Ή αλλοιώς,
Πώς θα αφαιρέσουν οποιαδήποτε δυνατότητα αυτάρκειας από τη πόλη φυλακή που δεν σχεδίασαν τυχαία
Το περίφημο μνημόνιο που υπέγραψε ο Γιωργάκης με το κράτος του Κατάρ, στο οποίο όπως αφήνουν να διαρρέεται στις φυλλάδες ότι υπάρχει παραχώρηση του κρατικού αεροδρομίου του Ελληνικού. Συμπεριλαμβάνεται στη παραχώρηση και η παραλιακή ζώνη με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά (μαρίνες, οικήματα, γήπεδα) μαζί με τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις και τα κτίρια που βρίσκονται μέσα στο αεροδρόμιο Ελληνικού, με σκοπό την δημιουργία επένδυσης που θα περιλαμβάνει μαρίνες, καζίνο, ξενοδοχειακές μονάδες, και κέντρα διασκέδασης κλπ. και στάθηκε αφορμή για να αρθρώσουν αντιπολιτευτικά και προεκλογικό λόγο οι διάφοροι υποψήφιοι περιφερειάρχες του Καλλικράτη, και να κατατεθούν ερωτήσεις στη βουλή σχετικά με την σχεδιαζόμενη επένδυση.
Γενικά υπήρξε μια αναμπουμπούλα και μια αναταραχή, ιδιαίτερα σε αυτούς που ασχολούνται με κινήσεις πολιτών, κινήματα πόλης και με τους υποψήφιους του Καλλικράτη. Έτοιμοι δήλωσαν να πετάξουν τους εμίρηδες και τα σχέδια τους στη θάλασσα, να υψώσουν την σημαία της αντίστασης, προκειμένου να γίνει πραγματικότητα η χίμαιρα του μητροπολιτικού πάρκου στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και άλλα πολλά και ηρωικά.
TΟ ΚΑΡΟΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΣΤΙΓΙΟ
Πως όμως προέκυψε το παραμύθι περί μητροπολιτικού πάρκου Ελληνικού και γιατί βρήκε τόσο πρόθυμους υποστηρικτές από την δεξιά του Καρατζαφέρη (που τώρα βέβαια συμπορεύεται με τους Καταριανούς σχεδιασμούς), τους περιβαλλοντιστές, οικολόγους και σύσσωμη την αριστερά, τους δημάρχους των όμορων δήμων, τους εργολάβους, τους επιστήμονες των πολυτεχνείων και τους ιδιοκτήτες των γύρω περιοχών;
Ο σχεδιασμός του αεροδρομίου στα Σπάτα πρωτοκοινοποιήθηκε επί Χούντας. Με την μεταπολίτευση το θέμα ανακίνησε ο Κ. Καραμανλής ο Α΄, ο οποίος όπως λέγεται το είχε τάξει στους γερμανούς από την εποχή που ήταν υπουργός δημοσίων έργων (αν όχι παλαιότερα). Υπήρξαν, όμως αντιδράσεις από τους κατοίκους οι οποίοι ζούσαν από τη γη τους και προμήθευαν το λεκανοπέδιο και όχι μόνο με σταφύλια, κρασί και άλλα προϊόντα.
Είχε προηγηθεί η σκόπιμη καταστροφή του Θριάσιου, του κάμπου της Ελευσίνας, του σιτοβολώνα της Αττικής, η οποία άρχισε τη δεκαετία του 1920 με την εγκατάσταση των πρώτων εργοστάσιων στη περιοχή, όπως αυτά των Αγγελόπουλων και την στυγνή εκμετάλλευση σε αυτά των προσφύγων της Μ. Ασίας και ολοκληρώθηκε τις δεκαετίες 1950-60 με τις απαλλοτριώσεις αγροτικών εκτάσεων και την εγκατάσταση των διυλιστηρίων, τσιμεντοβιομηχανιών και άλλων ρυπογόνων βιομηχανιών.
Σε αυτές τις δεκαετίες επιτεύχθηκε η στοίβαξη ξεριζωμένων ανθρώπων από την περιφέρεια οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν στην «ανάπτυξη» της πόλης και η αφαίρεση από την Αττική πρωτογενών πόρων, όπως ήταν το σιτάρι, η κτηνοτροφία κ.λπ. και μαζί με την αφαίρεση των αγροτικών εκτάσεων της Ελευσίνας και του Θριάσιου, εξαφανίστηκαν χιλιάδες στρέμματα φύσης και χώματος που έχει σαν άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση της θερμοκρασίας και της μόλυνσης στο λεκανοπέδιο.
