ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΑΤΟ ΣΤΗΝ ΛΙΒΥΗ…

Η στρατιωτική επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη, με αφορμή την αντιμετώπιση του ISIS, ουσιαστικά έχει ήδη προαναγγελθεί με πολλούς τρόπους.

Ως γνωστόν πραγματοποιήθηκε και ολοκληρώθηκε προ ολίγων ημερών στρατιωτική πολυεθνική άσκηση του ΝΑΤΟ με την ονομασία «Phoenix Express 2016», σε περιοχές με επίκεντρο την βόρεια Αφρική και στην οποία συμμετείχαν στρατιωτικές δυνάμεις από την Αλγερία, την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Ιταλία, τη Μάλτα, τη Μαυριτανία, το Μαρόκο, την Ισπανία, την Τυνησία, την Τουρκία και φυσικά τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κινήσεις ενταγμένες σ’ αυτόν ακριβώς τον σχεδιασμό εκτός των άλλων αποτελούν η αναγγελία εκ μέρους κρατών, όπως το ιταλικό, το μαλτέζικο και το ελληνικό για το συντονισμένη και ταυτόχρονη δέσμευση των λεγόμενων εναέριων συνόρων τους και μάλιστα για τους τρεις επόμενους μήνες.

ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΩΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΟΨΙΑΣ

Η ωμότητα και η υπεροψία ανέκαθεν χαρακτήριζαν τους πλέον αδίστακτους εξουσιαστές. Ο υπουργός Επικρατείας Νίκος Παππάς ανήκει στον σκληρό πυρήνα του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος και οι δηλώσεις του φυσικά είναι από τις πλέον ενδεικτικές της «νέας» εξουσίας. Θρασίμι, έτοιμο από καιρό να ανέλθει και να γαντζωθεί σε κρατικά αξιώματα εμφανίζεται σαν το ιδανικό μαντρόσκυλο της πρώτη φορά(;) αριστερής κυβέρνησης.

Δεν μας ενδιαφέρει, όπως πάντα, να ξεχωρίσουμε τους εξουσιαστές σε εκείνους, που προσεκτικά διατηρούν χαμηλούς τόνους από εκείνους, που εμφανίζονται προκλητικοί, γιατί απλά γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι ρόλοι αυτοί μοιράζονται, αποτελούν τις άλλες όψεις του ίδιου νομίσματος.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ 700 ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΑΠΟ ΝΑΥΑΓΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΟ…

Σύμφωνα με δηλώσεις εκπροσώπου της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ πάνω από 700 πρόσφυγες αγνοούνται ύστερα από δύο ναυάγια μεταξύ Λιβύης και Ιταλίας, ενώ 45 πρόσφυγες ανασύρθηκαν νεκροί από ένα τρίτο ναυάγιο την Παρασκευή. Μόνο το 2015 ο καταγεγραμμένος αριθμός των νεκρών προσφύγων στην Μεσόγειο ξεπέρασε τους 2000, ενώ μόλις στις αρχές Μαΐου έφθασαν τους 1357.

Τα δολώματα της αριστεράς και οι «περιστερές» της αντιεξουσίας

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε πριν από τρία και πλέον χρόνια. Εν τούτοις δεν χάνει την επικαιρότητά του, λαμβανομένου υπ’ όψιν ότι η διερεύνηση των σχέσεων και του διαγκωνισμού ανάμεσα στα κομματικά παραρτήματα της εξουσίας και των συνθηκών όσμωσης του λεγόμενου χώρου, ήταν και παραμένει ένα διαρκές μία πραγματικότητα με συνέπειες που όλοι μπορούμε να διαπιστώσουμε χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια.

O Κέρβερος, σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, ήταν ένας σκύλος με τρία κεφάλια και μια λεπιδωτή, δυνατή ουρά. Στεκόταν στην είσοδο του Άδη, και άφηνε εύκολα τις ψυχές των νεκρών να περάσουν την πύλη. Από την στιγμή, όμως, που περνούσαν, οι λεπίδες της ουράς του καθιστούσαν αδύνατη την επιστροφή. Πολλές παγίδες για θηράματα βασίζονται ακριβώς στο ίδιο μηχανισμό. Τα θηράματα που έλκονται από το δόλωμα εισέρχονται με ευκολία στην παγίδα από την οποία, στην συνέχεια είναι αδύνατον να αποδράσουν.

