Στο δόκανο πιασμένο
Κραυγή στο σκοτάδι
Κομπολόι θορύβων
Αναχωρεί για τ’ αστέρια.
Στο δόκανο πιασμένο
Κραυγή στο σκοτάδι
Κομπολόι θορύβων
Αναχωρεί για τ’ αστέρια.
Οι δορυφόροι που παρακολουθούν τη γη δείχνουν ότι σε πολλά μέρη του κόσμου οι άνθρωποι υπεραντλούν το νερό από τον υδροφόρο ορίζοντα, χωρίς καν να είναι γνωστό αν υπάρχουν αποθέματα ή αν το νερό απλά στερεύει. Η σχετική ευκολία άντλησης του ύδατος που συγκεντρώνεται στο υπέδαφος μετά από τη βροχή οδήγησε σταδιακά σε έναν ρυθμό άντλησης που συχνά υπερβαίνει κατά πολύ τον ρυθμό ανανέωσης των υπόγειων αποθεμάτων.
Ωστόσο, τα αρχέγονα υδροφόρα στρώματα, δεν είναι αναπληρώσιμα Για αυτά τα υδροφόρα στρώματα –όπως η υπόγεια δεξαμενή των ΗΠΑ Ogallala, κάτω από την πεδιάδα της Β. Κίνας ή της Σ. Αραβίας– η εξάντληση των υπογείων υδάτων σημαίνει το τέλος τής περαιτέρω άντλησης νερού. Άρα, η μόνη γεωργική δραστηριότητα που θα μπορεί να υπάρξει είναι οι ξερικές καλλιέργειες που δίνουν μικρότερες παραγωγές, όταν οι βροχοπτώσεις το επιτρέπουν. Αλλά στις περισσότερες ξηρές περιοχές (νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, Μέση Ανατολή), η απώλεια του νερού της άρδευσης, σημαίνει και το τέλος της γεωργίας.
Μια εστία φωτιάς ξέσπασε στις φυλακές Metropolitan Remand Centre της Μελβούρνης. Οι πυροσβέστες κλήθηκαν χθες να σβήσουν τη φωτιά.
Πριν από ένα μήνα είχε σημειωθεί εξέγερση στο συγκεκριμένο κάτεργο. Συγκεκριμένα, είχε επιβληθεί απαγόρευση καπνίσματος και τότε ξέσπασε εξέγερση, για την καταστολή της οποίας επιστρατεύθηκαν μεγάλες δυνάμεις που κατέπνιξαν την εξέγερση, αφού προηγουμένως έπνιξαν τις φυλακές μέσα στα δακρυγόνα.
Τότε οι κρατούμενοι είχαν προξενήσει σημαντικές φθορές, καταστρέφοντας και καίγοντας εξοπλισμό και εγκαταστάσεις, με κόστος περίπου 12 εκατομμύρια αυστραλιανά δολλάρια!
Δεν έχει πάτο η «παπάτζα» της κυβέρνησης… Τα «θα» του παρελθόντος είναι τόσα πολλά που δεν κρύβονται. Δεν θέλει ιδιαίτερο ψάξιμο για να έχει κάποιος πρόσβαση σε όποιο «θα» επιθυμεί. Θα μπορούσαμε πλέον να μην εκθέτουμε τις απόψεις μας για την ελεεινότητα και την παραπλάνηση του κόσμου από τον Σύριζα, και απλά να αναρτούσαμε αυτούσιες δηλώσεις στελεχών του από το πρόσφατο παρελθόν.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με το «θα» της αύξησης του ωραρίου των εκπαιδευτικών. Το υπουργείο παιδείας προσανατολίζεται σε αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών στα σχολεία, στην ανάθεση δεύτερης ειδικότητας και στην αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα, μόνο και μόνο για να μην κάνει νέες προσλήψεις.
Ένας αστυνομικός σκοτώθηκε χθες σε συγκρούσεις με διαδηλωτές στη συνοικία Γκάζι της Ιστανμπούλ, κατά την 3η μέρα των διαδηλώσεων και συγκρούσεων που ακολούθησαν το θάνατο ενός αριστερού αγωνιστή κατά τη διάρκεια επιδρομών των δυνάμεων ασφαλείας.
Ο αστυνομικός πυροβολήθηκε στο στήθος μέσα από ένα κτίριο, την ώρα που προσπαθούσε να κάνει μια σύλληψη. Οι συγκρούσεις κράτησαν σχεδόν όλη μέρα.
Οι διαδηλωτές επιτέθηκαν με μολότοφ και πέτρες στους μπάτσους, που απάντησαν με κανόνια νερού, πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα.