Το 1975 άρχισε να προωθείται το σχέδιο για την κατασκευή αεροδρομίου στα Σπάτα, με πρόσχημα την αποσυμφόρηση του αεροδρομίου του Ελληνικού και όχι την κατάργησή του, ενώ ταυτόχρονα άρχισαν και οι κινητοποιήσεις ενάντια στις βάσεις και οι εκτελέσεις αμερικανών της εκεί αμερικάνικής βάσης, για την οποία τα αμερικανάκια πλήρωναν αδρά ενοικιοστάσιο στο ελληνικό κράτος.
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ HOCHTIEF KAI O ΕΛ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Τα χρόνια πέρασαν ο επιβαλλόμενος τρόπος ζωής επηρέασε και τους κατοίκους των Σπάτων, οι αντιστάσεις κάμφθηκαν με υποσχετικές καλές τιμές για τις απαλλοτριώσεις, ασχέτως με το τι πήραν τελικά, τα παζάρια έδωσαν και πήραν με την αριστερά η οποία σιγά-σιγά αποχώρησε και φτάσαμε στο 1992 όπου αμέσως μετά το κλείσιμο της αμερικάνικης βάσης η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπέγραψε άρον άρον τη σύμβαση της κατασκευής του αεροδρομίου στα Σπάτα με την κατασκευαστική εταιρία Ηochtif (Η εταιρία «HOCHTIEF», που έχει αναλάβει και την κατασκευή -όπως και την εκμετάλλευση για μερικές δεκαετίες – του αεροδρομίου των Σπάτων, είναι η ίδια εταιρία που είχε κατασκευάσει και το καταφύγιο του Αδόλφου Χίτλερ).
Στην HOCHTIEF παραχωρήθηκε και η διαχείριση του αεροδρομίου … εξασφαλίζοντας και παγκόσμια πρωτοτυπία, αφού για πρώτη φορά στα χρονικά των αερομεταφορών, η κατασκευάστρια εταιρία έχει εξ ολοκλήρου την κατασκευή, λειτουργία και εκμετάλλευση του αεροδρομίου!
«Επίσης, καθιερώθηκε και το σπατόσημο σε όλα τα αεροδρόμια του ελλαδικού χώρου για την χρηματοδότηση της κατασκευής. Η σύμβαση προβλέπει ότι απαγορεύεται η ύπαρξη άλλου αεροδρομίου δημοσίων αερομεταφορών (μη στρατιωτικού) σε ακτίνα 100 χμ από τα Σπάτα για λόγους μονοπωλιακούς, κόστισε γύρω στα 780 δις. δραχμές. Τα 650 διέθεσαν οι ελληνικές κυβερνήσεις μέσω «σπατοσήμου», δανεισμού κλπ. Τα υπόλοιπα ελάχιστα έβαλε η HOCHTIEF και πήρε το αεροδρόμιο. Το σχέδιο είναι ακριβής αντιγραφή περιφερειακού αεροδρομίου που έγινε στο Οχάιο των ΗΠΑ το 1968 και όπως λέγεται δεν υπάρχει καν υπογραφή αρχιτέκτονα.
Απέχει από τα αρχικά σχέδια καθώς έγιναν ατασθαλίες στα υλικά αλλά και στους χώρους ενώ υπήρχε εκατόμβη εργαζομένων στην κατασκευαστική φάση και η καταστροφή του προιστορικού οικισμού Ζαγάνι παρά τις εξαγγελίες για διάσωση. Το κάθε μέτρο του περιβάλλοντος χώρου ενοικιάζεται σε αλυσίδες σουπερμάρκετ και αποτελεί χρυσωρυχείο. Κόβοντας μισό μέτρο από κάθε χώρο κοινού καταλαβαίνει κανείς πόσες χιλιάδες μέτρα κερδίζονται για γραφεία, μαγαζιά κλπ. που πληρώνονται πανάκριβα ως ενοίκιο. Λειτουργικά είναι υποδεέστερο του καταπατημένου αεροδρομίου Ελληνικού αφού διαθέτει περίπου 85 θέσεις αεροσκαφών έναντι 125.
