Καλύτερα 40 χρόνια σκλαβιά και φυλακή, παρά μιας ώρας ελεύθερη ζωή;

«Τοῦ δὲ λόγου τοῦδ᾽ ἐόντος ἀεὶ ἀξύνετοι γίνονται ἄνθρωποι καὶ πρόσθεν ἢ ἀκοῦσαι καὶ ἀκούσαντες τὸ πρῶτον· γινομένων γὰρ πάντων κατὰ τὸν λόγον τόνδε ἀπείροισιν ἐοίκασι, πειρώμενοι καὶ ἐπέων καὶ ἔργων τοιούτων, ὁκοίων ἐγὼ διηγεῦμαι κατὰ φύσιν διαιρέων ἕκαστον καὶ φράζων ὅκως ἔχει. τοὺς δὲ ἄλλους ἀνθρώπους λανθάνει ὁκόσα ἐγερθέντες ποιοῦσιν ὅκωσπερ ὁκόσα εὕδοντες ἐπιλανθάνονται.» 

Και μολονότι τούτος ο λόγος είναι κοινός, οι άνθρωποι γίνουνται ασύνετοι παντοτινά, και πριν τον ακούσουν, και όταν τον ακούσουν για πρώτη φορά. Γιατί, μολονότι τα πάντα γίνονται σύμφωνα με τούτο το λόγο, μοιάζουν σα να μην τον γνωρίζουν και καταπιάνονται με λόγια και έργα τέτοια, που εγώ τώρα θα διηγηθώ, διαιρώντας το καθένα κατά τη φύση του και λέγοντας πώς έχει. Όσο για τους άλλους ανθρώπους, δεν έχουν συναίσθηση των όσων κάνουν στον ξύπνο τους, όπως λησμονούν τα όσα κάνουν, όταν κοιμούνται.  (Ηράκλειτος, περί φύσεως 53, μτφ Γιώργος Σεφέρης)

«Ούτε να το σκέφτεστε για εκδρομές την Πρωτομαγιά», Νίκος Hard (Χαρδαλιάς), υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας.

Περιμένοντας να περάσουν οι δύο «κρίσιμες εβδομάδες» ως τις επόμενες δύο κρισιμότερες, μια επέτειος πέρασε στα ψιλά, όπως άλλως τε κάθε τι σημαντικό μέσα στην τούρλα του κορωναϊού και της σχεδόν δίμηνης καραντίνας.

Πριν από δέκα χρόνια, στις 23 Απριλίου ο κωμικοτραγικός πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου (ο τελευταίος της δυναστείας) ανακοίνωνε την πτώχευση της χώρας και την υπαγωγή της στο 1ο μνημόνιο. Ο καιρός ήταν υπέροχος, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα στην Ελλάδα προς τα τέλη Απριλίου. Το μάτι προσπέρναγε αμέσως τη μουσουδίτσα του ΓΑΠ, που διάβαζε το διάγγελμα και πήγαινε απ’ ευθείας στο φόντο, τη γαλανή θάλασσα τα παλιά αρχοντικά της προκυμαίας και την πράσινη ψαρόβαρκα, που επέστρεφε στο γραφικό λιμανάκι. Μια γνώριμη σε όλους και καθησυχαστική εικόνα διακοπών, που θαρρείς πως ταίριαζε απόλυτα με το διάγγελμα, που παρομοίαζε τη χώρα με καράβι έτοιμο να βυθιστεί, αλλά ευτυχώς θα έβρισκε απάνεμο λιμάνι για να επιδιορθώσει τις βλάβες της.

ΦΥΛΑΚΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ: ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΕΧΕΙ ΔΙΔΑΞΕΙ, ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΠΛΩΣ ΜΑΘΗΤΕΥΕΙ…

