Στα μυαλά των εξουσιαστών κρύβονται οι πιο σαδιστικές και διαστροφικές σκέψεις. Ανά χρονικά διαστήματα μεταφέρονται από τον φαντασιακό στον κοινωνικό χώρο, όπου και υλοποιούνται. Οι περίοδοι αυτές έχουν διάφορες ονομασίες όπως, 1η , 2η και 3η βιομηχανική επανάσταση ή σημαδεύονται από οικονομικές «κρίσεις», πολέμους, πανδημίες κ.λπ. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα λαμβάνει χώρα μια βαθιά μεταβολή των συνθηκών ζωής, η οποία με την προβιά της προόδους ωθεί τους εξουσιαζόμενους σε μεγαλύτερη ανελευθερία, πνευματική ένδεια, ψυχική κενότητα και οικονομική απορία. Αυτές οι περίοδοι, λοιπόν, αποτελούν το πρόσφορο έδαφος για να εφαρμόσουν οι εξουσίες τους κρυφούς πόθους τους, εφαρμόζοντας καινοτόμες πρακτικές για την περαιτέρω καθυπόταξη των ανθρώπων.
Όπερ και εγένετο, για άλλη μια φορά! «Γλυτώσαμε προς στιγμήν τα χειρότερα, όμως κι αυτό είναι κάτι», διαλαλούν οι ντελάληδες των μίντια και διάφοροι κατ’ επάγγελμα δημοσιολογούντες. «Όμως, για την διατήρησίν των απαιτείται πλήρης συμμόρφωση με τας κρατικάς εντολάς», όπως διατείνονται οι θιασώτες του επιστημονισμού και της κρατικής εξουσίας, που την τελευταία χρονική περίοδο συγχέονται όλο και περισσότερο μεταξύ τους.
Όπως έχουμε αναφέρει και στο πρόσφατο παρελθόν, οιαδήποτε προσπάθεια ανίχνευσης λογικής αιτιότητας, που τυχόν κρύβεται πίσω από τις εξουσιαστικές εντολές είναι καταδικασμένη εκ των προτέρων να αποτύχει. Εάν θα μπορούσαμε, υπερβατικά μιλώντας να θέσουμε λογική στα τεκταινόμενα των πολιτικών αποφάσεων και λήψης μέτρων, που εισηγούνται τάχα οι επιστήμονες και αποδέχεται η πολιτική εξουσία, αυτή είναι μια: Η λογική της εκπαίδευσης στοχεύει στο να πειθαρχεί στις εξουσιαστικές εντολές το κοινωνικό ποίμνιο δίχως δεύτερη σκέψη, δίχως αμφισβήτηση και φυσικά δίχως εναντίωση προς αυτές.
Το να επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα, με την κοινώς επονομαζόμενη κοινή λογική αντιπαρατιθέμενοι στα μέτρα που λαμβάνονται, θα εγκλωβίσει την σκέψη, θα περιορίσει την δράση και θα καταδικαστεί, όπως ο Σίσυφος, να αρχίζει ξανά και ξανά απ’ την αρχή. Αποτέλεσμα αυτού θα είναι να αναλωθούμε στα γνωστά προπαγανδιστικά του είδους «στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν κολλάει» και κολλάει στο δρόμο, όταν περπατάμε μόνοι δίχως τετραπλό φίμωτρο.
Μη μπορώντας, λοιπόν, να χρησιμοποιήσουμε την οποιαδήποτε λογική για να αναδείξουμε τα «πραγματικά» γεγονότα, που επιδρούν στα νοσηρά μυαλά των εξουσιαστών θα προσεγγίσουμε το ζήτημα από την σκοπιά της αλήθειας και του ψέμματος.
Πιστεύουμε πως, όταν αποδεικνύεται ότι κάποιος ψεύδεται και μάλιστα συστηματικώς και αδιαλείπτως, μπορούμε εύκολα να εξάγουμε το ασφαλές συμπέρασμα ότι τα ψέμματα κρύβουν πίσω τους αλήθειες, που αντανακλούν αλλότριους και σκοτεινούς σκοπούς.