Έχει δύο διαδρόμους προσγείωσης που χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα. Το «Ελ. Βεν» είναι ιδιωτικό αεροδρόμιο. Ως εκ τούτου τα μισθώματα είναι πανάκριβα για τους χρήστες (μαγαζιά, χώροι, εκμεταλλεύσεις, στάθμευση κλπ.) και τα τέλη για τα αεροσκάφη είναι εξοντωτικά για τις εταιρείες. Τα Σπάτα ήταν το τέταρτο πιο ακριβό αεροδρόμιο μεταξύ των 50 μεγαλυτέρων της Ε.Ε. Σαν αποτέλεσμα του μονοπωλιακού του χαρακτήρα οι πτήσεις charters έπαψαν να έρχονται στην Αθήνα και πηγαίνουν ακόμα στα δημόσια αεροδρόμια άλλων περιοχών πλήττοντας βαριά την τουριστική κίνηση της ευρύτερης περιοχής που εξυπηρετείται από το αεροδρόμιο της Αθήνας, ενώ και οι cargo πτήσεις ακόμα και των γερμανικών εταιριών όπως η TUV εγκαταλείφθηκαν ή οδηγήθηκαν σε αεροδρόμια ξένων χωρών, με αποτέλεσμα ο κλάδος των μεταφορών να διαμαρτύρεται για μια μείωση 20% των εργασιών του.
Για να μιλήσουμε με όρους Προ Καταστροφής ένα μέσο αεροσκάφος τύπου Β737 πλήρωνε στο Ελληνικό (στο δημόσιο δηλαδή) και στα άλλα ελληνικά αεροδρόμια περίπου 50.000 δρχ. Στα Σπάτα πληρώνει περίπου 1.200.000 δρχ. Η Ολυμπιακή πλήρωνε (αν πλήρωνε) 2-3 δις ετησίως για χρήση του Ελληνικού (δυτικού) ενώ σήμερα πληρώνει 28-30 δις στους Γερμανούς. Ο έλεγχος θεμάτων γίνεται από ιδιωτικές εταιρείες σεκιούριτι. Με αυτά και με άλλα το 2004 δέχθηκαν να μειώσουν κατά 20% τα τέλη προσγείωσης. Γιατί η μεγαλοθυμία; Διότι η κυβέρνηση χάρισε (κρυφά) το 90% των εσόδων του φόρου αεροδρομίων (σπατόσημο) που εισπράττεται σε πανελλήνιο επίπεδο και αποτελεί δημόσιο έσοδο. Επίσης, με απόφαση της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας (το 2003) να μετακινηθεί από την βάση της στην Θεσσαλονίκη και να εδρεύει στα Σπάτα, «κόπηκαν» τέσσερα δρομολόγια της Ο.Α. που συνέδεαν την Θεσσαλονίκη με εσωτερικό και εξωτερικό. Γιατί; Για να αυξηθεί τεχνητά η κίνηση αλλά και τα έσοδα στα Σπάτα. Για να πάει στο Ηράκλειο ο θεσσαλονικιός θα πρέπει να πάει μέσω Σπάτων. Άρα αύξηση των από/προσγειώσεων και αύξηση των εσόδων των Γερμανών από τέλη, σπατόσημα , διακινήσεις κλπ.» (Κ.Κ «Πρώτο θέμα», 4Τρόχοι, 27.06.07, 16.12.07)
«Σημαντικό ακόμα είναι ότι σε περίπτωση καταστροφής του αεροδρομίου του Ελληνικού σταματάει να υπάρχει δυνατότητα εφεδρικού για την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων στην ευρύτερη περιοχή. Με το κλείσιμο του Hochtiff από χιόνι ή οτιδήποτε άλλο εκατοντάδες πτήσεις περιφέρονται ψάχνοντας για μακρινό αεροδρόμιο και μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης είναι δύσκολο να αντιμετωπισθεί. Είναι πρόσφατο το τραγικό περιστατικό με το κυπριακό Helios που κυριολεκτικά σπρώχθηκε προς το στρατιωτικό αεροδρόμιο της Τανάγρας χωρίς να του δοθεί καμία ευκαιρία διάσωσης, για να μη διαταραχτεί η λειτουργία του Hochtiff κατά τον δεκαπενταύγουστο. Και βέβαια πολλές ζωτικές λειτουργίες πυρόσβεσης, εκπαίδευσης, συντήρησης, μεταφορές ασθενών, επικοινωνία με τον ιδιόμορφο νησιωτικό ελλαδικό χώρο κ.α. υπόκεινται στη λογική του στυγνού κέρδους πολυεθνικών και όχι της κοινωνικής αναγκαιότητας.»