«Σ’ ένα από τα ταξίδια, λοιπόν, «έξω» ο «Αυτιάς», δεν ξέρω ακριβώς πως, ομολόγησε στο κόμμα, δηλαδή στην καθοδήγηση, ότι έγινε πράκτορας της ασφάλειας και ότι η οργάνωση, που μέχρι τώρα οικοδόμησε είναι ολόκληρη παραδομένη στην ασφάλεια. Ξέρεις τι του είπε η καθοδήγηση; Εντάξει, ότι έγινε, έγινε, θα συνεχίσεις, μόνο που τώρα από τους δέκα που θα οργανώνεις, τους πέντε θα τους δίνεις στην ασφάλεια, και με τους υπόλοιπους πέντε θα συγκροτείς γερές παράνομες κομμουνιστικές οργανώσεις! Και όταν έγινε η αλλαγή της καθοδήγησης με την έκτη ολομέλεια το βρήκαν οι άλλοι, που έκαναν την καταγγελία. Τι να πεις, να σου πω κι άλλα, θα σηκωθείς από τον τάφο σου… Στις φυλακές της Κέρκυρας, που λες, δεν είχαμε μονάχα τους απομονωμένους, αλλά και τους άλλους κομμουνιστές τούς είχαμε χωρισμένους σε διάφορες κατηγορίες. Ήταν να πούμε οι απομονωμένοι. Αυτοί ήταν οι …εχθροί. Δεν τους μιλούσαμε, ήταν πάντα μόνοι τους, τρώγανε μόνοι τους, και συχνά πυκνά τους στήνανε και προβοκάτσιες για να τους κάμουν τη ζωή δύσκολη και να φύγουν από την ακτίνα. Την ώρα, να πούμε, που έπαιρνε φαγητό, πήγαινε ένας από την επαγρύπνηση, τους χαφιέδες δηλαδή της επαγρύπνησης, έπεφτε απάνω του, του έχυνε το φαγητό και του έβαζε και τις φωνές, πρόσεχε ρε κάθαρμα, που σπρώχνεις κιόλας, να τα μάσεις και φύγεις, δεν σε θέλουμε εδώ μέσα κ.λπ. Τι να πεις ρε, σκέψου να ήμασταν και εξουσία. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όσοι βέβαια άντεξαν αυτό το φρικτό μαρτύριο, κάποτε αποκαταστάθηκαν. «Είχε κάνει λάθος», το κόμμα, δηλαδή ο συγκεκριμένος κερχανατζής, που ήταν καθοδήγηση. Και βέβαια το κόμμα δεν έτρωγε σφαλιάρα για τα δράματα, που είχε δημιουργήσει σ’ αυτούς τους ανθρώπους».  (Χρόνης Μίσσιος, … καλά εσύ σκοτώθηκες νωρίς)

Το κόμμα γνωρίζει. Το κόμμα (ένοπλο ή μη) επαγρυπνεί. Για να ξεχωρίσει έγκαιρα την «ήρα» από το «στάρι». Επαγρύπνηση, καθοδήγηση και επιβολή της κομματικής πειθαρχίας.

Το κίνημα καθοδηγεί, αλλά πρώτα απ’ όλα καθοδηγείται. Τα κομματικά γκέμια, όμως, χρειάζονται και στιβαρά χέρια, που κινούνται με τις κατάλληλες εντολές, από τους ικανότερους κομματικούς εγκεφάλους. Ικανότερους πρώτα απ’ όλα γιατί δεν έχουν ενδοιασμούς. Ικανότερους γιατί γνωρίζουν πώς να ξεκαθαρίζουν τις «δύσκολες» καταστάσεις. Τους κινδύνους, που εγκυμονεί η αμφισβήτηση της εξουσίας τους από τους «διασπαστές». Ικανότερους γιατί μπορούν να κλείνουν στόματα, με το «καλό» ή με το «άγριο», γιατί ξέρουν να αντιμετωπίζουν τους διαφωνούντες, τις μειοψηφίες μέσα στην φυλακή ή έξω απ’ αυτήν, είτε σε συνθήκες «νομιμότητας» είτε σε συνθήκες «παρανομίας». Έτσι, όπως τους αξίζει… Γιατί οι διαφωνούντες, όπως πάντα, είναι οι χειρότεροι «εχθροί», «ύπουλοι» σαν τα φίδια, «ύποπτοι» για το παραμικρό… Οι «διαφωνούντες», βέβαια, δεν είναι ένα πράγμα. Άλλο πράγμα σου λένε η «μαρίδα» και άλλο κάποιοι «παλιοί», άλλο οι «παράγοντες», που στο κάτω-κάτω ξέρανε πως πάει η κατάσταση, και που πολλές φορές έκαναν και αυτοί τα ίδια ή «απλά» δεν μιλούσαν, όταν η κομματική πειθαρχία επέβαλλε τα «κατάλληλα» μέτρα.

Αλλά τί τα θες; Τί θες και τα σκαλίζεις τώρα; Προσωπικό αίτημα να βγεις από την απομόνωση, προσωπική κατάσταση να απαιτούν οι «σύντροφοι» την συντριβή σου. Απομόνωση μέσα στην απομόνωση, φυλακή μέσα στην φυλακή. Και αυτή τη φορά στο πειθαρχείο, γιατί το κόμμα (ή οι παράγοντες του κινήματος) έτσι αποφασίζει, γιατί μόνο το κόμμα μπορεί να κρίνει, ποιοι μετανοημένοι θα «επανενταχθούν», ή ποιοι δηλωσίες θα αποκατασταθούν με δόξα και τιμή…

Και η διάβρωση; Ποια απ’ όλες; Η διάβρωση ιδεών, η διάβρωση της ασφάλειας, ή τα αποτελέσματα του συνδυασμού και των δύο; Δεν βαριέσαι ρε αδερφέ, σου λένε. Και ποιος νοιάζεται πλέον; Δεν το έχεις καταλάβει; Το κίνημα που γίνεται ολοένα και περισσότερο κόμμα να ’ναι καλά, οι κάθε λογής άκρες με την εξουσία, οι παράγοντες, που έχουν κάνει τις συμφωνίες τους για να καθαρίσουν οι «δικοί», με υπομονή πάντα και ρέγουλα, και ξεχάστε τα όλα και αντεξουσίες και αναρχίες και αγώνες χωρίς καβάτζες… Αυτά ανήκουν σε άλλες εποχές.