Έτσι απολαύσαμε το παραμύθι του καλού και του κακού μπάτσου τις τελευταίες ημέρες σε νέα φυσικά έκδοση κάτι σαν ριάλιτι του αλήστου μνήμης Φώσκολου με κομπάρσους και πρωταγωνιστές αυτούς που υποστήριζαν το καθολικό κλείσιμο και τους ετέρους που υποστήριζαν μια πιο διαλλακτική στάση με τους τελευταίους να επικρατούν, οπότε και πρέπει φυσικά να τους ευγνωμονούμε γι’ αυτό… Όπως στην προαναφερθείσα τακτική του καλού και του κακού μπάτσου σημασία δεν έχει ο τρόπος, αλλά το τελικό αποτέλεσμα, έτσι και μ’ αυτούς τους τυχάρπαστους, το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που ήταν η περαιτέρω λήψη μέτρων καρποφόρησε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Όπως περίτρανα έχει αποδειχθεί, τα στοιχεία που παρουσιάζουν τα κρατικά όργανα και οι θεσμοί τους, είναι ευκόλως χειραγωγήσιμα ανάλογα με τις κάθε φορά επιδιώξεις. Ας θυμηθούμε, λόγου χάρη, τότε που ήθελαν να κάνουν ένα μικρής χρονικής διάρκειας άνοιγμα, ότι είχαν φτάσει στο σημείο για να δείξουν μείωση των αριθμών να κάνουν ελάχιστα τεστ. Εν τούτοις πριν από τη λήψη μέτρων επικρατεί ένα ποιοτικό και ποσοτικό ανέβασμα των υπό μελέτη αριθμών. Άσχετα αν κάποιος πιστεύει ότι τα στοιχεία αυτά αντανακλούν σε κάθε περίπτωση την πραγματικότητα το μοτίβο που κυριαρχεί δίνει μια λογική επίφαση στα προαποφασισμένα μέτρα.
Αυτό όπως θα δούμε σταμάτησε να υφίσταται εδώ και δύο εβδομάδες. Στις ανακοινώσεις της Παρασκευής 29/1 και αντιστοίχως της Παρασκευής 5/2 η επιβολή των περαιτέρω μέτρων που πάρθηκαν, διευρύνοντας το φάσμα της καταστολής στον κοινωνικό χώρο, δεν πραγματοποιήθηκε επάνω σ’ αυτό το μοτίβο.
Για να μην κουράσουμε παραθέτοντας στοιχεία από μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα αναφέρουμε πως την εβδομάδα 22-29/1/21 οι διασωληνωμένοι άνθρωποι από 288 έπεσαν στους 260, η ημερήσια καταγραφή των θανόντων ήταν περί τα 25 άτομα και τα λεγόμενα κρούσματα κλείδωσαν την 29/1 στα 941. Ενώ, λοιπόν, οι δείκτες είχαν μείωση τα μέτρα την 29/1 πάρθηκαν πάραυτα. Την εβδομάδα που ακολούθησε από 30-5/2/21 οι διασωληνωμένοι από τους 260 υποχώρησαν στους 246, η ημερήσια καταγραφή θανόντων κατά μέσο όρο διακυμάνθηκε κάτω των 25 ατόμων, ενώ τα λεγόμενα κρούσματα την 5/2 ήταν 1195.
Όπως γίνεται αντιληπτό μετά την παράθεση των ως άνω στοιχείων, αυτό που με πρώτη ματιά διακρίνεται είναι η μείωση των αριθμών, παρ’ όλο που για να «πιαστεί» τετραψήφιο νούμερο αυξήθηκαν κατά κάποιες χιλιάδες και τα τεστ. Επειδή αυτό ακριβώς ορίστηκε ως ανυπέρβλητο όριο προκειμένου να έχει μια αιτιολογική επίφαση το κλείσιμο, ο τετραψήφιος αριθμός, ο οποίος δεν υπήρχε την προηγούμενη εβδομάδα.