Γιατί τα γράφουμε όλα αυτά; Όχι γιατί ξαφνικά πιστεύουμε ότι το κράτος θα μπορούσε να λειτουργήσει διαφορετικά, για το «καλό» των υπηκόων του. Αλλά για να γίνει κατανοητό και στον πιο καλοπροαίρετο, ότι για να πετύχει όλο το παραπάνω σκηνικό και να καμφθούν αντιδράσεις, επαγγελματικών κλάδων, όπως είναι των μεταφορών, του τουρισμού, των ξενοδόχων, των εργαζομένων στο αεροδρόμιο, την πολιτική αεροπορία και την συχωρεμένη Ολυμπιακή, των κατοίκων νησιών και πόλεων που ξαφνικά και αποκόπηκαν από πλευράς συγκοινωνιών και είδαν τα ναύλα να αυξάνονται, αλλά και για να βρεθούν και συμμαχίες για το προχώρημα των σχεδιασμών τους, ξαφνικά προέκυψε το συγκινητικό παραμύθι του μητροπολιτικού πάρκου που θα κατασκευαζόταν στο δημόσιο αεροδρόμιο του Ελληνικού (για το οποίο , είχαν απαλλοτριωθεί κατοικημένες εκτάσεις και είχαν μετατοπιστεί και οι πρόσφυγες από τη Μ.Ασία που τους είχε παραχωρηθεί έκταση για να κτίσουν σπίτια, να σημειωθεί ότι αυτές οι απαλλοτριώσεις έγιναν με μόνο σκοπό και όρο την επέκταση του αεροδρομίου του Ελληνικού).
Η ΕΜΠΟΡΟΠΑΝΥΓΗΡΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΖΑΡΙΑ
Μετά τις ολύμπιες κατασκευές η παραλία από Μοσχάτο μέχρι Αγ. Κοσμά πέρασε και αυτή με τη σειρά της σε ιδιώτες. Και βέβαια ξεχάστηκε η καταπάτηση γρήγορα από τους «αγωνιζόμενους πολίτες» μπροστά στο κοινό συμφέρον ιδιοκτητών, εργολαβαίων, αρχιτεκτοναίων και λοιπών υπαλλήλων συμφερόντων. Έτσι μια σειρά φορείς και κώμματα, από το ΕΜΠ, το ΤΕΕ, διάφορες πολύχρωμες και χαρούμενες για τις ανάγκες της προπαγάνδας κινήσεις πολιτών, βουλευτές ευρωβουλευτές και άλλοι σήκωσαν τη σημαία της κατασκευής του μητροπολιτικού πάρκου για να κοιμίσουν συνειδήσεις και να κάνουν από τη πλευρά τους τα δικά τους παζάρια. Ένα ακόμα μητροπολιτικό πάρκο δηλαδή όπως με τις ίδιες εξαγγελίες ακριβώς παλαιότερα για Γουδί, Σχιστό, Βοτανικό όπου κτίζεται τώρα το γήπεδο του ΠΑΟ Π.Α.Ε και μαζί εμπορικό κέντρο του Βωβού και ότι άλλο χρήσιμο για τις ανάγκες πλουτισμού της ελίτ, απομύζησης χρημάτων και εξόντωσης των ανθρώπων.
Το τελευταίο τρίμηνο μάλιστα του 2007 όλοι μαζί συναγελάζονταν στα πάνελ των δημάρχων και στα τριήμερα Fora για τη δήθεν απόδοση του αεροδρομίου του Ελληνικού στο λαό, για τη δημιουργία μητροπολιτικού πάρκου «υψηλού πράσινου», με αφορμή την ανακοίνωση της επιτρόπου περιβάλλοντος Hubner σχετικά με ανεύρεση ευρωπαϊκής επιδότησης για την κατασκευή του μητροπολιτικού πάρκου, ξέχασαν όμως να πουν στον λαό τους, ότι αυτά τα κονδύλια από δικά μας λεφτά, δίνονται ανταποδοτικά, πράμα που σημαίνει ότι η ΕΕ δεν θα έδινε, αν έδινε λεφτά για να φυτέψουν λουλουδάκια, αλλά για επιχειρηματικό/αναπτυξιακό σχέδιο που θα σημείωνε κερδοφορία και γρήγορη απόσβεση.
Όμως, η εμποροπανύγηρις ήταν και αλλού: στον αποχαρακτηρισμό των υψών για τις οικοδομές στις γύρω περιοχές για την ανοικοδόμηση, η οποία θα χρειαστεί και δρόμους μέσα από βουνά, και εμπορικά κέντρα και διασκεδαστήρια για τους περιχαρείς νέους κατοίκους. Όλοι οι ιδιώτες, λοιπόν, ευχαριστημένοι. Η Αθήνα τελείωσε από Πάρνηθα μέχρι παραλιακή, η HOCHTIEF πίνει εις υγείαν των κορόιδων…οι πολιτικοί ρευστοποιούν τα καρότα που υπόσχονται…και η θερμοκρασία στο λεκανοπέδιο ανεβαίνει και άλλο, ενώ η ανάσα κόβεται. Γιατί ο αδόμητος χώρος επιτρέπει ακόμα την κίνηση των αερίων μαζών από την θάλασσα προς την μολυσμένη πόλη και αντίστροφα.
