«Είμαστε οι Ούννοι του Μάη και του Ιούνη»

(Οι Ούννοι, πολεμική φυλή, προχώρησαν σε άγριες επιδρομές σε βυζαντινά εδάφη ήδη από το 400 μ.Χ. Οι Ούννοι, παρ’ ότι στην πραγματικότητα δεν ήταν πολυάριθμοι οι ίδιοι σαν φυλή, δημιούργησαν έναν τεράστιο στρατό απορροφώντας τους ηττημένους αντιπάλους τους, φτιάχνοντας έτσι μια αχανή αυτοκρατορία που απείλησε την ρωμαϊκή όσο κανείς άλλος μέχρι τότε).

Πέρασαν ήδη 10 χρόνια από τις μεγάλες φοιτητικές κινητοποιήσεις που συντάραξαν την διετία 2006-2007. Το παραπάνω σύνθημα φωναζόταν συνεχώς από διαδηλωτές και μάλιστα όχι από αναρχικούς. Ένα σύνθημα ενδεικτικό των συνθέσεων που πραγματοποιούνταν στους φοιτητικούς χώρους, της οικειοποίησης της εξεγερτικής βίας εκ μέρους πλήθους των διαδηλωτών, που περιδιάβαιναν σε εβδομαδιαία βάση το κέντρο της Αθήνας, αλλά και αρκετών άλλων πόλεων συγκρουόμενοι με τις κατασταλτικές δυνάμεις, σπάζοντας και πυρπολώντας τράπεζες, αυτοκίνητα, κρατικούς στόχους με αφορμή μιαν ακόμη εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Κινητοποιήσεις που αποτέλεσαν την συνέχεια μιας μεγάλης παράδοσης διαδηλώσεων με αφορμή εκπαιδευτικά ζητήματα, όπως εκείνες που ξέσπασαν το 1990-1991 με αφορμή την δολοφονία του καθηγητή Τεμπονέρα σε κατειλημμένο σχολείο στην Πάτρα από μέλη της ΟΝΝΕΔ. Δυστυχώς οι κινητοποιήσεις αυτές θεωρήθηκαν απλά το φυτώριο άντλησης «προσωπικού» που έπρεπε εσπευσμένα να στρατολογηθεί για να μην χαθεί η «μεγάλη ευκαιρία» της αναβάθμισης της στρατιωτικής αντιπαράθεσης του κινήματος. Η ήττα, παρ’ ότι έχει λάβει το μέγεθος μιας καταστροφής, ακόμη μοιάζει ανεξερεύνητη από τους «ειδικούς» και ο βάλτος μοιάζει να βαθαίνει…

Παρ’ όλα αυτά οι εμπειρίες μένουν, σαν ένας κρυμμένος θησαυρός στα πόδια κάθε ανυποψίαστου διαβάτη ή περαστικού, που εντυπωσιάζεται από τις φανταχτερές ρεκλάμες, διαθέσιμες παρ’ όλα αυτά σε όσους έρχονται ή επανέρχονται γεμάτοι πάθος για την αλήθεια…

Δημοσιεύθηκε από Λ.