Κάνουμε όλοι μια μήνυση για την Μάντρα Αττικής;;;

Θα θυμάστε πριν λίγους μήνες που πλημμύρισε η Mάντρα Αττικής με 27 νεκρούς και ανυπολόγιστες υλικές ζημιές ότι η περιφερειάρχισα Αττικής (και καθ’ ύλην αρμόδια), η υπέροχη Ρένα Δούρου, με το αυστηρό κοτσιδάκι και το δασκαλίστικο γυαλί της, είχε υποβάλει μήνυση. Ήταν τόσο γελοίο, αλλά και τόσο αριστερό, ήταν σαν να κάνει ο αρχηγός της Αστυνομίας μήνυση για την αύξηση της εγκληματικότητας.

Από το Καστελόριζο έως τις Πρέσπες: Τα μνημόνια, η «πρώτη φορά αριστερά» και τα «βαπτίσια» της Βαρδαρίας (β΄ μέρος)

Κάτω από το όνομα υπάρχει πλούτος, κάτω από την αδερφωσύνη των λαών πολύ αίμα

Ο «Ιανός» τής διεθνούς κυριαρχίας επεδίωκε πάντοτε μια διέξοδο στο Αιγαίο. Αυτή τη φορά, όπως φαίνεται, όχι μόνο για να περνούν ανεμπόδιστα τα εμπορεύματα από τα λιμάνια της Μακεδονίας στην Κεντρική Ευρώπη, αλλά και επειδή, πλέον, χρειάζεται να κυκλοφορούν ανεμπόδιστα τα κοιτάσματα αερίου και άλλων τιμαλφών του υπεδάφους, απαραίτητων για να συνεχίζουμε να καλπάζουμε στο άρμα της τεχνολογίας πάνω από το πτώμα της γης. Η δημιουργία Ειδικής Οικονομικής Ζώνης (ΕΟΖ), με επίκεντρο τη Θεσσαλονίκη, στα πλαίσια της «Ευρώπης των Περιφερειών» αποτελεί διακαή πόθο των αυτοκρατόρων της Δύσης στα Βαλκάνια και η «λύση» του μακεδονικού με τους επιθυμητούς για αυτούς όρους, θα διευκολύνει την πραγματοποίησή της.

Η Διεθνής κυριαρχία είναι μία κι αδιαίρετη, αριστερή και δεξιά, παραδοσιακή και μεταμοντέρνα και έργο της είναι να προδίδει πάντα κάθε ειλικρινή πρόθεση και ειλικρινή αγώνα. Δουλειά της είναι να στρέφει κάθε άνθρωπο που κοιτάζει ακόμη ψηλά εναντίον των υπολοίπων. Και όπου χρειάζεται δημιουργεί εμφύλιες διαμάχες, για να συνεχίζει ανενόχλητη το έργο της. Αλλού θα υποδαυλίσει τους ακραίους εθνικισμούς, αλλού αιώνιες θρησκευτικές αντιπαλότητες, αλλού και τα δύο. Τα παραδείγματα πολλά. Στον ίδιο άξονα, θα ενισχύσει παντοιοτρόπως διάφορα «ελευθεριακά» κινήματα, που, χρησιμοποιώντας την προκρούστεια κλίνη της λεγόμενης «πολιτικής ορθότητας», περιορίζουν ασφυκτικά την πραγματική ελευθερία των πολλών. Εν ολίγοις, μπορεί να χρησιμοποιήσει είτε τον εθνικισμό είτε τον διεθνισμό προς όφελός της. Ασφαλώς, στα χρόνια που διανύουμε το κυριότερο και χρησιμότερο εργαλείο της Διεθνούς κυριαρχίας είναι ο διεθνισμός. Εργαλείο ύπουλο και αποτελεσματικό.

Από το Καστελόριζο έως τις Πρέσπες: Τα μνημόνια, η «πρώτη φορά αριστερά» και τα «βαπτίσια» της Βαρδαρίας (α΄ μέρος)

