Salvador Gurucharri (Salva)

Η απότιση σεβασμού σε ένα πρόσωπο δεν είναι κάτι που γίνεται από αναρχικούς. Όχι απλά επειδή έχουν αλλεργία στις ιεροτελεστίες, αλλά επειδή επίσης προτιμούμε να είμαστε ίσοι με όποιον ερχόμαστε σ’ επαφή. Παρ’ όλα αυτά, κάθε φορά που κάποιος σύντροφος, άντρας ή γυναίκα, μας αφήνει, νοιώθουμε κάπως ορφανοί και είναι απλά φυσιολογικό να το εκφράζουμε και να θέλουμε να μοιραστούμε τη θλίψη μας για το χαμό του/της και τη μνήμη που αφήνει ο απών σύντροφος σε μας. Η μνήμη αυτή είναι αρκετά ψυχρή, αλλά σχεδόν πάντα είναι δεμένη με τον αγώνα για τον οποίον δεσμεύτηκαν οι αναρχικοί, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούσαν κάθε φορά.

Οι συνέπειες των παρεκτροπών. Ένα μικρό παράδειγμα

Οι παρεκτροπές από τις αναρχικές αντιπολιτικές και αντιεκλογικές θέσεις δεν αφήνουν ανεπηρέαστη την πορεία των απελευθερωτικών αγώνων της κοινωνίας, της οποίας, άλλωστε, συστατικό στοιχείο είναι οι αναρχικοί.

Η δράση των αναρχικών ύστερα από το τέλος της Κοινωνικής Επανάστασης στην Ισπανία και ο Φραντσίσκο Σαμπατέ (Μέρος Β΄)

Τα χαρακτηριστικά του κοινωνικού πολέμου  κατά τη διάρκεια της περιόδου 1939-1960

 Οι ένοπλες ομάδες ήταν αποφασισμένες και γνώριζαν πολύ καλά τη σημασία της ένοπλης δράσης ενάντια στο κράτος ιδιαίτερα στις συνθήκες που υπήρχαν. Καταλάβαιναν βέβαια πως η εγκατάλειψη της ένοπλης δράσης από τις γνωστές οργανώσεις έκανε πιο δύσκολο το άπλωμα των κοινωνικών απελευθερωτικών δραστηριοτήτων μέσα στον κοινωνικό χώρο. Ήθελαν όμως να αποδείξουν έμπρακτα τη λαθεμένη θέση των γνωστών αναρχοσυνδικαλιστικών και μη οργανώσεων. Η διανομή αναρχοσυνδικαλιστικών κειμένων θα περιοριστεί στην Καταλονία.

Η Αρχή του Τέλους της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία

Η αλλοίωση των αντι-εκλογικών και αντι-κρατικών θέσεων της CNT και της FAI

Έχουν συμπληρωθεί 70 χρόνια από το τέλος της  κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία και πολλά ζητήματα παραμένουν «ανοιχτά»,  εμποδίζοντας το ξεκαθάρισμα για μια κατανόηση σε βάθος  των αιτιών της αποτυχίας και την αντιμετώπιση πολλών αρνητικών καταστάσεων –που δυστυχώς επαναλαμβάνονται σε πολλές περιπτώσεις– ώστε να ουσιαστικοποιηθούν οι διεργασίες ,που θα αναδείξουν την σημασία της αναρχικής επανάστασης. Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια συμβολή –και όχι η μοναδική– σ’ αυτήν την κατεύθυνση.

Το ζήτημα της κοινωνικής επανάστασης στην Ισπανία απασχόλησε και απασχολεί πολλούς συντρόφους. Μια ματιά από «τα μέσα» σίγουρα μπορεί να βοηθήσει σε μια ορισμένη αποσαφήνιση.

Στα τέλη του 1935 στην Ισπανία, με το σχηματισμό του Λαϊκού Μετώπου, η Αριστερά έριξε το δόλωμα στους αναρχικούς και αναρχο-συνδικαλιστές ώστε να αποποιηθούν την αντι-εκλογική τους στάση.

Ολέθρια λάθη, προσωπικές ματαιοδοξίες ή αφέλεια;

Ο Στιούαρτ Κρίστι στο βιβλίο του «Εμείς οι Αναρχικοί, μια μελέτη της FAI (Ιβηρική Αναρχική Ομοσπονδία)» μας περιγράφει όλο το σκηνικό της εποχής, το πώς οδηγήθηκαν κάποιοι αναρχικοί να απομακρυνθούν από θεμελιώδεις αναρχικές θέσεις. Γεγονός που συνέβαλε, μαζί με άλλες επιλογές και γεγονότα, στην αποτυχία της κοινωνικής επανάστασης. Θα χρησιμοποιήσουμε κάποια αποσπάσματα για να δείξουμε πώς ακριβώς έγινε αυτή η διαδικασία απομάκρυνσης από θεμελιώδεις αρχές από τη μεριά της FAI και της CNT.