Μετά από σχεδόν ένα μήνα η λεγόμενη «αυτόνομη ζώνη» του Σηάτλ (CHOP) έλαβε τέλος. Την είδηση έσπευσε να την ανακοινώσει και ο Λευκός Οίκος μέσω του υπουργού Τύπου: «Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω ότι το Σηάτλ απελευθερώθηκε. Η αναρχία είναι αντιαμερικανική, ο νόμος και η τάξη είναι απαραίτητα, η ειρήνη στους δρόμους θα διασφαλιστεί». Η διαστρέβλωση της λέξης αναρχία είναι συνήθεις πρακτική των εξουσιαστών. Η εξουσία έχει στρεβλώσει τόσο πολύ κάποιες έννοιες, ώστε οι υπήκοοι να ακούν τις λέξεις μέσα από το φίλτρο της. Είναι γελοίο ένας υπουργός μια χώρας που αιματοκυλεί τους ανθρώπους και είναι προϊόν δυστυχίας όχι μόνο για τους υπηκόους της, αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη, να φαίνεται ως προασπιστής της ειρήνης και της τάξης.
Η αστυνομία του Σηάτλ λοιπόν, μετά την αποχώρηση της από την περιοχή, ξαναγύρισε στην γειτονιά Capitol Hill την επονομαζόμενη CHOP. Η εκκένωση της περιοχής από τον εναπομείναντα κόσμο που είχε παραμείνει σ’ αυτή, ξεκίνησε νωρίς το πρωί της Τετάρτης 1ης Ιουλίου. Κατά την διάρκεια εισόδου της αστυνομίας υπήρξαν σποραδικές συγκρούσεις και έγιναν περίπου 44 προσαγωγές, ενώ το βράδυ οι συγκρούσεις συνεχίστηκαν γύρω από την East Pine Street και το Broadway με την προσαγωγή άλλων 25 ατόμων. Συνέχεια →
Από την Παρασκευή 3 Ιουλίου 2020, η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο σε σημεία όπου διατίθεται ο ημερήσιος και περιοδικός τύπος.
Ακολουθεί το προλογικό σημείωμα, του Κύκλου Σύνταξης, και τα περιεχόμενα αυτής της έκδοσης:
Συνέχεια →
Από τις 8 Ιουνίου η συνοικία Capitol Hill του Σηάτλ βρίσκεται στα χέρια των διαδηλωτών. Η λεγόμενη συνοικία CHAZ ή CHOP μετά από πολυήμερες συγκρούσεις εγκαταλείφθηκε από την αστυνομία. Οι διαδηλωτές όρισαν μια ακτίνα έξι τετραγώνων στο κέντρο του Σηάτλ ως ζώνη χωρίς αστυνομικούς.
Μετά από σχεδόν ένα μήνα, φαίνεται πως ήδη έχουν επέμβει οι γνωστοί μεσάζοντες πολιτικοί καλοθελητές μέσα από την λεγόμενη αυτόνομη ζώνη, ώστε να βρεθεί μια διαπραγματευτική λύση, ανάμεσα στην δήμαρχο του Σηάτλ και τους διαδηλωτές. Συνέχεια →
Καθημερινά ο κόσμος του Λιβάνου βυθίζεται όλο και πιο πολύ στην φτώχεια.
Η εικόνα αυτή απέχει πολύ από την ψεύτικη εικόνα που παρουσίαζε τη χώρα ως «Ελβετία της Μέσης Ανατολής» για τη νυχτερινή ζωή και την επιχειρηματική ιδιοφυΐα της. Τώρα μια τάξη άπορων αναδύεται σε ολόκληρη τη χώρα.
Οι διαδηλώσεις και οι συγκρούσεις είναι συχνές εδώ και πολλούς μήνες στην χώρα. Συνέχεια →
Στα φοιτητικά μας χρόνια είχε πέσει στα χέρια μας μια υπέροχη και καλοτυπωμένη μπροσούρα από μια καλτ ομάδα αριστεριστών υπό τον ομιχλώδη τίτλο «μητροπολιτάνοι» ή κάτι τέτοιο, με τον εύγλωττο τίτλο: «Στις εξετάσεις να αντιγράφετε». Στο εν λόγω έντυπο οι άνθρωποι αυτοί με ακλόνητα επιχειρήματα και εξαιρετική ανάλυση όχι μόνο υπερασπίζονταν την αντιγραφή, αλλά προσπαθούσαν να το περάσουν ως κοινωνική στάση. Το αποτέλεσμα ήταν γέλια μέχρι δακρύων. Καλύτερο θα ήταν να δώσουν ένα manual αντιγραφών. Στο κάτω κάτω όσοι μπορούσαν αντέγραφαν, δεν χρειάζονταν ιδεολογικό οπλοστάσιο, όπως δεν χρειάζονται οι ληστές προταγματικά επιχειρήματα υπέρ των ληστειών.