Χαμογελάτε ρε, τι σας ζητάει το κίνημα; Υπακοή, με ελευθεριακό όμως μανδύα, και κλειστά τ’ αυτιά σας στους «ύποπτους» συνομωσιολόγους… Και βέβαια αγώνας μέχρι εσχάτων… Venceremos, στις επόμενες εκλογές, για να μην ξεχνιόμαστε και για να μην έρθει η «μαύρη αντίδραση»…

Δημοσιεύθηκε από Λ_Μ

ΠΩΣ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΕΤΕ ΣΤΗ ΦΥΛΑΚΗ

Το παρόν είναι ένα σύντομο κείμενο επιβίωσης πίσω από τους τοίχους των φυλακών, γραμμένο από ένα κρατούμενο υποστηριζόμενο απ’ τον Πολωνικό A.B.C. (Αναρχικό Μαύρο Σταυρό), τον Klaudius Z «Raymon» Gliklich.

Περιγράφει τις συνθήκες στις Πολωνικές φυλακές, αλλά η κατάσταση των φυλακών είναι ένα φαινόμενο που ισχύει παγκόσμια και πολλά από τα χαρακτηριστικά τους μπορεί να παρουσιάζονται και σε άλλα μέρη. Πρόκειται για μια σημαντική εμπειρία αναφορικά με συνθήκες που υπάρχουν μέσα στους χώρους εγκλεισμού των ανθρώπων.

«Είναι δύσκολο να γράψεις κάτι που να χρησιμεύσει ως αποτελεσματικός «οδηγός» στο πώς να συμπεριφέρεται κάποιος όταν μπαίνει στη φυλακή για πρώτη φορά. Καθένας έχει διαφορετική προσωπικότητα, και αντιδρά διαφορετικά σε αρκετές καταστάσεις. Παρ’ όλ’ αυτά, θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες συμβουλές σε αυτούς που θα βρεθούν στην άλλη μεριά του τοίχου για πρώτη φορά. Δεν το εύχομαι σε κανέναν, αλλά όπως όλοι ξέρουμε, η ζωή είναι απρόβλεπτη.

Θα χωρίσω τις συμβουλές σε τρία μέρη. Πρέπει να σημειωθεί ότι όσα γράφω εδώ δεν απευθύνονται σε όσους καταδικάστηκαν για βιασμούς, εμπόριο ναρκωτικών, κτλ.

Όταν η πόρτα κλείνει πίσω σου και είσαι σ’ αυτήν τη μεριά, το πρώτο πράγμα που πρέπει να θυμάσαι είναι ότι όλοι οι εργαζόμενοι στην φυλακή είναι εχθροί σου! Δεν έχει σημασία αν πρόκειται για απλό φρουρό, άτομο που προσπαθεί να «σωφρονίσει», γιατρό, νοσοκόμα ή διευθυντικό στέλεχος. Μην τους δώσεις να καταλάβουν πως τους μισείς (εκτός αν σου δώσουν ένα ξεκάθαρο λόγο) αλλά κράτα τους σε απόσταση. Απάντησε μόνο τις ερωτήσεις τους και ποτέ μην συζητάς μαζί τους.

ΕΞΟΥΣΙΑ, ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΒΡΩΣΗ «ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΩΝ ΧΩΡΩΝ»…

«Το 1955 ένας υψηλόβαθμος ιταλός δικαστής, ο Τζουζέπε Γκουίντο Λο Σκιάβο, διακήρυξε ότι αστυνομία και Μαφία συνεργάζονταν στενά. «Ο κόσμος λέει ότι η Μαφία δε σέβεται την αστυνομία και το σύστημα δικαιοσύνης», ανέφερε ο δικαστής. «Αυτό είναι ανακριβές. Η Μαφία πάντα σεβόταν το σύστημα Δικαιοσύνης και την ίδια την δικαιοσύνη. Στην διάρκεια των διώξεων κατά των συμμοριτών και των παρανόμων, ουσιαστικά ένωσε τις δυνάμεις της με την αστυνομία». Tim Newark, Μαφία και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Η συμπαιγνία των Συμμάχων με το οργανωμένο έγκλημα 1941-1950