Κατά τη διάρκεια της κατασκευής των ολυμπιακών έργων, τότε που όλοι συναινούσαν με τη σιωπή τους ή χειροκροτούσαν την ολοκληρωτική καταστροφή το τσιμεντάρισμα και το υπερχρέωμα για χάρη του ολυμπιακού θαύματος και της ντόπας, ολοκληρώθηκε βιαστικά το αεροδρόμιο της Hochtif στα Σπάτα. Ο αποικιοκρατικός όρος της σύμβασης που προέβλεπε την απαγόρευση λειτουργίας του αεροδρομίου του Ελληνικού έπρεπε να εφαρμοστεί, και έτσι έσκασε το παραμύθι για την επικείμενη κατασκευή και λειτουργία μητροπολιτικού πάρκου στον χώρο του αεροδρομίου. Με αυτόν το τρόπο κάμφθηκαν και οι ελάχιστες αντιδράσεις (μόνο στα λόγια) που υπήρξαν για τα ολυμπιακά έργα στον Αγ. Κοσμά και την απαγόρευση πρόσβασης για τους κατοίκους, τα σχολεία και τις οικογένειες της Αττικής στον αιγιαλό και στις εκτάσεις του Αγ. Κοσμά, που υποτίθεται θα ήταν προσωρινή και θα διαρκούσε μέχρι την ολοκλήρωση των ΟΑ του 2004. Γήπεδα ποδοσφαιρικά, τέννις, μπάσκετ, στίβου, τοξοβολίας κ.α. στα οποία ήταν δωρεάν η πρόσβαση, τάφαγε η μπουλντόζα και η μαρίνα για την ιστοπλοία με τσιμεντένιους πανάκριβους ντόκους , κατάλληλους όμως για μεγάλα κρούιζερ και όχι για μικρά αγωνιστικά ιστιοπλοικά των ολυμπιακών.
Ένα μικρό αγκάθι είχε μείνει σε σχέση με το αεροδρόμιο του Ελληνικού και αυτό ήταν η κρατική υπηρεσία πολιτικής προστασίας και ο πύργος ελέγχου για το FIR. Το οποίο επιχειρείται να ξεπεραστεί ως εξής: Η υπηρεσία πολιτικής προστασίας που έχει τον έλεγχο για την ασφάλεια των πολιτικών πτήσεων στα αεροδρόμια, παύει να έχει σιγά-σιγά αρμοδιότητες, αφού ο σχεδιασμός για τα αεροδρόμια του Ελλαδικού χώρου, είναι να περάσουν σε ιδιώτες, συνεπώς και ο έλεγχος ασφάλειας των πτήσεων δηλαδή με αυτόν τον τρόπο η οποιαδήποτε σύνδεση κυριώς του νησιωτικού χώρου με την Αθήνα, επαφίεται στις διαθέσεις των ιδιωτικών εταιριών με ότι συνεπάγεται αυτό.
Όσο για το FIR έχει καταργηθεί εν μέρει από το 2004 με πρωτοβουλία του ελλαδικού κράτους,«η Eλλάδα δέχθηκε να αποσυσχετίσει τα όρια ευθύνης έρευνας και διάσωσης της χώρας στο Aιγαίο από τα όρια του FIR Aθηνών, συναινώντας στην αλλαγή του καθεστώτος το οποίο ίσχυε από το 1952. H αλλαγή, που συνιστά πλήρη αποδοχή της τουρκικής θέσης, συνέβη κατά την τελευταία γενική συνέλευση του ICAO στον Kαναδά, όπου η ελληνική πλευρά συμφώνησε στη διαγραφή από το σχετικό παράρτημα του Oργανισμού της αναφοράς στα «όρια» του FIR Aθηνών. Eπιπλέον, στο πλαίσιο του νέου εγχειριδίου πτήσεων του Γιούροκοντρολ, η Eλλάδα έχει ήδη δεχθεί και τυπικά πλέον να μην υποβάλλονται σχέδια πτήσεως για τα μαχητικά, όπως και για τα μη επανδρωμένα κατασκοπευτικά αεροσκάφη»και λόγω της οικονομικής κρίσης σχεδιάζεται η μερική άρση έλεγχου των πτήσεων από το ελληνικό κράτος, έτσι και αλλιώς σε λίγο καιρό όλα αυτά περνάνε σε διεθνείς επενδυτές, εν μέσω κλαθμών και οδυρμών, με τη μάχαιρα του ΔΝΤ και το βολικό για αυτούς δημόσιο χρέος. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι ο πύργος ελέγχου πτήσεων που είναι στο αεροδρόμιο του Ελληνικού και μέχρι στιγμής εμποδίζει τα σχέδια των εργολάβων για κατασκευές μεγάλου ύψους, μπορεί να φύγει, αφού όλα περνάνε σε ιδιωτικό έλεγχο, μαζί με τα έσοδα φυσικά και με ολόκληρη την κοινωνία στη τσέπη.
