναντιώνονται στη λειτουργία του.
Περίπου 500 υποστηρικτές του ορυχείου συγκεντρώθηκαν στο δημοτιό μέγαρο Beningno Pérez Málaga και έκαναν πορεία στους δρόμους του Cocachacra. Συνέχεια ανάγνωσης
Κάτοικοι του Malamulele στο Limpopo πραγματοποίησαν συγκέντρωση στις 31/1 ενάντια στα σχέδια του δήμου για ένα σχέδιο ανάλογο του «Καλλικράτη». Οι κάτοικοι εξαγριώθηκαν από την αλαζονεία των αξιωματούχων και έστησαν οδοφράγματα με φλεγόμενα λάστιχα.
Την περασμένη χρονιά είχαν σημειωθεί σοβαρές συγκρούσεις στην ίδια περιοχή. Συνέχεια ανάγνωσης
Κεφάλαιο 2: Υποδιαιρέσεις της φυλής των Απάτσι
Οι Ινδιάνοι Απάτσι υποδιαιρούνται σε έξι υπό-φυλές. Σε μια από αυτές, τους Be-don-ko-he, ανήκω.
Η φυλή μας κατοίκησε αυτή την περιοχή της ορεινής χώρας, που εκτείνεται δυτικά απ’ την ανατολική γραμμή της Αριζόνας και νότια από τις πηγές του ποταμού Gila.
Ανατολικά από εμάς, ζούσαν οι Chi-hen-ne (Ojo Caliente, δηλαδή καυτό μάτι στα ισπανικά, καυτές πηγές) Απάτσι. Η φυλή μας δεν είχε ποτέ κανένα πρόβλημα μαζί τους. Ο Victoria, ο αρχηγός τους, ήταν πάντοτε φίλος μου. Πάντοτε βοηθούσε τη φυλή μας, όταν του ζητούσαμε βοήθεια. Έχασε τη ζωή του υπερασπιζόμενος τα δικαιώματα του λαού του. Ήταν καλός άνθρωπος και γενναίος πολεμιστής. Ο γιος του Charlie τώρα ζει εδώ στον καταυλισμό, μαζί μας.
Στα βόρειά μας ζούσαν οι Απάτσι του Λευκού Βουνού. Δεν ήταν πάντα με τους καλύτερους όρους με τη φυλή μας, αν και σπάνια είχαμε πόλεμο μεταξύ μας. Ήξερα τον αρχηγό τους, τον Hash-ka-ai-la, προσωπικά και τον θεωρούσα καλό πολεμιστή. Η εμβέλειά τους έφτανε μέχρι κοντά στους Ινδιάνους Ναβάχο, που δεν προέρχονταν απ’ το ίδιο αίμα με τους Απάτσι. Κάναμε συμβούλια με όλες τις φυλές Απάτσι, αλλά ποτέ με τους Ναβάχο. Ωστόσο, κάναμε ανταλλαγή αγαθών μαζί τους και κάποιες φορές τους επισκεπτόμασταν. Συνέχεια ανάγνωσης
Κι ένα νεκρό δέντρο αφήνει την σκιά του. Αυτοί όμως που έκαψαν τα πάντα βλέπουν μόνο σκιές. Κι αυτές οι σκιές είναι χειρότερο που μένουν. Καλύτερα να μην είχε μείνει τίποτα. Αυτές οι σκιές κινούνται και σε κυνηγούν σα φαντάσματα με το πρώτο αναιμικό αεράκι. Γλιστρούν μέσα στο θόρυβο να γίνουν άλικη βροχή, δοσμένη σε μια καταιγίδα που μαστιγώνει την όραση. Προσπερνούν τον χρόνο και το χώρο μέσα μας, δίχως μιλιά και χρώματα. Είναι οι εμπειρίες που δεν έγιναν γνώση, τα τρίμματα της ψυχής που δεν γέννησαν σπόρους ελευθερίας. Όλα γύρω και δίπλα μας. Σε μια συνεχή κατάτμηση άνευ όρων. Μέρα με την μέρα, με τα πόδια γυμνά να πληγιάζουν στο γαρμπίλι τ’ ανήφορου.
