Francis Dupuis-Déri: BLACK BLOC, Η ελευθερία και η ισότητα διαδηλώνουν

Εκδόσεις ΣΤΑΣΕΙ ΕΚΠΙΠΤΟΝΤΕΣ, Σελ. 351, Δεκέμβριος 2022

Μτφ: Ροζαλί Σινοπούλου

Επιμ. Σπύρος Κουρούκλης

«Μέσα σε σύννεφα δακρυγόνων, βαριά οπλισμένοι αστυνομικοί έρχονται αντιμέτωποι με φιγούρες μαυροφορεμένων μασκοφόρων που κάνουν τον δρόμο να πάλλεται. Είναι το «μπλακ μπλοκ». Η μαύρη σημαία της αναρχίας ανεμίζει πάνω από το πανδαιμόνιο, ενώ εκσφενδονίζονται μπουκάλια και πέτρες, ενίοτε ακόμη και βόμβες μολότοφ. Οι αστυνομικοί ρίχνουν σωρηδόν χειροβομβίδες δακρυγόνων και σφαίρες από καουτσούκ, κάπου-κάπου και πραγματικές σφαίρες. Αντί για σκηνικό, υποκαταστήματα τραπεζών ή καταστήματα πολυεθνικών με προσόψεις μουτζουρωμένες με γκράφιτι και σπασμένες βιτρίνες.»

(Francis Dupuis-Deri)

Η εικόνα αυτή που περιγράφει ο συγγραφέας του Εξηγώντας την αναρχία στον μπαμπά μου και η οποία εμφανίζεται σε κάθε διεθνή φιέστα που οργάνωσαν οι πραγματικοί ή επικοινωνιακοί φορείς των ελίτ ύστερα από τη «μάχη του Σιάτλ» το 1999 και για 15 χρόνια περίπου, καθόρισε την ατζέντα της διαφωνίας με τη διαδικασία της Παγκοσμιοποίησης της κυριαρχίας και της εκμετάλλευσης.

ΕΝΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΓΕΝΟΒΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΕΠΙΚΑΙΡΗ

Η υπενθύμιση όσων συνέβησαν στην Γένοβα πριν από εννέα χρόνια –τον Ιούλιο του 2001– δεν αποτελεί κανενός είδους μνημόσυνο, αλλά μέρος μιας συνολικότερης και επίμονης προσπάθειας να μην τυλιχθεί στο πέπλο της λήθης ούτε μία «στιγμή» των κοινωνικών συγκρούσεων και εξεγέρσεων για έναν κόσμο ελεύθερο και ανεξούσιο.

Η επίσημη ιστορία, όπως είναι γνωστό, δεν ανέχεται αυτές τις «στιγμές», αφού οι ειδικοί –ιδίως οι αριστεροί– τις χαρακτηρίζουν παραφωνία ή μια «θλιβερή και αποπροσανατολιστική» παρέκκλιση στους νόμιμους διεκδικητικούς αγώνες ή εκείνους που αποσκοπούν στην συνδιαχείριση των εκάστοτε εκσυγχρονιστικών μοντέλων που προκρίνονται εκ μέρους των κυρίαρχων. Και είναι πράγματι εντυπωσιακή η βούλησή τους να εξαφανίζονται στην κυριολεξία –και μάλιστα όσο πιο γρήγορα είναι δυνατόν– γεγονότα που συντάραξαν άλλοτε την λεγόμενη επικαιρότητα.

Εννέα χρόνια, λοιπόν, μετά έχουμε κάθε λόγο να συνεχίζουμε να «ψηλαφούμε» τι έγινε στην Γένοβα, το μέγεθος και την εμβέλεια της εξεγερτικής αντιπαράθεσης που δόθηκε σε ένα από τα πολλά «στημένα» ραντεβού με τους κυρίαρχους του πλανήτη, λίγο πριν τις επιθέσεις της 11^η Σεπτέμβρη και την έναρξη ή μάλλον τον επανακαθορισμό του επονομαζόμενου πολέμου ενάντια στην τρομοκρατία με αιχμή το Αφγανιστάν, το Ιράκ και την Τσετσενία.