Έτσι η έκταση του αεροδρομίου του Ελληνικού που είναι αδόμητη, και σε πολλά σημεία είναι βιότοπος εξαιτίας του ρέμματος που το διασχίζει, μπορεί να κοπεί, κτιστεί, τσιμενταριστεί. Τι θα συμβεί, με απλά λόγια, το μέτωπο των ανέμων από τη πλευρά της θάλασσας που τώρα φτάνει μέχρι το κέντρο της Αθήνας θα εγκλωβιστεί από τα τσιμέντα των εμπορικών κέντρων, πολυκατοικιών κατοικιών, κτιριών γραφείων που θα χτιστούν, είτε μέσα στο αεροδρόμιο, είτε περιφερειακά αν υποθέσουμε ότι γίνεται μητροπολιτικό πάρκο…στην παραλία, με δεδομένα την ολοκληρωτική καταστροφή της Πάρνηθας, της Πεντέλης και των άλλων ορεινών όγκων που κάηκαν από εμπρησμούς και δεν ρίχνουν την θερμοκρασία πια, η ανάσα στην Αθήνα απλά θα σταματήσει…Άλλο ένα προβληματάκι που προέκυψε στην πορεία ήταν και η απόφαση του ΣτΕ που κρίνει παράνομη την αυθαίρετη απόφαση του πρωήν ευρωβουλευτή και υπουργού της ΝΔ Χατζηδάκη για αποχαρακτηρισμό των υψών στις οικοδομές και οριστικό κλείσιμο του αεροδρομίου του Ελληνικού. Για τους ενδιαφερόμενους εργολάβους με οικολογικές ευαισθησίες και μη, η απόφαση του ΣτΕ μπορεί να πάψει να ισχύει με το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας που θα καταθέσει η η πράσινη κυβέρνηση, εφόσον κρίνει τι τη συμφέρει για ξεπούλημα και τσιμεντάρισμα.
H ΜΕΤΑΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
Οι ΟΑ τέλειωσαν αφού καταχρέωσαν με τα υπέρογκα κόστη και με τις διαδικασίες αστραπή τις τελευταίας στιγμής, οι εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά δεν αποδόθηκαν στους υποτελείς, όπως είχαν υποσχεθεί, το αεροδρόμιο του Ελληνικού κόπηκε για το αμαξοστάσιο του τραμ, το ολυμπιακό σλάλομ το οποίο διαχειρίζεται η εταιρία «ΠΑΡΚΑ ΑΝΑΨΥΧΗΣ ΚΑΙ 
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΕ», που αποτελείται από τις εταιρίες ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ ΑΕ, J&P ΑΒΑΞ ΑΕ, ΒΙΟΤΕΡ ΑΕ, ΚΟΡΦΟΥ ΓΟΥΟΤΕΡ ΠΑΡΚ ΑΕ, και όπως γράφει στην ιστοσελίδα της σκοπεύει να φτιάξει στο αεροδρόμιο του Ελληνικού το μεγαλύτερο υδάτινο πάρκο της Ευρώπης και το μεγαλύτερο θεματικό πάρκο των Βαλκανίων, εκτός από τα παραπάνω θα υπάρχουν εστιατόρια, καταστήματα, υπηρεσίες οργάνωσης δεξιώσεων, άρα και χώροι για δεξιώσεις, και χώροι στάθμευσης περίπου 1500 θέσεων, και τα «πάρκα» σύμφωνα με την ιστοσελίδα της 
εταιρίας βρίσκεται κοντά στην ολοκλήρωση των τυπικών διαδικασιών..