Είναι φανερό πως κλείνει ένας κύκλος. Ένας κύκλος που ταυτίζεται με την ολοκλήρωση ενός συγκεκριμένου εξουσιαστικού σχεδιασμού. Από την δημιουργία της λεγόμενης «κρίσης», τα όσα ακολούθησαν με την είσοδο στο ΔΝΤ, τα μνημόνια, τις αντιδράσεις, βίαιες και μη, τις κυβερνήσεις που κάθε μία, στον βαθμό που μπορούσε, προώθησε τα σχέδια των αφεντικών της Ενοποιημένης Κυριαρχίας στον Ελλαδικό χώρο, τους εκατοντάδες χιλιάδες, κυρίως νέους, που μετανάστευσαν, την «πρώτη φορά αριστερά», τα capital controls, τις ακόμη απεχθέστερες συνθήκες φτωχοποίησης, μέχρι και τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ, είναι ξεκάθαρο πως τα εν λόγω γεγονότα διατρέχει ένας κοινός σχεδιασμός, αλλά και εκτέλεση. Ο σχεδιασμός, αυτός ασφαλώς και αποτελεί το επί μέρους ενός ευρύτερου σχεδίου για τον έλεγχο και την επιβολή σκληρότερων όρων σκλαβιάς στους εξουσιαζόμενους του Βαλκανικού χώρου, αλλά, βεβαίως, συνδέεται και με όσα συμβαίνουν εδώ και χρόνια στη Μέση Ανατολή και στη Βόρειο Αφρική.

Είναι ενδεικτικό της σύνδεσης των μνημονίων με τη συμφωνία για το μακεδονικό πως ο αποχωρήσας από το κόμμα των ΑΝΕΛ, Δημήτρης Καμμένος, δήλωσε ευθαρσώς πως, στην συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας, πριν ολοκληρωθεί η ψηφοφορία για την πρόταση μομφής της ΝΔ, ο Πάνος Καμμένος τους ζήτησε να παραμείνουν στην κυβέρνηση, μιας και η αναγνώριση της Βαρδαρίας ως «Βόρεια Μακεδονία», συνδέεται άμεσα με τη μείωση του χρέους. Ασφαλώς, όπως μας φανέρωσαν τα γεγονότα, ούτε αυτό ίσχυσε. Ωστόσο, είναι προφανής η σύνδεση των μνημονίων με την είσοδο στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε των Σκοπίων.

«H Ολλανδία ταΐζει τον πλανήτη» και άλλα εναλλακτικά παραμύθια

Ο «πόλεμος» μαίνεται. Ανταγωνιστικές αλυσίδες super market έχουν στη κυριολεξία ακονίσει τα μαχαίρια τους. Τα οικονομικά δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας και ο περιορισμός στη χρηματοδότηση επιχειρήσεων από τον τραπεζικό τομέα έχουν οδηγήσει στη συγκέντρωση όλο και μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς σε λιγότερα εταιρικά σχήματα. Λιγότερες αλυσίδες με περισσότερα καταστήματα, αφού απορροφούν μικρότερες εμπορικές.

Στην παρούσα χρονική περίοδο, βάσει μελέτης του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), οι τιμές των αγαθών είναι κατά 1,5% μικρότερες από το 2012. Και εάν υπολογιστούν και οι εκπτώσεις από τις προσφορές, η μείωση στις τιμές είναι της τάξεως του 7,2%. Οπότε, παρ’ ότι εμφανίζεται ως παράδοξο να υπάρχει μείωση της τιμής σε περίοδο με σημαντική αύξηση της φορολογίας, η απάντηση που δίνεται είναι ότι αυτό συμβαίνει επειδή ταυτόχρονα συντελείται μείωση του εργατικού κόστους, πίεση στις τιμές αγοράς και επιταγές μακράς διάρκειας στους προμηθευτές. Το συγκεκριμένο διεθνοποιημένο μοντέλο είναι εκείνο που έχει συνθλίψει αρκετές παραγωγικές εταιρείες, που προμηθεύουν μεγάλες αλυσίδες super market, και είναι δεδομένο ότι θα συνθλίψει πολλές περισσότερες στο προσεχές μέλλον. Οπότε τα αδηφάγα fund θα πιάσουν δουλειά και δεν θα είναι καθόλου οξύμωρο οι νυν αλυσίδες μέσω των fund να «πιάνουν θέση» και στις προμηθεύτριες εταιρίες.

ΤΑ ΚΙΝΗΜΑΤΙΚΑ ΔΕΚΑΝΙΚΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ Η ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ…

«Γιατί μια αποφασιστική πολιτική βαθμίδα ονομάστηκε «κίνημα»; Τα ερωτήματά μου προκύπτουν από αυτή τη συνειδητοποίηση, ότι δεν είναι δυνατό να αφεθεί αυτή η έννοια χωρίς ορισμό, πρέπει να σκεφτούμε πάνω στο κίνημα, επειδή αυτή η έννοια είναι το «αδιανόητό» μας, και εφ’ όσον παραμένει τέτοιο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις επιλογές και τις στρατηγικές μας. Δεν πρόκειται απλώς για ένα φιλολογικό ενδοιασμό λόγω του ότι η ορολογία είναι η ποιητική, άρα η παραγωγική στιγμή της σκέψης, ούτε θέλω να το κάνω επειδή δουλειά μου είναι να ορίζω έννοιες, από συνήθεια. Πραγματικά θεωρώ ότι η άκριτη χρήση των εννοιών μπορεί να ευθύνεται για πολλές ήττες». (Διάλεξη του Giorgio Agaben στην Πάντοβα το 2005, με τίτλο Che cos’è un movimento στα πλαίσια σεμινα­ρίου με τίτλο Democrazia e Guerra, μτφ Α. Γαβριηλίδης)

