Χρονικά από την κατάσταση έκτακτης ανάγκης

(κείμενο από εφημερίδα τοίχου που τοιχοκολλάται στις πόλεις της Ιταλίας)

Οι ιοί δεν προέρχονται από άλλον πλανήτη

Οι ασθένειες αντικατοπτρίζουν πάντα τον τρόπο ζωής της κοινωνίας (παραγωγής, διατροφής, μετακίνησης κ.λπ.). Ένα φάρμακο που δεν ξεκινά από αυτό το γεγονός – το οποίο σήμερα προϋποθέτει μια ξεκάθαρη αμφισβήτηση της βιομηχανικής κοινωνίας – μπορεί μόνο να μετριάσει τις επιπτώσεις των ασθενειών, χωρίς να θεραπεύσει τις αιτίες τους. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός, ότι το πρώτο ξέσπασμα του κορωναϊού, αναπτύχθηκε σε μια περιοχή της Κίνας με μεγάλη αστική συγκέντρωση και βαριά βιομηχανική ρύπανση. Δεν είναι τυχαίο, ότι οι πρώτες εστίες στην Ιταλία αναπτύχθηκαν στις πιο βιομηχανοποιημένες και μολυσμένες περιοχές. Εάν οι βλαβερές συνέπειες και οι περιβαλλοντικές αναταραχές που προκαλούν δεν καταργηθούν, οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την υγεία θα επιμηκυνθούν.

Υγεία

Πολλοί εργαζόμενοι στον τομέα της υγείας κατασκευάζουν προστατευτικές στολές με σακούλες σκουπιδιών και χρησιμοποιούν ευτελή υλικά για να κατασκευάσουν μάσκες. Οι οικονομικοί πόροι που προορίζονται για την υγεία είναι περιορισμένοι. Πώς συνέβησαν όλα αυτά; Αυτά τα πράγματα δεν λέγονται στις καθημερινές ειδήσεις του φόβου, έτσι ώστε να μην αναφερθεί η κρατική ευθύνη. Από το 1978, μεταξύ των αριστερών και των δεξιών κυβερνήσεων, η υγειονομική περίθαλψη έχει υποστεί τις συνδυασμένες επιπτώσεις των περικοπών και των ιδιωτικοποιήσεων. Ο προοδευτικός μετασχηματισμός της υγειονομικής περίθαλψης σε εταιρεία, έχει μειώσει τις μη κερδοφόρες δομές, το προσωπικό, τα τμήματα και τις θεραπείες, ιδίως με την περικοπή όλων όσων σχετίζονται με την προληπτική ιατρική. Για το λόγο αυτό, τα νοσοκομειακά κρεβάτια έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ και τα κρεβάτια έκτακτης ανάγκης έχουν μειωθεί σε λιγότερο από το μισό.

ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΝΟΗΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΛΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ (2ο μέρος)

Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.

(Κανένα ψέμα δεν αντέχει στον χρόνο),

Σοφοκλής, Ιχνευταί σάτυροι

Ανασκόπηση στο παρελθόν και η Διαχείριση της κρίσης

Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ανιχνεύσουμε και στο βαθμό που μπορούμε να αναδείξουμε, πως υποδέχτηκαν την έκρηξη στο Τσέρνομπιλ και τις συνέπειες της οι τοπικοί, επίδοξοι διαμορφωτές τής εγχώριας λεγόμενης κοινής γνώμης (ΜΜΕ, επιστήμονες, κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα κι αρμόδιες υπηρεσίες) τις μακρινές εκείνες μέρες του έτους 1986.

Κατ’ αρχήν το ατύχημα συνέβη στις 25 Απριλίου και ανακοινώθηκε από τους Σοβιετικούς στις 28 Απριλίου, όταν το ραδιενεργό νέφος πέρασε τα σύνορα και το γεγονός δεν μπορούσε πλέον να συγκαλυφθεί.

Τρεις μέρες αργότερα έχουμε την πρώτη επίσημη τοποθέτηση των ελληνικών αρχών: «Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας παρακολουθεί και ελέγχει την κατάσταση με συνεχείς μετρήσεις στον ελληνικό χώρο», δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με πρόθεση να καθησυχάσει τα ΜΜΕ (και μέσω αυτών τους πολίτες).

Ακόμη πιο καθησυχαστικός σε δηλώσεις του ο τότε αντιπρόεδρος της Επιτροπής Κ. Παπαθανασόπουλος διαβεβαίωνε ότι «δεν δικαιολογείται ανησυχία» («Ε» 2.5.86).

Τα ίδια και από την ΕΕΑΕ την επομένη. Το ανακοινωθέν της δεν περιορίζεται στη διαπίστωση ότι «δεν έχει παρατηρηθεί οιαδήποτε αύξηση ραδιενέργειας στους σταθμούς ελέγχου», αλλά προχωρεί και σε κατηγορηματικές προβλέψεις για την απουσία μελλοντικού κινδύνου: «Ακόμη και σε περίπτωση που οι μετεωρολογικές συνθήκες ευνοήσουν την μεταφορά υπολειμμάτων ραδιενεργού νέφους προς τη χώρα μας», διαβάζουμε, «δεν αναμένεται να σημειωθεί σημαντική αύξηση του επιπέδου ραδιενέργειας, δεδομένης της σημαντικής εξασθένησης του νέφους λόγω του μεσολαβήσαντος χρονικού διαστήματος» («Ε» 3.5.86).