Έχουμε επανειλημμένα τονίσει ότι το πολιτικό πεδίο είναι εξουσιαστικό πεδίο. Η πολιτική αντιπαράθεση είναι αντιπαράθεση των τεχνικών της εξουσίας, η οποία είναι και η μόνη που αποθεώνεται ανεξαρτήτως αποτελέσματος. Είναι χαρακτηριστικό, ότι οι πολιτικοί αντίπαλοι, είτε κατά την έναρξη είτε κατά την τυχόν κλιμάκωση της, είτε στα στάδια της αποκλιμάκωσής της έχουν την δυνατότητα να παρουσιάζουν τα δικά τους κέρδη. Πέραν της δυνατότητας κάθε πολιτικού να εμφανίζει το ποτήρι κατά το δοκούν είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο, είναι αξιοσημείωτο ότι στις περισσότερες περιπτώσεις πολιτικών συγκρούσεων, που διευθετούν πολιτικά συμφέροντα, όλοι οι εμπλεκόμενοι μπορούν κάλλιστα να βγαίνουν κερδισμένοι.

Ας κάνουμε, όμως, ορισμένες συγκεκριμένες παρατηρήσεις που αφορούν την παρουσιαζόμενη ως σφοδρή αντιπαράθεση κυβέρνησης και Συ.ρι.ζα., σε σχέση με το ζήτημα των αστυνομικών επεμβάσεων σε καταλήψεις, αλλά και με το ζήτημα γενικότερα της αντιμετώπισης της «ανομίας» από την πλευρά του κράτους.

Κυπαρισσιακός κόλπος ή, αλλοιώς, τσιμέντο να γίνει

Η θλιμμένη ιστορία μιας περιοχής

Τέσσερα χρόνια πριν γράφαμε: «Ο τουρισμός είναι ένα εργαλείο των εξουσιαστών για περισσότερο έλεγχο. Ο μηχανισμός αυτός μπορεί να επέμβει στην συνείδηση των ανθρώπων και να την πολτοποιήσει, να την μπερδέψει και στο τέλος ο άνθρωπος να καταλήξει να είναι υποχείριο. […] ολόκληρες περιοχές περνάνε στα χέρια ενός εφοπλιστή και οι άνθρωποι αφού ξεπουλήσουν γη, καταλήγουν να γίνονται άμεσα εξαρτώμενοι από το έργο του εφοπλιστή και μετατρέπονται, στην καλύτερη περίπτωση, σε γκαρσόνια και security στην ξεπουλημένη τους γη. […] Αυτό που συντελείται στην δυτική Μεσσηνία είναι εικόνα από το μέλλον για όλο τον ελλαδικό χώρο, όπου το κράτος μέσω του τουρισμού θα κλέβει όλο και περισσότερο γη με το πρόσχημα της δουλειάς, αλλά με κύριο σκοπό το οικονομικό κέρδος, την εκμετάλλευση και τελικά τον πλήρη έλεγχο των υπηκόων του».Περιοχές Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (Π.Ο.Τ.Α.) Το νέο εργαλείο των εξουσιαστών για περισσότερο έλεγχο. (ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 114, Μάρτιος 2012)