Ο Charles Tilly, στο βιβλίο του Κοινωνικά Κινήματα 1768-2004, στις απαρχές του κεφαλαίου με τον τίτλο οι Ερμηνείες των Κοινωνικών Κινημάτων, παρατηρεί ότι «Οι ονομασίες των πολιτικών γεγονότων αποκτούν βαρύτητα, όταν φέρνουν ευρύτατα αναγνωρισμένα αποτελέσματα και όταν προκύπτουν σαφείς συνέπειες από το ότι ένα γεγονός αποκτά μια ονομασία – ή αποτυγχάνει να την αποκτήσει. Με το να αποκαλέσουμε ένα γεγονός ως ταραχή, θορυβώδη διαπληκτισμό ή περίπτωση γενοκτο­νίας στιγματίζουμε όσους συμμετέχουν σ’ αυτό. Με το να το χαρακτηρίσουμε αντίθετα εκλογικό θρίαμβο, στρατιωτική νίκη ή ειρηνευτική συμφωνία, βελτιώνουμε σε γενικές γραμμές τη φήμη των οργανωτών τους».

Ο Tilly διαπιστώνει, επίσης, ότι συχνά οι αναλυτές παραβλέπουν την αλληλεπίδραση μεταξύ των ακτιβιστών, των ψηφοφόρων, των στόχων, των αρχών, των συμμάχων, των αντιπάλων, των εχθρών και των ακροατηρίων που διαμορφώνουν την μεταβαλλόμενη υφή των κοινωνικών κινημάτων. Έχει υποστηρίξει, ακόμη, πως οι κινηματικές διεκδικητικές δράσεις συνιστούν βασικό παράγοντα διαμόρφωσης της σύγχρονης κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας, καθώς δεν είναι διόλου υπερβολικό να υποστηρίξει κάποιος, πως ό,τι σήμερα θεωρείται θεσμικά παγιωμένος διακανονισμός, έχει τις καταβολές του σε συλλογικές δράσεις, που κατά τη στιγμή της αρχικής τους ανάληψης υπήρξαν εξωθεσμικά συγκρουσιακές (Tilly 1999). Μελετητές, όπως ο Sidney Tarrow (1998), τονίζουν πως λυδία λίθος της κινηματικής υπόστασης είναι ο παρατεταμένος χαρακτήρας των διεκδικητικών δρά­σεων, αλλιώς πρόκειται για απλά συγκρουσιακά επεισόδια.

ΠΡΟΣ ΧΑΧΟΛΟΥΣ

Εἴθισται καί τοῦτο σ’ αὐτή τή χώρα τήν καθ’ ὅλα θαυμασία, καί δουλεύεται πολύ:

Πᾶς ὅστις καταλαμβάνει ὁποιαδήποτε ἐξουσία καί ἰδίως ὑψηλή,

Κυριαρχεῖται ἀπό τήν ἰδέα ὅτι τοῦ λαοῦ τό ὅλον

ἀποτελεῖται ἀπό ἕνα ποίμνιον χαχόλων

ἀφελῶν καί ζωντοβόλων

μέ εὐήθειαν ἀναμφισβήτητον καί καταφανῆ

καί μέ δείκτην νοημοσύνης πού ἰσοῦται τῶ μηδενί.

Καί μέ τήν ἀκλόνητον αὐτήν πεποίθησιν προβαίνουν εἰς δηλώσεις καί ἀνακοινώσεις πρός τόν λαόν,

σάν νά ἀπευθύνωνται πρός ἀγέλην βοῶν.

Διακρατικές Συμφωνίες και Καταστολή της Αναρχικής Δράσης (1900-1914)

Εκδόσεις Γριπονήσι

 «Ο αναρχικός είναι ο εχθρός της ανθρωπότητας, ο εχθρός όλης της ανθρωπότητας και ο δικός του βαθμός εγκληματικότητας είναι μεγαλύτερος από οποιονδήποτε άλλον. Κανένας μετανάστης δεν επιτρέπεται να έρθει στις ακτές μας, εάν είναι αναρχικός και κανένα έγγραφο τυπωμένο εδώ ή στο εξωτερικό θα επιτρέπεται να κυκλοφορεί εφ’ όσον διαδίδει αναρχικές απόψεις». (Πρόεδρος των ΗΠΑ Theodore Roosevelt, σε μήνυμα του στο Κογκρέσο.)

