Δημοσιεύουμε το παρακάτω κείμενο σαν μία μικρή συνεισφορά στη διατήρηση της μνήμης πάνω σε σημαντικά γεγονότα που έχουν λάβει χώρα στον Ελλαδικό χώρο. Μέσα από το κείμενο αναδεικνύεται ένα αλαλούμ, αλλά και η αποφασιστικότητα της εξουσίας να μην δέχεται επεμβάσεις από τον κοινωνικό χώρο, ακόμη κι όταν εκδηλώνονται διαθέσεις συμπόρευσης με τα σχέδιά της. (Ας ληφθεί υπόψη και ο διάλογοςμε τον μοίραρχο)
Για την εξουσία ο κόσμος θα πρέπει να δρα σαν μοχλός πίεσης σε σχέση με τους εσωτερικούς ανταγωνισμούς της ή σαν μέσο για την προβολή και πραγμάτωση καθοριστικών αποφάσεων, (συλλαλητήρια υπέρ κάποιου πολέμου, ή πριν από κάποια χρόνια για το Μακεδονικό). Βεβαίως, όταν ο κόσμος διαμαρτύρεται για τα «κακώς κείμενα» καλώς πράττει, (δηλώνουν οι κρατούντες) αρκεί να μη αμφισβητεί ή να θίγει τα όσια και τα ιερά ή την ουσία της κυριαρχίας. Οι «πολίτες» έχουν πάντα χρηστική αξία για τις μεταλλάξεις των μορφών επιβολής κι εκμετάλλευσης.
Η δραστικές επεμβάσεις του κόσμου χρειάζονται και σοβαρές προϋποθέσεις για να οδηγήσουν σε δρόμους ουσιαστικής ελευθερίας. Αλλιώς, γίνονται δεκανίκια σε εξουσιαστικούς χειρισμούς ή είναι λόγια του αέρα χωρίς αντίκρισμα.
Anarchy press gr 