Από την Παρασκευή έχουν συλληφθεί 851 άτομα, σε επιδρομές που έγιναν σε 34 διαφορετικά σημεία στην Τουρκία.
Ο 47χρονος Nelson Quichillao πυροβολήθηκε την Παρασκευή από μπάτσους κοντά στο ορυχείο Codelco’s Salvador στην περιοχή Atacama. Οι εργάτες, που εργάζονται υπό καθεστώς εργολαβίας, σταμάτησαν να δουλεύουν την προηγούμενη Τρίτη απαιτώντας να έχουν τα ίδια προνόμια με τους απευθείας προσληφθέντες. Συνέχεια
Το κείμενο, που ακολουθεί, δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ μετά την σύνοδο των G20 στην Μόσχα, πριν από δύο και πλέον χρόνια. Το αναδημοσιεύουμε θεωρώντας πως η ανάλυση ως προς ορισμένους τρόπους που χρησιμοποιούνται για την ενοποίηση της κυριαρχίας σε παγκόσμιο επίπεδο («παγκοσμιοποίηση») είναι δυνατόν να βοηθήσει στην κατανόηση διαφόρων καταστάσεων σε σχέση με την νομισματική πλευρά της «κρίσης». Μία πτυχή του όλου σχεδίου των κυρίαρχων είναι η επιτάχυνση της διαδικασίας ενοποίησης-συγχώνευσης του τραπεζικού συστήματος, χωρίς όμως να επιβαρυνθούν τα κυρίαρχα τμήματα της ευρωπαϊκής κυριαρχίας. Θεωρούμε, ακόμη, πως γίνεται περισσότερο κατανοητός ο ρόλος των αριστερών εξουσιαστών-κρατιστών και του συμπαγούς μετώπου που δομήθηκε προκειμένου να «παραμείνει η Ελλάδα στο ευρώ» και δεν αφήνονται πολλά περιθώρια αυταπατών ως προς το παιχνίδι που παίζεται αυτή τη στιγμή εις βάρος του ελλαδικού πληθυσμού συνολικά, αλλά και των πλέον αδύναμων οικονομικά και κοινωνικά τμημάτων του. Η. Α.
Την λήξη της πρόσφατης συνάντησης στην Μόσχα των G20 (των ισάριθμων υπουργών οικονομικών των ισχυρότερων κρατών του πλανήτη) συνόδεψε ανακοινωθέν το οποίο, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην αναγκαιότητα αποφυγής των ανταγωνιστικών υποτιμήσεων, τον καθορισμό των ισοτιμιών από τις αγορές, αλλά και την νομισματική πολιτική που θα πρέπει να έχει ως στόχο την εγχώρια σταθερότητα των τιμών και την οικονομική ανάκαμψη.
Αν ανατρέξουμε στην αντίστοιχη ανακοίνωση των G20 που συνεδρίασαν τον περασμένο Νοέμβρη, θα δούμε στην σχετική ανακοίνωση τους να επαναλαμβάνεται η προτροπή περί συγκράτησης εκ μέρους των κρατών μελών της ανταγωνιστικής υποτίμησης των νομισμάτων, γεγονός, βέβαια, που δεν «σωφρόνισε» την Ιαπωνία και όχι μόνο, ώστε να αποτραπεί η υποτίμηση του νομίσματός της (πολλές Κεντρικές Τράπεζες παρέχουν αθρόα ρευστότητα για να τονώσουν τις οικονομίες τους υποτιμώντας τα νομίσματα τους, ενδεικτική είναι η προοπτική τύπωσης 10,3 τρις γεν, δηλαδή 117 δις δολαρίων, όπως ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ιαπωνίας).
Χιλιάδες δεκάχρονοι για δεκάδες χρόνια στέκονται απέναντι στα ισραηλινά άρματα μάχη με πάθος για τη λευτεριά και μίσος για τους κατακτητές. Εκατομμύρια χαμίνια σ’ όλο τον πλανήτη υψώνουν το ανάστημά τους απέναντι στην τυραννία. Αιώνες τώρα οι μικροί Γαβριάδες, δίνουν το παρόν σε κάθε οδόφραγμα σε κάθε σύγκρουση, σε κάθε διαδήλωση.
Όταν βολεύει τους εξουσιαστές, τότε τρέχουν να οικειοποιηθούν τα παιδιά του δρόμου. Αυτά τα παιδιά που εκφράζουν την οργή απέναντι στην αδικία, την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Τα αλάνια, που εκφράζουν την ανυπότακτη ανθρώπινη φύση. Αυτά, που οι πολιτισμένοι σπεύδουν να χαρακτηρίσουν σαν παραστρατημένα, που οι υπουργοί και τα τσιράκια τους σπεύδουν να τους κλείσουν το στόμα άλλοτε με χρήμα, καραμέλες και φανταχτερά σκουπίδια κι άλλοτε με σφαίρες όπως στην περίπτωση του gamin στο βιβλίο «Οι Άθλιοι» (= Οι εξαθλιωμένοι) του Β. Ουγκώ. Αυτό το πανταχού παρόν σπουργίτι που δεν έλεγε αστυνομικοί αλλά σταυρωτήδες και αντί για φωτιά έβαζε φουρνέλο.