«Κάποιο κατάλληλο νησί που θα συμφωνούσαν όλα τα εκπολιτισμένα έθνη και στο οποίο οι αναρχικοί θα εκτοπίζονταν».  (Πρόταση του γερουσιαστή Hoar στη Γερουσία, στις 5 Δεκεμβρίου 1901, για εκτόπιση των αναρχικών.)

Την 6η Σεπτεμβρίου του 1901 ο αναρχικός Leon Czolgosz εκτελεί με δύο σφαίρες τον πρόεδρο των ΗΠΑ McKinley, καταδικάζεται σε θάνατο και πεθαίνει στην ηλεκτρική καρέκλα την 29η Οκτωβρίου της ίδιας χρονιάς.

Όμως, η εκτέλεση του McKinley αποτέλεσε το εφαλτήριο ώστε οι ευρωπαϊκές και οι αμερικανικές αρχές να σχεδιάσουν μια διεθνή αντι-αναρχική interpol, να υπογράψουν το Πρωτόκολλο της Αγ. Πετρούπολης, που προέβλεπε σκληρά μέτρα καταστολής της αναρχικής δράσης (υπογράφτηκε από πλήθος ευρωπαϊκών κρατών) και την στενή συνεργασία των κρατών-μελών για την αντιμετώπιση των αναρχικών, καθώς και την σύσταση και οργάνωση του FBI στις ΗΠΑ, το 1910.

Στην έκδοση, που προλογίζεται από τον Αναρχικό Πυρήνα Χαλκίδας, αναφέρεται:

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΟΙ «ΩΦΕΛΙΜΕΣ ΗΤΤΕΣ» ΚΑΙ Η ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗΣ

«Υπάρχουν πολλές τακτικές για να εφαρμοστεί η στρατηγική της επίλυσης του προβλήματος. Σε αυτές περιλαμβάνονται ριψοκίνδυνες κινήσεις, όπως η πραγματοποίηση παραχωρήσεων με την ελπίδα ότι θα υπάρξουν παραχωρήσεις και από το άλλο μέρος, η αναφορά σε πιθανούς συμβιβασμούς ως σημεία προ συζήτηση και η αποκάλυψη των βαθύτερων ενδιαφερόντων του Εμπλεκόμενου. Περιλαμβάνονται επίσης και συνετές κινήσεις, όπως οι υπαινιγμοί για πιθανούς συμβιβασμούς, η αποστολή αμερόληπτων ενδιάμεσων για να συζητήσουν τα ζητήματα, η επικοινωνία μέσω διαύλων και η επικοινωνία μέσω ενός μεσολαβητή. Η υποχωρητικότητα, η οποία εμπεριέχει τη μείωση των φιλοδοξιών του Εμπλεκόμενου δεν είναι απαραίτητο να συνεπάγεται την ολοκληρωτική συνθηκολόγηση. Μπορεί επίσης να συνεπάγεται επιμέρους παραχωρήσεις». Τζέφρευ Ρούμπιν-Ντην Προύιτ-Σουνγκ Χη Κιμ, Η Διευθέτηση της Κοινωνικής Σύγκρουσης.

Έχουμε επισημάνει και στο παρελθόν ότι όταν ακολουθεί κανείς την λογική του πολιτικού λόγου, βρίσκεται πολλές φορές αναγκασμένος να εφαρμόσει μια σειρά από τακτικές, οι οποίες εκ των πραγμάτων τον εμπλέκουν μέσα στις δεδομένες αντιθέσεις των διαφόρων μερίδων της κυριαρχίας. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις η συμμετοχή στην διαδικασία εξέλιξης αυτών των αντιθέσεων είναι αναπόφευκτη.

Το γεγονός αυτό είναι άμεσα ορατό και κατανοητό, όταν ανοικτά υιοθετείται και προβάλλεται λόγου χάρη η συνεργασία με αντιπολιτευόμενες προς τους κύριους διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων, πολιτικές αντιλήψεις και πρακτικές, είτε αυτές εκπροσωπούνται επίσημα στο κοινοβούλιο είτε όχι.

Σ’ αυτή τη περίπτωση κάποιοι ποντάρουν υπομονετικά στο σίγουρο (πολιτικό) άλογο επιμένοντας είτε λόγω παλαιότερης εμπειρίας είτε επειδή δεν υπάρχουν περιθώρια πειραματισμών. Άλλοι πάλι με απογοήτευση βλέπουν το …πολλά υποσχόμενο αουτσάιντερ να ξεφουσκώνει και μάλιστα στα μισά του (εκλογικού) δρόμου…

ΑΓΙΑ ΑΝΑΡΧΙΑ

Ποιητικό Μονόφυλλο
Εκδόσεις Κουκκίδα (2016)

Το ποιητικό μονόφυλλο ΑΓΙΑ ΑΝΑΡΧΙΑ, πρωτο-εκδόθηκε το 2016, ενώ ακολούθησε και δεύτερη έκδοση. Παραθέτουμε στην συνέχεια, την Μαύρη Σημαία και την Αγία Αναρχία.