Ανοίγεις τα μάτια και βρίσκεσαι ξαπλωμένος στην ζεστή νυχτερινή αμμουδιά, ανάμεσα σε αγριόκρινα και θρούμπι, ακριβώς κάτω από τον βραχίονα του Ωρίωνα. Λίγα δεκάδες μέτρα πιο κάτω η θάλασσα του Κυπαρισσιακού κόλπου, με την τεράστια αμμουδερή παραλία των 100 περίπου χιλιομέτρων, με τον αχό των κυμάτων να σε υπνωτίζει. Η μυρωδιά του ιωδίου της θάλασσας μπλέκεται με το θρούμπι και το πεύκο. Αισθάνεσαι μηδέν και ένα ταυτόχρονα, χωρίς να έχεις την ανάγκη να σκεφτείς ή να πεις κάτι, ένα χαμόγελο ή ένα δάκρυ αρκεί και έρχονται μόνα τους, αβίαστα. Δίπλα σου δυο πεύκα που βρίσκονται αγκαλιασμένα και γυρτά, σχηματίζοντας ανάμεσα τους μια μικρή σπηλιά, όπου μέσα τους δύο άνθρωποι βρήκαν θαλπωρή και χώρο για να στεγάσουν τα όνειρα τους. Μάρτυρας της ένωσης τους ο αέρας, που χρόνο με το χρόνο έπεισε αυτά τα δύο δέντρα ότι πρέπει να αγκαλιαστούν για να συνεχίσουν να υπάρχουν.

ΚΟΜΙΣΙΟΝ: ΤΟ ΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΛΛΟ ΚΑΙ ΒΛΕΠΟΥΜΕ…

«Άλλαξε η Αθήνα όψη, σαν μαχαίρι δίχως κόψη, πήρε κάτι απ’ την Ευρώπη και ξεφούσκωσε σαν τόπι. Άλλαξαν χαζοί και κούφοι και μας κάναν κλωτσοσκούφι. Άλλαξε κι ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς».[1]

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Κομισιόν η απόφαση του Eurogroup προβλέπει ρητά «Συμπληρωματικό μνημόνιο συμφωνίας», (εκτός από το τέταρτο, το διαρκείας) διευκρινίζοντας ότι το «συμπληρωματικό μνημόνιο» συνιστά προϋπόθεση, ώστε να συμπληρωθεί το επιβαλλόμενο πλαίσιο για την υλοποίηση του συμφωνηθέντος προγράμματος, ενώ η εκταμίευση της πρώτης δόσης, όπως τονίζει η Επιτροπή θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο, μετά την πλήρη εφαρμογή των προαπαιτούμενων δράσεων και την έγκριση από τα εθνικά Κοινοβούλια.

Αμέσως μετά και το σχετικό σούσουρο η μετάφραση μετέτρεψε την έννοια «συμπληρωματικό» σε «συμπληρωμένο».

Είπαμε, έμαθαν και οι «κουτόφραγκοι» την «δημιουργική ασάφεια» και τώρα ποιος τους φθάνει. Όσο για το ΔΝΤ, η Κομισιόν διαβεβαιώνει ότι η διοίκηση του Ταμείου θα συστήσει το εκτελεστικό Συμβούλιο να εγκρίνει την συμφωνία πριν το τέλος του έτους.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΙΣΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΩΜΕΝΗΣ…

Η προαναγγελθείσα εδώ και δύο ακριβώς μήνες επέμβαση στον καταυλισμό της Ειδωμένης με στόχο την εκκένωση του από πρόσφυγες και μετανάστες προχώρησε με τις ανάλογες τυμπανοκρουσίες από το καθεστώς Τσίπρα ακριβώς μετά την ψήφιση των νέων και σκληρότερων μέτρων, του νέου δηλαδή, διπλού μνημονίου και ακριβώς την ημέρα της περίφημης συνεδρίασης του Γιούρογκουπ.

Η ωμότητα του αριστεροδεξιού καθεστώτος, όπως έχουμε επανειλημμένα τονίσει, είναι τέτοιος που δεν πρέπει να εκπλήσσεται κάποιος μ’ οποιαδήποτε έκφρασή του.

Η ύπουλη πλευρά του Φυσικού Αερίου

Παρά τη ρητορική πολλών θεσμικών περιβαλλοντικών οργανώσεων και πολλών «φιλελεύθερων περιβαλλοντολόγων», το φυσικό αέριο δεν είναι μια καθαρή ενέργεια, ειδικά αν εξεταστεί η διαδικασία παραγωγής στο σύνολό της. Όπως και τα περισσότερα αγαθά που παράγονται στον παγκόσμιο καπιταλιστικό πολιτισμό των πολυεθνικών εταιρειών, το φυσικό αέριο καταναλώνεται συχνά χωρίς πολλή γνώση για το πού παράγεται, πώς παράγεται ή για το ποιές είναι οι καταστροφικές συνέπειες που έχει στους κατοίκους και τα τοπικά περιβάλλοντα. Το φυσικό αέριο, όπως και πολλά προϊόντα που καταναλώνουμε, φαινομενικά βολεύει που βρίσκεται σε αφθονία, και χωρίς δυσάρεστες συνέπειες.

