Αυτή η φράση χρησιμοποιείται όταν θέλει να τονισθεί μία πράξη που περιέχει δολιότητα και κουτοπονηριά, με την οποία επιχειρείται να εξαπατηθεί κάποιος ή κάποιοι.
Στην περίπτωση, λοιπόν, του αναγγελθέντος δημοψηφίσματος έχουμε ακριβώς μία πλήρη εκδήλωση όλων αυτών.
Επί πέντε ολόκληρους μήνες η αριστεροδεξιά κλίκα διαπραγματεύεται με την συμμορία των τοκογλύφων και μέρα την ημέρα, μήνα το μήνα, ξεπέρασε όλα τα όρια συγκαταβατικότητας και συνεργασίας μαζί τους. Κατέθεσε στην τελευταία φάση την πλέον φορομπηχτική και εξουθενωτική πρόταση με την οποία ζητούσε την συλλογή 8 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα σε ενάμισυ χρόνο, περιλαμβάνοντας αυξήσεις του ΦΠΑ που σημαίνει μείωση μισθών και συντάξεων (που θα έμεναν άθικτες), αύξηση ασφαλιστικών εισφορών, διατήρηση του φόρου ακινήτων, αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στα φάρμακα, αύξηση του απαιτούμενου χρόνου για συνταξιοδότηση στα 67 χρόνια (πολύ πιο γρήγορα, δηλαδή, απ’ ότι προβλεπόταν από τις προηγούμενες συμφωνίες) και μια σειρά ακόμη μέτρα που υπάρχουν μέσα στις προτάσεις της «συμφωνίας».
Αυτή η θλιβερή αριστεροδεξιά κομπανία, που εξαπάτησε την πλειονότητα των ψηφοφόρων της, αποφάσισε να τους καλέσει τώρα σε δημοψήφισμα όχι τόσο για να απορρίψουν μια από τις προτάσεις (την τελευταία) των τοκογλύφων, όσο για να κατοχυρώσουν τα εγκληματικά μέτρα που έχουν ήδη συμφωνήσει και πρόκειται να εφαρμόσουν μέσα στα πλαίσια των μνημονίων (τα οποία θα έσκιζαν μετά τις εκλογές).
Όταν ζητούν μέσα από ένα αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα να απορριφθεί μία πρόταση, ενώ δεν προσδιορίζουν ποια ρότα θα ακολουθήσουν έπειτα, τότε εύκολα κατανοεί και ο πλέον αδαής ότι έχουμε μία συνέχεια της «δημιουργικής ασάφειας» του αρλεκίνου που παριστάνει τον υπουργό οικονομικών. Αυτή η «δημιουργική ασάφεια» που έδωσε την ευχέρεια στο να αλωνίζουν τα συνεταιράκια και να ανεβάζουν σε ακόμα περισσότερα δισεκατομμύρια τα μέτρα, έρχεται τώρα να χρησιμοποιηθεί εις βάρος όχι μόνον όσων τυχόν πάνε να ψηφίσουν αλλά και εις βάρος και εκείνων που δεν θα συμμετάσχουν. Ζητούν μια λευκή επιταγή. Αυτό είναι ολοφάνερο, αφού δεν έχουν κάνει σαφές τι θα κάνουν ανάλογα με το αποτέλεσμα του «κόλπου» (αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως θα τηρήσουν κιόλας αυτά που θα υποσχεθούν).
Το δημοψήφισμα με αποτέλεσμα το ΟΧΙ δεν σημαίνει αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Άλλωστε αυτό το διακηρύσσουν σε όλους του τόνους οι αριστεροί και οι δεξιοί της συγκυβέρνησης και αυτή είναι η μόνη αλήθεια που λένε, αφού είναι οι πρωτομάστορες και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές της ΕΕ και του ευρώ. Αυτοί διαφύλαξαν, ως αντιπολίτευση, την παραμονή στο ευρώ και στήριξαν στην πράξη τα μνημόνια. Επομένως, αλλού βρίσκεται το ζήτημα. Αντί να δηλώσουν πως απέτυχαν στα όσα διακήρυσσαν προεκλογικά ή με τις προγραμματικές τους δηλώσεις και να παραιτηθούν, ως γνήσια λιγούρια της εξουσίας που είναι, αλλά και ως πρόθυμοι υπάλληλοι της κυριαρχίας ζητούν στο όνομα κάποιας εθνικής υπερηφάνειας και αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών (Κωνσταντοπούλου) να προσελκύσουν στις κάλπες τα «κορόϊδα της τράπουλας».
Πάντως, όποια ρότα κι αν ακολουθήσουν το βέβαιο είναι πως τίποτε δεν πρόκειται να συμβεί εν αγνοία των συνεταίρων της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας κυριαρχίας. Ακόμα και σ’ ένα «δημιουργικά ασαφές» βήμα με την πρόσκαιρη χρήση ενός ευρωελληνικού νομίσματος ή με την εφαρμογή της τελευταίας πρότασης της αριστεροδεξιάς κλίκας, αυτοί που θα πληρώσουν τα σπασμένα είναι οι υπήκοοι.
Με το δημοψήφισμα ζητούν από τον κόσμο όχι απλά να περάσει τη θηλειά στο λαιμό του αλλά να κλωτσήσει μόνος του και το σκαμνάκι.
Υπάρχει μια πάντα επίκαιρη και εύστοχη λαϊκή φράση που προειδοποιεί: «Φυλάξου από τον νέο πραματευτή και την παλιά πουτάνα». Η αριστεροδεξιά κυβέρνηση διαθέτει και από τα δύο είδη…
Anarchy press gr 