Κι ένα νεκρό δέντρο αφήνει την δροσιά του. Δακρύζει πορφύρα να γλυκάνει τις καμένες του ρίζες. Κι ο ιστός της γριάς αράχνης γίνεται φυλαχτό. Σφουγγίζει το ξέπνοο δάκρυ στα σπλάχνα του, δίνει φύση απ’ την φύση του. Λάφυρο από εφιάλτη. Αστικός τρόμος κι εν τάφω επιβίωση. Η μνήμη σμιλεμένη σε πρωινές δροσοσταλίδες. Η μνήμη που δεν υπακούει στα θέλγητρα του νόστου και προχωρεί εμπρός μονάχη. Η μνήμη που εκριζώνει τους οφθαλμούς της να υβρίσει τις οθόνες. Η γλύκα της καθαρής ύπαρξης και η κόσα του πολιτισμού πάνω απ’ τα κεφάλια μας. Τα σκιάχτρα που ξεπληρώνουν τον θάνατο με τις ζωές μας. Οι αχυρένιες τους μπούκλες βαμμένες στο αίμα∙ ξέθωρες κι ευάλωτες στου χρόνου τ’ ανεμογύρισμα. Ο χρόνος όμως δεν είναι με κανέναν. Συνωμοτεί ασταμάτητα εις βάρος όλων.
Δεκαεννιά φοιτητές συνελήφθησαν το βράδυ της 19/1 στο Λας Αμέρικας, για συμμετοχή στις διαδηλώσεις που έγιναν τις 2 προηγούμενες μέρες. Οι συλληφθέντες είναι φοιτητές αλλά και ανήλικοι. Στις πορείες σημειώθηκαν συγκρούσεις με τους μπάτσους του σοσιαλιστή προέδρου
Φοιτητές και άλλοι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν έξω από τα δικαστήρια για να απαιτήσουν την απελευθέρωση των συλληφθέντων. Συνέχεια ανάγνωσης
H αθέτηση των υποσχέσεων του κυβερνήτη Rochas Okorocha της πολιτείας Imo προς τους φοιτητές διαφόρων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων εν όψει των εκλογών της 28ης Φλεβάρη προκάλεσε την οργή των φοιτητών. Έκαναν διαδήλωση στις 28/1 και κατέστρεψαν εξοπλισμό σε κρατικά κτίρια στην πρωτεύουσα της πολιτείας Owerri. Συνέχεια ανάγνωσης
Στις 29/1 ο 5ημερος αποκλεισμός από καύσιμα στην πρωτεύουσα Port Moresby είχε ως αποτέλεσμα να κλείσουν κάποιοι ενεργειακοί σταθμοί. Τον αποκλεισμό έκαναν κάτοικοι από τη Hanuabada την περασμένη εβδομάδα μετά τη δολοφονία 2 χωρικών που φέρονται να πυροβολήθηκαν από μπάτσους. Συνέχεια ανάγνωσης
«Λάθος της αστυνομίας, καμουφλαρισμένη κατάδοση ή παράνομη πολιτική δράση, που τελικά αποκαλύπτεται; Και οι τρεις πιθανότητες είναι ανοικτές στην υπόθεση «Ντένις». Το πιο συναρπαστικό –αυτό που απαιτούν η φαντασία του συγγραφέα και οι προσδοκίες μερίδας των αναγνωστών– θα ήταν ένα ωραίο μυστήριο. […] Το στοιχείο της περιπέτειας υποβαθμίζει τελικά την αλήθεια, απαιτεί πιο καθημερινά διλήμματα. Όσο για την θεωρία της κατάδοσης, για την οποία έγινε νύξη σε προηγούμενες σελίδες, φαίνεται πιο αληθοφανής και θα μπορούσε να είναι εξίσου μυστηριώδης. […] Ειδοποιεί τις αρχές και καταδίδει όσους