ΜΑΥΡΗ ΣΗΜΑΙΑ
Στοῦ χρόνου τή λήθη δέ λυγίσαμε δέ σωπάσαμε
Παραμείναμε μέ τόν ἄνεμο τῆς πρώτης νιότης
Μέ τά φτερά του πετάξαμε στίς πράξεις τῆς φωτιᾶς
Στό τέλος τοῦ ἄγνωστου κλέψαμε τόν ἦχο τοῦ κύκλου
Καί ὅλο χαρά τσακίσαμε τή φόρα τοῦ βέλους
Σηκώσαμε ψηλά τή μαύρη σημαία
Ἔτσι φθάσαμε πολύ ψηλά ὡς τά ἄστρα
Δέν ἀφανιστήκαμε μέσα στῆς νύχτας τήν πυκνή βλάστηση.

Ποδόσφαιρο και εξουσία

[…] Το ποδόσφαιρο είναι από τα πιο αγαπητά και δημοφιλή αθλήματα και έχει εκατομμύρια φίλους σε κάθε γωνιά της γης. Ένα σπορ που ξεκίνησε από την αριστοκρατία της Αγγλίας και που με την πάροδο του χρόνου υιοθετήθηκε και από τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και αποτέλεσε βασικό τρόπο διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Δεν υπάρχει πόλη, γειτονιά, επαρχία και χωριό χωρίς την εικόνα παιδιών ακόμα και μεγαλύτερων σε ηλικία να παίζουν ποδόσφαιρο σε πλατείες, αλάνες και σε χώρους που αυτοσχέδια μετατρέπουν σε γήπεδα.

Το ποδόσφαιρο αποτελεί αδιαμφισβήτητα τρόπο άθλησης και διασκέδασης για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας και φυσικά αποτελεί άλλο ένα μέσο που εκμεταλλεύεται η κυριαρχία για να μετατοπίζει το ενδιαφέρον και πολλές φορές να εκτονώνει την οργή μεγάλων κομματιών της κοινωνίας, που υποφέρουν από την αυθαιρεσία κράτους και εξουσίας, σε αγώνες ποδοσφαίρου με το ένοχο κράτος να μένει στο απυρόβλητο. Έτσι το κράτος έχει καθιερώσει το ποδόσφαιρο, μαζί με το ευρύτερο πλέγμα του αθλητισμού σαν εμπορικό θέαμα, σε έναν ακόμα θεσμό που μαζί με τους υπόλοιπους εξουσιαστικούς θεσμούς εξυπηρετεί τα συμφέροντά του, ανάλογα και με τις ευρύτερες κοινωνικές εξελίξεις που διαδραματίζονται και με στόχο την χειραγώγηση και τον αποπροσανατολισμό της κοινωνίας από τα ουσιώδη κοινωνικά προβλήματα.

Χρονικό των γεγονότων του 2003 πριν και κατά την Σύνοδο

Ρέθυμνο 4 και 5 Οκτωβρίου 2002: Σύνοδος των υπουργών άμυνας της Ε.Ε. πραγματοποιείται στο Ρέθυμνο,

23 και 24 Ιανουαρίου: Σύνοδος υπουργών εργασίας της ΕΕ στο Ναύπλιο.

22 Φεβρουαρίου: Σύνοδος υπουργών ενέργειας της ΕΕ στη Θεσσαλονίκη (ξενοδοχείο HYATT).

Σάββατο 1 Μαρτίου: Πραγματοποιείται, στην Αθήνα, η άτυπη σύνοδος των υπουργών Παιδείας της Ε.Ε. στον Αστέρα της Βουλιαγμένης.

Σάββατο 15 και Κυριακή 16 Μαρτίου: Αποκλεισμός της ναυτικής βάσης της Σούδας στο Μαράθι (Χανιά).

Παρασκευή 28 και Σάββατο 29 Μαρτίου: Πραγματοποιείται στη Βέροια η σύνοδος υπουργών δημόσιας τάξης .

4-5-6 Απριλίου: Γίνεται στην Αθήνα η ανεπίσημη σύνοδος του ECOFIN.

