ΤΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΚΑΙ ΟΙ ΜΥΘΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

«Η ιστορία με το πέρασμα του χρόνου
διαστρεβλώνεται,
ενώ ο μύθος εξελίσσεται
στο σημείο που γίνεται πραγματικότητα».(Ζαν Κοκτώ)

Πολλοί μύθοι έχουν αίσιο τέλος, άλλοι πάλι όχι, το μόνο σίγουρο είναι, πως όλοι έχουν κάτι να μας διδάξουν. Ο βιασμός της αλήθειας και της πραγματικότητας, φτάνει σε σημείο, που παραμορφώνει όλες τις αισθήσεις, τη λογική και κάθε αντιληπτική ικανότητα, καθώς επιχειρείται να εγκαθιδρυθεί το ψέμα ως αλήθεια, η καταστολή ως θεραπεία, η τρομοκρατική προπαγάνδα ως φίλια ενημέρωση και η πλαστότητα ως πραγματικότητα.

Οι μηχανισμοί της κυριαρχίας, χρησιμοποιούν ως πολιορκητικό κριό την επιστήμη και μια χούφτα αργυρώνητους μισθοφόρους ειδικούς με σκοπό τη διάρρηξη του κοινωνικού ιστού και την επιβολή των νέων όρων εξουσίας.

Διανύουμε τον τελευταίο μήνα του έτους και μόλις εννιά μήνες από την έναρξη της πανδημίας του νέου κορωναιού και οι καταστροφικές μεταβολές, στις οποίες υπόκεινται οι κοινωνίες στο σύνολο του πλανήτη είναι άνευ προηγουμένου. Η καταστολή, η εποπτεία και η παρακολούθηση βρίσκονται στο ζενίθ, η περιστολή των ελευθεριών και ο εξαναγκαστικός εγκλεισμός γίνονται κανονικότητα, η αποσάθρωση των όρων εργασίας διευρύνεται, δημιουργούνται νέες στρατιές ανέργων, κατασκευάζονται συνεχώς νέοι νόμοι και διατάξεις, με τους οποίους η εξουσία αναβαθμίζει το νομικό της οπλοστάσιο και νομιμοποιεί το υπάρχον ως την αυγή μιας νέας δυστοπικής πραγματικότητας.

Όλα αυτά γίνονται στο όνομα της καταπολέμησης ενός ιού, ενώ ταυτόχρονα οι μαριονέτες της κυριαρχίας και αρχηγοί κρατών με συντονισμένο βήμα, ακολουθούν την ίδια κατασταλτική μεθοδολογία και δίχως να πέσει πιστολιά χρησιμοποιούν πολεμική ρητορική για να περιγράψουν την κατάσταση, που έχει περιέλθει ο πλανήτης από την εισβολή του αόρατου εχθρού, που ακούει στο όνομα Covid 19.

Από την αρχή της πανδημίας η προπαγάνδα της τρομοκρατίας μεταφράστηκε σε ενημέρωση. Σπέρνοντας το φόβο επιχειρείται, η αδρανοποίηση της κοινωνίας και η ανικανότητα για λογική σκέψη και εναντίωση. Καλλιεργείται συστηματικά η ελπίδα μιας θεραπείας ή ενός πολυπόθητου εμβολίου. Πρέπει να πιστέψουμε, λοιπόν, ότι για την ανεργία, την περιστολή ελευθεριών, την αποσάθρωση των λεγόμενων εργασιακών σχέσεων κ.λπ. φταίει ένας ιός και η ελπίδα βρίσκεται στο εμβόλιο της Pfizer, της Moderna και όλων αυτών των ευαγών ιδρυμάτων;

Γνωρίζουμε ότι για την παρασκευή ενός εμβολίου χρειάζονται κατά μέσο όρο 8-10 χρόνια. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι εδώ και 30 χρόνια επιχειρείται η κατασκευή εμβολίου για κορωναϊούς δίχως επιτυχία ακόμα για συγκεκριμένους λόγους (είτε δημιουργούσε υπεραντίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα με αποτέλεσμα τον θάνατο είτε οι μεταλλάξεις, στις οποίες υπόκεινται οι κορωναϊοί, καθιστούσαν ανεπαρκή την αποτελεσματικότητά του) και σε μόλις 8 μήνες στην περίπτωση της Covid 19, όχι μόνο βρέθηκε το εμβόλιο, αλλά διατίθεται ήδη και προς πώληση.

Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αναπτυχθεί επιτυχώς ποτέ κανένα εμβόλιο για οποιονδήποτε κορωναϊό και μια τέτοια προσπάθεια θα χρειαζόταν συνήθως χρόνια για να ολοκληρωθεί με ασφάλεια και επαρκώς, η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) επέτρεψε την ταχεία διεκπεραίωση, παραλείποντας το τυπικό στάδιο δοκιμών σε ζώα, προχωρώντας σε άμεση δοκιμή αυτών των εμβολίων σε ανθρώπους.

Άμεσα αποτελέσματα σε κάποιες από αυτές τις δοκιμές περιελάμβαναν σοβαρές επιπλοκές, μεταξύ των οποίων πονοκεφάλοι, πυρετός, πόνοι στο σώμα και συμπτώματα παρόμοια με «τα επακόλουθα μεγάλης μέθης». Επί πλέον, όπως τόνισαν οι New York Times, ο αρχικός ισχυρισμός της Pfizer ότι το εμβόλιό τους ήταν «πάνω από 90% αποτελεσματικό», ανακοινώθηκε «σε δελτίο τύπου και όχι σε ιατρικό περιοδικό, που έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους. Δεν είναι πειστική απόδειξη ότι το εμβόλιο είναι ασφαλές και αποτελεσματικό».

Αναμενόμενος «μεγάλος όγκος» ανεπιθύμητων παρενεργειών

Έτσι, δεδομένης της τεράστιας κλίμακας του δηλωθέντος στόχου, της χορήγησης αυτών των χημικών σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους, όταν υπάρχει συνήθως κάποιο ποσοστό σοβαρών επιπλοκών στη χρήση εμβολίων, τα αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να είναι σημαντικά. Για παράδειγμα, σε μία μελέτη εμβολίων γρίπης, που χορηγήθηκαν σε ενήλικες άνω των 65 ετών, διαπιστώθηκαν σοβαρές επιπλοκές σε ποσοστό περίπου 1%. Εάν ένα εμβόλιο COVID-19 έχει απλώς παρόμοια αποτελέσματα σε άτομα της ίδια ηλικιακής ομάδας (54 εκατομμύρια στον πληθυσμό), αυτό θα ισοδυναμούσε με 540.000 άτομα μόνο σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα, που μπορεί να χρειαστούν ιατρική περίθαλψη, σε ένα νοσοκομειακό σύστημα, που παρέχει λιγότερα από 925.000 συνολικά κρεβάτια.

Νέα «μη αποδεδειγμένη» τεχνολογία mRNA: 20% «ποσοστό σοβαρών βλαβών»

Άλλες ανησυχίες σχετικά με το εμβόλιο της Pfizer είναι ότι θα είναι το πρώτο, που θα χρησιμοποιήσει μια «πλατφόρμα τεχνολογίας που δεν έχει αποδειχθεί ακόμη, η οποία βασίζεται σε κάτι που ονομάζεται αγγελιοφόρος RNA (messenger RNA), που συνήθως συντομεύεται σε mRNA».

Η Moderna, μια άλλη εταιρεία που προσπαθεί να αναπτύξει ένα εμβόλιο COVID-19, επιχειρεί, επίσης, να χρησιμοποιήσει αυτήν την πλατφόρμα mRNA. Τον Μάιο, το Children’s Health Defense ανέφερε ότι οι κλινικές δοκιμές για το εμβόλιο της Moderna είχαν «ποσοστό σοβαρών βλαβών» 20% στην ομάδα υψηλών δόσεων.

