Η κλώσσα, Το Αυγό και ο Συριζα

Ας ονομάσουμε «κλώσσα» την τρόικα (ΔΝΤ, ΕΚΤ, Κομισιόν), «Αυγό» την «Συμφωνία» και ας ονομάσουμε Συριζα τον «Συριζα». Τα συνθηματικά αυτά είναι απαραίτητα διότι σε λίγο μόνο με συνωμοτικούς κανόνες θα μιλάμε για ορισμένα πράγματα, καθώς ορισμένες λέξεις θα απαγορευτούν (λχ. «τρόικα», «μνημόνιο» κλπ).

Η «κλώσσα», λοιπόν επί τέσσερις μήνες «κλωσσάει» το «Αυγό», όμως επειδή δεν ήθελε να νιώθει μοναξιά άφηνε και τον Συριζα να κάνει το ίδιο, δηλαδή να «κλωσσάει» και αυτός το «Αυγό», φθάνει ο μικρός Παναγιωτάκης Λαφαζάνης και οι φίλοι του, που εμφανίζονταν ωσάν άτακτα παιδάκια, να μην έσπαγαν το «αυγό» πριν την ώρα του, όχι για κανέναν άλλο λόγο, αλλά για να πειράξουν αυτόν τον Σόιμπλε τον σπασίκλα, που δεν έκανε ούτε μια κοπάνα από το μάθημα.