Σε αυτό το σύντομο άρθρο, θα περιγράψω την ύπουλη πλευρά του φυσικού αερίου, αφήνοντας αρκετό χώρο για τον αναγνώστη να συνεχίσει περαιτέρω την έρευνα αυτή. Θα σκιαγραφήσω τέσσερα θέματα, για το καθένα από τα οποία θα μπορούσε να γραφτεί ένα βιβλίο.

ΙΣΧΝΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΚΛΗΡΟΤΕΡΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΣΚΛΑΒΙΑΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΙ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ…

Δεν χωρά αμφιβολία ότι ΗΠΑ, ΔΝΤ, Κομισιόν αλλά και το γερμανικό κράτος «τρέχουν» τις διαδικασίες, ώστε να κλείσει ένα ακόμη
«επεισόδιο» της λεγόμενης ελληνικής κρίσης. Δεν πρόκειται, όμως, για μια βιασύνη που αφήνει το παραμικρό περιθώριο να σκεφτεί κάποιος ότι πρόκειται για ένα «κλείσιμο», που χαρακτηρίζεται από οποιαδήποτε διάθεση ή τάση έστω και υποτυπώδους υποχωρητικότητας ή αναγνώρισης της ανάγκης να ανακουφιστούν τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα ή ομάδες.

Με πόνο ψυχής…

Όλοι γνωρίζετε τι σημαίνει πόνος ψυχής. Έχει γραφτεί, έχει τραγουδηθεί, έχει εκφραστεί με χίλιους δύο τρόπους.

Πόνο ψυχής εκφράζει κάποιος με ειλικρίνεια, ενώ ένας άλλος με υποκρισία. Άλλος επαναλαμβάνει την φράση μηχανικά κι άλλος με συνειδητό τρόπο ή με συναίσθηση, όπως λέγεται συνήθως. Υπάρχει εκείνος που μιλά για τον πόνο της ψυχής του προκειμένου να συμπαρασύρει άλλους σε ένα σχέδιο που έχει εκπονήσει (να που κι εδώ υπάρχει πόνος).

Κάποιες σκέψεις καθώς η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ διανύει το 14ο έτος κυκλοφορίας της

Ὅσο, αὐτοί πού δέν ἀντέχουν στό λαμπερό φῶς, θά προτάσσουν μαῦρα πέπλα, ἐμεῖς θά δυναμώνουμε τό φῶς πού θά τά κάψει.

Μέ τό φύλλο ὑπ’ ἀριθμ. 158 ἡ ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ εἰσῆλθε στό 14ο ἔτος τῆς κυκλοφορίας της. Μέ αὐτήν τήν εὐκαιρία θεωροῦμε πώς ἔχει σημασία νά ἐκφρασθοῦν ὁρισμένες σκέψεις καί ἀπόψεις μας. Δέν πρόκειται, βεβαίως, νά γίνει κάποιου εἴδους ἀπολογισμός, ἀφοῦ ἡ λέξις παραπέμπει σέ διάφορες τοποθετήσεις, πού δέν μᾶς ἀφοροῦν ἀπό ἀναρχικῆς σκοπιᾶς. Ἑπομένως, αὐτό τό ὁποῖο θά ἐπιχειρήσωμεν εἶναι νά ἐξαχθοῦν καί νά ἀναδειχθοῦν κάποια συμπεράσματα, πού ἔχουν σχέσι μέ τήν πορεία τῆς ἐφημερίδος ὅλα αὐτά τά χρόνια, ὅπου συναπεκομίσθη ἕνας πλοῦτος ἐμπειριῶν καί κατανοήσεως διαφόρων γεγονότων καί καταστάσεων, πού σχετίζονται μέ τήν ἀναρχική ἀπελευθερωτική σκέψιν καί δρᾶσι. Ὅλες αὐτές οἱ ἐμπειρίες καί γνώσεις ἐννοεῖται πώς δέν ἔχουν μείνει ἀναξιοποίητες. Αὐτό γίνεται εὐκόλως κατανοητό ἐάν κάποιος παρακολουθήσει τήν ὕλη καί τίς ἀπόψεις πού καταγράφονται κάθε μήνα στήν ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Ἄς κρατήσωμεν, ἐν προκειμένῳ, μία πρώτη ἐπισήμανσι.