«Εάν θέλεις να αναμειχθείς σε αντι-ανατρεπτικές ή υπονομευτικές επιχειρήσεις, να συλλέξεις πληροφορίες και να διαθέσεις όπλα, είσαι υποχρεωμένος να συνεργάζεσαι με διακινητές ναρκωτικών». Στρατηγός Paul Gormap, πρώην αρχηγός του γενικού επιτελείου της αμερικανικής στρατιάς των Νοτίων Πολιτειών, Latin America Weekly Report, 23/3/1984

Είναι δύσκολο έως απίθανο, όσοι παλεύουν ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και εκμετάλλευσης να μην έχουν διαχρονικά ιδιαίτερη αγωνία, ώστε οι απόψεις και οι πρακτικές τους, όχι μόνο να μην σπέρνουν την σύγχυση, αλλά αντίθετα να διατυπώνονται και να εκφράζονται ευρύτερα με απλότητα, αλλά και με σαφήνεια.

Όσες φορές υποτιμήθηκε η βαρύτητα αυτής της ανάγκης, οι συνέπειες αποδείχθηκαν, απλά, ανυπολόγιστες. Τα ζητήματα, τα οποία έχουν αναδείξει αυτήν την πραγματικότητα, μπορεί να εναλλάσσονται, αλλά σε κάθε περίπτωση οι ομοιότητες δεν αφήνουν περιθώρια αμφιβολιών για την αλληλεπίδρασή τους.

Ας δούμε όμως πιο συγκεκριμένα ορισμένες περιπτώσεις, όπως αυτή της κρατικής καταστολής.

Η πόλη είναι φυλακή, δεν εξωραΐζεται, δεν αναπλάθεται. Καταστρέφεται…

Η χωροταξία των πόλεων, όπως αυτή αναπτύχθηκε κατά την βιομηχανική και μεταβιομηχανική φάση της κυριαρχίας, αποτελεί μια δομή αντικοινωνική και εχθρική προς τον άνθρωπο και τη φύση.

Μέσα σε αυτές στοιβάζονται οι άνθρωποι, σαν αναλώσιμο υλικό. Οι πόλεις είναι δομημένες έτσι ώστε οι εξουσιαστές με ευκολία να μπορούν να ελέγχουν και να καταστέλλουν τους καταπιεσμένους. Η συμπίεση, η σύνθλιψη, η εκμετάλλευση, είναι το μέσο (η επιδίωξη) για την διαιώνιση της κυριαρχίας των εξουσιαστών.

Οι ζώνες παραγωγής, κατοίκησης και κατανάλωσης, όπως διαμορφώνονται από τους εκμεταλλευτές, είναι το τρίπτυχό πάνω στο οποίο συντίθεται η καθημερινή καταπίεση της μισθωτής σκλαβιάς και η αλλοτρίωση μέσα στο αστικό τοπίο.

Το παραπάνω τρίπτυχο δεν διαφέρει από τη ζωή των φυλακισμένων, εργασιακά κάτεργα, χώροι προαυλισμού-χώροι ψυχαγωγίας, σχολεία- φυλακές και τα κελιά για τον ύπνο, πάντα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των κρατικών οργάνων – δεσμοφυλάκων.

Αναταραχή σε φυλακές στην Αγγλία

Σύμφωνα με ΜΜΕ, μόνο δύο «υπάλληλοι» των φυλακών έπρεπε να αντιμετωπίσουν 59 κρατούμενους που στασίασαν για 9 ώρες στις φυλακές HMP Oakwood στις 28/2.

Οι κρατούμενοι προκάλεσαν ζημιές αξίας 171.000 λιρών στη σούπερ αυτή φυλακή των 160 εκ. λιρών.

Οι κοινά αποδεκτές «σοφίες» που φυλακίζουν

Συχνά λέγεται ότι οι ιδέες κυβερνούν τον κόσμο ή ότι αυτές καθορίζουν τις γενικότερες τάσεις που διαμορφώνονται στις κοινωνίες. Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε μία τέτοια άποψη, καθώς γίνεται όλο και σαφέστερο ότι όχι μόνο οι ιδέες ως έννοιες γενικά, αλλά και τα ίδια επαναλαμβανόμενα ιδεολογήματα που εν τέλει επικρατούν ως θέσφατα, επειδή λέγονται πολλάκις, καθορίζουν αυτό που συχνά κατονομάζεται ως «κοινή λογική».

Ο J.K. Galbraith, στο έργο του Η κοινωνία της αφθονίας, περιγράφει τον τρόπο, με τον οποίο κάποιες ιδέες γίνονται αποδεκτές κοινωνικά. Ένα μεγάλο μέρος της κοινωνίας τείνει να εγκολπώνεται ιδέες που διαμορφώνονται έτσι, ώστε να γίνουν πρώτα απ’ όλα αρεστές.

