«H Ολλανδία ταΐζει τον πλανήτη» και άλλα εναλλακτικά παραμύθια

Ο «πόλεμος» μαίνεται. Ανταγωνιστικές αλυσίδες super market έχουν στη κυριολεξία ακονίσει τα μαχαίρια τους. Τα οικονομικά δεδομένα της τελευταίας δεκαετίας και ο περιορισμός στη χρηματοδότηση επιχειρήσεων από τον τραπεζικό τομέα έχουν οδηγήσει στη συγκέντρωση όλο και μεγαλύτερων μεριδίων αγοράς σε λιγότερα εταιρικά σχήματα. Λιγότερες αλυσίδες με περισσότερα καταστήματα, αφού απορροφούν μικρότερες εμπορικές.

Στην παρούσα χρονική περίοδο, βάσει μελέτης του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ), οι τιμές των αγαθών είναι κατά 1,5% μικρότερες από το 2012. Και εάν υπολογιστούν και οι εκπτώσεις από τις προσφορές, η μείωση στις τιμές είναι της τάξεως του 7,2%. Οπότε, παρ’ ότι εμφανίζεται ως παράδοξο να υπάρχει μείωση της τιμής σε περίοδο με σημαντική αύξηση της φορολογίας, η απάντηση που δίνεται είναι ότι αυτό συμβαίνει επειδή ταυτόχρονα συντελείται μείωση του εργατικού κόστους, πίεση στις τιμές αγοράς και επιταγές μακράς διάρκειας στους προμηθευτές. Το συγκεκριμένο διεθνοποιημένο μοντέλο είναι εκείνο που έχει συνθλίψει αρκετές παραγωγικές εταιρείες, που προμηθεύουν μεγάλες αλυσίδες super market, και είναι δεδομένο ότι θα συνθλίψει πολλές περισσότερες στο προσεχές μέλλον. Οπότε τα αδηφάγα fund θα πιάσουν δουλειά και δεν θα είναι καθόλου οξύμωρο οι νυν αλυσίδες μέσω των fund να «πιάνουν θέση» και στις προμηθεύτριες εταιρίες.