εμπλέκονται. Προσπαθώντας να καλύψει την προδοσία του, επειδή φοβάται για την ζωή του (και σ’ αυτήν την περίπτωση, για την εκδοχή της απόπειρας, θα προτιμούσαμε μια τρομοκρατική ομάδα, που θα μας έδινε την ευκαιρία ν’ ασχοληθούμε με τα τυπικά ηθικά διλήμματα των μελών της, όπως ο πιθανός θάνατος αθώων κατά την έκρηξη μιας βόμβας, ή να προβληματιστούμε για το δικαίωμα των λαών στην τυραννοκτονία κλπ), ο καθηγητής κατορθώνει τελικά να μείνει αφανής χάρη σε μια σκηνοθετημένη επιχείρηση της αστυνομίας, κατά την οποία κατηγορείται, συλλαμβάνεται και εξορίζεται σε άγνωστο πολυτελές καταφύγιο…». (Isaac Rosa, Το μάταιο χθες)
Τουλάχιστον 7 άτομα τραυματίστηκαν τη Δευτέρα 26/1 σε συγκρούσεις ανάμεσα στην κενυατική αστυνομία και ιθαγενείς Μασάι, οι οποίοι κατηγορούν τον τοπικό κυβερνήτη για διαφθορά και για παράνομο πλουτισμό από κονδύλια τουριστικά.
Με αφορμή την πρόσφατη αντιφασιστική συγκέντρωση και πορεία που πραγματοποιήθηκε ως «αντί-» στην ετήσια επετειακή συγκέντρωση της επιτροπής εθνικής μνήμης που τελεί υπό την αιγίδα της χρυσής αυγής, αναδημοσιεύουμε ένα παλαιότερο κείμενο σε σχέση με τις «αντιφασιστικές κινητοποιήσεις» που έγιναν πριν από ενάμισυ χρόνο στην Καλαμάτα με αφορμή την ανακοίνωση για την διοργάνωση ακροδεξιού φεστιβάλ νεολαίας, το οποίο, εν τέλει, απαγορεύτηκε από τις τοπικές αρχές.
Αν και υπάρχει αρκετή χρονική απόσταση από αυτό το συμβάν, το βέβαιο είναι πως η λογική του ετεροκαθορισμού εξακολουθεί να κυριαρχεί και συνδυάζεται με διάφορου τύπου αποπροσανατολισμούς. Βεβαίως στην τελευταία αυτή κινητοποίηση διαπιστώνεται ότι η αντιφασιστική δράση κινήθηκε ομοθυμαδόν μέσα στα κοινά αποδεκτά όρια, χωρίς «παρεκτροπές». Δεν υπήρξαν αλυσίδες μπάτσων που θα απέκλειαν τα «ανεπιθύμητα τμήματα» της πορείας, η οποία δεν χρειάστηκε να υπερβεί τις παρατεταγμένες κλούβες μπροστά από τις οποίες δεν υπήρχαν αλυσίδες μπάτσων. Αυτοί βρίσκονταν πίσω από τις κλούβες χωρίς να εμποδίζουν όποιον ήθελε να περιδιαβεί ρεμβάζοντας στα πέριξ… Συνέχεια ανάγνωσης
Την Παρασκευή 20/1 σημειώθηκαν νέες συγκρούσεις σε Σάο Πάουλο και Μπραζίλια, με αφορμή τις αυξήσεις στις τιμές των εισιτηρίων. Οι κινητοποιήσεις διεξάγονται εδώ και αρκετό καιρό. Συνέχεια ανάγνωσης
Περίπου 100 μαθητές δημοτικού και ομάδα διαδηλωτών προσπάθησαν την Πέμπτη 19/1 να ρίξουν έναν τοίχο που χωρίζει τα σχολικά κτίρια από τις αυλές που παίζουν τα παιδιά. Τα περισσότερα ήταν ηλικίας μεταξύ 8 και 13. Περίπου 40 πάνοπλοι μπάτσοι με τη συνοδεία σκυλιών έριξαν δακρυγόνα για να τους διαλύσουν. Συνέχεια ανάγνωσης
