Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ «ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ» ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ «ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ»

Η «εποχή της πανδημίας» μάς φέρνει ακόμα πιο κοντά σε κοσμογονικές αλλαγές, καθώς χρησιμοποιείται ως επιταχυντής των παγκόσμιων τάσεων, εξελίξεων και μεταβολών, αλλά και της εντεινόμενης αποσάθρωσης και ανασύνθεσης σε κάθε τομέα του κοινωνικού πεδίου, περιφερειακό ή μη. Με άλλα λόγια, όπως μάς διαβεβαιώνει και ο τελευταίος τεχνικός της εξουσίας, η ζωή αυτή καθεαυτή θα είναι διαφορετική. Η μεταβατική περίοδος που διανύουμε, θέτει τους όρους συγκρότησης της νέας «κανονικότητας» της ζωής μας, αλλά και τα χαρακτηριστικά που αυτή αποκτά λεπτό το λεπτό, μέρα με την μέρα, εβδομάδα την εβδομάδα.

Τα πιο δυστοπικά διηγήματα επιστημονικής φαντασίας του παρελθόντος παίρνουν εδώ και τώρα σάρκα και οστά. Σ’ αυτήν την αυγή μιας ζοφερής πραγματικότητας λαμβάνουν χώρα με ιλιγγιώδη ρυθμό αυτές οι μεταβολές παγκόσμιου βεληνεκούς, αυτοί οι μετασχηματισμοί υπερεθνικών μηχανισμών, που προσπαθούν να προσαρμόσουν, αλλά και να προσαρμοστούν στη διάδοχη κατάσταση. Το κοινωνικό στάτους μετασχηματίζεται και εκείνο με ταχύτατους ρυθμούς. Η εφιαλτική δυστοπία ενός ολοκληρωτικού εγκλεισμού στα ψηφιακά κλουβιά δεν είναι πια προ των πυλών, αλλά τις έχει διαβεί προ πολλού.

Με φανερό πλέον όχημα την κατασκευή μιας πανδημικής απειλής, που ορίζει σύμφωνα με την γελοία προπαγάνδα που καταναλώνεται κάθε μέρα, την χειρότερη εποχή που γνώρισε ο πλανήτης στην ιστορία τους(sic!!!), η ενοποιητική διαδικασία προχωρά με βήμα ταχύ και βιαίως, αποσαρθρώνοντας κάθε προηγούμενο πλαίσιο της κοινωνικής διαβίωσης, εξαθλιώνοντας τεράστια κομμάτια του παγκόσμιου πληθυσμού. Η 4^η βιομηχανική επανάσταση στηριζόμενη στην πλήρη ψηφιοποίηση των πάντων, στην ηγεμονία της τεχνητής νοημοσύνης και την ρομποτική, έρχεται να διαψεύσει, να ανατρέψει στην πράξη και όχι στα λόγια πρώτα απ’ όλα την μέχρι τώρα παγκόσμια(;) βεβαιότητα: ο άνθρωπος σύντομα δεν θα αποτελεί πολυπληθές είδος στον πλανήτη.