Τότε (την περίοδο της χούντας), ο εκλεκτός για να βγάλει τα «κάστανα από την φωτιά» ήταν ένας στρατιωτικός. Και ο ασθενής (η κοινωνία) μπήκε αμέσως στο «χειρουργείο» ή αλλιώς στο «γύψο». Για να συνετισθούν οι προβοκάτορες των Ιουλιανών του ’65 (του «ελληνικού Μάη» που προηγήθηκε από τα παγκόσμια γεγονότα του ’68), να παταχθεί η λογική του «πεζοδρομίου», και οι «οχλοκρατικές» εκδηλώσεις, για να διασφαλιστεί η τάξη και η ασφάλεια, για να ισχυροποιηθεί το κράτος, για να τηρηθούν οι ισορροπίες στην ευρύτερη Μέση Ανατολή έτσι κατά πως συμφωνήθηκαν από τους «νικητές» και τους «ηττημένους» της δεύτερης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής. Η επιλογή, όπως αποδείχθηκε, ήταν επιβεβλημένη για το καλό όλων των εξουσιαστικών μερίδων. Και είναι πράγματι μεγάλος μύθος ότι το πολιτικό σύστημα ήταν «απροετοίμαστο» για το στρατιωτικό πραξικόπημα. Συνέχεια
Anarchy press gr 