Αχ βρε Κωνσταντέν! Τι καμώματα είναι τούτα πάλι; Συ, κοτζάμ τέως να συνεντευξιάζεσαι στους πολύφημους τους Times κι αντί να ομιλείς έξω φρενών δια τον κομμουνιστικόν κίνδυνον, που απειλεί πλέον απ’ άκρου είς άκρον άπασα την ελληνικήν επικράτειαν, να βροντοφωνάζεις, ούτε λίγο ούτε πολύ, Alexis we love you!; Τι ντροπή κι όνειδος! Θα τρίζουν ακόμη και τα κόκκαλα της μητρός σου, της Φρειδερίκης της Παρακρατικιάς, με τις πομπές σου! Καλά, ουκ αισχύνεσαι, έστω κι ολίγον, δια το ιταμόν σου ατόπημα; Τα στέμματα Κωνσταντέν μου δεν παρεΐζουν με τ’ άστρα (λέμε τώρα…) τα ερυθρά! Μα εσύ όλα τα ελησμόνησες και φιλο-συριζαϊκές «κορώνες» εκστόμισες στην φυλλάδα την αλλοδαπή. Να δώσουμε, μας είπες, στον νέο ηγέτη (εδώ γελούν και τα σαλιγκάρια…) τουλάχιστον μια ευκαιρία. Καλά, αν υποψιαστώ πως ο Καμμένος είναι η αιτία που «υποφέρεις» γλυκά για το μέλλον της τρικολόρε (κι ολίγον ψεκασμένης) κυβέρνησης, τότε το επίθετό του σου αξίζει να το κάνεις χάρη! Συνέχεια ανάγνωσης
Μια λογοτεχνική αλληγορία για το αποτύπωμα μέσα μας ενός μέρους όσων αληθινών μοιραστήκαμε στον χώρο και τον χρόνο. Για αυτούς που χάθηκαν και δεν θέλησαν ποτέ να ξαναβρεθούν, αλλά κυρίως για όσους δεν έλειψαν στιγμή να μας συντροφεύουν στο δύσβατο μα πάντα γοητευτικό μονοπάτι της αλήθειας. Κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι ξεκάθαρα σκόπιμη.
Nαι, μπορώ να διαβάσω στα μάτια σου την απορία για τούτο το ασυνήθιστο σύνολο οστών και μυώνων που στέκεται εμπρός σου. Θα μπορούσα βεβαίως να σου γνωστοποιήσω με παρρησία πως το σαρκίο αυτό έχει δει καλύτερες μέρες και φωτεινότερες νύχτες. Το γνωρίζεις καλά άλλωστε. Μια τέτοια υπενθύμιση, μολονότι δεν θα είχε καμία απολύτως σημασία, τουλάχιστον θα ξέκλεβε μία ίντσα χαμόγελο από κάθε άκρη των χειλιών σου. Ξέρω, επιμένεις να με θυμάσαι αλλιώς. Δεν μπορείς να διαγράψεις από κείνο το συρτάρι του μυαλού σου την απαστράπτουσα αγιογραφία που φυλάς εδώ και χρόνια, όπως η καρακάξα το ευτελές μα περίλαμπρο χρυσόχαρτο. Συνέχεια ανάγνωσης
Από την Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας και στους χώρους διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου, στον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, αυτής της έκδοσης, από τον Κύκλο Σύνταξης:
Ένας κρατούμενος και ένας μπάτσος σκοτώθηκαν, ενώ 29 κρατούμενοι τραυματίστηκαν, κατά τη διάρκεια μεγάλης εξέγερσης σε φυλακές στο Recife τη Δευτέρα 19/1.