ΣΗ­ΜΑ­ΣΙΑ ΔΕΝ Ε­ΧΕΙ Η ΝΙ­ΚΗ Η΄ Η ΗΤ­ΤΑ ΑΛ­ΛΑ Η Α­ΝΤΙ­ΣΤΑ­ΣΗ

(κά­ποιες σκέ­ψεις και κρι­τι­κές α­να­φο­ρι­κά με τα γε­γο­νό­τα που έ­γι­ναν στην Θεσ­σα­λο­νί­κη πριν, κα­τά και με­τά τη διάρ­κεια της συ­νό­δου της Ε.Ε)

Ξε­κι­νώ­ντας να κά­νου­με έ­να σύ­ντομο α­πο­λο­γι­σμό για τα γε­γο­νό­τα που έ­λα­βαν χώ­ρα στη Θεσ­σα­λο­νί­κη εν ό­ψει της συ­νό­δου κο­ρυ­φής της Ε.Ε, αρ­νού­μα­στε πει­σμα­τι­κά να το­πο­θε­τη­θού­με στο ψευ­το­δίλ­λη­μα που μι­λά­ει διαρ­κώς για νί­κες ή για ήτ­τες του κι­νή­μα­τος, διό­τι αρ­νη­θή­κα­με να πά­ρου­με μέ­ρος στο πα­νη­γύ­ρι που στή­θη­κε α­πό τους κά­θε λο­γής χει­ρα­γω­γούς και ερ­γα­το­πα­τέ­ρες και αρ­νού­μα­στε να α­ντι­λη­φθού­με τη δρά­ση μας μέ­σα α­πό έ­να μα­νι­χαϊστικό πρί­σμα που δια­χω­ρί­ζει τη δρά­ση μας, το λό­γο μας και το βί­ω­μα μας εί­τε με τον έ­να τρό­πο εί­τε με τον άλ­λο. Διό­τι πο­τέ δε θρέ­ψα­με αυ­τα­πά­τες για ε­πι­δρο­μές στα χει­με­ρι­νά α­νά­κτο­ρα με σκο­πό την α­να­τρο­πή του κα­θε­στώ­τος, αλ­λά ε­πι­λέ­ξα­με να εν­δυ­να­μώ­σου­με τις συλ­λο­γι­κές μας α­ντι­στά­σεις προ­τάσ­σο­ντας τις α­ξί­ες που μας διέ­πουν, ό­πως η αυ­το­ορ­γά­νω­ση, η αλ­λη­λεγ­γύ­η μέ­σω της συ­ντρο­φι­κό­τη­τας και η α­νά­δει­ξη συμ­βο­λι­κών στό­χων, που να γί­νο­νται κα­τα­νο­η­τοί σε ε­κεί­νο το κομ­μά­τι της κοι­νω­νί­ας που α­πευ­θυ­νό­μα­στε, συν­δέ­ο­ντας πα­ράλ­λη­λα αυ­τή τη συμ­με­το­χή με τη συ­νε­χή πα­ρου­σί­α μας στους κοι­νω­νι­κούς α­γώ­νες που συμ­με­τέ­χου­με τό­σο στις γει­το­νιές μας, ό­σο και σε αυ­τά τα πα­γκό­σμια ρα­ντε­βού. Διό­τι η Θεσ­σα­λο­νί­κη για μας ή­ταν α­κό­μη έ­να πε­δί­ο κοι­νω­νι­κού α­ντα­γω­νι­σμού και για­τί η δρά­ση μας ού­τε ξε­κι­νά­ει ού­τε τε­λειώ­νει ε­κεί.

Έ­τσι, λοι­πόν θε­ω­ρού­με κα­λύ­τε­ρο να α­να­φερ­θού­με στο τι κα­τα­φέ­ρα­με να κα­τα­κτή­σου­με και στο τι ό­χι, έ­τσι ώ­στε να δι­δα­χτού­με α­πό τις ε­πι­τυ­χί­ες και τα λά­θη μας και να προ­χω­ρή­σου­με μπρο­στά ως α­ναρ­χι­κοί.

ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΩΝ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΩΝ ΚΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΩΝ ΤΗΣ Ε.Ε. ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, 20-22 ΙΟΥΝΗ

Το κείμενο που ακολουθεί μοιράστηκε σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, πριν από την ημέρα  της μεγάλης αντιπαράθεσης της 21ης Ιουνίου 2003.

Δεν καλωσορίζουμε τους εχθρούς μας.

Γιατί δεν σκοπεύουμε να είμαστε απλοί θεατές μιας ακόμα παράστασης του θιάσου των εγκληματιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η ενοποίησή τους σημαίνει ενοποίηση των θεσμών και των μηχανισμών τους. Κι αυτό σημαίνει δυνάμωμα της καταστολής και της εκμετάλλευσης.