Πρόσεχε τι εύχεσαι!

Στις χίλιες και μια νύχτες με τα χίλια ένα παραμύθια (και κάτι παραπάνω) συχνά εμφανίζεται το τζίνι που βγαίνει μέσα απ’ το μπουκάλι και σου ζητά να κάνεις ευχές. Τότε, θα πρέπει να προσέχεις τι να ευχηθείς και με ποιον τρόπο, για να μη σε παγιδεύσει κι η ευχή στραφεί εναντίον σου. Πόσο μάλλον, όταν έχεις να κάνεις με το κράτος ή –ακόμη χειρότερα– με έναν συνασπισμό αυτών. Δεν αρκεί μόνο να ευχηθείς το κλείσιμο μιας φυλακής∙ χρειάζεται να προνοήσεις να σκεφτείς ταυτόχρονα και τι θ’ ανοίξει στη θέση της.

Το παραμύθι, λοιπόν, θα ξεκινούσε κάπως έτσι. Στη μακρινή καταπράσινη Χαλκιδική, που σαν κι αυτήν δεν έχει άλλη, φύτρωσε κάποτε μέσα απ’ το χώμα η παντοκρατορία της εκκλησίας και μια μονή που έμελλε να «καθαγιάσει» ακόμη και τα βουνά, φτιάχνοντας το «Άγιο Όρος». Η βασιλεία των ηγεμόνων της εκκλησίας μοιάζει παντοτινή, διαπερνώντας τους αιώνες. Μάλιστα, τόσο …φιλεύσπλαχνη καθώς ήταν, που και που έδινε στους άξιους δούλους της τα «φιλέτα» που τους άξιζαν. Έτσι, κάποτε, στη μακρινή δεκαετία του ’60, αποφάσισε να δείξει το… ανθρώπινό της πρόσωπο, παραχωρώντας μια έκταση 1.000 στρεμμάτων στο κράτος, ώστε να φτιαχτούν οι αγροτικές φυλακές Κασσάνδρας. Παράλληλα, σχεδόν, πούλησε και στον καλό χριστιανό Ανδρέα Ανδρεάδη μια τεράστια έκταση, που την έκανε ένα απ’ τα παλιότερα πλέον τουριστικά συγκροτήματα της περιοχής στην παραλία της Σάνης.

Πέρασαν τα χρόνια και οι εξουσιαστές διαδέχτηκαν ο ένας τον άλλο, αλλά οι κραταιές μονές του Αγίου Όρους δεν σταμάτησαν ποτέ να κλείνουν τις συμφωνίες τους. Το «φιλέτο» των 1.000 στρεμμάτων των Αγροτικών Φυλακών Κασσάνδρας δεν είναι μόνο μια πολύ εύφορη πεδινή έκταση. Καταλήγουν σε μια παρθένα παραλία και διαθέτουν δύο δυναμικές γεωτρήσεις με τεράστιες παροχές νερού. Είναι, λοιπόν, δυνατό από την στιγμή που τα πάντα πωλούνται ν’ αφήσουν ως έχει μια έκταση που κάλλιστα θα μπορούσε να γίνει ένα ωραίο γήπεδο του γκολφ; Η οικογένεια Ανδρεάδη εποφθαλμιά εδώ και χρόνια αυτή την περιοχή, προκειμένου να επεκτείνει τις τεράστιες επιχειρήσεις της. Όπως εύκολα καταλαβαίνει κανείς, δεν είναι δυνατό πλάι στα γήπεδα του γκολφ και τις ιδιωτικές παραλίες να διατηρηθούν οι φυλακές. Οπότε, και θα κλείσουν.

Όποιος, λοιπόν, ευχήθηκε απλώς να κλείσουν οι φυλακές, έκανε μισή ευχή, καθώς ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι, όταν κλείνει μία μόνο αποθήκη ψυχών, θ’ ανοίξει μια χειρότερη στη θέση της. Δεν χρειάζεται το εφιαλτικό αυτό παραμύθι να περιλαμβάνει και μάγισσες, που θα διαβάσουν στη μαγική τους σφαίρα το μέλλον, για να μας το πουν. Γνωρίζουμε ήδη για τις φυλακές τύπου Γ΄ στο Δομοκό που είναι πλέον έτοιμες. Με τις νέες ανακατατάξεις, προφανώς κρίνεται περιττό να διατηρούνται αγροτικές φυλακές, από τη στιγμή που προβλέπεται ήδη διαχωρισμός κρατουμένων.

