Ψέκες χθες, με τον νόμο για τα πιστοποιητικά σε ισχύ, επαναστατικό υποκείμενο σήμερα, με την κατάργηση των πιστοποιητικών;

Γκρινιάζετε για την προσωρινή κατάργηση των ψηφιακών πιστοποιητικών, ρε λάτρεις της ελευθερίας; Ρε σεις, κάνετε τον Πλεύρη να ντρέπεται, να κοκκινίζει σαν τα κόκκινα λάβαρα που κρατάτε στα χέρια σας, καθώς γκρινιάζετε. Έχετε αρχίσει και ψελλίζετε ότι, αφού τα πιστοποιητικά καταργούνται, δεν υπάρχει λόγος χιλιάδες ανεμβολίαστοι υγειονομικοί να βρίσκονται σε αναστολή, και πως αυτό έχει στόχο την υποβάθμιση της δημόσιας περίθαλψης; Πού ήσασταν τόσο καιρό, ρε φυντάνια του «ανταγωνιστικού κινήματος»; Πού πήγε ο ορθολογισμός σας;

Το δράμα της κατάργησης των υγειονομικών πιστοποιητικών

Αυτές τις μέρες παίζεται ένα ατελείωτο δράμα στους απανταχού υποστηριχτές των κρατικών «υγειονομικών μέτρων», γιατί ένα-ένα τα κράτη  αποσύρουν, προσωρινά, τα υγειονομικά πιστοποιητικά. Εννοείται πως στις ανακοινώσεις περί κατάργησης των πιστοποιητικών υγειονομικών φρονημάτων, δεν συμπεριλαμβάνονται οι εργαζόμενοι ανεμβολίαστοι που θα υποχρεούνται να κάνουν rapid test μια φορά την εβδομάδα αντί για δύο, συνεχίζοντας έτσι τον παράλογο διαχωρισμό. Η κατάσταση θυμίζει άμπωτη που εμφανίζει όλη την βρωμιά και το σκουπιδαριό που μπορεί να κρύβεται στο βυθό. Δεξιοί, αριστεροί και οι αντιεξουσιαστικές ουρές τους, ξεπροβάλουν στο βυθό κλαψουρίζοντας για την χρησιμότητα της επίδειξης υγειονομικών φρονημάτων, ώστε κάποιος να μπορεί να κάνει απλά πράγματα στην καθημερινότητά του.

Τρελές/οι και Eπικίνδυνες/οι Oλικές/οι Aρνήτριες/ες

Κοντεύει περίπου ένας χρόνος που εκδιωχθήκαμε από την εργασία και σταδιακά από την κοινωνία ως επικίνδυνες/οι για τη δημόσια υγεία. Τα έγγραφα που το επικαλούνται βρίσκονται στα χέρια μας
και έχουν δημοσιοποιηθεί κατά καιρούς. Τώρα πια αυτό το αφήγημα του διαχωρισμού μας καταρρέει παταγωδώς αλλά εμείς συνεχίζουμε να είμαστε αορατοποιημένες/οι, με κίνδυνο να πεθαίναμε πρώτα από το κρύο του χειμώνα που πέρασε και γενικά από την πείνα, αφού με τα λιγοστά λεφτά που έχουμε, προσπαθούμε να ψωνίσουμε τρόφιμα για την επιβίωσή μας από εκεί που κάνουν τα στραβά μάτια στο ότι δεν φοράμε μάσκες. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό. Η εξόντωσή μας πρέπει να είναι ολική σαν την άρνησή μας. Μετά λοιπόν τις διαπομπεύσεις, τις ύβρεις, τις απειλές και τους εκβιασμούς από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς του κράτους και της «κινηματικής πολιτικής ορθότητας» ήρθε η ώρα να εκκινήσουν την επερχόμενη ιδρυματοποίησή μας ως ψυχικά άρρωστες/ους και επικίνδυνες/ους για τον εαυτό μας και τους άλλες/ους. Όσες/οι στο ευρύτερο κίνημα ασχολούνται με τα θέματα ψυχικής υγείας πόσες φορές άραγε θα έχουν ακούσει αυτή την κανονικοποιημένη διάγνωση;… «επικίνδυνος/η για τον εαυτό του/της και τους άλλους/ες»… Εκεί περιορίζεται όλη η ψυχιατρική και τώρα η ψυχαναλυτική ιστορία και θεωρία ερχόμενη να αποδείξει με επιτυχία την επιστημονικότητα του αντικειμένου της -κάτι στο οποίο ο Φρόιντ θεωρεί ότι απέτυχε- χρησιμοποιώντας «τσιτάτα καταστολής» για να αποδείξει ότι σαν σοβαρή και επιφανής επιστήμη όπως ήδη είναι η βιολογία και η βιοτεχνολογία πρέπει και αυτή να συνεργαστεί με τις κυρίαρχες βιοπολιτικές. Αυτό βέβαια έκανε και στο παρελθόν σε περιόδους επιβολής ευγονικών πολιτικών.

Οι «αναρχοκομμουνιστές» και το πνεύμα του καπετάν Φώτη Κουβέλη

Παράπλευρη απώλεια (Collateral) της εισβολής του νεοκρατισμού/νεοκορπορατισμού στον «σύγχρονο βίο» θεωρούν πολλοί ότι είναι ο ιστορικός εξευτελισμός, που πραγματοποιήθηκε στο όνομα του αναρχοκομμουνισμού στον ελλαδικό χώρο και στο εξωτερικό. Εκτιμάται μάλιστα ως αντίστοιχος σε κλίμακα με εκείνον της Β´ Διεθνούς, που στήριξε ή ανέχτηκε τον Α´ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μ’ άλλα λόγια για να παραφράσουμε τον Καβάφη, λέγεται ότι «εξευτελίστηκαν πλήρως, μια πολιτική ροπή τους λίαν σιχαμένη και περιφρονημένη (έμφυτη μολοντούτο) υπήρξεν η αιτία». Εμείς πάντως θεωρούμε ότι εξευτελισμός υφίσταται όταν κάποιος εκπίπτει από τις θέσεις του και όχι όταν τις αποκαλύπτει με κάθε περηφάνεια.