Όσον αφορά τις εγκαταστάσεις του Αγ. Κοσμά, από τη προ του 2002 ελεύθερη είσοδο μικρών και μεγάλων, οι εγκαταστάσεις έχουν περάσει στην διαχείριση της εταιρίας monogram events η οποία στην ιστοσελίδα της διαφημίζει τις (δημόσιες) εγκαταστάσεις της στον Αγ. Κοσμά…ως εξής: «Το Kids Camp διοργανώνεται στο Εθνικό Αθλητικό Κέντρο Νεότητας Αγίου Κοσμά, στις πιο ολοκληρωμένες αθλητικές εγκαταστάσεις της Αττικής: Ανοιχτό Κολυμβητήριο 50μ. ,Γήπεδο mini στίβου, Γήπεδα mini Basketball, Γήπεδα mini Volleyball, Γήπεδα ποδοσφαίρου Ακόμα το Camp διαθέτει: Γραμματεία, Αίθουσα Video, Εστιατόριο, Καφετέρια , Αποδυτήρια, Αναρρωτήριο. Ο υπαίθριος παιδότοπος του Volta Fun Park διαθέτει: Παιχνιδούπολη, Παιχνιδοκατασκευές, Φουσκωτά, Κουνιστά Παιχνίδια, Παιχνιδομπασκέτες, Βαρκάκια Carousel, Τραμπολίνο, Πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής (το πρώην go kart, που τόσο πολύ αντιτάχθηκαν δήμαρχοι, ραδιοφωνικοί σταθμοί και κινήσεις πολιτών). Η εβδομαδιαία συμμετοχή για κάποιες ώρες για κάθε παιδί ανέρχεται περίπου στα 200 ευρώ ενώ ή μηνιαία στα 700 ευρώ για υποχρεωτική παρακολούθηση και εκμάθηση αθλημάτων!
Μα πως έγιναν όλα αυτά και κανείς δεν πήρε χαμπάρι;
Μπας και το κονδύλι της Χούμπνερ τελικά πήγε ή θα πάει σε ανταποδοτικές επενδύσεις, όπως τα θεματικά πάρκα; Πως η παραλία γέμισε μπουζουκομάγαζα εφοπλιστικών συμφερόντων…Πως οι αριστεροί δήμαρχοι της περιοχής δεν τα είδαν όταν άρχισαν απεργία πείνας για ένα «κομματάκι» κάγκελου που έριξαν κάτω το 2007, ενώ τα ντόπια οικονομικά συμφέροντα έχουν στήσει ήδη την διασκεδαστούπολη που υπογράφηκε στο μνημόνιο του Γιωργάκη με το κράτος του Κατάρ;
Πως έκαναν τους ανθρώπους να πιστέψουν ότι θα γίνει μητροπολιτικό πάρκο το Ελληνικό, οργάνωσαν εκδηλώσεις όλοι μαζί, εκλιπάρησαν για ακτιβισμούς, φύτεψαν δεντράκια, ανάγκασαν τους μαθητές να πάνε οργανωμένα και συντεταγμένα μαζί με τους παιδοφύλακες στο χώρο του αεροδρομίου, «κονταροχτυπήθηκαν» με τον Σουφλιά για τα σχέδια που ανακοίνωσε για το αεροδρόμιο του Ελληνικού, έκατσαν στο ίδιο τραπέζι δεξιοί, αριστεροί, ακροδεξιοί και ακροαριστεροί, αρχιτέκτονες και ευρωβουλευτές και χάιδεψαν οι δημαρχέοι τα αυτιά των ψηφοφόρων τους για πάρκο και αποχαρακτηρισμό ύψους των μελλοντικών οικοδομών στις γύρω περιοχές με σίγουρη και εξασφαλισμένη την αύξηση της αξίας της ιδιοκτησίας τους όσο η περιοχή ακόμα θα είναι βιώσιμη.
Από την άλλη, σχεδίασαν την επέκταση της Αττικής Οδού στον προστατευμένο Υμηττό και επέβαλλαν την ανάγκη της για δήθεν αποσυμφόρηση των δρόμων κοντά σε κατοικημένες περιοχές και κάποιο άλλοι ειδικοί μηχανικοί των κινημάτων και της οικολογίας, μέσω των υποψηφιοτήτων τους στις προηγούμενες νομαρχιακές/δημοτικές εκλογές έκαναν σαφή την ανάγκη η Αττική Οδός του Μπόμπολα να κόψει το αεροδρόμιο του Ελληνικού εκτός από τον Υμηττό για να φτάσει στην παραλία, που εκεί όμως υποτίθεται ο δρόμος θα καταβυθιστεί…, το πανάκριβο μετρό έφτασε και αυτό να εξυπηρετήσει τα νότια προάστια μέσα στους χώρους της εναπομείνουσας ελληνικής αεροπορικής βάσης.