Ὅταν γίνεται ἀναφορά στίς ἐμπειρίες, συνήθως ἀκολουθεῖ ὁ διαχωρισμός τους σέ θετικές καί ἀρνητικές. Εὐλόγως, αὐτό δέν σχετίζεται μέ κάποιο ἀριθμητικό πρόσημο, ἀλλά μέ τήν λειτουργικότητα πού ἔχουν τόσο μέ τόν ἐπιδιωκόμενο σκοπό, ὅσον καί μέ τίς θεμελιώδεις, ἀποδεδειγμένες καί ἀποδεκτές ἀναρχικές θεωρήσεις.

Δυο φορές ξένος

Στον χώρο της Αναρχικής Αρχειοθήκης πραγματοποιήθηκε, την Πέμπτη 19 Μαΐου, η προγραμματισμένη εκδήλωση συζήτηση με θέμα: Προσφυγικό και «Κρίση»: Η ανθρωπιστική προβιά του ρατσισμού. Αριστερές και Δεξιές συγκλίσεις…

Η εκδήλωση άρχισε στις 18:45 και ετελείωσε στις 22:30.

MΠΟΥEΝΑΒΕΝΤΟΥΡΑ ΝΤΟΥΡΡΟΥΤΙ

«Μεγαλώνει μέσα στις καρδιές μας, όπως είπε ο σύντροφός σας, και όταν φύγει μαζί με την τελευταία μας πνοή κάποιος θα το αρπάξει και θα το κάνει κομμάτι της δικής του ζωής».Philip Levine

Συχνά λέγεται, αναφέρει ο John Hewetson στο «Σχόλια πάνω στην Αναρχία», τέσσερα χρόνια μετά το τέλος του Ισπανικού εμφυλίου, ότι η επανάσταση του 1936 δεν ανέδειξε πρόσωπα, όπως η Οκτωβριανή επανάσταση τον Lenin και τον Trotsky. Πρέπει όμως –λέει ο ίδιος– να γίνει μια εξαίρεση όσον αφορά τον αναρχικό Ντουρρούτι. Στο πρόσωπό του αντικατοπτρίζονταν οι εξεγερμένοι Ισπανοί εργάτες και αγρότες.

Ο Ντουρρούτι γεννήθηκε στις 14 Ιουλίου 1896 στη Λεόν, μια ορεινή περιοχή της κεντρικής – βόρειας Ισπανίας. Πλουσιότερη από το νότο, αλλά πολύ λιγότερο εκβιομηχανισμένη από την Καταλωνία, ποτέ δεν υπήρξε προπύργιο των αναρχικών όπως η Ανδαλουσία ή η Καταλωνία. Η οικογένεια Ντουρρούτι είχε 9 παιδιά. Ένα από τ’ αδέλφια τού Μπουεναβεντούρα σκοτώθηκε στις ταραχές του 1934 στην Αστούρια, ένας άλλος σκοτώθηκε στο μέτωπο πολεμώντας τους φασίστες, ενώ όλοι οι υπόλοιποι δολοφονήθηκαν από τους φασίστες.

Ο πατέρας του ήταν εργάτης στους σιδηροδρόμους και αυτοπροσδιοριζόταν ως ελευθεριακός σοσιαλιστής. Ο Ντουρούτι είχε μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια και ήταν σχετικά κοντός αλλά γεροδεμένος και πολύ δυνατός.

