Μπαράζ ρατσιστικών πογκρόμ σε Τσιγγάνους στην Πελοπόννησο! Το κράτος ισοπέδωσε με μπουλντόζες καταυλισμό!

Μπουλντόζες του δήμου Καλαμάτας ισοπέδωσαν τσιγγάνικο καταυλισμό σαράντα χρόνων, αφήνοντας στον δρόμο δεκάδες ανθρώπους και κάνοντας μπάζα τα σπίτια τους. Η άθλια επιχείρηση ξεκίνησε το πρωινό τις 30 Ιουλίου και τελείωσε μια μέρα μετά αφήνοντας ερείπια και δεκάδες οικογένειες (εκ των οποίων και δύο ανθρώπους με βαριά αναπηρία) στο δρόμο.

ΟΙ ΤΣΙΓΓΑΝΟΙ

«Είμαστε κύματα που η ηρεμία τους είναι η ανυπαρξία»

Άνθρωποι περιπλανώμενοι, κατατρεγμένοι στο πέρασμα των αιώνων από το κράτος, αντιμέτωποι με έναν διάχυτο κοινωνικό ρατσισμό και αποκλεισμό. Αυτοί είναι οι τσιγγάνοι. Κινούμενοι, διαχρονικά και άναρχα, πάνω στη λεπτή γραμμή της διατήρησης της παράδοσής τους και των εθίμων τους και των προσπαθειών αφομοίωσής τους (ή ακόμη και καταστολή τους). Αυτή η πορεία, τους έφερε στο «περιθώριο» της ιστορίας.

Πόσο συχνά, άραγε, φέρνουμε στη μνήμη μας ότι 500.000-600.000 τσιγγάνοι σφαγιάστηκαν από τα στρατεύματα του Χίτλερ κατά τη διάρκεια της ναζιστικής περιόδου; Και εδώ, όμως, η επιλεκτικότητα δεν είναι τυχαία. «Θα πρέπει δε να σημειώσουμε ότι η γενοκτονία αυτή είναι σχετικά άγνωστη, σε σύγκριση τουλάχιστον με το ολοκαύτωμα των Εβραίων, κάτι που δεν είναι ανεξάρτητο από την απουσία πολιτικής οργάνωσης (κρατικού ή άλλου τύπου) στους τσιγγάνους, αλλά και την εν γένει επιφυλακτική έως αρνητική στάση της υπόλοιπης κοινωνίας απέναντί τους».1

Οι Διωγμοί των Τσιγγάνων ως αντικατοπτρισμός των προσπαθειών Ενσωμάτωσης

Οι πρόσφατες δηλώσεις του γάλλου πρωθυπουργού Σαρκοζί και οι μετέπειτα απελάσεις χιλιάδων ρομ στις χώρες καταγωγής τους, κυρίως σε Ρουμανία και Βουλγαρία, συνεχίζουν την μακρόχρονη ιστορία διώξεων και καταστολής που υφίστανται από την κάθε κρατική εξουσία οι λεγόμενες «μειονοτικές» ομάδες. «Δεν πρέπει να μείνει ούτε ένας καταυλισμός τσιγγάνων στο γαλλικό έδαφος!», δήλωσε ο ίδιος άνθρωπος που είχε αποκαλέσει «αποβράσματα» όσους εξεγείρονταν για τη δολοφονία δύο νεαρών παιδιών πριν από χρόνια στα παρισινά γκέτο.

EΘΝΟΣ: Η κατασκευή ενός ιδεολογήματος

«Το έθνος συγκροτείται, δια μέσου μιας μακρόχρονης διαδικασίας, στη Δυτική Ευρώπη: το φαινόμενο έχει τις ρίζες του στο εκρηκτικό κομμάτιασμα της δυτικής Χριστιανοσύνης, στην παρακμή και το ξεπέρασμα του φεουδαρχισμού, στην ανάπτυξη των πόλεων και της αστικής τάξης…Το κράτος είναι ο ιστορικο-κοινωνιολογικός πυρήνας του έθνους». (Έντγκαρ Μορέν)

«Το έθνος είναι το αποτέλεσμα του κράτους και όχι η αιτία. Είναι το κράτος που δημιουργεί το έθνος και όχι το έθνος που δημιουργεί το κράτος…Το έθνος υπόκειται πάντα σε πολιτικές θεωρήσεις, βασισμένες σε συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους πίσω από τους οποίους καλύπτονται πάντοτε τα συμφέροντα των προνομιούχων μειοψηφιών». (Ρούντολφ Ρόκερ)

«Το έθνος στην πραγματικότητα είναι ένα λάστιχο που τεντώνεται ή μαζεύεται ανάλογα με τα συμφέροντα των κατασκευαστών και χειριστών του… Δεν έχει καμία σημασία, στη βάση και στη προοπτική της κοινωνικής κι ατομικής απελευθέρωσης, η αποδοχή κι αναγνώριση της έννοιας του έθνους. Το έθνος, σαν μια ακαθόριστη συνεύρεση μεγάλων και ανομοιογενών μεταξύ τους ομάδων ανθρώπων, δεν μπορεί να αποτελέσει από μόνο του στοιχείο αντιπαλότητας. Η αντιπαλότητα του «έθνους», ενεργοποιείται μέσω της κυριαρχίας, της πολιτικής». (Αναρχική Θεώρηση, τεύχος 8-9, σελ.18)