Πες μου πες μου Αντονιόνι
το πεπρωμένο εκείνων των παιδιών
που γεννηθήκαν και θα γεννιούνται
κάτω από τον αστερισμό των σκουπιδιών,
κάτω από το μαγνητισμό των απορριμμάτων
Ποιο το περιεχόμενο των ποιημάτων,
η αγάπη τους για την Ωραία
ή για το Τέρας;
Λένα Πλάτωνος, Σκουπίδια πέραν της ατμόσφαιρας
Όχι, ο κύριος εξ αριστερών του συμπαθούς μακρυμάλλη νεανία δεν είναι κάποιος ξεχασμένος καταληψίας της περιβόητης Κommune 1, που μεσουράνησε στο Βερολίνο των 60’s. Δεν είναι καν ένας γερο-χίπστερ, που παίζει γυμνόστηθος κορύνες στα φανάρια της Ευαγγελίστριας. Ο Γιάννης θεωρείται πλέον κάτι σαν όσιος για τους έχοντες στην πόλη επιχειρήσεις εστίασης και δη εναλλακτικής. Μέχρι και εικόνισμα σκέπτονται να του κάνουν. Δεν είναι βέβαια κρυπτόν πως οι «οξύτατες» σχέσεις του με τον καλόγνωμο Άνθιμο έχουν περάσει προ πολλού. Οι δυο τους πλέον, ως πράοι «υπηρέτες» του κοινού καλού, κατανοούν το αναγκαίον της συνύπαρξης πατρίδος-θρησκείας-οικογένειας και gay-pride πολιτισμού (τουλάχιστον επί του παρόντος) για το προχώρημα των εν Θεσσαλονίκη εξουσιαστικών σχεδιασμών. Οι όποιες τσιριμόνιες του Άνθιμου με ολονυχτίες κατά της χρηματοφερούσης εκδηλώσεως ας λογιστούν από τον αναγνώστη ως νάζια και τίποτε περισσότερο. Οι ενδιαφερόμενοι εναλλακτικοί αγιογράφοι λοιπόν ας σπεύσουν και ουχί βραδέως. Ο Γιάννης είναι «καταδικασμένος» να λατρευτεί.
Και γιατί όχι; Μη διανοηθεί και κλείσει, επί παραδείγματι, ένα τσαγκάρικο στο κέντρο∙ μέχρι να πεις Μπουτάρης, ένα μπαρ ανοίγει. Και τα πεζοδρόμια τα διαπλάτυνε, άπαξ και του παραπονέθηκαν οι «ειδικοί του καφέ», πως δεν χωρούν τα τραπεζοκαθίσματά τους. Είναι ωστόσο πιο εύκολο να κάνεις κουμάντο τα βόδια του Γυρυόνη, παρά να διασχίσεις το κέντρο της πόλης με αναπηρικό καροτσάκι. Πφφφ! Ποιος όμως νοιάζεται τώρα γι’ αυτά[1]! Εδώ ο Γιάννης έχει μεγάλα σχέδια. Η Θεσσαλονίκη από προπύργιο της ελληνοχριστιανικής ιδεοληψίας, πρέπει να γίνει βαλκανικό πρότυπο της παγκοσμιοποιημένης αστικής «πραγματικότητας». Μιας εναλλακτικής φυλακής, με άλλα λόγια, όπου ο καθείς θα νιώθει «ελεύθερος» και «ευαρεστημένος»∙ την ίδια ακριβώς στιγμή που θα απέχει και απ’ τα δυο, όσο η εντιμότητα από την πολιτική.