Η Debi Vinnedge, εκτελεστική διευθύντρια στο Children of God for Life, έναν οργανισμό υπέρ της ζωής, που ειδικεύεται στην ηθική αξιολόγηση των εμβολίων, δήλωσε στο LifeSiteNews: «Αν η Moderna και η Pfizer είναι εκείνες οι εταιρείες που θα προμηθεύσουν τους πρώτους γύρους εμβολίων και το κάνουν υποχρεωτικό, αυτό θα μπορούσε να είναι καταστροφή. Και οι δύο χρησιμοποιούν ολοκαίνουργια τεχνολογία με το mRNA, που δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ σε εμβόλιο και το προωθούν μετά από μόλις μερικούς μήνες δοκιμών, αντί για τα τυπικά 4-6 χρόνια δοκιμών».

Εντολές και δημόσια δυσπιστία

Καθώς αυξάνεται η προώθηση εντολών για υποχρεωτικό εμβολιασμό και εμφανίζεται αντίσταση ενάντια σε τέτοια επεμβατικά μέτρα, πρόσφατη μελέτη δείχνει μια αυξανόμενη δυσφορία μεταξύ των Αμερικανών για τα εμβόλια γενικά.

Μια έκθεση από την Civic Science (CS) δείχνει «σταθερή μείωση του ποσοστού των ενηλίκων των ΗΠΑ που λένε ότι είναι “πολύ άνετοι” με τα εμβόλια συνολικά». Μάλιστα, η CS δηλώνει, «το μηνιαίο ποσοστό αυτών που ήταν πολύ άνετοι με τους εμβολιασμούς γενικά, μειώθηκε πάνω από 20% από τις αρχές του 2020 (69% τον Ιανουάριο σε σύγκριση με το 47% του Οκτωβρίου)».

Επί πλέον, «μόνο το 22% των ερωτηθέντων δηλώνουν ότι θα κάνουν το εμβόλιο αμέσως», και η CS καταλήγει, «είναι σαφές ότι η διστακτικότητα για τη λήψη ενός μελλοντικού εμβολίου… αυξάνεται ανεξέλεγκτα σε ολόκληρη τη χώρα» και αυτό «ρίχνει φως πάνω στο πόσο δύσκολο είναι τώρα για πολλούς να εμπιστευθούν ένα μελλοντικό εμβόλιο».

Χειραγώγηση του κοινού

Προσπαθώντας να καταπολεμήσει αυτή την τάση, το Πανεπιστήμιο του Yale, σε συνεργασία με την κυβέρνηση των ΗΠΑ, χρηματοδότησε μια μελέτη για να προσδιορίσει τα πιο αποτελεσματικά μέσα για να πείσει τους Αμερικανούς να κάνουν το εμβόλιο COVID-19. Η μελέτη δοκιμάζει μια ποικιλία προσεγγίσεων, για παράδειγμα, επικαλούνται την «Προσωπική ελευθερία», το «Οικονομικό όφελος», το «Ατομικό συμφέρον», φόβους για «Ενοχές», την «Ντροπή» και τη «Δειλία».

Ενώ πολλές από τις προσεγγίσεις είναι απλά επιχειρήματα, άλλες υπονοούν ότι είναι πρόθυμοι να χρησιμοποιήσουν τη δημόσια διαπόμπευση για να προκαλέσουν συμμόρφωση.

Ένα τέτοιο επιχείρημα, για παράδειγμα, «ζητά από τον συμμετέχοντα να φανταστεί την ενοχή που θα νιώσει εάν δεν εμβολιαστεί και διαδώσει την ασθένεια», με παραλλαγές που ανταλλάσσουν την ενοχή με τον θυμό ή την ντροπή. Ένα άλλο υποδηλώνει ότι κάποιος που αρνείται τον εμβολιασμό «δεν καταλαβαίνει πώς διαδίδονται οι λοιμώξεις ή αγνοεί την επιστήμη». Ένα άλλο αναφέρει ότι «όσοι επιλέγουν να μην εμβολιαστούν κατά του COVID-19 δεν είναι γενναίοι».

