«Είναι προτιμότερο να πεθαίνεις ορθός από το να ζήσεις γονατιστός»
Από αριστερά προς δεξιά, τα μέλη της Οργανωτικής Επιτροπής του Ελευθεριακού Μεξικανικού Κόμματος, το 1906: Anselmo L. Figueroa, Praxedis G. Guerrero, Ricardo Flores Magon, Enrique Flores Magon και Librado Rivera
Μετά την κακότυχη επίθεση στην Palomas ο Πραξέντις και ο Ενρίκε Φλόρες Μαγκόν πορεύτηκαν πεζή στο Ελ Πάσο μέσω του Θιουδάδ Γκουζόναν και του Θιουδάδ Χουάρεθ. Από το Ελ Πάσο πήγαν στο Αλμπουρκέρκι του Νέο Μεξικό, όπου ο Πραξέντις έμεινε μέχρι να θεραπευθούν οι πληγές από τα τραύματά του. Καθώς ανάρρωνε, έγραψε άρθρα για το Φιλελεύθερο περιοδικό «Reform, Libertad y Justicia» του Ώστιν Τέξας, υπό τον Antonio de P. Aranjo και τον Tomas Sarabia, αλλά ο Aranjo συνελήφθη από τις αρχές των ΗΠΑ και η έκδοση ανεστάλη.
Όταν θεραπεύτηκε, έφυγε από το Αλμπουρκέρκι και πήγε στο Ντάγκλας της Αριζόνα, ενώ ο Ενρίκε Φλόρες Μαγκόν πήγε στο Σαν Φρανσίσκο. Στο Ντάγκλας ήρθε σε επαφή με τον Jesus M. Rangel και άρχισε να σχεδιάζει μια τρίτη και ευτυχώς, αυτή τη φορά, επιτυχημένη εξέγερση. Μετά το Las Vecas ο Rangel ηγήθηκε μιας οπισθοχώρησης όταν τον Αύγουστο αυτός και μια μικρή ομάδα ανταρτών του PLM έστησαν ενέδρα σε μια φάλαγγα ομοσπονδιακών (federales) στη Σιέρρα ντελ Μπούρο, Coahuila, σκοτώνοντας 20 στρατιώτες.
Το Σεπτέμβριο ο Πραξέντις πήγε στο Ελ Πάσο όπου μπόρεσε να οργανώσει περισσότερες επαναστατικές ομάδες ενώ ο Rangel πήγε στην Οκλαχόμα για να συγκεντρώσει χρήματα για το σκοπό του PLM από Μεξικανούς ανθρακωρύχους.
Anarchy press gr 