Καραβάνια και Σύνορα

Άραγε θα υπήρχαν τα επονομαζόμενα «οικονομικά θαύματα» του σύγχρονου δυτικού κόσμου χωρίς την χρήση εργαλείων μετανάστευσης και προσφυγιάς; Η απάντηση είναι προφανής για όλους. Όπως προφανής είναι και η πολιτική διάσταση του φαινομένου στον τομέα της γεωστρατηγικής και γεωπολιτικής, στο να καθορίζει σφαίρες επιρροής ή στην κατασκευή και χάραξη νέων συνόρων. Στον τομέα της οικονομίας χρειάζεται να ρίξουμε μια ματιά στο μέγεθος του εργατικού δυναμικού που απασχολούνταν στις φάμπρικες και στις φυτείες, για να γίνει αντιληπτή η έκταση της «συνεισφοράς» στην «ανάπτυξη». Στον καπιταλισμό, στην εκσυγχρονισμένη μορφή εκμετάλλευσης, ο μετακινούμενος εργάτης λαμβάνει τον χαρακτηρισμό του μετανάστη, ενώ σε προγενέστερες μορφές πολιτικής και οικονομικής δομής (βλέπε αποικίες και αυτοκρατορίες, μερικές εκατοντάδες και χιλιάδες χρόνια πριν) οι μετακινούμενοι ή μεταφερόμενοι ονομάζονταν είτε έποικοι/άποικοι είτε σκλάβοι. Σκοπός αυτών των μετακινήσεων ήταν η απομύζηση των τοπικών υλών και εδαφών για την περαιτέρω ισχυροποίηση των εκάστοτε εξουσιαστών, πολιτικών και οικονομικών.