Κανένα κράτος δεν θα έκλεινε μια φυλακή, αν δεν την είχε ήδη αντικαταστήσει με μια αποτελεσματικότερη «διά σωφρονισμόν» κι αν, επίσης, δεν είχε πουλήσει στους γύπες της ανάπτυξης τα διαθέσιμα εδάφη της. Γι’ αυτό τα σκέτα ευχολόγια ικανοποιούν μόνον τους αφελείς. Η ίδια η ουσία της φυλακής, της τιμωρίας του εγκλεισμού, αφήνει στα χέρια του κράτους να κρίνει όχι μόνο τι είναι δίκαιο ή άδικο, λογικό ή παράλογο, αλλά και ποιοι και γιατί θα καταλήξουν για λίγο η πολύ στην τσιμεντένια κυψέλη, ως «αποκλίνουσες συμπεριφορές». Ας σταματήσουμε, λοιπόν, τις ευχές∙ ώστε όχι μόνο να γκρεμίσουμε κάθε φυλακή, αλλά και να ξαναμάθουμε την ελευθερία.

σύντροφοι για την Αναρχική απελευθερωτική δράση

Μαθητές «τα σπάνε» στην Κίνα

«Σπάστε την καφετέρια! Σπάστε το σούπερ-μάρκετ! Σπάστε την πύλη!»…

Αυτά τα συνθήματα φωνάζαν κινέζοι μαθητές στο σχολείο Zhecheng στο κέντρο της χώρας στις 14/9. Το σχολείο αυτό θεωρείται από τα καλύτερα… Οι μαθητές εξαγριωμένοι από τον περιορισμό τους μέσα στις εγκαταστάσεις, μην ανέχοντας άλλο τη ζωή στα σχολικά κελιά, άρχισαν να σπάνε ό,τι βρούνε μπροστά τους…

Αφορμή για το ξέσπασμα των μαθητών ήταν οι αυξήσεις στα είδη που προσφέρει το σχολικό ΚΨΜ και στα δίδακτρα.

Ήταν μια πρώτης τάξεως απάντηση στα κελεύσματα περί μεταρρυθμίσεων, αλλαγών, βελτιώσεων κτλ. που ζητάει η «εκπαιδευτική κοινότητα» σε διάφορες χώρες του πλανήτη…

Τραπέζια, πιάτα, πόρτες, η ίδια η πύλη της «σχολικής πόλης» σπάστηκαν από τους εξαγριωμένους μαθητές.

Μπορείτε να δείτε βίντεο εδώ.

Δημοσιεύτηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Λευκορωσία: απελευθέρωση του αναρχικού Aliaksandr Frantskevich

Ο Aliaksandr Frantskevich απελευθερώθηκε στις 3/9 και θα είναι υπό αστυνομική επιτήρηση για τους επόμενους 6 μήνες. Εξέτισε την ποινή του στο «σωφρονιστικό ίδρυμα» No. 22 στο Ivatsevichy.

Θα οδηγηθεί στο Navapolatsk για να καταγραφεί από την αστυνομία.

Είχε συλληφθεί σε ηλικία 20 χρονών για κατηγορίες σε σχέση με την «αναρχική υπόθεση» στις 3/9/2010 και δικάστηκε μαζί με τους Ihar Alinevich και Mikalai Dziadok στο περιφερειακό δικαστήριο του Zavadski στις 27/5/2011.

Κατηγορούνταν με το άρθρο 351 του Ποινικού Κώδικα της Λευκορωσίας (εσκεμμένη καταστροφή πληροφοριών) και το άρθρο 339 (χουλιγκανισμό) για καταστροφές σε κρατικά κτίρια και για hacking στη σελίδα της εκτελεστικής επιτροπής του δήμου του Navapolatsk.

Καταδικάστηκε σε 3 χρόνια φυλάκισης, αφού δεν δήλωσε ένοχος. Οφγανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων της χώρας τον υπερασπίστηκαν σαν ακτιβιστή. Μαζί με τους άλλους κατηγορούμενους κατηγορήθηκαν για εμπρησμούς σε κρατικά κτίρια.

Σε συνέντευξη που έδωσε μετά την απελευθέρωσή του μίλησε για έναν άλλον κατηγορούμενο, τον Maksim Vietkin που αφέθηκε ελεύθερος, αφού κράτησε διαφορετική στάση… Μίλησε επίσης για την προσπάθεια στρατολόγησής του από πράκτορες της FSB (πρώην KGB), για τον αναρχικό Ihar Alienievich, που καταδικάστηκε σε 8 χρόνια φυλάκισης, για την έλλειψη επικοινωνίας που του επέβαλαν επειδή αρνήθηκε να δηλώσει ένοχος, για το πώς συμπεριφέρονταν στη φυλακή οι πράκτορες-ρουφιάνοι των φυλακών που προσπαθούσαν να τον απομονώσουν.

