Μόλις λίγες ημέρες μετά την ψήφιση των «φιλολαϊκότερων» μέτρων όλων των εποχών, το λιβάνισμα του Παπανδρέου είναι τέτοιο που κάποιες φιλοκυβερνητικές εφημερίδες τον εμφανίζουν σαν τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη μιας ρημαγμένης Ψωροκώσταινας που παλεύει με τα θηρία, τις μεγάλες δυνάμεις, για την ανάσταση και την παλιγγενεσία του «χρεοκοπημένου» κράτους. «Αν δεν υπήρχε ο Γιώργος Παπανδρέου θα έπρεπε να τον εφεύρουμε», γράφουν τα ΝΕΑ. Και προσθέτουν: «Ή αλλιώς: έγινε πρωθυπουργός ακριβώς την ώρα που η Ελλάδα χρειαζόταν έναν ηγέτη με τα δικά του χαρακτηριστικά: άνεση, στις διεθνείς σχέσεις, ευχέρεια επικοινωνίας με τις πολιτικές ηγεσίες του πλανήτη, διπλωματικό ταλέντο και κουράγιο».
Και καλά, άντε να ξεχάσουμε ότι καθυστερημένο τον ανέβαζαν «κάποτε», ανήμπορο να οδηγήσει έστω ένα ποδήλατο και άλλα αξέχαστα. Κατανοητό ότι κάνουν την ανάγκη φιλότιμο, αφού δεν υπάρχουν άλλες πολιτικές λύσεις και σβήνουν όλες τις «μουτζούρες» από τον «μαυροπίνακα». Αλλά αυτό το «διπλωματικό ταλέντο και το κουράγιο» που το βρήκαν; Ο ίδιος όπου και αν περιφέρεται μετά την ανακοίνωση και πάλι σύμφωνα με το σύνολο των ΜΜΕ των χειρότερων μέτρων της Μεταπολίτευσης και βάλε, δεν έχει σταματήσει να λέει ότι η κυβέρνησή του πήρε πολύ πιο επώδυνα μέτρα ακόμα και από αυτά που της είχαν ζητηθεί. Ή μήπως αυτό είναι το κουράγιο που του αναγνωρίζεται;
Την ίδια στιγμή στα ψιλά φιλοκυβερνητικών εφημερίδων φιλοξενούνται τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων που εν ολίγοις αναγνωρίζουν μια πτώση τουλάχιστον 8,5 ποσοστιαίων μονάδων όσον αφορά την πρόθεση ψήφου τόσο στο Πασοκ όσο και στην ΝΔ, ενώ η κοινωνική δυσαρέσκεια φαίνεται να αποφέρει μηδενικά κέρδη και στα υπόλοιπα κόμματα.
Οι εξουσιαστές όμως διαθέτουν «λύσεις». Όποιος ανατρέξει σε «κρίσεις» του παρελθόντος δεν θα αργήσει να προσανατολιστεί, και να καταλάβει προς τα που βάζει πλώρη το καράβι εφ’ όσον η φουρτούνα αγριέψει. Το εκλεκτό κριάρι της εξουσίας ο ΣΥΝ ή αν θέλετε ο μόσχος ο σιτευτός θα «θυσιαστεί» και πάλι την κρίσιμη στιγμή. Η τεχνική δεν έχει και τόσο σημασία. Μπορεί να προηγηθεί μια διάσπαση, να ακολουθήσει ένας ανασχηματισμός και τα αριστερά παλικάρια θα την βρουν την πόρτα της κυβερνητικής εξουσίας ή το παράθυρο. Όσο για τον ΛΑΟΣ αναδεικνύεται για μιαν ακόμα φορά όχι βέβαια ως ένα «ακραίο» κομμάτι της πολιτικής ελίτ αλλά ως ένας σημαντικός σταθεροποιητικός παράγοντας, με στέρεα πλέον κοινωνική βάση.
Όσο για το μαλλιοτράβηγμα που έχει αρχίσει ήδη στο Πασοκ, ενώ ο Παπανδρέου «ιδρώνει» ως ταχυδρόμος μεταφέροντας «μηνύματα» από το Παρίσι, στο Βερολίνο και από εκεί στην Ουάσιγκτον, είναι εξ ίσου ενδεικτικό. Ένας ένας σαν τα σαλιγκάρια μετά την βροχή εμφανίζονται κάτι αξέχαστες φυσιογνωμίες που μεγαλούργησαν επί Σημίτη. Μέχρι και ο Μιλτιάδης ο Παπαϊωάννου έκανε δηλώσεις. Οι εξελίξεις, λοιπόν, καλπάζουν και η συνέχεια έπεται άκρως ενδιαφέρουσα, αφού ήδη «διαφημίζονται» νέα μέτρα για το ασφαλιστικό και όχι μόνο…
Anarchy press gr 