Τα πικρά διδάγματα από το πάθημα της Κύπρου

Αν μια κυβέρνηση ενός κράτους, τύποις ανεξάρτητου, επεδίωκε ειλικρινά την απαλλαγή του ληστρικού δημόσιου και ιδιωτικού χρέους και όλων των δεσμεύσεων που επιβάλλουν οι δανειστές, η πρώτη κίνηση που θα έκανε από την επόμενη μέρα των εκλογών, θα ήταν να μην αναγνωρίσει το χρέος με πράξη εθνικής κυριαρχίας. Και άμεσα να ζητήσει να συγκληθεί η ολομέλεια του ΟΗΕ ώστε να καταγγείλει το χρέος ως επαχθές και παράνομο, καταγγέλλοντας επίσης την κατάφωρη καταπάτηση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους δανειστές και τις προηγούμενες κυβερνήσεις για την αποπληρωμή του. Θα αναζητούσε συμμαχίες από άλλες χώρες και θα απέδιδε ποινικές ευθύνες για το χρέος με βάση το εσωτερικό δίκαιο και τους κανόνες της χώρας.

Πρώτη φορά αμεσοδημοκρατική θηλειά

Κατατέθηκε, … σου ‘πα, μου ’πες και πέντε μήνες λέξεων εντυπώσεων και ψέμματος. Πέντε μήνες σκληρής προσπάθειας ώστε τα όποια μέτρα –συμφωνία να βιδώσουν καλά στο μυαλό των υπηκόων ως αναγκαία, να κατακάτσει στις συνειδήσεις όλων ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύτηκε, παλεύοντας με τα θηρία και κερδίζοντας όσα περισσότερα. Να πιστέψουν όλοι ότι η φανέλα ίδρωσε σε αντίθεση με τους προκατόχους της.

Και όντως η αλήθεια είναι ότι η μόνη διαφορά είναι στην φανέλα, με γραβάτα οι πρώην, χωρίς γραβάτα οι νυν. Κατά τ’ άλλα τα 8 δις φοροεισπρακτικά κυρίως μέτρα ωχριούν μπροστά στα περίπου 800 εκατομμύρια των προκατόχων τους. Οι αλληλοκατηγορίες βέβαια μεταξύ ΝΔ και Συριζανέλ είναι μόνο για τα προσχήματα ώστε να διατηρήσουν την πελατεία ευχαριστημένη, καθώς τα 800 εκατομμύρια ή τα 8 δις μέτρα δεν θα ήταν και δεν θα είναι τα τελευταία σε καμία περίπτωση.

Όπως και να εξελιχθεί το δημοψήφισμα η συμφωνία θα έρθει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο και θα την πληρώσουν άπαντες, ψηφοφόροι και μη. Με το δημοψήφισμα πάνω σε ένα άκυρο ερώτημα που διαπραγματεύεται το υλικό του σχοινιού της αγχόνης η κυβέρνηση προσπαθεί να διαφοροποιηθεί βάζοντας τους υπηκόους να διαλέξουν σχοινί λινάτσας ή μεταξιού. Διαβεβαιώνει δε ότι θα είναι εκεί σε οποιοδήποτε αποτέλεσμα για να εκφράσει την κυρίαρχη βούληση του λαού, περνώντας την θηλειά στο λαιμό, με πολιτικό ήθος και με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες.

Άπαντες θα νοιώσουν ότι συμμετέχουν στην διαπραγμάτευση. Προσερχόμενοι στις κάλπες ίσως κάποιοι να αντιληφθούν ένα δροσερό αεράκι που να μοιάζει με εκείνο που για πέντε μήνες ένιωθε ο Βαρουφάκης στο πρόσωπό του και για λίγο να νιώσουν ότι περπατάνε στις Βρυξέλες. Οι πεινασμένοι ίσως για πρώτη φορά να μπερδέψουν το άρωμα της τηγανητής πατάτας με αυτό από τα λαχανάκια Βρυξελλών. Όλοι θα μπορούν να φαντασιωθούν με τον τρόπο τους, ότι ανήκουν στην διαπραγματευτική ομάδα.

Το θέμα με το δημοψήφισμα είναι τόσο χυλός, ώστε δεν θα πρέπει να μείνουμε έκπληκτοι σε μια «υπαναχώρηση» των δανειστών σε μέτρα κοντά σε αυτά που προτείνει η κυβέρνηση. Σε αυτή την περίπτωση ο Βαρουφάκης ανέφερε ότι το δημοψήφισμα μένει ως έχει, αλλά το πρόταγμα από όχι θα πρέπει να μετατραπεί σε ναι. Το βέβαιο, λοιπόν, είναι ένα: ότι η απόφαση θα περάσει όντως από τους υπηκόους και θα είναι οδοστρωτήρας… Τα μιλήσανεεεε, τα συμφωνήσανε!

Ελευθερόκοκκος