Τα ευρήματα αυτής της μελέτης, πιθανότατα, θα επηρεάσουν τις δημόσιες δηλώσεις των κρατικών αξιωματούχων και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, που συζητούν για τον υποχρεωτικό εμβολιασμό, καθώς και τις διαφημιστικές εκστρατείες για το εμβόλιο, μόλις αυτό δημιουργηθεί.

Ο εξαναγκασμός των μαύρων κοινοτήτων και των παιδιών

Άλλες στρατηγικές εξαναγκασμού, που αναπτύσσονται, περιλαμβάνουν το «δέσιμο» του υποχρεωτικού εμβολίου «με άλλες υπηρεσίες δικτύου ασφαλείας» για τους φτωχούς, συμπεριλαμβανομένης της «επισιτιστικής ασφάλειας, του επιδόματος ενοικίου και δωρεάν υγειονομικής περίθαλψης» για τους «ευάλωτους πληθυσμούς», όπου γίνεται ιδιαίτερη μνεία για τους «Μαύρους και τις κοινότητες μειονοτήτων».

Επίσης, η Περιφέρεια της Κολούμπια (DC) προωθεί ένα νομοσχέδιο το οποίο παρακάμπτει τη γονική συναίνεση, όταν πρόκειται να εμβολιαστούν ανήλικα παιδιά. Ο «Νόμος του 2019 για τη Συγκατάθεση των Ανηλίκων να εμβολιαστούν» αναφέρει ότι «θα επιτρέπει στα ανήλικα παιδιά να συναινέσουν στο να εμβολιαστούν, όταν ο εμβολιασμός συνιστάται από τη Συμβουλευτική Επιτροπή των Ηνωμένων Πολιτειών για τις Πρακτικές Ανοσοποίησης. Ορίζει επίσης ότι εάν ένας ανήλικος είναι σε θέση να κατανοήσει την ανάγκη, τη φύση και τους τυχόν σημαντικούς κινδύνους που ενέχει η ιατρική πράξη, τότε τεκμηριώνεται η συναίνεση κατόπιν πληροφόρησης».

Σύμφωνα με το The Vaccine Reaction (τμήμα του Εθνικού Κέντρου Πληροφόρησης για τα Εμβόλια), «το νομοσχέδιο όχι μόνο επιτρέπει σε παιδιά ηλικίας 11 ετών και άνω να δώσουν τη συγκατάθεσή τους σε γιατρούς και άλλους διαχειριστές εμβολίων να τους κάνουν εμβόλια χωρίς τη γνώση ή τη συγκατάθεση των γονιών τους, αλλά απαιτεί επίσης από ασφαλιστικές εταιρείες, διαχειριστές εμβολίων και σχολεία να αποκρύψουν από τους γονείς ότι το παιδί έχει εμβολιαστεί».

Η έκθεση διευκρινίζει: «Εάν περάσει αυτό το νομοσχέδιο, είναι σαφές ότι τα ανήλικα παιδιά θα διατρέχουν τον κίνδυνο να πιεστούν και να εξαναγκαστούν να κάνουν ένα εμβόλιο COVID-19 πίσω από την πλάτη των γονιών τους».

Η Pfizer είναι ένας «καταδικασμένος κατά συρροή εγκληματίας»

Ο Ρόμπερτ Φ. Κέννεντυ ο νεώτερος, ανιψιός του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Τζων Φ. Κέννεντυ, περιβαλλοντικός δικηγόρος, συγγραφέας και ιδρυτής της Άμυνας για την Παιδική Υγεία (Children’s Health Defense), εδώ και δεκαετίες ενημερώνει την κοινή γνώμη σχετικά με τα εμβόλια που προκαλούν βλάβες στα παιδιά. Εκτός από τη σθεναρή αντίθεση του οργανισμού στο παραπάνω νομοσχέδιο της περιοχής DC, ο Κέννεντυ έχει ξεχωρίσει την Pfizer ως έναν από τους πολλούς παραγωγούς εμβολίων με μεγάλο αριθμό ποινικών κυρώσεων για τα προϊόντα τους.

