ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ το 249ο φύλλο της Μηνιαίας Πανελλαδικής Αναρχικής Εφημερίδας ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ

Από την Παρασκευή 7 Ιουνίου η μηνιαία αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ βρίσκεται σε περίπτερα της Αθήνας καθώς και στον υπόλοιπο Ελλαδικό χώρο στα σημεία διάθεσης του ημερήσιου και περιοδικού τύπου.

Ακολουθεί ο πρόλογος του Κύκλου Σύνταξης γι’ αυτή την έκδοση:

Στην αιματοβαμμένη και ζοφερή ιστορία των εξουσιαστικών πολέμων η υποδούλωση, οι σφαγές αμάχων, οι βιασμοί, τα βασανιστήρια και η ταπείνωση των ηττημένων, οι λεηλασίες, η αρπαγή της γης, οι εκτοπισμοί, ήταν τα «προνόμια» των νικητών. Το «διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο», γνωστό και ως νόμος του πολέμου ή νόμος της ένοπλης σύγκρουσης, υποτίθεται ότι προστατεύει τους αμάχους από τις χειρότερες καταστροφές μιας πολεμικής σύγκρουσης. Η πρώτη Σύμβαση της Γενεύης, που υπογράφηκε το 1864, απαγόρευε τις επιθέσεις σε νοσοκομεία, ιατρικό προσωπικό και τους ασθενείς τους. Οι Συμβάσεις της Χάγης του 1899 και του 1907, που επικυρώθηκαν από τις περισσότερες παγκόσμιες δυνάμεις εκείνη την εποχή, απαγόρευαν την επίθεση σε πόλεις και κτίρια που δεν υπερασπίζονταν στρατιωτικές δυνάμεις. Μετά τη λήξη της Δεύτερης Μεγάλης Ανθρωποσφαγής, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους καθιέρωσαν τις Συμβάσεις της Γενεύης, τις τέσσερις συνθήκες του 1949, που καθορίζουν «περίτεχνους» κανόνες και διέπουν υποτίθεται τη διεξαγωγή του πολέμου. Θα χρειαζόμασταν ένα ολόκληρο τόμο για να υπενθυμίσουμε τις «παραβάσεις» αυτών των συνθηκών, το λουτρό αίματος που συνεχίστηκε όπου γης για την εμπέδωση της «ειρήνης», για την ασφάλεια της «συλλογικής Δύσης», την μεταλαμπάδευση των αξιών και του πολιτισμού της και για την σταθερότητα της νέας παγκόσμιας τάξης. Οι θηριωδίες, λοιπόν, για τις οποίες είναι υπεύθυνο το ισραηλινό κράτος, που διαφημίζεται ως το λίκνο της δημοκρατίας στην περιοχή, μετά την 7η Οκτωβρίου και τα οποία έχουν αναγνωριστεί ήδη από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο ως εγκλήματα πολέμου, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι χλιαρές «αποδοκιμασίες» της λεγόμενης παγκόσμιας κοινότητας και η ξεκάθαρη στήριξή τους στο όνομα της «αυτοάμυνας» του ισραηλινού κράτους είναι ενδεικτικές για το τι έπεται αλλά και για το μέγεθος του διακυβεύματος