Και όμως και αυτό ξεπεράστηκε από την επαναστατικότερη πρωτοβουλία στο ΑΠΘ «foitites enantia stin exetastiki», που ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάνε «να περαστούν όλα τα μαθήματα χωρίς εξετάσεις» προφανώς λόγω πανδημίας! Συνέχεια →
«Και που να βάλω και γραβάτα, ποιος με φθάνει…»
Οι αριστεροί «τεχνικοί» της εξουσίας ήταν ανέκαθεν περισσότερο καπάτσοι, ευέλικτοι, τσαλαβατούσαν και τσαλαβατούν με μεγαλύτερη άνεση στα λασπόνερα κάθε εξουσίας, γλοιώδεις αρουραίοι, όπως ο Παύλος Τσίμας, ο Θεωδορικάκος, και τόσοι άλλοι, πριν τον Νικολάκη τον Παππά. Γλείφουν εκεί που προηγουμένως έφτυναν, φελλοί κανονικοί, επιβίωναν και επιβιώνουν σαν τις κατσαρίδες.
Τα «ξεκαθαρίσματα» με την «παλιά διαπλοκή» δεν σήμαιναν τίποτα περισσότερο από τα σκληρά παζάρια με την «νέα διαπλοκή» και φυσικά, όπως κάθε νεόπλουτος στην εξουσία, τα νέα αριστερά φιντάνια έδειξαν από την αρχή το μεγάλο τους ταλέντο.
Οι παλιοί Πασόκοι πρόθυμοι έσπευσαν να συνδράμουν, μαζί τον λεβέντη τον Πάνο τον Καμμένο και κάποιους καραμανλικούς, γνωρίζοντας, βέβαια, καλύτερα την τεχνογνωσία για να λύνονται γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα τα «προβλήματα». Τα κάθε είδους προγεφυρώματα απαραίτητα. Άλλωστε, που καιρός για χάσιμο; Οι «πάσες» των «προβληματικών» ΜΜΕ (Μπόμπολας) στα νέα τζάκια (Σαββίδης) ευρηματικές, οι συνεννοήσεις με την γερασμένη διαπλοκή και με την γάτα των Ιμαλαϊών να κρυφακούει (ΔΟΛ, Ψυχάρης) μνημειώδεις, έστω και αν κάπου τα πράγματα δεν προχώρησαν. Αλλά δεν βαριέσαι αδερφέ, η εξουσία, δεξιά ή αριστερή, δεν κωλώνει. Ο διαστημικός αριστερός υπουργός Νίκος Παππάς «έσπασε μέση» και προχώρησε, αγκαλιά πάντα με τον μεγάλο ηγέτη Αλέξη Τσίπρα. Και ας στράβωναν τα μούτρα των «κομματικών». Ξυδάκι! Ο έμπιστος του αρχηγού καβαλώντας το καλάμι της νέας (αριστερής) εξουσίας ίδρωνε την φανέλα. Και δώστου υποσχέσεις σε επιχειρηματίες και επενδυτές για να γεμίζουν και τα κομματικά μαύρα ταμεία με κόλπα ζόρικα, που ήξεραν οι παλιοί και ξεπατίκωσαν οι νέοι. Άριστοι μαθητές, δίχως άλλο, με σημαία το «ηθικό πλεονέκτημα», που σημαίνει διαχρονικά ότι τα περιθώρια για μάσα μεγαλώνουν. Άλλο τόσο μεγάλωνε και η απληστία για εξουσία. Τόσα χρόνια στην απ’ έξω από τα μεγαλύτερα καζάνια και η πείνα ακόρεστη. Συνέχεια →
Απ’ ότι καταλάβαμε, παρα-κράτος είναι, όταν ο υπουργός Άμυνας ο Μπούλης ο Καμμένος και η αξιότιμη σύζυγός του είναι κώλος και βρακί με αξιωματικούς της τιμημένης ελληνικής αστυνομίας, που τυγχάνουν, επίσης, διαπρεπείς «νονοί» της νύχτας και κανονίζουν μαζί συλλήψεις εκδοτών ή δημοσιογράφων, που εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα. Τους παρακολουθεί μάλιστα η ΕΥΠ και ενημερώνει τόσο τον ίδιο τον Τσίπρα όσο και τον πρόεδρο της βουλής, οι οποίοι και τους ενημερώνουν και σταματούν να μιλούν από τα τηλέφωνα. Και αυτό δεν είναι κράτος, αλλά παρακράτος. Μάλιστα. Κράτος και άλλα χάπια… Επειγόντως!