Η αστυνομία επενέβη για να καταστείλει την εξέγερση, ενώ οι συνθήκες θανάτου του κρατούμενου δεν έγιναν ακόμη γνωστές. Συνέχεια ανάγνωσης
Τρία άτομα, ανάμεσά τους ένας αστυνομικός, σκοτώθηκαν τη Δευτέρα 19/1 σε βίαιες συγκρούσεις στην πρωτεύουσα Κινσάσα. Προηγήθηκαν έντονες διαδηλώσεις από την Παρασκευή σε πολλές περιοχές της πόλης. Οι φήμες ότι ο πρόεδρος Καμπίλα θέλει ν’ αναβάλει τις εκλογές πυροδοτούν νέα έκρηξη οργής. Συνέχεια ανάγνωσης
Ένα μικρό πουλί πετούσε νότια για να αποφύγει τον χειμώνα. Έκανε πολύ κρύο, το πουλάκι πάγωσε και έπεσε στο έδαφος σε ένα μεγάλο αγρό. Ενώ έτρεμε εκεί, ήλθε μια αγελάδα και κόπρισε επάνω του. Καθώς το παγωμένο πουλάκι ήταν μέσα στον σωρό της κοπριάς, διαπίστωσε ότι ζεστάθηκε. Η κοπριά το ξεπάγωσε. Καθώς λοιπόν ήταν ζεστό και χαρούμενο, άρχισε να κελαηδά. Μια περαστική γάτα άκουσε το κελάηδημα και έτρεξε να δει από πού προέρχονταν. Ακολουθώντας τον ήχο, η γάτα βρήκε το πουλάκι στην στοίβα της κοπριάς, και αμέσως το άρπαξε και το έφαγε.
Ηθικά διδάγματα της ιστορίας:
(1) Όποιος σε χέζει δεν είναι απαραίτητα εχθρός σου.
(2) Όποιος σε βγάζει από τα σκατά δεν είναι απαραίτητα φίλος σου.
(3) Και όταν είσαι μέσα στα σκατά, είναι καλύτερο να κρατάς το στόμα σου κλειστό.
(4) Τελικά, μήπως τα μακροβούτια σε τέτοιου είδους ακαθαρσίες είναι προτιμότερα απ’ το «άνετο» βόλεμα σε παστρικούς πολιτικούς όνυχες;
Τη Δευτέρα 19/1, περίπου 60 οργισμένοι διαδηλωτές εισέβαλαν στο Ινστιτούτο για τη Συμμετοχή των Πολιτών, ένα κρατικό κτίριο στην πόλη Tixtla, στην πολιτεία Γκερέρο.
Οι διαδηλωτές έκαναν πορεία, σε συνέχιση των κινητοποιήσεων για την εξαφάνιση των 43 φοιτητών και εκπαιδευτικών. Έβαλαν φωτιά στο κτίριο, κατέστρεψαν εξοπλισμό ενώ αφαίρεσαν και πολλά αντικείμενα. Συνέχεια ανάγνωσης
Το ’πα στην ουρά μου, για να το πιστέψω. Τα αποτελέσματα απέδωσαν τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, που αναδύθηκε από τις στάχτες του Δεκέμβρη του 2008 ως «μεγάλη δύναμη», που συζητάει ισότιμα στα πολιτικά τραπέζια, για να υποσχεθεί «καλύτερους» μνημονιακούς ή αντιμνημονιακούς όρους σκλαβιάς. Και πριν Αλέξης λαλήσει τρεις, κείμενα όπως αυτά του Δικτύου για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα ήδη είχαν σπεύσει να δηλώσουν τι θα είναι το κίνημα (εν τω συνόλω του, συμπεριλαμβανομένου και του Αναρχοαντιεξουαστικού «χώρου») και ποιες θα είναι οι ενέργειές του στο εξής. Συνέχεια ανάγνωσης
Περνούν οι νύχτες, τα δευτερόλεπτα βαριά στους λεπτοδείκτες,
Ζητώντας κάτι που να μη γίνεται ουρλιαχτό κι οφθαλμαπάτη.
