ΟΙ ΝΕΑΡΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΑΓΩΝΙΑ

H βιβλιοθήκη Kate Sharpley παρουσίασε τον Οκτώβριο του 2014 την έκδοση μιας ακόμη μελέτης της αναρχικής δράσης στη δικτατορία του Φράνκο. Τιτλοφορείται «Λος Μάνιος, Οι νεαροί από την Αραγωνία. Η ιστορία της δράσης μιας Αντι-Φρανκικής ομάδας».

Αυτή η ομάδα φίλων από τη Σαραγόσα συσπειρώθηκε για να πολεμήσει το Φρανκικό καθεστώς, εκείνες τις οπτιμιστικές μέρες που ακολούθησαν την δεύτερη παγκόσμια ανθρωποσφαγή.

Αρχικά είχαν δραστήρια συμμετοχή στη Σοσιαλιστική Νεολαία, αλλά σύντομα ενώθηκαν με την αναρχική αντίσταση μαζί με μαχητές όπως ο Francisco «Quico» Sabaté και ο José Lluís Facerías.

Salvador Gurucharri (Salva)

Η απότιση σεβασμού σε ένα πρόσωπο δεν είναι κάτι που γίνεται από αναρχικούς. Όχι απλά επειδή έχουν αλλεργία στις ιεροτελεστίες, αλλά επειδή επίσης προτιμούμε να είμαστε ίσοι με όποιον ερχόμαστε σ’ επαφή. Παρ’ όλα αυτά, κάθε φορά που κάποιος σύντροφος, άντρας ή γυναίκα, μας αφήνει, νοιώθουμε κάπως ορφανοί και είναι απλά φυσιολογικό να το εκφράζουμε και να θέλουμε να μοιραστούμε τη θλίψη μας για το χαμό του/της και τη μνήμη που αφήνει ο απών σύντροφος σε μας. Η μνήμη αυτή είναι αρκετά ψυχρή, αλλά σχεδόν πάντα είναι δεμένη με τον αγώνα για τον οποίον δεσμεύτηκαν οι αναρχικοί, ανεξάρτητα από τις συνθήκες που επικρατούσαν κάθε φορά.

Η δράση των αναρχικών ύστερα από το τέλος της Κοινωνικής Επανάστασης στην Ισπανία και ο Φραντσίσκο Σαμπατέ (Μέρος Β΄)

Τα χαρακτηριστικά του κοινωνικού πολέμου  κατά τη διάρκεια της περιόδου 1939-1960

 Οι ένοπλες ομάδες ήταν αποφασισμένες και γνώριζαν πολύ καλά τη σημασία της ένοπλης δράσης ενάντια στο κράτος ιδιαίτερα στις συνθήκες που υπήρχαν. Καταλάβαιναν βέβαια πως η εγκατάλειψη της ένοπλης δράσης από τις γνωστές οργανώσεις έκανε πιο δύσκολο το άπλωμα των κοινωνικών απελευθερωτικών δραστηριοτήτων μέσα στον κοινωνικό χώρο. Ήθελαν όμως να αποδείξουν έμπρακτα τη λαθεμένη θέση των γνωστών αναρχοσυνδικαλιστικών και μη οργανώσεων. Η διανομή αναρχοσυνδικαλιστικών κειμένων θα περιοριστεί στην Καταλονία.