Ενάμισι χρόνος έχει περάσει από την οικονομική ένωση των ευρωπαϊκών κρατών και οι σχεδιασμοί των ευρωπαίων εξουσιαστών για την δημιουργία ομοσπονδιακών δομών, προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς. Ήδη στο όνομα της κοινωνικής ειρήνης, της άμυνας και της «αντιτρομοκρατικής» σταυροφορίας, έχουν δημιουργηθεί η ενιαία Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Πληροφοριών, (η ο­ποία εκτός της πολιτικής της δράσης στο εσωτερικό της Ένωσης, θα δρα με την βοήθεια της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε. στο εξωτερικό), η ενιαία ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Δικαιοσύνης γνωστή ως EUROJUST, και έχει επιτευχθεί η μετεξέλιξη της EUROPOL σε ευρωπαϊκό FBI .

Τι είναι προδοσία; Διαδηλωτές συλλαμβάνουν διαδηλωτή και τον παραδίδουν στους μπάτσους.

Το απλόχερο δόσιμο των λαών σε ενοποιημένα μοντέλα κυριαρχίας δίκαια πρέπει να ξεσηκώνει όποιον άνθρωπο θέλει να ορίζεται ως ελεύθερος. Δεν είναι σίγουρο αν οι χθεσινοί διαδηλωτές για το λεγόμενο «Μακεδονικό» έχουν καταλάβει τα παραπάνω ή αν έχουν μείνει σε μια καθαρά εθνική αντίθεση (τουτέστιν η Μακεδονία είναι ελληνική κ.λπ.). Το σίγουρο είναι ότι πολλοί από αυτούς δεν έχουν καταλάβει το εύρος των λέξεων δόσιμο ή προδοσία.

Πώς να λέγεται άραγε ένας διαδηλωτής που παραδίδει ένα άλλον διαδηλωτή στους μπάτσους; Όταν μάλιστα οι μπάτσοι φυλάνε την Βουλή και προηγουμένως έχουν χρησιμοποιήσει χημικά και μπόλικο ξύλο, πιθανόν και σε αυτούς που τους έκαναν δώρο έναν διαδηλωτή; Η πρώτη λέξη που σας έρχεται στο μυαλό είμαι σίγουρος ότι είναι: «Μαλάκας»! Με μια πιο προσεχτική σκέψη όμως, τον λες και δούλο ή υπηρέτη ενός συστήματος που σε αυτήν την φάση έχει βγει να διαδηλώσει εναντίον του! Τρικυμία εν κρανίο, οπότε νομίζω ότι η λέξη Μαλάκας υπερτερεί.

Οι συνεργαζόμενοι, οι εκβιαζόμενοι κι ο από μηχανής… «λαγός»

Αν έχεις τύχη διάβαινε, που λένε. Θέλεις να ψηφίσεις τέταρτο μνημόνιο; Κανένα πρόβλημα! Θα βουτήξει ο Κασιδιάρης τον Δένδια από τα πέτα, «τυχαία», θα το αναμεταδώσει μέχρι εξαντλήσεως το τελεβιζιόν, θα το καταναλώσουν με τη σειρά τους άπεπτο οι πολλοί, σε στυλ «δώσε και σε μένα ξεχνατέξ μπάρμπα», κι έγινε η δουλειά. Ψέματα; Βγήκαν οι «φασίστες» και οι «εθνικιστές» και φωνασκούν στα πεζοδρόμια για τη Μακεδονία; Κανένα πρόβλημα! Παντελώς «τυχαία» θα «ξεσπάσει» το «μέγα σκάνδαλο» Novartis, να έχουν τα «παπαγαλάκια» (συγνώμη φτερωτοί μου φίλοι) του τελεβιζιόν και των έτερων τεχνολογικών θαυμάτων, να αναμασάνε για μερόνυχτα. Δηλαδή, μια από τα ίδια, σε στυλ «δεν πειράζει που σώθηκε το ξεχνατέξ, έχουμε μπόλικο αμνησιαζόλ κάβα!»

Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2003, αφίσσες (γ΄)

Αφίσσα ενάντια στη Σύνοδο των εξουσιαστών στην Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2003.

Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2003, αφίσσες (β΄)

Αφίσσα που κυκλοφόρησε εν όψει της Συνόδου, τον Ιούνιο του 2003

Σύ­νο­δος Κο­ρυ­φής στη Θεσ­/­νί­κη και ΒLACK BLOCK

Η φλό­γα πα­ρα­μέ­νει ά­σβε­στη…

Χι­λιά­δες α­ναρ­χι­κοί και α­ντιε­ξου­σια­στές απ’ ό­λο τον ελ­λα­δι­κό χώ­ρο και  α­κό­μα σύ­ντρο­φοι α­πό την Ι­σπα­νί­α, την Ι­τα­λί­α, την Γαλ­λί­α, την Κύ­προ, την Τουρ­κί­α, την Αυ­στρί­α, την Α­με­ρι­κή, την Μ. Βρε­τα­νί­α και την Γερ­μα­νί­α άρ­χι­σαν να συ­γκε­ντρώ­νο­νται α­πό τη 16η μέ­χρι και τη 21η Ιου­νί­ου στη Θεσ­σα­λο­νί­κη για ν’ α­ντι­τα­χθούν στη σύ­νο­δο κο­ρυ­φής της Ευ­ρω­πα­ϊ­κής Έ­νω­σης.