Οι «αποκαλύψεις» γίνονται, προσέξτε μια «λεπτομέρεια», λίγες μόνον ημέρες μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Ισραήλ. Τι κάνει νιάου νιανιάου στα κεραμίδια; Μα ότι οι ισραηλινές αρχές έδωσαν το «πράσινο φως» στον Μιωνή (καθ’ ότι εβραϊκής καταγωγής ζητούσε από τους συριζαίους να διορισθεί πρόξενος στο Ισραήλ για να αποκτήσει «ασυλία»…) κάνοντας ένα μικρό δωράκι στον φίλο και αδελφό Κυριάκο. Συνέχεια →
Διαδήλωση στην πόλη Willemstad του Curaçao στις 24 Ιουνίου, ενάντια στα μέτρα λιτότητας της κυβέρνησης, κατέληξε σε συγκρούσεις με την αστυνομία, αποκλεισμό δρόμων και στήσιμο οδοφραγμάτων. Οι διαδηλωτές ζήτησαν την παραίτηση της κυβέρνησης. Ένα αστυνομικό όχημα πυρπολήθηκε, ενώ πολλά μεγάλα καταστήματα λεηλατήθηκαν. Επίσης, διαδηλωτές εισέβαλαν σε κυβερνητικό κτήριο και απέκλεισαν την γέφυρα Juliana.
Στην διαδήλωση συμμετείχαν εργαζόμενοι της εταιρείας Selikor, (σύμφωνα με την εταιρεία, οι περικοπές οφείλονται στο γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν τους έχει πληρώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία έχει χρέος δεκάδων εκατομμυρίων. Τα χρήματα έχουν εξαντληθεί, γι’ αυτό η διοίκηση δεν μπορεί παρά να μειώσει το κόστος και τις δραστηριότητες του προσωπικού, επειδή και οι υπάλληλοι δημοσίων εταιρειών είναι δημόσιοι υπάλληλοι.) Το Curaçao ουσιαστικά είναι αποικία των Ολλανδών κρατιστών, οι οποίοι και επιβάλουν τα μέτρα λιτότητας. Επίσημα βέβαια, αποικία αποτέλεσε μέχρι το 2010, αλλά μόνον τυπικά. Συνέχεια →
«ΠΑΠΠΑΣ: Απλά μην ανοίγεις τώρα… ο Παπαγγελόπουλος, εντάξει…
ΜΙΩΝΗ: Τι; Πώς τον διαβάζεις;
ΠΑΠΠΑΣ: Έχει τη δική του ατζέντα, και αυτό το σημείο το δικό σου… Μαθαίνω για ποιον είναι, αλλά το σημείο το δικό σου είναι που γίνεται το conflict… ότι με τη δική του ατζέντα κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Εγώ δεν είμαι αφελής. Ξέρω και καταλαβαίνω ότι σε αυτό το επίπεδο της πολιτικής (ακατάληπτο). Καμία αντίρρηση! Ξέρω, καταλαβαίνω, οσμίζομαι, μαθαίνω, ότι κάποιοι βγάζουνε λεφτά. Λεφτά!
ΜΙΩΝΗ: Βγάζουν λεφτά;
ΠΑΠΠΑΣ: Πολλά λεφτά, δε μιλάμε τώρα για… βγάζουνε λεφτά!
ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι. Το έχω ακούσει και εγώ αυτό.