Τελικά το «προσύμφωνο» ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού ή συνθηκολόγησης; Αν ήταν συμβιβασμός τότε για ποιο λόγο όλες οι «εκκρεμότητες» –που δεν τολμούσαν να περαστούν από τις προηγούμενες (ονομαζόμενες και μνημονιακές) κυβερνήσεις και για τις οποίες πρόβαλλε αντιρρήσεις ο Σύριζα– «περνιούνται» δια μιας στα νομοσχέδια-προσύμφωνα των «προαπαιτούμενων»; Αν πάλι ήταν συνθηκολόγηση τότε ποιος ήταν ο πραγματικός πόλεμος;
Επειδή, όμως, πολλές φορές πριν την «δύσκολη» 12 Ιουλίου είχε ανακοινωθεί ότι είχε επιτευχθεί συμφωνία, τότε είναι ένα ισχυρό ενδεχόμενο αυτή η επιτευχθείσα συμφωνία ότι θα έπρεπε να «περάσει» σαν εκβιασμός κι όχι ως κοινό έργο των συνευρισκομένων.
Κάτοικοι του χωριού Boulsingha έκλεισαν το δρόμο Bhatli-Ambabhona χθες Τρίτη μετά την ανακοίνωση του θανάτου του 35χρονου Prabhat Dharua.
Ο Prabhat, σύμφωνα με κατοίκους, χτυπήθηκε από κατοίκους λόγω της συμπεριφοράς του προς ένα μικρό κορίτσι στις 30 Ιουνίου. Νοσηλεύτηκε για λίγες μέρες και μετά επέστρεψε στο σπίτι του. Συνέχεια
«…η δύναμη να μεταβάλεις τη συμπεριφορά του ατόμου με την αλλαγή του κοινωνικού του περιβάλλοντος, είναι μία γιγαντιαία δύναμη. Με την αντίστοιχη εξέταση των προβλημάτων της ηλικίας που αποκτά κανείς τη γνώση, με την εξέταση των προβλημάτων καθοδήγησης και με μία επαρκή κατανόηση των ιστορικών προοπτικών, μπορούμε να ελπίζουμε πως θα χρησιμοποιήσουμε τη δύναμη αυτή στην υπηρεσία της ανθρωπότητας…» (Bernard Kramer, βοηθός καθηγητή κοινωνικής ψυχολογίας στο Tufts University Medical School της Βοστώνης)
Όπως αναφέρθηκε και σε προηγούμενη δημοσίευση, οι έγκλειστοι στις φυλακές χρησιμοποιήθηκαν από το κράτος ως ένα συσσωρευμένο εργατικό δυναμικό οικονομικά ωφέλιμο. Για να έχει, μάλιστα, μεγαλύτερη αποδοτικότητα, η διαρρύθμιση του χώρου της φυλακής, με τρόπο πανομοιότυπο με τα εργοστάσια και τον στρατό, κρίθηκε αναγκαία.
Έτσι, έχουμε την αυστηρή κατάτμηση και οργάνωση του χρόνου. Και το παραμικρό δευτερόλεπτο πρέπει να χρησιμοποιηθεί. Μορφές πειθαρχίας, όπως εκείνες των σχολείων και των εργοστασίων εισάγονται και στις φυλακές. Κύριο μέλημα αυτή την περίοδο μπορεί να είναι η πάταξη της αργοσχολίας και της τεμπελιάς (σε βάρος της επίτευξης όσο το δυνατόν μεγαλύτερου ποσοστού κέρδους), αργότερα, όμως, θα συμβάλλει στην πειθαρχία και τον απόλυτο έλεγχο των εγκλείστων.
Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια! Και μηλιές κι αχλαδιές και χουρμαδιές, μη σου πω, άμα λάχει. Δεν κατάλαβα, μόνο με ευρώ και δολάρια γιομίζει το καλάθι της νοικοκυράς; Τα ρούβλια, τα γουάν και τα ριάλια τα πέρσικα (όχι του πεζεβέγκη που λέει το άσμα) δεν μας κάνουν; Αυτό απασχόλησε νυχθημερόν και τον τρισμέγιστο Tsipralex μήνες προτού εσύ, έτοιμε να τον καταδικάσεις δια παντός στο πυρ το εξώτερον, φίλτατε αναγνώστη, στηθείς σα χάνος στην δημοψηφισματικη ουρά, ν’ «αποφασίσεις» για το μέλλον σου. «Χρόνους και καιρούς» λοιπόν πριν τα «ναι» και τα «όχι», τα δημοψηφίσματα, τις μαγγανείες κι αγυρτείες, ο πολυχρονεμένος μας βεζύρ… εχμ, πρωθυπουργός είχε, σου λέει, οργώσει την υδρόγειο, αναζητώντας ως άλλος Κολόμβος (ελλείψει ωστόσο αυγού), λύση (χαχαχα) προτού το «αβύθιστο» σκαρί της ελλαδικής οικονομίας βρει στα βράχια της Πειραϊκης. Το λοιπόν μίλησε με Πούτιν, τα ’πε και στους κινέζους (που έκαναν τον «κινέζο»), μέχρι στο ρόδο του Ισπαχάν έφθασε η χάρις του.
«Αυτοί δεν είναι πιο αριστεροί από μένα», φέρεται να είπε ο Τσίπρας αναφερόμενος στους συντρόφους του της αριστερής πλατφόρμας. Από ότι φαίνεται το κουμπί στην όλη υπόθεση βρίσκεται στο ποιος θα μοστράρει σαν ο περισσότερο αριστερός, ώστε να διατηρήσει την προνομιούχα θέση ανάμεσα στους αμερικανοευρωπαίους συνεταίρους.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως αυτή η «διαμάχη» περί του ποιος κατέχει επάξια τον τίτλο του αριστερού είναι, επίσης, μία ακόμη από τις στάχτες που ρίχνονται στα μάτια των ψηφοφόρων και των υποτακτικών τους. Διότι, πολύ απλά, όλα αυτά έχουν αποδειχθεί πως αποτελούν προσχήματα.
Υπάρχουν πράγματα χειρότερα
Απ’ το θάνατο,
Να κάνεις γι’ άλλους εργασίες
Να φλερτάρεις στην οθόνη με τον αστιγματισμό
Κάτοικοι της Οαχάκα πυρπόλησαν χθες κοινοτικά γραφεία, ένα βαν της αστυνομίας και ένα ασθενοφόρο.
Κατηγορούν την ομοσπονδιακή κυβέρνηση ότι αγνόησε επίσημη απόφαση να σταματήσουν εργασίες υλοτομίας στην περιοχή. Συνέχεια
«Πρέπει να ευχαριστήσω δημόσια την αμερικανική κυβέρνηση και τον κύριο Ομπάμα καθώς χωρίς τη δική τους βοήθεια και την επιμονή ότι η συμφωνία πρέπει να περιλαμβάνει το ζήτημα του χρέους ίσως να μην είχαμε πετύχει».
Μ’ αυτά τα λόγια ο αντιπρόεδρος του καθεστώτος Τσίπρα ο «συνετός», «νηφάλιος» και «σοβαρός» Γ. Δραγασάκης προσκύνησε δημοσίως τις ΗΠΑ για την «διαμεσολάβηση» τους, την οποία χαρακτήρισε μάλιστα «ιστορικό γεγονός». Να σημειώσουμε εδώ ότι οι ευχαριστίες προς τις ΗΠΑ έχουν μία μακραίωνα ιστορία, όπου εκτός από τον Δραγασάκη, είχαμε τόσο τον Σημίτη, όσο και τις πρόσφατες γονυκλισίες του Παυλόπουλου.
Θα θυμίσουμε ότι ο Δραγασάκης πριν την συμμετοχή του στην οικουμενική κυβέρνηση υπό τον Ξ. Ζολώτα (22 Νοεμβρίου 1989) στην οποία κατέλαβε την θέση τού αναπληρωτή υπουργού εθνικής οικονομίας, υπήρξε επικεφαλής και συντονιστής του Οικονομικού Τμήματος της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, ενώ οι στενοί του συνεργάτες υπήρξαν τρανταχτά ονόματα εκείνη την εποχή, αλλά και αργότερα, που στελέχωναν πολυεθνικές, μεγάλες επιχειρήσεις, αλλά και τράπεζες.
Οι αρχές είναι σε αναταραχή στο Steelpoort, έξω από το Burgersfort στο Limpopo, μετά τον 4ο εμπρησμό φορτηγού στην περιοχή, εν μέσω κινητοποιήσεων κατοίκων στην εξορυκτική περιοχή.
Η ανεργία και οι φτωχές υπηρεσίες που παρέχονται στους κατοίκους είναι η βαθύτερη αιτία του ξεσηκωμού. Συνέχεια