Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στο φύλλο 72, του Μαΐου 2008, της μηνιαίας αναρχικής εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ και αναφέρεται στην σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ του 2008, η οποία εμφανίσθηκε ως επιτυχία της διπλωματίας των εν Ελλάδι εξουσιαστών.
Αυτό το οποίο έχει σημασία σ’ αυτές της περιπτώσεις είτε «επιτυχίας», είτε «αποτυχιών» και «δυσαρμονίας» εντός του πολιτικού χώρου είναι η μετατόπιση από το ένα ζήτημα στο άλλο (όπως επί παραδείγματι η πρόσφατη προβολή του σκανδάλου NOVARTIS, άρον άρον, μετά τα συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα). Το επίσης σημαντικό είναι η χρονοτριβή που τίθεται σε εφαρμογή ώστε να ατονήσουν και εν συνεχεία να καμφθούν οι εντάσεις στην κοινωνία.
Είναι προφανές ότι σε κάποιες περιπτώσεις η διαδικασία της χρονοτριβής αποσκοπεί στην επικράτηση του πανδαμάτορος χρόνου, αλλά και σε αυτές τις περιπτώσεις τα αποτελέσματα δεν είναι πάντοτε τα αναμενόμενα. Έχοντες ως δεδομένο πως παρήλθαν 25 ολόκληρα χρόνια, η φράση του τότε πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη, το 1993, ότι το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε 10 χρόνια, απεδείχθη εκτός πραγματικότητος, μολονότι εκδήλωνε τους ευσεβείς πόθους μιας μερίδας εξουσιαστών. Είναι προφανές ότι αυτή η χρονοβόρος διαδικασία σχετίζεται με την διευθέτηση (και όχι πάντοτε επίλυση) των εκάστοτε εκκρεμοτήτων μέσα στους κόλπους της Ευρωπαϊκής και της Αμερικανικής κυριαρχίας αφ’ ενός και των υπολοίπων ανταγωνιζόμενων δυνάμεων, αφ’ ετέρου. Τις «νίκες» διαδέχονται οι «ήττες» (όπως έγινε μετά το περίφημο βέτο του οποίου ακολούθησαν «ήττες»), αλλά τα πράγματα βαίνουν σύμφωνα με τα καθολικά σχέδια των εξισορροπούμενων διαφορών και αντιθέσεων των κυρίαρχων. Κι άντε, κάθε τόσο, απ’ την αρχή. Το ποιος πληρώνει τα κόστη είναι και βέβαιο και γνωστό… Συνέχεια
Anarchy press gr 