ΠΑΠΠΑΣ: Μπράβο. Και αυτό μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το είδαμε. Το no go είναι όταν η ατζέντα τους κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Εκεί δεν είναι… Δεν υπάρχει δηλαδή έτερο… Μεγάλε, εάν κρίνουμε ότι το μαγαζί το βοηθάς, μπορείς να είσαι εδώ και να κάνεις και το outsourcing το δικό σου ας πούμε. Κατάλαβες;
ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι, καταλαβαίνω… Real politic λέγεται αυτό.
ΠΑΠΠΑΣ: Ναι, αλλά το να έρθεις και να βάλεις στο μαγαζί μας ατζέντα που δεν έχουμε επιλέξει, η οποία μας δημιουργεί και δυσκολίες, ε, όχι ρε! Κάτσε ρε!». Συνέχεια →
«Όταν γεννηθήκατε, κλαίγατε και ο κόσμος πανηγύριζε. Ζήστε τη ζωή σας έτσι ώστε όταν πεθάνετε, ο κόσμος να κλαίει κι εσείς να πανηγυρίζετε». (γνωμικό της ινδιάνικης φυλής Cherokee.)
Το διάστημα που είχε επιβληθεί η απαγόρευση κυκλοφορίας, γίναμε κοινωνοί ειδήσεων που έκαναν λόγο για μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, εμφάνιση άγριας ζωής κοντά σε κατοικημένες περιοχές και θάλασσες.
Είναι κάτι παραπάνω, λοιπόν, από σαφές το γεγονός της ανθρώπινης παρέμβασης στο φυσικό κόσμο με τρόπο καταστρεπτικό. Ενώ στην πραγματικότητα, δεν είναι ικανός ο άνθρωπος με τις παρεμβάσεις του να καταστρέψει ολοκληρωτικά και ανεπανόρθωτα τον πλανήτη. Με το να βάζουν οι εξουσίες τα μεγάλα μέσα, αυτό που θα καταφέρουν στην ουσία και στην καλύτερη τον περιπτώσεων, θα είναι να επηρεάσουν, μόνο κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, που αποτελεί απειροελάχιστο μέρος της μακραίωνης ιστορίας του πλανήτη. Όμως, η αλαζονεία και η ύβρις της εξουσίας, θα καταστρέψει το ανθρώπινο είδος και δυστυχώς και μεγάλο τμήμα των μορφών ζωής, για κάποια περίοδο.
Ο επιλεκτικός «ανθρωπισμός» της κυριαρχίας για την προστασία της ζωής, δεν είναι τίποτε άλλο από μια ακόμη χυδαιότητα, υποκρισία και μια καιροσκοπική πολιτική που σκοπεύει να εκμεταλλευτεί και να επιβάλλει, τους νέους όρους της εξουσίας για την υποταγή των ανθρώπων.
Η ρητορική της εξουσίας, θα μπορούσε περιπαικτικά να ονομαστεί ως ο Λενινισμός της δεξιάς. Εξ άλλου, κάθε εξουσιαστικό ιδεολόγημα αποτελεί εργαλείο της κυριαρχίας και το οποίο χρησιμοποιεί όποτε κρίνει εκείνη σκόπιμο. Η κομμουνιστική θεώρηση έχει αποδειχθεί το πιο δυνατό χαρτί της κυριαρχίας, όποτε θέλει να διευρύνει την εξουσία της. Συνέχεια →
Ενώ η COVID-19 κυριαρχεί στα πρωτοσέλιδα, ένα άλλο είδος έκτακτης ανάγκης απειλεί τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο –η επισιτιστική ανασφάλεια.
Ωστόσο, οι δύο αυτές κρίσεις είναι συνυφασμένες μεταξύ τους. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι μέχρι το τέλος του 2020, πάνω από 265 εκατομμύρια άνθρωποι θα μπορούσαν να βρεθούν στα όρια της φτώχειας παγκοσμίως, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από το τρέχον, εν καιρώ κρίσης, ποσοστό επισιτιστικής ανασφάλειας.
Τα γραφήματα χρησιμοποιούν δεδομένα από την τέταρτη ετήσια Παγκόσμια Έκθεση για τις Επισιτιστικές Κρίσεις (GRFC 2020) για να καταδείξουν την αυξανόμενη κλίμακα της τρέχουσας κατάστασης, καθώς και την έντονη συγκέντρωσή της σε μόλις 55 χώρες σε όλο τον κόσμο.