Κ. Τριπολίτης, δια στόματος Σωτηρίας Μπέλλου
Όσο κι αν η ύλη φθείρεται, η σύστασή της μένει αμετάβλητη. Καταστρέφεται και επαναμορφοποιείται αενάως, μέχρι να μην μπορούν τα μάτια να τη δουν και να την παρατηρήσουν γυμνά. Κι όμως, η εκτόνωση στην ύλη, στα σώματα και τα πράγματα είναι διαρκής. Μοιάζει ελευθερία η καταστροφή τους. Μοιάζει έστω και ως πρόσκαιρη ανακούφιση. Επιτέλους, καταστρέψαμε την πόλη, τις βιτρίνες της, τα ωραία της υπεροπτικά μάτια που κοιτάζουν αλλιώς τον καθημερινό μας ρυθμό.
Καταστροφή ως εκτόνωση μιας κατάστασης μοιάζει με μια συμφωνία, ένα συμβόλαιο που θα ζήλευε κι ο Hobbs ανάμεσα στον καταπιεστή και στον καταπιεζόμενο, που του ’μεινε μόνο η οργή. Καταστρέφουμε, εκτονωνόμαστε και συνεχίζουμε τη ζωή μας μέσα στα αναγεννημένα συντρίμμια. Κι οι στιγμές εκτόνωσης μοιάζουν με στιγμές ελευθερίας, γιατί θυμίζουν τις κινήσεις του κυνηγού εκείνου που αναζητά τροφή σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Του κυνηγού που πολεμάει τα θηρία και τα μεταφέρει στη σπηλιά του, που συλλέγει την τροφή του από όπου τη βρει, χωρίς να μεσολαβεί αγοραπωλησία. Κινούμαστε για λίγο ως κυνηγοί κι ύστερα ξυπνάμε πάλι καταναλωτές. Συνέχεια ανάγνωσης
Θα περάσουμε δύσκολα, αλλά θα νοιώθουμε υπερήφανοι και αξιοπρεπείς». (Α. Τσίπρας)
Εκβιαστής ονομάζεται εκείνος που με την βία ή την απειλή βίας προσπαθεί να καταναγκάσει κάποιον ή κάποιους να δεχτούν είτε να πράξουν προς μία συγκεκριμένη κατεύθυνση, είτε να σιωπήσουν, είτε να ομολογήσουν, είτε να αποδεχτούν μία κατάσταση.
Δεν είναι τυχαίο ότι στην ελληνιστική εποχή ο εκβιαστής ταυτιζόταν με τον τύραννο, τον καταπιεστή. Και πράγματι, μέχρι τις ημέρες μας είναι σπάνιο (αν και όχι απίθανο) να περηφανεύεται κάποιος, επειδή εκβιάζει συστηματικά ή έστω περιστασιακά για να πετύχει τους σκοπούς του.
Δεν αμφισβητείται, λοιπόν, ότι η δυνατότητα του εκβιασμού είναι συνυφασμένη με την ισχύ, με την εξουσία που διαθέτει κάποιος ή προσπαθεί να κατοχυρώσει, με ποταπότητα και μπαμπεσιά.
Το να σκλαβωθείς δεν είναι το χειρότερο κακό που μπορεί να σου συμβεί. Το χειρότερο είναι, ενώ παραμένεις στις συνθήκες σκλαβιάς, που σου έχουν επιβληθεί, να διαπομπεύεσαι από τους τυράννους και τα τσιράκια τους, να έχεις διαλυθεί ψυχολογικά και σωματικά και οι σεσηπότες πολιτικοί υπηρέτες του εξουσιαστικού συστήματος να συνεχίζουν απτόητοι το καταστροφικό τους έργο, πραγματοποιώντας μία διάβρωση του πνεύματος με καταστροφικές προεκτάσεις· που επέρχεται μέσα από μια διαρκή επίθεση στο υλικό σώμα, με τον περιορισμό των αναγκαίων προς επιβίωση.