Ένα τραγούδι, μία ιστορία

Ε, να, λοιπόν, που η μισαλλοδοξία δεν έχει τέλος. Να που οι δικαιολογίες για την ενστάλλαξη τού μίσους είναι πάντοτε διαθέσιμες, για να συνταχθούν με πολιτικές συγκυρίες και σκοπιμότητες. Επίθεση, άμυνα, μίσος και φανατισμός. Αυτά διαχέονται μετά το πρόσφατο πανηγύρι της «Γιουροβίζιον», όπου πρώτευσε το τραγούδι «1944».(1)

Η πρώτη σκέψη που περνά από το μυαλό κάποιου είναι ότι αυτή η ανάδειξη είναι αποτέλεσμα πολιτικών σκοπιμοτήτων, αφού το τραγούδι με το οποίο εκπροσωπήθηκε και νίκησε η Ουκρανία, αναφέρεται στον εκτοπισμό των Τάταρων της Κριμαίας από το Κομμουνιστικό καθεστώς. Πολλοί έσπευσαν να εκφράσουν αυτήν την εκδοχή. Κάποιοι από αυτούς χαρακτήρισαν ως «πολιτικό σκάνδαλο» την βράβευση του τραγουδιού, ξεχνώντας πως όλες οι βραβεύσεις από καταβολής αυτής της διοργάνωσης αποτελούν πολιτικό σκάνδαλο.

Άλλοι, πάλι, έσπευσαν να αναρωτηθούν τι έκανε η γιαγιά της Ουκρανής Τζαμάλα (της τραγουδίστριας) κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ουκρανίας. «Έξυπνη» παρατήρηση! Σε άλλη ανάρτηση ο βάρβαρος και κτηνώδης εκτοπισμός δεκάδων χιλιάδων Τάταρων βαφτίζεται «μετακίνηση». Πολύ εκλεπτυσμένη διατύπωση! Η γλώσσα πολλές φορές με περίτεχνες φράσεις προσπαθεί να συγκαλύψει το εσωτερικό μίσος ή την υποστήριξη μισερών πράξεων.

Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑΪΙΚΟΥ (ΜΑΚΙΑΒΕΛΙΚΟΥ) ΕΙΝΑΙ-ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ…

Επειδή ορισμένοι μπορεί και να μας θεωρούν εμπαθείς απέναντι στο ηρωικό κόμμα της αριστεράς, που λέγεται και Συριζα, είπαμε και εμείς να σας καταπλήξουμε. Να αποδείξουμε και του στραβού Συριζαίου το «δίκιο»…

Έτσι λοιπόν σας παρουσιάζουμε την ανακάλυψή μας, η οποία δεν έγινε, είναι αλήθεια δίχως κόπο, δίχως να σπαταλήσουμε χρόνο. Εν ολίγοις επρόκειτο για μια επίμονη προσπάθεια από μέρους μας, και χρονοβόρα όπως προείπαμε…

Δεν σας κρατάμε άλλο σε αγωνία.

Ήρθε η «στιγμή» της μεγάλης αποκάλυψης…

Όχι, λοιπόν, δεν λένε μόνο και πάντα ψέματα, τα μεγάλα ή μικρά στελέχη της Κουμουνδούρου, δεν μας φλομώνουν μόνο στην μπουρδολογία, στην απάτη, δεν είναι μόνο άπληστοι για την εξουσία, αδίστακτοι στην άσκηση της και τελικά άξιοι συνεχιστές του κοινωνικού έργου των προκατόχων τους.

ΣΤΗΝ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΡΑΤΙΣΤΗ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΧΡΗΣΤΟΥ ΤΣΟΥΤΣΟΥΒΗ…

31 χρόνια μετά τον θάνατο του Χρήστου Τσουτσουβή.

Με τα παραφουσκωμένα λόγια των ειδημόνων περί «ενόπλου» να ελέγχουν την «κατάσταση». Παραφουσκωμένα λόγια, κομπασμοί, μεγαλομανία και τσιτάτα, και «εξηγήσεις», αλλά χωρίς εξηγήσεις για την ήττα, αλλά και για το μέγεθός της. Εκεί που κάποτε η λάμψη της πίστης στην υπόθεση της ελευθερίας, αλλά και της ανιδιοτέλειας, ήταν πραγματικά εκτυφλωτική, εκεί όπου τα «αστέρια» του αγώνα δεν κυλούσαν στον βούρκο της πολιτικής και όχι μόνον.