Παγκόσμια επισκόπηση
Η έκθεση εξετάζει τον επιπολασμό της οξείας επισιτιστικής ανασφάλειας, η οποία έχει σοβαρές επιπτώσεις στη ζωή, στα μέσα διαβίωσης ή και στα δύο. Πώς διαβαθμίζει η Ενοποιημένη Ολοκληρωμένη Κατηγοριοποίηση Ασφάλειας Τροφίμων (IPC) τις διάφορες φάσεις οξείας επισιτιστικής ανασφάλειας;
Φάση 1: Ελάχιστη / Καμία
Φάση 2: Υπό πίεση
Φάση 3: Σε κρίση
Φάση 4: Σε έκτακτη ανάγκη
Φάση 5: Σε καταστροφή / Πείνα
Σύμφωνα με την IPC, πρέπει να ληφθούν επείγοντα μέτρα για τον μετριασμό αυτών των επιπτώσεων από τη Φάση 3 κι έπειτα. Ήδη, 135 εκατομμύρια άνθρωποι αντιμετωπίζουν κρίσιμη επισιτιστική ανασφάλεια (Φάση 3 ή κι επόμενες). Ας δούμε πώς κατανέμεται ανά χώρα:
1. Συμπεριλαμβάνει πληθυσμούς που ταξινομούνται ως ευρισκόμενοι σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης (IPC/CH Phase 4)
Πηγή: GRFC 2020, Πίνακας 5 – Μέγιστος αριθμός ατόμων με επισιτιστική ανασφάλεια σε χώρες με διατροφικές κρίσεις, 2019. Συνέχεια →
Θέλησε να ξοδευτεί με τον δικό του ρυθμό/ Από παιδί μισούσε τα ρολόγια./ Προτιμούσε να μετρά τις στιγμές με την αναπνοή του/ Ήταν καλύτερα έτσι/ Κι όταν οι καταστάσεις τον στρίμωχναν άγρια/ επέστρεφε στη γέρικη μουριά/ Εκείνη στον θλιβερό ακάλυπτο/ Τα δέντρα δεν μιλούν/ μα νιώθουν τα πάντα/ Επέμενε πως το σώμα της είχε καταπιεί τα κάγκελα/ Τα χώνεψε για τα καλά/ Σίδερο σκουριά και χλωροφύλλη αγκαλιασμένα/ Κι αντίο φυλακή/ Μια στιγμιαία νίκη της ζωής/ Πριν το σπασμένο σώμα ρίξει αυλαία/ Ο θρύλος λέει πως δεν έγιναν οι πρέπουσες τελετές/ Καμμιά κηδεία/ Τα κομμάτια σάπιζαν άθαφτα στην άσφαλτο/ Κάτι παιδιά μόνο χάραξαν επάνω τους κατάδεσμους/ Σε αρχαίες νεκρές γλώσσες/ Για να μην τους ξορκίσει κανείς/ Αυτός έλειπε/ Μόνο τα πουλιά την έκλαψαν/ Κι ας έμειναν άστεγα/ Διασώθηκαν μόνο κάτι σκόρπιες εικόνες/ Που με το μέτρημα των αναπνοών θόλωναν μέσα του/ Τις ξέβραζε με κάθε εφιάλτη/ Τότε στις κόγχες του βλάσταιναν και πάλι τα κλαδιά της/ Και η σκιά τους πρόσφερε πυρετική θαλπωρή στους λίγους επιζώντες/ Δεν ξεκουραζόταν ποτέ/ Έκανε υπομονή για τον Μεγάλο Ύπνο/ Κι όσο αυτός αργούσε/ έπρεπε κάπως να ξοδευτεί/ Άλλοτε έτρεχε σα φωτόνιο κι άλλοτε έμενε αδρανής σα ψόφια μύγα/ Περφεξιονισμού και Απραξίας γωνία, μόνιμος κάτοικος/Αυτό τον έκανε αθεράπευτα συναισθηματικό/ Με έναν άσχημο τρόπο/ αποκλειστικά ιδιόκτητο/ Συνέχεια →
Ακούσαμε πρώτα τον καλπασμό τους στις σκάλες, μετά ακροβολίστηκαν στο μαγαζί αμίλητοι.[1]
«Σηκωθείτε όλοι όρθιοι ρε πούστηδες!» φώναξε ο επικεφαλής τους.
