Οίκος

Βαθιά επιθυμία το πάγωμα του χρόνου, αλλά δεν μπορείς να εξαγνιστείς.

Σαν μεγάλος βράχος σέρνεται στο διάβα σου, το κληρονομικό βάρος.

Μέσα στην γέννηση του πυρήνα της εξουσίας, καλείσαι να βγεις στον χωμάτινο δρόμο, ξυπόλητος.

Μόνος και ανήμπορος, θα συλλογιέσαι την γύμνια της σκέψεώς σου.

Σαν κάλεσμα της φύσης, θα αποπειραθείς να χαράξεις τον δικό σου αυτόνομο ορίζοντα.

Τα φτερά που διαθέτεις, είναι δανικά και φτιαγμένα από κερί, γι’ αυτό και καίγονται, σαν μεγαλώσεις.

Και όταν κληθείς να πετάξεις τα όνειρά σου, θα ψάξεις να βρεις τα απαραίτητα πνευματικά βέλη για να στοχεύσεις.

Το χώμα γίνεται μαλακό, ικανό να σε τραβήξει στην μητρική άβυσσο. Μα! Και σε αυτό το σημείο, θα σταθείς σαν αρχαίο άγαλμα, για προχωρήσεις στο κτίσιμο στης δικής σου φωλιάς.

Εκ γενετής μάς δίνεται μια  γυάλινη ελευθερία.

Στα χέρι μας βρίσκεται η απόφαση να σπάσει η γυάλα και να ελευθερωθεί ο αητός στο τρομακτικό ανεξήγητο.

Και όταν γκρεμιστεί και το τελευταίο γυάλινο τουβλάκι, θα ανθήσει ανάγλυφα η πηγή της αληθινής ζωής.

Μ.