Τώρα πρέπει να ενημερώνει τους μπάτσους κάθε μέρα από τις 10 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα αν μετακινηθεί από το σπίτι του, δεν μπορεί να πάει σε εστιατόρια, μπαρ ή όπου πουλάνε αλκοόλ.

Δημοσιεύθηκε από Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

 

Απεργία πείνας σε φυλακές της Σρι Λάνκα

Τρεις κρατούμενοι βαρυποινίτες στις κεντρικές φυλακές της Welikada ξεκίνησαν απεργία πείνας επάνω στην οροφή του κτιρίου, διεκδικώντας την απελευθέρωσή τους.

Η αφορμή ήταν η κακομεταχείριση από τη διοίκηση.

Πάνω από 3000 έγκλειστοι απείχαν από το συσσίτιο σε ένδειξη συμπαράστασης στους 3. Ο ένας απ’ αυτούς, πάντως, κατηγορείται για βιασμό, ενώ οι άλλοι έχουν ποινές 92 και 55 χρόνια αντίστοιχα.

Τον περασμένο Νοέμβριο είχε ξεσπάσει μια από τις εντονότερες εξεγέρσεις στην ιστορία της χώρας στις ίδιες φυλακές και σκοτώθηκαν 27 κρατούμενοι σε ανταλλαγή πυροβολισμών με τους μπάτσους.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Tο πείραμα του Στάνφορντ (Μέρος B΄)

ΕΝΑ ΣΧΕΔΙΟ ΟΜΑΔΙΚΗΣ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ

Tο επόμενο μεγάλο γεγονός, που έπρεπε να αντιμετωπίσουμε ήταν μια φήμη για επερχόμενο σχέδιο ομαδικής απόδρασης. Ένας από τους φύλακες είχε ακούσει τους φυλακισμένους να συζητούν σχετικά με μια απόδραση η οποία θα λάμβανε χώρα ακριβώς μετά το επισκεπτήριο. Η φήμη είχε ως εξής: ο φυλακισμένος αριθ. 8612, ο οποίος είχε ελευθερωθεί την προηγουμένη, θα μάζευε μια ομάδα φίλων του και θα μπούκαρε μέσα για να απελευθερώσει τους υπόλοιπους κρατούμενους.

Tο πείραμα του Στάνφορντ (Μέρος Α΄)

Το κείμενο αυτό αναφέρεται σ’ ένα πείραμα που έγινε πριν από 40 χρόνια. Τον Αύγουστο του 1971, αποφασίστηκε από το πανεπιστήμιο του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια η πραγματοποίηση ενός πειράματος. Εννέα άνθρωποι θα έπαιζαν το ρόλο των φυλακισμένων και άλλοι εννέα θα είχαν το ρόλο των δεσμοφυλάκων.

Πρόκειται για ένα πείραμα που επιβεβαίωσε με τον πιο κραυγαλέο τρόπο πως οι εξουσιαστικές σχέσεις μεταμορφώνουν τους ανθρώπους. Μετατρέπουν τους μεν ανθρωποφύλακες σε μη ανθρώπινα όντα, τους δεν έγκλειστους σε ανδράποδα. Πρόκειται για ένα πείραμα που, ενώ είχε προγραμματιστεί να διαρκέσει δώδεκα μέρες, διακόπηκε μόλις στις πρώτες έξη ημέρες εξ αιτίας των ανεξέλεγκτων επιπτώσεων και καταστάσεων που προέκυψαν.

100 κρατούμενοι είχαν δολοφονηθεί εν ψυχρώ σε φυλακές της Αιγύπτου

Περίπου 100 κρατούμενοι σε φυλακές της Αιγύπτου είχαν δολοφονηθεί εν ψυχρώ κατά τη διάρκεια της 18ημερης εξέγερσης που ανέτρεψε το Χόσνι Μουμπάρακ το Φεβρουάριο.

Άλλη  μια απόδειξη της βαρβαρότητας της εξουσίας, που δε διστάζει να δολοφονεί εν ψυχρώ ανυπεράσπιστους ανθρώπους, όταν νιώθει ότι απειλείται η ύπαρξή της.

Εξέγερση σε φυλακές του Πακιστάν: 3 κρατούμενοι νεκροί

Τουλάχιστον 3 κρατούμενοι σκοτώηκαν και 15 άτομα τραυματίστηκαν όταν κρατούμενοι στις κεντρικές φυλακές της Χαϊντεραμπάντ ξεσηκώθηκαν κι επιτέθηκαν στη διοίκηση των φυλακών την Πέμπτη 10 Μαρτίου.

Πολλοί κρατούμενοι βγήκαν στις ταράτσες και τα παράθυρα απλώνοντας πανό ενάντια στο προσωπικό των φυλακών και ζητώντας καλύτερες συνθήκες. Πολλοί μπάτσοι κατέφθασαν και φλόμωσαν τη φυλακή με δακρυγόνα.