Σηκωθήκαμε. Αυτοί άρχισαν να περνάνε ανάμεσα μας, καθυστερούσαν κιόλας όταν βρίσκονταν από πίσω μας, για να μας σπάσουν τον τσαμπουκά. Άδικος κόπος –ήταν η πρώτη φορά που είχα τόσο στενή επαφή με Ζητάδες κι ανακάλυπτα ότι έφερναν όλοι τους σε δίφυλλες ντουλάπες. Ο κοντότερος -ένα κεφάλι πάνω από μένα. Η Φανή κόντευε να μου στραμπουλίξει το χέρι –καλό ήταν αυτό γιατί με βοηθούσε να κρατηθώ από κάπου.
Οι Ζητάδες ξεδιάλεξαν δυο παιδιά και τα πλάκωσαν στις σφαλιάρες επιτόπου. Περιμέναμε εκεί ακίνητοι, παρακολουθούσαμε. Κάποιος, πιο τολμηρός βγήκε από τη γραμμή του.
«Τι ακριβώς συμβαίνει, δε μας λέτε κι εμάς;» ρώτησε.
Οι Ζητάδες τον κοίταξαν, συνεννοήθηκαν με τα μάτια και τον πλάκωσαν κι αυτόν στις γρήγορες. Όταν βαρέθηκαν να κοπανάνε, τους πήραν σέρνοντας και τους τρεις. Κοιτάζαμε και παρακαλούσαμε να τελειώσει αυτό το πράγμα.
«Ταυτότητες», φώναξε κάποιος από αυτούς που είχανε μείνει πίσω. Συνέχεια →
Χρειάζεται να κατανοήσουμε, ότι ζούμε σε μια εποχή, όπου ο άνθρωπος υφίσταται τρομερές πιέσεις. Είναι σαφές, πως η υφιστάμενη πραγματικότητα γίνεται ολοένα και δυσκολότερα βιώσιμη, με αποτέλεσμα να συνθλίβονται άνθρωποι και να οδηγούνται σε ακραίες μορφές απομόνωσης. Τα ψυχικά νοσήματα αυξάνονται με τρομακτικούς ρυθμούς. Κατάθλιψη, κρίσεις πανικού, φοβίες είναι μόνο κάποιες από τις παθήσεις του σύγχρονου τρόπου ζωής. Ειδικά, όταν έχουμε να κάνουμε με νέους, οι οποίοι βρίσκονται σε μια διαδικασία αναζήτησης και διαμόρφωσης της προσωπικότητάς τους, και είναι περισσότερο επιρρεπείς σε «πειραματισμούς» κάθε είδους.
Αποτελεί ένα είδος φυσικού νόμου το γεγονός πως, όσο περισσότερο γίνεται αφόρητη η κοινωνική πραγματικότητα, που διαμορφώνουν οι εξουσίες για τους εκμεταλλευόμενους ανθρώπους, τόσο κάποιοι θα προσπαθούν να δραπετεύουν από αυτή. Το θέμα εδώ, όμως, είναι πως τα μέσα για την «φυγή» τα παρέχουν οι ίδιοι οι δεσμώτες. Αυτοί, δηλαδή, που διαμορφώνουν τις καταστροφικές αυτές συνθήκες, κατασκευάζουν και διαθέτουν τα μέσα για μια ψεύτικη φυγή από αυτές. Αυτός ο κύκλος της καταστροφής κρατάει όμηρους και χειραγωγούμενους αυτούς τους ανθρώπους. Συνέχεια →
«Στον καπιταλισμό οι κρίσεις είναι που αλλάζουν τα πράγματα. Πρέπει την κρίση αυτή που μας έστειλε ο Θεός να την κάνουμε ευκαιρία. Λεφτά θα ’ρθουν εμείς θα είμαστε σε θέση να τα αξιοποιήσουμε ή θα κοιτάμε τι δίνει το κράτος να πάω να τα πάρω…».
Τάδε έφη και ελάλησε προ ημερών ο τρισμέγιστος βουλευτής της ΝΔ Μπάμπης Παπαδημητρίου, που εκτός των άλλων επικροτούσε το ξεβράκωμα των «μπαχάλων» από τα κτήνη των δυνάμεων καταστολής. Ο προφήτης παπατζίμης έλαβε προφανώς επί της κεφαλής του το πνεύμα το επουράνιο εκ περιστεράς, που τον χειροτόνησε κουτσουλώντας τον λίγο για γούρι και έτσι φωτισμένος, πλέον, μάς μετέφερε τα «θεία» αυτά νέα. Απρόσμενες, βέβαια, αυτές οι «θείες αποκαλύψεις», που ίσως στην πραγματικότητα να του μεταφέρθηκαν από κάποια μακρινή του θεία, όπως υποψιάζονται πολλοί γνωρίζοντες το σχετικό παρασκήνιο.
