«Σε είδα στο ποδήλατο και ήσουν όλο τρέλα,
μα ξαφνικά κατάλαβα πως έλειπε η σέλλα»
Τα φερέφωνα κάθε καθεστώτος και δη αριστερού έχουν καθήκον να βρίσκονται σε μια συνεχή ετοιμότητα, σε μια επαγρύπνηση δίχως τέλος, να φρουρούν άοκνα τον Μεγάλο Ηγέτη, αλλά και τα επιτεύγματά του, να διακρίνουν έγκαιρα κάθε απόκλιση από την κομματική γραμμή, να καταγγέλλουν τις φράξιες και να στέλνουν σαφή μηνύματα στα «ύποπτα στοιχεία».
Το έργο αυτό δεν είναι εύκολο, αντίθετα προϋποθέτει τις ικανότητες των κατάλληλων ανθρώπων, που ξέρουν να προειδοποιούν και εν τέλει να προγράφουν. Οι «δύσκολες» στιγμές κάθε καθεστώτος είναι και εκείνες, κατά την διάρκεια των οποίων η δήθεν χαλαρότητα στην διαφορετική άποψη αποδεικνύεται όχι μόνο καλαμπουράκι, αλλά το χρήσιμο προπέτασμα καπνού για να παραμείνουν εντός κομματικής πεδιάδος οι ελάχιστοι εναπομείναντες αφελείς, αλλά και οι πλείστοι, που έθεσαν ως όρο της παραμονής τους να μπορούν να ανεμίζουν τις συνήθεις μπουρδάρες περί του δεδομένου και του αναμφισβήτητου πλουραλισμού απόψεων. Συνέχεια
Anarchy press gr 