Οι «προφητείες» δεν έχουν τελειωμό

Ο Τσακαλώτο, η Βαγενά και το Μαντείο του Λεβέντη…

Στην πρώιμη χριστιανική εκκλησία θεωρούνταν θαύμα η ξαφνική ομιλία σε μια ξένη, άγνωστη γλώσσα, δηλαδή το να μιλά κάποιος μια ξένη (ακατανόητη) γλώσσα προβλέποντας μελλοντικά γεγονότα σήμαινε κατοχή του από μια θεϊκή δύναμη.

Ο υπουργός Οικονομικών Τσακαλώτο προφανώς ανήκει σ’ αυτήν την κατηγορία των μαινόμενων, όμως το βασικό πρόβλημα είναι ότι βρίσκεται σ’ αυτήν την κατάσταση μονίμως. Ακατάληπτα τα όσα λέει σε μια διάλεκτο εξωτική, κατοχυρώνουν την «αγνώστου» (;;;) προελεύσεως έλευσή του, αλλά και τις εξωγήινες ικανότητές του, απόδειξη ότι είναι σίγουρα όργανο «μεγάλων δυνάμεων» που έχουν αποφασίσει να μας τηλεμεταφέρουν σε άλλη διάσταση…

Βάρκιζα τέλος, ζωή μαγική!

Μήνας επετείων ο Φεβρουάριος. Η ίδρυση του ΕΛΑΣ (16 Φεβρουαρίου 1942), η συμφωνία της Βάρκιζας (12 Φεβρουαρίου 1945), μας κάνουν να θυμηθούμε τις πλέον σκοτεινές στιγμές που έζησαν οι άνθρωποι στη σκιά των γιγαντιαίων συγκρούσεων ανάμεσα σε εξουσιαστικές φατρίες και στις οποίες συμμετείχαν εκόντες άκοντες. Αυτόν τον μήνα διαλέγουμε ώστε να ξεκινήσει άμεσα μία εκστρατεία για την καθιέρωση της παραμονής των Χριστουγέννων ως ημέρας εθνικής ενότητας, που από όσο γνωρίζουμε, δεν υπάρχει. Είναι η μέρα (24-12-2015) που δημοσιεύτηκε το ΦΕΚ (Φύλλο Εφημερίδος της Κυβερνήσεως) για τον διορισμό της εγγονής του Άρη Βελουχιώτη, που ακούει στο εντελώς αδιάφορο όνομα «Χριστίνα – Δάφνη Παπαδάκη» στην θέση «ειδικού συνεργάτη» του υπουργού οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου, μικρανεψιού του στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου, του νικητή στο Γράμμο και στο Βίτσι!

Ο γέρος και η θάλασσα…

Εν όψει της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου Μνημονίου, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, στις 8 Ιανουαρίου, φορτώθηκε το κόκκινο, εκδρομικό σακκίδιό του και ξεκίνησε ευρωπαϊκή τουρνέ, με σταθμούς σε Ρώμη, Λισαβόνα, Παρίσι, Ελσίνκι, Άμστερνταμ και Βερολίνο. Πίσω από κάθε του βήμα τον ακολουθούσε ο Πωλ Τόμσεν, όπως θα έκανε κάθε καλός παιδαγωγός με τον μαθητευόμενό του. Σχεδόν αμέσως, άρχισαν να κυκλοφορούν στα εγχώρια δημοσιογραφικά γραφεία οι γνωστές ιστορίες για τη «σκληρή» στάση του ΔΝΤ στο «ασφαλιστικό» και σε άλλα ζητήματα του προγράμματος [1], ενώ ξαναζεστάθηκε η σχετική συζήτηση για τους λόγους που δεν ολοκληρώθηκε η πέμπτη αξιολόγηση του δεύτερου Μνημονίου από την κυβέρνηση Σαμαρά. Ήταν τότε που οι δανειστές του ελληνικού κράτους, μετά τις Ευρωεκλογές (25^η Μαΐου του 2014) και την απομάκρυνση του Θεοχάρη (νυν βουλευτή του ποταμιού) από τη Γενική Γραμματεία Εσόδων, απέσυραν την εμπιστοσύνη τους από την κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και άνοιξαν τον δρόμο για την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, το Γενάρη του 2015. Όπως τότε, έτσι και τώρα, Τόμσεν και Σόιμπλε εμφανίζονται ως οι «πρωταίτιοι» της υπονόμευσης του προγράμματος που οι ίδιοι σχεδίασαν. Η ετυμηγορία των δανειστών μπορεί να καθυστερήσει, ενώ τα περιθώρια στενεύουν, καθώς το ελληνικό κράτος έχει να εξοφλήσει 1,4 δισ. Ευρώ προς τον EFSF στις 24 Φεβρουαρίου. «Ωστόσο στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους δεν ανησυχούν καθώς τα διαθέσιμα και ο προγραμματισμός που υπάρχει καλύπτουν τις ανάγκες ως το τέλος Μαρτίου»[1].

ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙΤΑΙ Η «ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ»; ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΤΙ ΧΡΩΜΑ ΚΑΛΤΣΕΣ ΦΟΡΑΕΙ Ο ΤΣΑΚΑΛΩΤΟΣ!!!

Λίγο πριν την κορύφωση, ο γκρεμός. Λίγο πριν την ανακούφιση, η παρατεταμένη αγωνία. Λίγο πριν την είσοδο στο λιμάνι, η τρικυμία. Σύγχυση, αβεβαιότητα, αγωνία, ανασφάλεια, ελπίδα, λίγη εθνική υπερηφάνεια, κάμποση αριστερή κυβέρνηση, άλλη τόση εθνική ομοψυχία ελέω σκληρής δεξιάς Καμμένου που συμπράττει κυβερνητικά, ολίγος ιστορικός συμβολισμός μετά τα προεκλογικά προσκυνήματα στην Καισαριανή του αριστερού (αλλά βασικά παγκόσμιου ηγέτη) Τσίπρα και οι ξένοι τα «είδαν όλα».