Σε μια συζήτηση τον Ιούλιο, ο Κέννεντυ τόνισε ότι η Pfizer, και τρεις άλλοι κορυφαίοι παραγωγοί εμβολίων κορωναϊού, GlaxoSmithKline, Sanofi, Merck, είναι «καταδικασμένοι κατά συρροή εγκληματίες».

«Τα τελευταία 10 χρόνια, μόνο την τελευταία δεκαετία, αυτές οι εταιρείες έχουν πληρώσει 35 δισεκατομμύρια δολάρια σε ποινικές κυρώσεις, αποζημιώσεις και πρόστιμα, για ψέματα σε γιατρούς, για επιστημονική εξαπάτηση, για παραποίηση επιστημονικών στοιχείων, για τον εκούσιο φόνο εκατοντάδων χιλιάδων Αμερικανών», είπε ο Κέννεντυ κατά τη διάρκεια της συζήτησης, τονίζοντας ότι «Αποτελεί γνωσιακή αναντιστοιχία (εθελοτυφλία) τα άτομα που κατανοούν τις εγκληματικές εταιρικές πρακτικές αυτών των τεσσάρων εταιρειών, να πιστεύουν ότι το κάνουν αυτό σε κάθε άλλο προϊόν που έχουν, εκτός από τα εμβόλια».

Μετά την ανακοίνωση του «90% αποτελεσματικού» εμβολίου του κορωναϊού της Pfizer, με την προσδοκία της άμεσης κυκλοφορίας του στην αγορά, η τιμή της μετοχής της εταιρείας αυξήθηκε «15% από 36,40 $… σε 41,94 $ ανά μετοχή», οπότε ο Διευθύνων Σύμβουλος και Πρόεδρος της εταιρείας, Albert Bourla, πούλησε το 61,8 τοις εκατό των μετοχών του «για σχεδόν 5,6 εκατομμύρια δολάρια». Η Independent αναφέρει ότι σε σχετικές ερωτήσεις η Pfizer απάντησε ότι αυτή η συναλλαγή ήταν μια «αυτοματοποιημένη διαδικασία, που δημιουργήθηκε νωρίτερα αυτό το έτος», όπου «οι μετοχές πωλούνται υπό την προϋπόθεση ότι υπερβαίνουν μια προσυμφωνημένη τιμή».

Ενώ προετοιμάζεται νέα παγκόσμια εκστρατεία προπαγάνδας με σκοπό τον εξαναγκασμό των ανθρώπων να υποκύψουν στις εξουσιαστικές ορέξεις, αυτό που γίνεται όλο και περισσότερο σαφές είναι πως το σωτήριο εμβόλιο δεν αποτελεί το τέλος αυτής της ιστορίας, αλλά είναι η αρχή και προοιωνίζει τη «νέα κανονικότητα», στην οποία εισερχόμαστε με ταχύτατους ρυθμούς.

Είναι αλήθεια πως στο όνομα της λεγόμενης ασφάλειας, ο άνθρωπος –είτε οικειοθελώς είτε μαχόμενος– έχει παραχωρήσει μεγάλο μέρος των ελευθεριών του. Κάθε φορά η ασφάλεια γίνεται το πολυπόθητο, μπροστά στο οποίο οι παραχωρήσεις αυτές μεταφράζονται ως αναγκαίο κακό. Μαχόμενος κόσμος σε διάφορα κράτη εξεγείρεται και παλεύει ενάντια σε αυτή τη νέα εφιαλτική πραγματικότητα, που μας πλασάρουν ως ζωή. Λοιδορούνται από την εξουσία, διαπομπεύονται από την προπαγάνδα των αργυρώνητων γραφίδων και ειδικών.

Είθε η φωτιά αυτή να εξαπλωθεί απ’ άκρη σ’ άκρη αυτού του κόσμου και στ’ αποκαΐδια της να εξοντωθεί η μήτρα των ιών, που δεν είναι άλλη από την εξουσία.

Απάτσι

Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 210, Δεκέμβριος 2020
Both comments and trackbacks are currently closed.