Ενώ είναι ηλίου φαεινότερο, πως όσο αυξάνονται τα τεστ αυξάνονται και τα κακώς επονομαζόμενα κρούσματα, παρ’ όλα αυτά η δύναμη της εικόνας και της βασανιστικά διαρκούς επανάληψης νομιμοποιεί, τρόπον τινά τα νέα κατασταλτικά μέτρα που λήφθηκαν. Οι μπαγαπόντηδες όμως ψεύτες, που έχουν μάθει να παίρνουν αξία παίζοντας με τις ζωές των ανθρώπων τι έκαναν; Στις 4 και 5 Φλεβάρη αύξησαν κατά 10.000 και πάνω τα τεστ. Κάνοντας έναν απλό και πολύ γρήγορο υπολογισμό και εάν χωρίσουμε σε 11αδες χιλιάδες κρούσματα και τεστ θα δούμε ότι σε κάθε 11αδα χιλιάδα αντιστοιχούν περί τα 300 κρούσματα. Αυτό μας δείχνει πως εάν αφαιρέσουμε την παραπάνω 11αδα χιλ. που έγινε την 5 φλεβάρη που έδωσαν 1195 μείων 300 έχουμε 895 κρούσματα.
Ας θυμηθούμε κάτι που ακούγαμε το προηγούμενο διάστημα. Το επιστημονικό ιερατείο, μοιραζόμενο μαζί με το ανίδεο πόπολο ένα μικρό μέρος της σοφίας και της γνώσης του, μας έλεγε πως δεν θα κοιτάτε τους αριθμούς των κρουσμάτων, αλλά τους διασωληνωμένους, τους νεκρούς κ.λπ. Αν και σ’ αυτά τα στοιχεία χωράει μεγάλη κουβέντα, εν τούτοις τα επιχειρήματα ήταν αυτά και μόνο αυτά. Οπότε ένα φυσικό ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: τι άλλαξε σε μόλις λίγες εβδομάδες και μπήκε στην άκρη η προηγούμενη πρακτική και ακολουθήθηκε η εντελώς αντίθετη; Δηλαδή ενώ μειώνονται οι υπόλοιποι δείκτες, εμείς πρέπει να κοιτάμε τα κρούσματα;
Ακόμα, όμως, και αυτή η ερώτηση δεν είναι εντελώς αληθινή διότι η πηγή προελεύσεώς της δεν είναι και αυτή εντελώς αληθινή και εξηγούμαστε. Όπως παρατηρήσαμε ο τετραψήφιος αριθμός κατέστη εφικτός μετά την αύξηση κατά κάποιες χιλιάδες των πραγματοποιούμενων τεστ, αφού με τον προηγούμενο αριθμό τεστ κάτι τέτοιο δεν θα ήταν εφικτό.
Το αμέσως επόμενο ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Τετραψήφιο νούμερο φυσικά είναι και το 9999. Ποιος και με τι κριτήρια ορίζει ότι το 1200 αποτελεί θέσφατο όριο για την λήψη μέτρων; Και με ποιο φυσικά κοινωνικό αντιστάθμισμα, δηλαδή ποιό αναγνωρίζεται έστω με την εξουσιαστική λογική ότι αποτελεί το μεγαλύτερο όφελος έναντι του μικρότερου. Διότι, ο ψυχικός, συναισθηματικός, κοινωνικός, οικονομικός αντίκτυπος είναι τεράστιος και αγγίζει τα όρια που λεκτικώς ονομάζουμε καταστροφή.
Νομίζουμε πως ακόμα και ο πιο αδαής, ο πιο καλοπροαίρετος, ο πιο όπως θέλετε πείτε τον, εάν έχει μάτια για να βλέπει και μυαλό για να το χρησιμοποιεί, έχει αντιληφθεί προ πολλού πως ψεύδονται ασυστόλως και ανυπερθέτως και με βάσει την μέχρι τώρα εμπειρία του μπορεί να κατανοήσει ευκόλως πως οι ψευδοεπιστημονικές απόψεις, μέτρα κ.λπ. υποκρύπτουν άλλους σκοπούς και επιδιώξεις.
Σαφώς εξουσία και αλήθεια είναι όροι και πραγματικότητες ασύμβατες μεταξύ τους. Όμως, η ευρύτερη λογική που αντικατοπτρίζει τις πρακτικές της καθολικής απαγόρευσης, μπορεί να μας δώσει την αληθινή ιστορία πάνω στην οποία οι εμπνευστές του εγκλεισμού, οραματίζονται την νέα κανονικότητα που μας επιφυλάσσουν στο προσεχές διάστημα.