Αλλά ας είναι, αυτοί που έχουν απομείνει καταλαβαίνουν και ας σιωπούν. Αυτοί που έρχονται, θα καταλάβουν. Όχι βάσει κάποιας νομοτέλειας. Και θα συνεχίσουν. Ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφής εξουσία δεν έχει ανάγκη από ήρωες. Ο Τσουτσουβής δεν ήταν ήρωας. Ήταν αντάρτης. Πρώτα απ’ όλα γιατί τα «μεγάλα» πολιτικά σχέδια τον απωθούσαν, όπως και η πολιτική, οι υπολογισμοί, και η υποταγή στην πλειοψηφία των ένοπλων ιερατείων.

Αυτοί οι καταραμένοι πολιτικοί σχεδιασμοί για την «μόνη», την «πραγματική» αντιπολίτευση. Οι διαφωνούντες εκτός. Γρήγορα ή αργά. Και προπάντων απομονωμένοι…

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από τον πρόλογο της δεύτερης έκδοσης της Αναρχικής Αρχειοθήκης, Οργισμένη Ταξιαρχία, Ντοκουμέντα και Χρονικό 1967-1984, και γράφτηκε τον Απρίλιο του 2008.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ

Οι περισσότεροι άνθρωποι, θα υποστήριζαν ότι η τεχνολογία είναι ουδέτερη. Ότι κάθε τεχνολογία είναι απλώς καλοκάγαθο εργαλείο και ότι ανάλογα με τα χέρια στα οποία θα πέσει, μπορεί να χρησιμοποιηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Δεν υπάρχει τίποτα που να εμποδίζει μια τεχνολογία από το να χρησιμοποιηθεί καλά ή άσχημα. Δεν υπάρχει τίποτα εγγενές στην ίδια την τεχνολογία ή στις συνθήκες της ανάδυσής της που να μπορεί να προκαθορίσει τη χρήση της, τον έλεγχό της ή τις συνέπειές της πάνω στις ζωές των ατόμων και στην κοινωνία.

Το σύνηθες επιχείρημα είναι ότι: Η τηλεόραση είναι απλά ένα παράθυρο ή ένας αγωγός μέσω του οποίου κάθε αντίληψη, κάθε άποψη ή κομμάτι της πραγματικότητας μπορούν να περάσουν. Επομένως, έχει την δυναμική να διαφωτίζει τους ανθρώπους που την παρακολουθούν και είναι εν δυνάμει χρήσιμη στις κοινωνικές διαδικασίες.

6ος ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΣ ΝΕΚΡΟΣ ΣΕ ΠΕΝΤΕ ΜΗΝΕΣ ΣΤΟ ΚΟΛΑΣΤΗΡΙΟ, ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΕΙΤΑΙ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟΥ

Νεκρός, βρέθηκε ένας ακόμα κρατούμενος στο «Νοσοκομείο» Κρατουμένων Κορυδαλλού, την Πέμπτη. Πρόκειται για τον έκτο νεκρό μέσα σε μόλις πέντε μήνες στο κολαστήριο που έχουν βαπτίσει «νοσοκομείο» κρατουμένων κορυδαλλού.

Ο 62χρονος κρατούμενος έπασχε από χρόνια αναπνευστικά προβλήματα. Πρόκειται για κρατικές δολοφονίες χωρίς ουδεμία αμφισβήτηση, αφού η «γραμμή» την οποία φαίνεται ότι υπηρετεί με μεγάλη αφοσίωση το συνάφι των δικαστών είναι να μην αποφυλακίζουν κρατούμενους με σοβαρά προβλήματα υγείας παρ’ ότι σύμφωνα με τον νόμο που υποτίθεται ότι οι ίδιοι υπηρετούν, συντρέχουν και με το παραπάνω οι προϋποθέσεις αποφυλάκισης.