Ενώ κάμποσοι άλλοι είναι ενδιαφερόμενοι για ανέγερση κτιρίων τεράτων πολυκαταστημάτων, οδικών κόμβων, ενώ άλλοι ενδιαφέρονται για γειτονιές για λίγους από βίλες ενός στρέμματος όπως κόψανε στα χαρτιά τα νότια 350 στρέμματα , έως πανύψηλες δεκαόροφες πολυκατοικίες στα υπόλοιπα στρέμματα, εντός και εκτός του «πάρκου»… στους τέσσερις όμορους δήμους. Εννοείται ότι με όλα τα παραπάνω σχέδια στον τελευταίο αδόμητο χώρο της πρωτεύουσας η ζωή στο λεκανοπέδιο από την μόλυνση θα γίνει ακόμα πιο αβάσταχτη και ανυπόφορη.
Μέσα σε όλον αυτόν τον κυκεώνα οικονομικών και εξουσιαστικών συμφερόντων κάποια στιγμή ξεφύτρωσε και μια ταμπέλα της Ηochtif σε κτίριο του δυτικού αεροδρομίου του Ελληνικού…
Οι QATAR(αμένοι) και οι τρισ(qataratoi)
Κι έρχεται ο Γιωργάκης τώρα να υπογράφει μνημόνια με τους QATAR(αμένους) και να κάνει άνω κάτω την περιοχή που τόσο ωραία ήδη έχουν χωριστεί οι πίτες της εξουσίας και εκμετάλλευσης από τους ενδιαφερόμενους και για τη νύχτα και για τη μέρα…
Ή μήπως έρχεται ο Γιωργάκης για να τους βγάλει όλους μαζί από το τέλμα και την απαξίωση, εν όψει εκλογών Καλλικράτη;
Να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους με την χίμαιρα του «μητροπολιτικού πάρκου», να εγκλωβίσουν τους ανθρώπους να τρέχουν να ψηφίσουν και με την νομιμοποίηση της ψήφου να συνεχίσουν τις δουλειές τους και μάλιστα σαν ήρωες, κανονικά από εκεί που τις άφησαν πριν την υπογραφή του επενδυτικού μνημονίου, αφού οι κυβερνητικές διαβεβαιώσεις προς τους δημάρχους είναι ότι το πρώην αεροδρόμιο δεν έχει συμπεριληφθεί στη συμφωνία με το Κατάρ και είναι όλο για πάρτυ τους,
αφού έχουν ήδη προετοιμάσει το έδαφος για το αεροδρόμιο του Ελληνικού (που δεν πρόκειται ποτέ να γίνει μητροπολιτικό πάρκο ακόμα και η πρόταση του ΕΜΠ και των δημαρχαίων, οι οποίοι χτες συναντήθηκαν όλοι μαζί, δεξιοί και αριστεροί, μιλάει για 1700 στρέμματα πράσινο από τα 5.500 και «μητροπολιτικές και αθλητικές χρήσεις», και με την σημαία της αντίστασης καλούν σε πανστρατιά ενάντια ειδικά και μόνο στα αραβικά κεφάλαια, (γιατί τα άλλα κεφάλαια είναι καλά και προσβάσιμα… , μέχρι να γίνουν και τα αράβικα προσβάσιμα).
Ενώ κουβέντα δεν είπαν για τα ήδη εγκατεστημένα επιχειρηματικά συμφέροντα στο Ελληνικό, την παραλία και τον Αγ. Κοσμά ούτε και για το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, με τις συμβουλές του τσιμενταριστή-ισοπεδωτή γειτονιών Αθεμπίγιο, για το τσιμεντάρισμα του αεροδρομίου του Ελληνικού, έρχονται τώρα με το άλλο καρότο, «την ανάγκη κατεδάφισης κτιρίων στο κέντρο της Αθήνας και την δημιουργία πράσινου» προχωρούν όλοι μαζί στην καταγραφή των κτιρίων που είναι προς κατεδάφιση, ή προς εκμετάλλευση στο κέντρο της Αθήνας από όλα τα ενδιαφερόμενα και διαπλεκόμενα μέλη…, από δήμο, νομαρχίες, ΕΜΠ, υπερασπιστές ελεύθερων χώρων και ότι άλλο διαθέτει ο μπαξές…για να συνεχίσουν.
Τα ψέμματα, όμως, έχουν κοντά ποδάρια!
Anarchy press gr 