ΜΕ ΓΕΙΑ ΤΗΝ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΛΑ

«Έπειτα, ο βασιλιάς διέταξε να βγουν όλοι στους δρόμους για να θαυμάσουν τα καινούρια του ρούχα. Καθώς περνούσε ανάμεσα στους υπηκόους του, που είχαν μείνει άφωνοι, φώναζε καμαρώνοντας:

– Μόνο όσοι είναι έξυπνοι μπορούν να δουν τα ρούχα μου!

Και οι καημένοι οι άνθρωποι χειροκροτούσαν και φώναζαν ενθουσιασμένοι ότι τα καινούρια ρούχα του βασιλιά ήταν καταπληκτικά!

Ξαφνικά όμως, μέσα από το πλήθος, πετάχτηκε ένα αγοράκι που πλησίασε το βασιλιά και άρχισε να φωνάζει:

– Κοιτάξτε! Ο βασιλιάς βγήκε στο δρόμο γυμνός! Θα κρυώσει!».

«200 χρόνια μετά την επανάσταση» λέει το διαφημιστικό σλόγκαν της επιτροπής «Ελλάδα 2021» στα ΜΜΕ. Κοινώς οι νικητές της επανάστασης του 1821 διοργανώνουν γιορτές και πανηγύρια για την νίκη τους. Οι νικητές δεν είναι άλλοι, παρά οι διεθνείς κυριαρχικοί μηχανισμοί που με κόπο, λιθαράκι λιθαράκι εδώ και δύο αιώνες, κατασκεύασαν ένα κράτος όπου θα μπορούν να το χρησιμοποιούν στους εκάστοτε σκοπούς τους. Το παραμύθι χτίστηκε κυρίως με μπόλικη εθνική υπερηφάνεια, ανεξαρτησία και γενναιότητα και στις μέρες μας μεταλλάσσεται σε «συνδιαχείριση», μοίρασμα και στο βάθος εταιρείες υδρογονανθράκων. Όλα χωράνε στο παραμύθι και με την κατάλληλη πολιτική, πολλοί δυστυχώς θα είναι αυτοί που θα το πιστέψουν.

Μόνο που η λέξη «μετά» κρύβει όλη αυτή την πορεία, μαζί με στοιχεία που αναδεικνύουν τις κατά καιρούς αντιστάσεις και αγώνες απέναντι στους κυριαρχικούς σχεδιασμούς. Το μετά περνάει στα γρήγορα μία ιστορία δύο αιώνων, την αποκόπτει και στέκεται κυρίως στο παρόν και στο μέλλον, στα οποία δεν υπάρχει κάποιου είδους σχέση και σύνδεση με την αρχική ιδέα που υπήρχε στο ξεκίνημα της επανάστασης του 1821 αλλά με την λήξη της, όπου πλέον οι «μεγάλες δυνάμεις» συμφώνησαν για την δημιουργία ενός φίλιου και υποχείριου σε αυτές κράτους.

Οι νικητές εκείνης της επανάστασης γιορτάζουν λοιπόν και εννοείται ότι οι γιορτές τους δεν μας αφορούν. Οι ιδεολογικοί απόγονοι των κοτζαμπάσηδων και των φαναριωτών, καθώς και των «μεγάλων δυνάμεων» παραμένουν 199 χρόνια μετά, εμπόδια για την ελευθερία όχι μόνο των ανθρώπων του Ελλαδικού χώρου, αλλά για όλον τον πλανήτη. Οι γιορτές και οι επέτειοι λοιπόν δεν αφορούν την ελευθερία, αλλά την συνέχεα και την εξέλιξη των σχεδίων την κυριαρχίας. Οι δικές μας αναφορές, έχουν να κάνουν με μια πορεία ανθρώπων που αγωνίστηκαν με ανιδιοτέλεια και αυτοθυσία για την ελευθερία, ενάντια σε όλους τους κατά καιρούς σχεδιασμούς καθυπόταξης των ανθρώπων.

E.