Τσάντα από σωσίβιο πρόσφυγα, ωραία ιδέα με πολλά λεφτά

Στα σκαριά φαίνεται πως βρίσκεται μια νέα τάση της μόδας που θα κατακλύσει τα εμπορικά καταστήματα. Το κύριο στοιχείο αυτής της νέας μόδας θα είναι το προσφυγικό ζήτημα. Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρεία Odyssea ήδη κατασκευάζει στην Αθήνα τσάντες, μπλούζες, θήκες για τάμπλετ και κινητά, μπρελόκ και διάφορα άλλα προϊόντα, με βασικό υλικό τα πεταμένα σωσίβια των προσφύγων και μεταναστών που βρίσκονται στα νησιά. Προς το παρόν η εταιρεία δουλεύει με πολύ εθελοντισμό καθώς όσοι φτιάχνουν τσάντες παίρνουν και κάποια τσάντα για ανταπόδοση. Στην συνέχεια και όταν οι δουλειές θα πάνε καλά, φανταζόμαστε ότι οι πιο καλοί στην δουλειά τους θα ανταμειφθούν και με μια θέση έμμισθου εργαζομένου. Η ιδέα ήταν ήδη γνωστή από τον περασμένο χειμώνα, αλλά τότε οι κατασκευές στρωμάτων και τσαντών προορίζονταν για τις άμεσες ανάγκες των προσφύγων και μάλιστα κατασκευάζονταν σε μεγάλο ποσοστό από τους ίδιους τους πρόσφυγες. Οι δύο νέοι, ιδρυτές της εταιρείας Odyssea ήταν από τους εθελοντές που συμμετείχαν στην παραπάνω διαδικασία.

Η ανθρώπινη φύση κόντρα στο ρεύμα της εξουσίας

«…αν είχαμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο πράγματα, να εμπιστευτούμε τη συγκεντρωμένη εξουσία όσον αφορά τη λήψη της σωστής απόφασης σ’ αυτό το θέμα, ή να εμπιστευτούμε τις ελεύθερες συνενώσεις των ελευθεριακών κοινοτήτων όσον αφορά το ίδιο θέμα, τότε θα επέλεγα το δεύτερο. Και ο λόγος είναι ότι πιστεύω πως αυτές μπορούν να μεγιστοποιήσουν τα ευπρεπή ανθρώπινα ένστικτα, ενώ το σύστημα της συγκεντρωμένης εξουσίας γενικά τείνει να μεγιστοποιεί το χειρότερο απ’ όλα τα ανθρώπινα ένστικτα, δηλαδή το ένστικτο της αρπακτικότητας, της καταστροφικότητας, της συσσώρευσης εξουσίας στον ένα…» ΝΟΑΜ ΤΣΟΜΣΚΙ

Στην ανθρώπινη φύση ενυπάρχει το δέος για το απρόσιτο, για το υπέρτερο, για εκείνο που επιθυμεί να προσεγγίσει, αλλά δεν μπορεί, εξ αιτίας των περιορισμών της ίδιας της θνητής του υπόστασης. Μέσα από τα στενά πλαίσια του καθημερινού ανταγωνισμού, που καλλιεργείται είτε στους χώρους εργασίας είτε στις εκάστοτε σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων πάντα θα υπάρχουν μικρά φωτεινά παραδείγματα που απλόχερα θα προσφέρουν τα πνευματικά τους εφόδια χωρίς να περιμένουν έμμεσα ή άμεσα ανταλλάγματα.

Υπάρχει ένα άλλο ρεύμα ανθρώπων που βαδίζει τα δικά του μονοπάτια, με σύντροφο την έμπνευση, την παρορμητικότητα, τη δεκτικότητα. Εδώ ανήκουν οι άνθρωποι που η πνευματικότητά τους εμπλουτίζεται συνεχώς, που αναζητούν μέσα από την ομορφιά την αίσθηση της ολοκλήρωσης και της γνώσης. Εδώ, επίσης, ανήκουν οι άνθρωποι της αφοσίωσης και της πίστης απέναντι στην θεώρησή τους. Επί πλέον, συναντάς ανθρώπους με σεβασμό και προσήλωση απέναντι στην φιλοσοφία τους, οι οποίοι χρησιμοποιούν την καρδιά και τον νου ως μέσον προσέγγισης του στόχου τους.