Εξ αρ­χής θα πρέ­πει να πούμε ό­τι οι μορφές παρέμβασεις που επιλέχθηκαν όλες αυτές τις μέρες δεν είναι για εμάς αντι­κείμενα διαχωρισμού.

Και μι­λά­με για τη πρώ­τη κα­τά­λη­ψη κτι­ρί­ου α­πό πλευ­ράς του ΒLACK BLOCK σε πα­ρό­μοιες συ­νό­δους, την εν­θου­σιώ­δη πο­ρεί­α αλ­λη­λεγ­γύ­ης για τους με­τα­νά­στες 4.000 α­ναρ­χι­κών-α­ντιε­ξου­σια­στών, τις εκ­δη­λώ­σεις συλ­λο­γι­κο­τή­των στον αί­θριο χώ­ρο α­νά­με­σα στη πα­λαιά και τη νέ­α φι­λο­σο­φι­κή σχο­λή, τις α­νοι­κτές συ­νε­λεύ­σεις και τις προ­βο­λές δί­πλα στο Με­τε­ω­ρο­σκο­πεί­ο και στη κα­τει­λημ­μέ­νη Φι­λο­σο­φι­κή Σχο­λή, τα γεύ­μα­τα που ε­τοι­μά­ζο­νταν και δια­θέ­το­νταν α­πό κα­ρα­βά­νι πο­δη­λα­τι­στών. Και τέ­λος τη δυ­να­μι­κή πο­ρεί­α του ΒLACK BLOCK, πε­ρί­που 3.000 συ­ντρό­φων που κα­τευ­θύν­θη­καν στο κέ­ντρο της πό­λης και ε­πι­τέ­θη­καν στις δυ­νά­μεις κα­τα­στο­λής, σε κα­τα­στή­μα­τα τρα­πε­ζών, σού­περ-μάρ­κετ, κο­σμη­μα­το­πω­λεί­α, σε «Μακ Ντό­λα­ντς» και «Goody’s», σε κα­τα­στή­μα­τα «Vodafone» και «Telestet» σε γρα­φεί­α του ΚΚΕ κ.α.

Θεσσαλονίκη, Ιούνιος 2003, αφίσσες (α΄)

Η αφίσσα της Συνεργασίας Αναρχικών Ομάδων και ατόμων για την Κοινωνική Αλληλεγγύη και την Πολύμορφη Δράση για τις μέρες του 2003.

Θεσσαλονίκη 2003: Οι άτακτοι και οι βολικές αναγνώσεις της «ιστορίας»

«Μερικοί ηγεμόνες, για να κρατήσουν με ασφάλεια το κράτος, αφόπλισαν τους υπηκόους τους· μερικοί άλλοι κράτησαν διαιρεμένα τα υποταγμένα εδάφη· μερικοί τροφοδότησαν έχθρες εναντίον του ίδιου του εαυτού τους· μερικοί άλλοι θέλησαν να κερδίσουν εκείνους, που τους ήταν ύποπτοι στην αρχή της εξουσίας τους· μερικοί έχτισαν φρούρια· μερικοί τα γκρέμισαν και τα κατέστρεψαν». Νικολό Μακιαβέλι, Ο Ηγεμών.

Είναι αλήθεια ότι τα λεγόμενα κομβικά γεγονότα γίνονται τις περισσότερες φορές πόλος έλξης και έκφρασης πολύ διαφορετικών προθέσεων και διαθέσεων.

Άλλοι τα βλέπουν ως ευκαιρία να προσκομίσουν την «αδιάσειστη απόδειξη» ενός κινήματος, που απλά είχε ή έχει την ανάγκη των κατάλληλων δομών, δομήσεων, ερμηνευτικών σχημάτων της δομικής του συγκρότησης, αντιθεσμικών …θεσμίσεων των παράγωγων ..δομών και πάει λέγοντας.

Άλλοι, πάλι, νιώθουν το «χρέος» να εκπροσωπήσουν τους «άτακτους» είτε εκ των προτέρων είτε εκ των υστέρων. Έρχονται να σουλουπώσουν πολιτικά την παρουσία ενός πολυπληθούς τσούρμου μπάχαλων, όπως τους χαρακτηρίζουν.