ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΝΤΟΛΗ ΓΙΑ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΗΣ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΙΑ

Μέχρι στιγμής, στον λεγόμενο δυτικό κόσμο οι εκβιασμοί και οι απειλές απέναντι σε αυτούς, που αρνούνται τον εμβολιασμό, βλέπουμε πως ασκούνται από ιδιωτικές εταιρίες, ενώ οι κυβερνήσεις από την πλευρά τους ισχυρίζονται για την ώρα ότι ο εμβολιασμός είναι εθελοντικός, αφήνοντας όμως ανοιχτό το ενδεχόμενο αργότερα να βρουν την φόρμουλα και να επιβάλλουν κυρώσεις σ’ όσους δεν εμβολιάζονται. Μ’ άλλα λόγια οι άνθρωποι είναι «ελεύθεροι» μεν να αποφασίσουν, αλλά μόνο αυτό που επιτάσσει η εξουσία, διότι σε αντίθετη περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος κυρώσεων. Τόση ελευθερία δηλαδή δεν αντέχεται!

Ένα βήμα παραπάνω έγινε στη …προάσπιση της ελευθερίας (ποιανού άραγε;) καθώς στην Ισπανία διατάχθηκε από δικαστήριο ο εμβολιασμός μιας ηλικιωμένης γυναίκας, που μένει σε οίκο ευγηρίας. Η υπόθεση ξεκίνησε όταν ο οίκος ευγηρίας προσέφυγε στα δικαστήρια, καθώς η κόρη της συγκεκριμένης τροφίμου ήταν κατηγορηματικά αντίθετη στον εμβολιασμό της μητέρας της, η οποία έχει «πολύ περιορισμένη ικανότητα λήψης αποφάσεων».
Στην απόφασή του, ο δικαστής εκτιμά πως η ηλικιωμένη «στερείται συγκεκριμένων ικανοτήτων ώστε να δώσει τη συγκατάθεσή της στην τέλεση μιας ιατρικής πράξης». Έτσι, αν και όπως διατείνεται κατανοεί τις επιφυλάξεις της κόρης της μπροστά στις πιθανές παρενέργειες ενός εμβολίου, κρίνει πως ο εμβολιασμός της συνιστά έναν «ήσσονος σημασίας κίνδυνο» σε σύγκριση με το να μην γίνει τίποτα, ενώ επίσης τονίζει ότι η θέση της κόρης της ηλικιωμένης «αντίκειται στα συμφέροντα της τροφίμου αναφορικά με τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας της και την αποφυγή ζωτικής σημασίας κινδύνων».

Τι σχέση έχει ο Covid με την βιοποικιλότητα;

Σήμερα όλοι προσβλέπουν στην εμφάνιση ενός εμβολίου για το Coronavirus και όλες οι ελπίδες είναι στραμμένες σε μια τεχνική λύση που θα διευθετήσει όχι μόνο το πρόβλημα της νόσου, αλλά και όλα τα προβλήματα που σχετίζονται με αυτήν. Έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια σε φαρμακευτικά προϊόντα, εμβόλια που δεν υπάρχουν ακόμη έχουν προ-αγοραστεί και δεν λαμβάνονται δραστικά μέτρα περιορισμού ελπίζοντας ότι το εμβόλιο θα εμφανιστεί το συντομότερο δυνατό. Όλα έτσι ώστε η παλιά κανονικότητα να επιστρέψει, η οικονομία να ανακάμψει και να προσποιηθούμε ότι δεν συνέβη τίποτα.

Αυτός ο τρόπος σκέψης και πράξης προέρχεται κατά πολύ από το παράδειγμα της νεωτερικότητας, όπου το άθροισμα της επιστήμης και της τεχνολογίας, της τεχνο-επιστήμης, δημιουργεί έναν ορίζοντα ελπίδας εν όψει οποιασδήποτε καταστροφής, όποια κι αν είναι. Δεν έχει σημασία αν υπάρχει αύξηση στα ακραία κλιματικά φαινόμενα, εάν η ανισότητα αυξάνεται ή εάν οι ολοκληρωτικές μορφές διακυβέρνησης αυξάνονται. Η επιστήμη και η τεχνολογία θα προσφέρουν μια λύση αργά ή γρήγορα, μας λένε. Στην πραγματικότητα, δεν είναι εγγενές πρόβλημα της επιστήμης ή της τεχνολογίας, το πρόβλημα είναι η ίδια η οικονομική ανάπτυξη και η περιβαλλοντική και κοινωνική καταστροφή που προκαλεί και έτσι προσποιούμαστε ότι όλα τα προβλήματα επιλύονται χρησιμοποιώντας νέες τεχνολογίες. Το μόνο πράγμα που λύνει αυτή η ιδέα, είναι η διατήρηση των ποσοστών κέρδους των εταιρειών που κυριαρχούν σήμερα στην αγορά, όπως η Amazon, το Facebook, η Microsoft κ.λπ.