Οι κρατούμενοι επιτέθηκαν με πέτρες τραυματίζοντας κάποιους μπάτσους και φρουρούς των φυλακών. Οι μπάτσοι τότε άνοιξαν πυρ σκοτώνοντας τουλάχιστον 3 κρατούμενους: τους Ghulam Ali Khashkeli, Abdul Hakeem Mallah και Shafiq Malano.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

«ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΕΙ Η ΒΟΥΛΗ, ΒΑΛΤΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΦΥΛΑΚΗ!»

«Να βγουν τα πόθεν έσχες των πολιτικών από το 1974 μέχρι σήμερα. Οι πολίτες είναι εξοργισμένοι. Οι προπηλακισμοί υπουργών και βουλευτών συνεχίζονται. Η κατάσταση έχει ξεφύγει, βρείτε κάποια λύση».

Αυτά και άλλα παρόμοια επαναλαμβάνουν οι συνήθεις δημοσιογράφοι, που πιάνουν τον «λαϊκό παλμό», που επικοινωνούν με τον «απλό κόσμο», που νιώθουν την κοινωνική αγανάκτηση έτσι όπως εκφράζεται ολοένα και πιο έντονα.

Για την κινητοποίηση μέσα κι έξω από τις φυλακές της Antofagasta στη Χιλή

Τα ΜΜΕ παρουσίασαν τη διαμαρτυρία σαν απάντηση στην εξέγερση των κρατούμενων, αλλά ήταν μια διαμαρτυρία ενάντια στις συνθήκες στις συγκεκριμένες φυλακές.

34 ΑΤΟΜΑ ΑΠΕΔΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΒΕΝΕΖΟΥΕΛΑΣ

Τουλάχιστον 34 κρατούμενοι δραπέτευσαν από τις φυλακές του «Δικαστικού Μεγάρου» Barcelona στην πολιτεία Anzoategui στη Βενεζουέλα κατά τη διάρκεια εξέγερσης την Πέμπτη 16/12.

Δράση αναρχικών στη Ρωσία για αλληλεγγύη στους συλληφθέντες στη Λευκορωσία

Την Παρασκευή 1 Οκτωβρίου αναρχικοί από τη Μόσχα μπλόκαραν το δρόμο που οδηγεί προς την πρωτεύουσα της Λευκορωσίας Μινσκ, σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους συλληφθέντες εκεί. Ο δρόμος ανάμεσα στο Odintsovo και το Krasnoznamensk μπλοκαρίστηκε για λίγη ώρα ενάντια στις διώξεις των αγωνιστών από το φασιστικό καθεστώς του Λουκαρένκο. Τοποθετήθηκαν φλεγόμενα λάστιχα στον αυτοκινητόδρομο, πετάχτηκαν τρικάκια και αναρτήθηκε πανό.

Οι Niikolay Dzyadok Alexander Frantskevich και IgorTruhanovich βρίσκονται αυτή τη στιγμή στη φυλακή. Είναι αναρχικοί και αγωνίζονται για την ελευθερία, την ισότητα και τη δικαιοσύνη ενάντια στις δικτατορίες στη Λευκορωσία και παντού. Κατηγορούνται για εμπρηστικές επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και στη ρωσική πρεσβεία της Λευκορωσίας, επίθεση που έγινε για αλληλεγγύη στους υπερασπιστές του δάσους Κίμκι της Μόσχας.

Η μία από τις συλληφθείσες Tatiana Seminischevu, οδηγήθηκε από τα καθάρματα με στολή να κόψεις τις φλέβες της -ευτυχώς δεν τραυματίστηκε σοβαρά. Αυτή τη στιγμή μόνο 3 βρίσκονται στη φυλακή, τα ονόματά τους αναφέρθηκαν παραπάνω.

Ένα βίντεο από την κινητοποίηση βρίσκεται εδώ.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Εξέγερση σε φυλακή και κέντρο κράτησης μεταναστών στο Βέλγιο

Την Κυριακή 12/9 περίπου 70 κρατούμενοι της φυλακής Merksplas αρνήθηκαν να επιστρέψουν στα κελιά τους. Εξοργισμένοι άρχισαν να σπάνε παράθυρα και να διαλύουν ό,τι υποδομές της φυλακής μπορούσαν. H αφορμή ήταν το ό,τι δεν υπάρχει τουαλέτα ή νερό μέσα στα κελιά. Όταν έφτασαν οι μπάτσοι, δεκάδες κρατούμενοι οχυρώθηκαν σε μια πτέρυγα και αντιστάθηκαν όσο μπορούσαν μέχρι την επέμβαση των ειδικών δυνάμεων.