Σύμφωνα με όσα υποστηρίζει ο ιστορικός Nial Ferguson σε  άρθρο του στο Blooberg (19/5, Ο Μπάιντεν δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στον Β´ Ψυχρό Πόλεμο) «Η ιστορία και η πολιτική επιστήμη δείχνουν μια παρατεταμένη σύγκρουση στην Ουκρανία, ακόμα και αν συμφωνηθεί κατάπαυση πυρός τον επόμενο μήνα. Επίσης δείχνουν ότι η πτώση του Πούτιν είναι μάλλον απίθανη. Δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στασιμοπληθωρισμού και αστάθειας. Και μας θυμίζουν ότι δεν υπάρχει εγγύηση ότι ένας πυρηνικός πόλεμος δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Το να αποκαλείς ανοιχτά τον Πούτιν εγκληματία και να ζητάς την απομάκρυνσή του απλώς αυξάνει τον κίνδυνο να χρησιμοποιηθούν χημικά ή πυρηνικά όπλα στην Ουκρανία». Ο Ferguson και δεν είναι ο μόνος, υποστηρίζει, επίσης, ότι πλησιάζουμε σε μια «κρίση» στην Ταϊβάν τόσο επικίνδυνη όσο η «Κρίση των Πυραύλων της Κούβας του 1962». Σύμφωνα με τον ιστορικό και διπλωμάτη Philip Zelikow, «Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά ασταθή, δυναμική και ασταθή περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας. Κατά τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια, η κατάσταση πιθανότατα θα διευθετηθεί πιο σταθερά προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση: ευρύτερος πόλεμος ή ανήσυχη ειρήνη. Υπάρχει σοβαρή πιθανότητα παγκοσμίου πολέμου. Λόγω της ποικιλίας των απρόοπτων και των αποτελεσμάτων, ορισμένα από τα οποία περιλαμβάνουν πυρηνικά οπλοστάσια, αυτή η περίοδος θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολη να μετρηθεί και πιο επικίνδυνη για τις Ηνωμένες Πολιτείες από τα δύο προηγούμενα επεισόδια» (Texas National Security Review, Τόμος 7 τχ3 καλοκαίρι 2024). Η χειρότερη περίπτωση, όμως,  κατά τον ο Zelikow, σε μια μεγάλη «κρίση» θα είναι εάν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους δεσμευτούν για τη νίκη, εμψυχωμένες από τη δική τους ρητορική, αλλά, τα κακώς μελετημένα στρατιωτικά τους σχέδια ηττηθούν. Θα ήταν η «στιγμή του Σουέζ» για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ή ίσως «πολύ χειρότερη». Με άλλα λόγια, όπως παρατηρεί, ο Ψυχρός Πόλεμος είναι το «καλό αποτέλεσμα», ενώ μια αμερικανική εκδοχή της «κρίσης του Σουέζ» του 1956 –με την «ακατάλληλη» κατάληψη της Διώρυγας του Σουέζ από τη Βρετανία, τη Γαλλία και το Ισραήλ– θα ήταν χειρότερη. Μια τέτοια ταπείνωση λόγου χάριν για την Ταϊβάν θα σηματοδοτούσε το τέλος της αμερικανικής πρωτοκαθεδρίας, όπως το Σουέζ έγινε το νεκροταφείο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ενώ η απώλεια του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου θα ήταν φυσικά η χειρότερη. Η εποχή των «αδιανόητων» έχει ήδη περάσει στη προϊστορία, λέξη λέξη, βήμα βήμα, οι κυρίαρχοι βαδίζουν σε μια διευθέτηση που οι «πλευρές» χαρακτηρίζουν «υπαρξιακή» μ’  ότι αυτό συνεπάγεται…

Ιούνιος 2024

Τα θέματα αυτού του φύλλου:

– Ενάντια στην παρουσία ισραηλινών εκπαιδευτών δολοφόνων στο ΟΑΚΑ

– ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ: Η «ΜΕΡΑ ΜΕΤΑ» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΦΘΑΣΕΙ ΠΟΤΕ…

– Απόσπασμα από το φυλλάδιο της «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΑΝΑΡΧΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ» που κυκλοφόρησε τον Μάιο με τίτλο «Πράσινο το χρώμα της ανάπτυξης», με βασικό πρόταγμα: ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ – ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

– ΔΟΥ Χαλκίδας: Μια ακόμη περίπτωση εκβιασμών από τους «χαρατζίδες» του σύγχρονου Κράτους

– Χρονικό καταλήψεων και διαδηλώσεων στα αμερικάνικα πανεπιστήμια – Απρίλιος 2024

– Όταν οι νικητές Σύμμαχοι έπαιρναν την σκυτάλη από τους Ναζί για τις διώξεις σε ομοφυλοφίλους

– Daniel Guérin (1978): Από τον Προυντόν στον Μπακούνιν

– ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΗΣ 15ης ΜΑΗ Μ’ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΕΥΣΗ 76 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΑΚΜΠΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΕΣ ΣΦΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ

– ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΗΜΠΟΡΟΙ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ


Both comments and trackbacks are currently closed.