Είναι πανθομολογούμενο ότι κατά τους τελευταίους ένδεκα μήνες έχει καταγραφεί μια ατομική, κοινωνική και οικονομική συντριβή ενώ ταυτόχρονα έχει χαθεί και αυτή η έστω κουτσουρεμένη ελευθερία ρε αδέρφια, ακόμη και αν επικαλεστούμε τα στοιχεία που η ίδια η εξουσία μας παρουσιάζει. Οι ψυχικές επιπτώσεις τεράστιες, καταθλίψεις, φοβίες, χρήση ναρκωτικών ουσιών, αλκοόλ, αυτοκτονίες κ.λπ. Οι κοινωνικές επιπτώσεις τεράστιες επίσης, κοινωνική αποστασιοποίηση, αυτοματισμός, παρέμβαση και καταστολή στους τρόπους ψυχαγωγίας, διασκέδασης κ.λπ. ως τις κοινωνικές εκδηλώσεις αντίστασης (που ομολογουμένως είναι πενιχρές και πολύ κατώτερες των περιστάσεων), στιγματισμός και πάει λέγοντας.
Οικονομικές επιπτώσεις τεράστιες, επίσης. Μαζικό λουκέτο και ο θάνατος του εμποράκου (επιδιωκόμενο αποτέλεσμα που αποτελεί στόχο της εξουσίας, η οποία επιχειρεί να αλλάξει το οικονομικό μοντέλο του ελλαδικού χώρου), μαζική ανεργία, που εάν φτάσει μόνο το 25% θα πρέπει να ευχαριστούμε όλους τους επινοημένους θεούς που κατασκευάστηκαν απ’ τις απαρχές του κόσμου, για να δείξουμε την …ευγνωμοσύνη μας, κατασχέσεις σπιτιών με βάση και το ψηφισθέν πλέον πτωχευτικό δίκαιο, μειώσεις μισθών για τους προνομιούχους, που θα εργάζονται ακόμη και πάει λέγοντας. Όσο για την πολυσυζητημένη διαφύλαξη της υγείας, ένα τέχνασμα που χρησιμοποιείται χωρίς πολλά λόγια και αποδείξεις, αρκεί να κοιτάξει κανείς πόσοι άνθρωποι πεθαίνουν αυτόν τον καιρό από καρδιαγγειακά νοσήματα, καρκίνους, χειρουργεία που δεν γίνονται κ.λπ.
Όλοι οι προαναφερόμενοι παράγοντες δρουν αλληλένδετα, ενώ βρίσκεται υπό εξέλιξη ο σχεδιασμός για να έχουμε στην καλύτερη περίπτωση σε μαζική κλίμακα τους μισθο-ασυντήρητους, κοινωνικά και υγειονομικά αποκλεισμένους και ανελεύθερους ανθρώπους (που θα συγκαταλέγονται στα λεγόμενα μικρομεσαία κοινωνικά στρώματα μιας και δεν θα θεωρούνται άνεργοι) Αυτό είναι το μέλλον που μας επιφυλάσσουν οι κυρίαρχοι. Όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα, σήμερα και θα διευρυνθούν τα μέγιστα το προσεχές και σύντομο χρονικό διάστημα αντέχουν στο αφήγημα της εξουσίας ότι γίνονται για να διαφυλαχθεί η λεγόμενη δημόσια υγεία;
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να απαντήσουμε σε αυτό. Είναι υψίστης σημασίας όσο ποτέ να μην περιμένουμε να μας αφήσουν, με όρους φυσικά να βγούμε από τον εγκλεισμό με όλες τις διαμορφούμενες παραμέτρους που αναφερθήκαμε, αλλά να παλέψουμε για την απελευθέρωση δίνοντας εμείς το τέλος στο εξουσιαστικό αφήγημα προτάσσοντας την δική μας ιστορία. Εξ άλλου οι μύθοι, τα ψέμματα κ.λπ. παύουν να ισχύουν όταν παύουν να τους πιστεύουν οι άνθρωποι.
Λούπους
Anarchy press gr 