Ανησυχία, όπως ήταν αναμενόμενο, επικρατεί και στα ιερατεία, αφού ορισμένα σημάδια αυτής της θεόσταλτης «κρίσης» κατά τον προφήτη Μπάμπη είναι «τρομερά», όπως το να ψάλλεται το Χριστός Ανέστη στις 27 του Μάη. Και αφού αυτή είναι η βούληση του Κυρίου, τί μέλλει γενέσθαι; Συνέχεια →
Δειλά ξυράφια
φρεσκάρουν στους νέους
κλεμμένους στίχους
Κωμικοί με ρόδα στα
χέρια προβάρουν
ομοβροντίες λυγμών
Νέοι καμώνονται
πως γνωρίζουν
το μυστικό της αθανασίας
Γέροι έχουν βγάλει
αποβραδίς
το βούρδουλα
χλευάζοντας τον ήπιο τόνο
του άγνωστου κειμένου
Σε μια καρότσα
μεταφέρεις τους κό(μ)πους
Καθυστέρησες
Δεν θα σε αφήσουν ποτέ σε ησυχία: εσύ θα φύγεις από το θόρυβο
Σε σπασμένα δοχεία
μαζεύουμε τα
κελαριστά γέλια μας
Φυσικοί, καλοπροαίρετοι, σχεδόν ανύπαρκτοι οι κυνηγοί μυρμηγκιών Συνέχεια →
Ο Κυριάκος σε εκδήλωση μιλάει στην άδεια καρέκλα του Κώστα Καραμανλή καθήμενος εκ δεξιών της και όχι εξ αριστερών, όπως προβλεπόταν, προβαίνοντας έτσι σε κυκλωτική κίνηση, ενώ ο Άδωνις τον κοιτάζει έκθαμβος και εκστατικός… Άγνωστο τι διημείφθη μεταξύ τους…
Σε συνέντευξή του τον Απρίλιο στην εκπομπή The Late Late Show του βρετανού κωμικού Τζέιμς Κόρντεν, ο γνωστός συγγραφέας Γιουβάλ-Νοά-Χαράρι μίλησε για την παγκόσμια «κρίση» του κορωναϊού, ενώ αναφερόμενος στην διαχείριση του ελλαδικού κράτους είπε χαρακτηριστικά ότι: «εάν είχα να διαλέξω ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Ελλάδα για το ποιος πρέπει να διευθύνει τον κόσμο σήμερα, να μας δώσει ένα σχέδιο δράσης, κατηγορηματικά θα διάλεγα την Ελλάδα». Συνέχεια →
Το νέο περιβαλλοντικό νομοσχέδιο που ψηφίστηκε, ουσιαστικά λύνει τα χέρια σε μεγάλες εταιρείες εξόρυξης υδρογονανθράκων, καθώς και σε εγκαταστάσεις «ανανεώσιμων πηγών ενέργειας» (ΑΠΕ) για να δραστηριοποιηθούν σε περιοχές Natura. Με το νομοσχέδιο επιτρέπονται οι εξορύξεις υδρογονανθράκων μέσα σε ζώνες διαχείρισης οικοτόπων και ειδών, καταργώντας ουσιαστικά τις περιοχές Natura. Επίσης, αφαιρείται από την τοπική κοινωνία να έχει γνώμη για βαριά επικίνδυνες και ρυπογόνες εγκαταστάσεις εξόρυξης υδρογονανθράκων στις δημόσιες περιοχές.