Και διαθέτει συγκεκριμένο πλάνο για την συνέχεια∙ εμ, τι, έτσι, στα κουτουρού; Ο μη φέρων/φέρουσα λοιπόν εναλλακτικά ράκη (κουρέλια) και εμφανή ίχνη δερματοστιξίας εν τω σώματι αυτού/ης θα συλλαμβάνεται πάραυτα και θα καταδικάζεται με συνοπτικές διαδικασίες σε υποχρεωτική οκτάωρον ζυθοποσία εις την πλατείαν Ναβαρίνου ή πέριξ αυτής. Επίσης, όποιος/α συμπληρώσει το τριακοστό έτος της ηλικίας του/της και δεν συμμορφώνεται με τους πρέποντες εναλλακτικούς/κινηματικούς ενδυματολογικούς κώδικες θα εξορίζεται άπαξ και δια παντός από το κέντρον της πόλεως των Θεσσαλονικέων. Και τούτα μόνον για αρχή. Δεν έχει και πολύ χρόνο στη διάθεση του ο άνθρωπος! Το δήλωσε ή δεν το δήλωσε; Δυο τετραετίες και μετά τέρμα! Μη συνηθίσει και στην ανθρωποπλάνα εξουσία…
Βέβαια, πέρα από το φαιδρόν του πράγματος, οι μονομανίες του Γιάννη έχουν ανέλθει εις εξουσιαστικούς ουρανούς και δε λεν να κατέλθουν με καμία κυβέρνηση (πιθανόν, ούτε με την ερχόμενη εναλλακτική-συριζαϊκη). Συνεχίζοντας, λοιπόν, την ενασχόλησή του με το ζήτημα της ανακύκλωσης, μήνυσε όσους τολμούν να παραμένουν εξαθλιωμένοι. Πώς εσύ, κύριε, θέλεις να μαζεύεις τενεκεδάκια από τα σκουπίδια στην απαστράπτουσα πόλη μου; Πως θα πιει τον φρέντο-εσπρέσο του ο εναλλακτικός μεν, παραδούχος δε τουρίστας, όταν εσύ του κρύβεις με το μιαρό σαρκίο σου το γαλάζιο του Θερμαϊκού; Τέρμα! Αυτά να τα ξεχάσετε! Από τη στιγμή, μάλιστα, που κάθε μεταλλικό τενεκεδάκι κλέβεται απ’ την τσέπη των μεγάλων εταιρειών, των ειδικών του σκουπιδιού! Τώρα με τον Γιάννη, ο κάθε ρακοσυλλέκτης θα πάει στον πάγκο του. Και αν δεν είσαι κινηματίας με εναλλακτικό πάγκο που πωλεί καφέδες, πού θα βρεις πάγκο να απιθώσεις την φτώχια σου; Πρόβλημα σου. Ο Γιάννης και μίλησε και μήνυσε.
Για την ιστορία, ο κύριος εκ δεξιών του Γιάννη, στην παρούσα φωτογραφία, ονομάζεται GusG(κατά κόσμον Κώστας Καραμητρούδης) και είναι πανάξιο τέκνο της πόλεως, μιας και διαπρέπει ως κιθαρίστας του γνωστού καλλιτέχνη της hardrock-metal σκηνής OzzyOsbourne! Κι αν δεν τον βραβεύσει ο άνθρωπος που ασχολείται νυχθημερόν με τα μέταλλα και τους «κλέφτες» αυτών, ποιος θα τον βραβεύσει; Έκαστος στο είδος του, λοιπόν.
Δεν είναι τυχαίο το ότι ο δημαρχιακός θώκος, πέρασε από τον «ατσαλάκωτο» στον εντελώς «τσαλακωμένο». Τα συνασπισμένα μπλοκ κυριαρχίας δεν κάνουν ποτέ τυχαίες κινήσεις. Ούτε οι αερογέφυρες –παραγγελία της Cosco– που ξεφύτρωσαν μέσα σε ολίγους μήνες στην λεωφόρο Καβάλας, για την εξυπηρέτηση του προς πώληση Ο.Λ.Θ, είναι άσχετες με το όλον γίγνεσθαι. Η επίτευξη της κοινωνικής «ειρήνης» είναι ένα ζήτημα με άπειρες μεταβλητές. Και ο Γιάννης φιλοδοξεί, αν δεν είναι ήδη, να γίνει ο «γνωστός-άγνωστος» «χ» της καθ’ ημάς εξουσιαστικής εξίσωσης.
σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση
ΥΓ: Ευχαριστούμε θερμά τον Γιάννη Μπουτάρη, που, με την αχαλίνωτη εξουσιομανία του, συνέβαλε στο να ολοκληρωθεί η περί ανακυκλώσεως τριλογία:
Ο έρωτας σκουπίδια (δεν) κοιτά: https://anarchypress.wordpress.com/2013/04/05/%CE%BF-%CE%AD%CF%81%CF%89%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%80%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1-%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CF%84%CE%AC/
Ε, άι σιχτίρ: https://anarchypress.wordpress.com/2014/02/03/%CE%B5-%CE%AC%CE%B9-%CF%83%CE%B9%CF%87%CF%84%CE%AF%CF%81/
[1]Προφανώς και «νοιάζονται» οι αριστερίστικες γκρούπες∙ το δίχως άλλο. Δίνουν στους καλοπροαίρετους την εντύπωση πως θα δώσουν μαζί «μάχη για την ελευθερία», εν συνεχεία τους εγκλωβίζουν εντέχνως στο δόκανο του παρεϊσμού και εν τέλει, τους βάζουν να «αγωνίζονται» για το άκρον άωτον της μερικότητας. Διότι, ως γνωστόν, αν μια πόλη έχει τις πρέπουσες ράμπες και το ορθόν πεζοδρομιακό μήκος, αυτό είναι επαρκές στο να την καταστήσει και ανθρώπινη.
Anarchy press gr 