Είναι σαφές, ότι το συγκεκριμένο σχέδιο είναι κομμένο και ραμμένο ώστε έτσι να προχωρήσουν πιο εύκολα οι διαδικασίες εξόρυξης και εγκατάστασης ΑΠΕ, χωρίς τυχόν νομικές και δικαστικές καθυστερήσεις. Για του λόγου το αληθές, θα σας παρουσιάσουμε κάποιες απόψεις φορέων, που κατατέθηκαν στην επιτροπή της βουλής για το θέμα: Συνέχεια →
Στην Τουρκία και το Βόρειο Κουρδιστάν, διάφορες μαχητικές ομάδες πραγματοποιούν επιθέσεις εδώ και αρκετό καιρό, κυρίως εναντίον κτιρίων και οχημάτων που συνδέονται με το τουρκικό κράτος και το κόμμα του Ερντογάν. Εκτός από το YPS / YPS-JIN, δραστηριοποιούνται οι ομάδες «Παιδιά της Φωτιάς», «Revenge Units», «Ενωμένο Επαναστατικό Κίνημα των Λαών» (Halklarin Birlesik Devrim Hareketi, HBDH.
Οι Μονάδες Πολιτικής Άμυνας (Yekîneyên Parastina Sivîl, YPS) έχουν αναλάβει την ευθύνη για επιθέσεις εναντίον των συνεργατών του AKP-MHP στο Amed (Diyarbakir), στο Denizli και στο Osmaniye.
Σύμφωνα με την ομάδα YPS «Martyr Soro Devran Revenge Unit», που πήρε το όνομά της από έναν μαχητή που πέθανε στην αντίσταση στο Şırnak, το αυτοκίνητο ενός πολιτικού αστυνομικού και δολοφόνου κούρδων, καταστράφηκε ως αποτέλεσμα πράξης σαμποτάζ στις 23 Μαΐου στις 3 την νύχτα, στην περιοχή Gaziler του Amed. Συνέχεια →
Ζωή σφραγισμένη από κενό ή ανυπαρξία;
Κάθε μέρα της ζωής σας, το σώμα σας λέει πράγματα. Και το σώμα σας δεν μπορεί να πει ψέμματα.
Νιώθετε τον ήχο των κινητήρων, το βουητό των drone, των ελικοπτέρων, το τρεμόπαιγμα των φώτων νέον, των φωτεινών σηματοδοτών;
Πόσες ώρες την ημέρα περνάτε μπροστά από μια οθόνη τηλεόρασης; Οθόνη υπολογιστή; Τάμπλετ; Smartphone; Πίσω από ένα παράθυρο; Πίσω από ένα παντζούρι;
Σας ενοχλεί όταν τα παράθυρα δεν ανοίγουν; Επιλύει το πρόβλημα σας ο κλιματισμός;
Τα προγράμματα, οι εφαρμογές, οι αλγόριθμοι, καθοδηγούν τη ζωή σας;
Πόσες ώρες την ημέρα κοιμάστε; Και το πιο σημαντικό, ποιά είναι η ποιότητα του ύπνου σας;
Εξακολουθείτε να γνωρίζετε τα ερεθίσματα που σας περιβάλλουν;
Πώς αντιδράτε στον ήχο, το φως, τη θερμότητα, την αφή;
Είναι η μουσική ένας τρόπος να γεμίσει τη σιωπή ή να προκαλέσει συναισθήματα;
Πόσα από τα συναισθήματά σας χρειάζονται αλκοόλ ή άλλα ναρκωτικά για να εκφραστούν;
Κάνετε πολλές και διαφορετικές κινήσεις με το σώμα σας; Ανακαλύπτετε νέες, νέες διαστάσεις; Συνέχεια →
Μετά από σχεδόν ένα μήνα η λεγόμενη «αυτόνομη ζώνη» του Σηάτλ (CHOP) έλαβε τέλος. Την είδηση έσπευσε να την ανακοινώσει και ο Λευκός Οίκος μέσω του υπουργού Τύπου: «Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ενημερώσω ότι το Σηάτλ απελευθερώθηκε. Η αναρχία είναι αντιαμερικανική, ο νόμος και η τάξη είναι απαραίτητα, η ειρήνη στους δρόμους θα διασφαλιστεί». Η διαστρέβλωση της λέξης αναρχία είναι συνήθεις πρακτική των εξουσιαστών. Η εξουσία έχει στρεβλώσει τόσο πολύ κάποιες έννοιες, ώστε οι υπήκοοι να ακούν τις λέξεις μέσα από το φίλτρο της. Είναι γελοίο ένας υπουργός μια χώρας που αιματοκυλεί τους ανθρώπους και είναι προϊόν δυστυχίας όχι μόνο για τους υπηκόους της, αλλά και για ολόκληρο τον πλανήτη, να φαίνεται ως προασπιστής της ειρήνης και της τάξης.
