Οι εξελίξεις όσον αφορά την κρατική καταστολή, έτσι όπως αποτυπώθηκαν με το πογκρόμ (εντάξει μπορεί να μην ήταν και πογκρόμ, μπορεί να μην μπούκαραν τα ΕΚΑΜ όπως γράφτηκε προφανώς …κατά λάθος, μπορεί να μην δόθηκε εντολή κατευθείαν από του Μαξίμου, αλλά κάπως πρέπει να γίνει και αριστερή αντιπολίτευση σ’ αυτόν τον τόπο) ενάντια στην νεολαία με την κωδική ονομασία σχέδιο Joker, έκρυψαν μέσα στα συνήθη σκοτεινά νέφη της δημοσιότητας τους λόγους για τους οποίους ο Αλεξέι Τσίπροβιτς χασκογελάει με κάθε αφορμή, αλλά και δίχως αφορμή ήδη από το 2012. Το ζήτημα, θα θυμίσουμε, είχε προβληματίσει έγκαιρα και αναζητήθηκαν διάφορες εξηγήσεις, δίχως, όμως θα δούμε, να λύνεται το μυστήριο. Συνέχεια →
Προσοχή, τα παρακάτω δεν εμπίπτουν στον πολιτικό χαρακτήρα του Athens Indymedia και παρακαλούνται οι κινηματικά ευαίσθητοι να αποσυρθούν από τις οθόνες τους… Η λογοκρισία άλλωστε κάνει πάντα καλό στην κινηματική υγεία…
Η «αντεπανάσταση» του Κυριάκου είναι φανερό ότι είναι σε πλήρη εξέλιξη· οι λευκοφρουροί του κράτους της δεξιάς διεξάγουν συνεχείς επιχειρήσεις εκκαθάρισης στα πανεπιστήμια, αλλά και στα Εξάρχεια καταστέλλοντας κάθε επαναστατική δραστηριότητα, που άνθιζε επί Αλεξέι Τσίπροβιτς. Δεν χωρά αμφιβολία, ότι έχουν υποσχεθεί στο μεγάλο κεφάλαιο «να φέρουν το κεφάλι των αναρχικών στο πιάτο»…
Συνέχεια →
«Θα με κρίνουν η Ιστορία και ο λαός. Είμαι ο πρωθυπουργός που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, εκείνοι την έβαλαν τη χώρα στα μνημόνια. Εγώ κατάφερα εκεί που αυτοί απέτυχαν». (Αλέξης Τσίπρας, 26-6 Οpen)
Εξηγούμαστε για να μην παρεξηγούμαστε.
Όχι μόνον δεν έχουμε αισθήματα μνησικακίας, αλλά αντιθέτως τρέφουμε μεγάλο σεβασμό στον Αλύγιστο Ηγέτη, που λύγισε μετά από 17 ώρες «διαπραγματεύσεων» το 2015. Αλλά αντίθετα κατά βάθος τον θαυμάζουμε. Πού τη βρίσκει ο Ακούραστος τόση ενέργεια να τρέχει από εδώ και από εκεί για την κυβέρνηση του, πώς σκαρφίζεται όλες αυτές τις σάχλες για να προσελκύσει καμιά ψήφο;
Ο Αλέξης ο Ακάματος θυμίζει όλο και περισσότερο τον ενοχλητικό αριστεριστή των φοιτητικών μας χρόνων, που συνέχιζε, περασμένες δύο τα ξημερώματα στο μπαράκι, να επιχειρηματολογεί σ’ ένα αφόρητα νυσταγμένο ή και αποκοιμισμένο ακροατήριο πόσο σημαντικό για το «κίνημα» είναι να ανέβει 100 ψήφους και σε ποσοστό 0.01% το γκρουπούσκουλο που εκπροσωπούσε… και όλοι πάντα ξεχνούσαμε πως λέγεται. Συνέχεια →
«Δεν μπορώ να σε μαλώσω, δεν μπορώ να σου θυμώσω
Όσα σφάλματα κι αν κάνεις όλα σου τα συγχωρώ
Λέω πως δεν πάει άλλο, είσαι βάσανο μεγάλο
Και το τέλος πριν να βάλω, ξέρεις και με ηρεμείς».
«Όταν το 2015 ήρθε η μεγάλη κρίση και αρχηγός του κόμματος ήταν ο κ. Μεϊμαράκης, το σύνολο του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, γνωρίζοντας το πολιτικό κόστος, πήρε την απόφαση να ψηφίσει το τρίτο μνημόνιο, το οποίο είμαστε απολύτως σίγουροι ότι ήταν αχρείαστο, διότι προέκυψε μετά τη Βαρουφακιάδα», αποκάλυψε εσχάτως η Ντόρα Μπακογιάννη προσθέτοντας: «Τότε ο κ. Μεϊμαράκης είχε πει στον κ. Τσίπρα ξεκάθαρα ότι στηρίζουμε και αν θέλετε να περπατήσουμε μαζί, να βγάλουμε την Ελλάδα από την κρίση, θα το κάνουμε».
Και γιατί στράβωσε η κολεγιά;
«Η απάντηση του κ. Τσίπρα ήταν, πρώτον, να τον κοροϊδέψει και να κάνει εκλογές, γιατί του είχε πει ότι δεν θα κάνει εκλογές και δεύτερον, να διαλέξει ως αξιόπιστο συνεταίρο του τους ΑΝΕΛ. Έτσι τελείωσε το θέμα του μεγάλου συνασπισμού», τόνισε η Μπακογιάννη διαβεβαιώνοντας ότι αν ο Αλέξης Τσίπρας «δεν είχε πάει σε εκλογές, θα μπορούσε να είχε γίνει μία συζήτηση». Συνέχεια →
Μεγάλη εντύπωση έχει κάνει το νέο προεκλογικό σποτ των Ανεξαρτήτων Ελλήνων.
Εμφανίζει ένα μαύρο σκυλάκι κανίς (υπονοείται ο Τσίπρας) εκπαιδευμένο και υπάκουο στις εντολές που δέχεται στα γερμανικά από μια κυρία (υπονοείται η Μέρκελ) η οποία το διατάζει: Thanassis, έλα εδώ «σήκω», «κάτσε», «φάε ψίχουλα», «κάνε κωλοτούμπα», «φέρε λεφτά», «μπράβο, (διακρίνονται μόνο τα χέρια της και τα μανίκια ενός κίτρινου παλτού». Το κανίς λέγεται Thanassis και κατ’ εντολήν της κυρίας του πηδάει με επιτυχία μια μπλε πινακίδα στην οποία αναγράφεται ευρωεκλογές 2019.
Τις πραγματικές εξηγήσεις, όμως, μάς τις δίνει ο ογκόλιθος του αντιμνημονιακού αγώνα, ο Πάνος ο Λεβέντης ο Καμμένος ο Ελληναράς. Συνέχεια →
«Go back, κ. Μέρκελ, go back, κυρίες και κύριοι της συντηρητικής νομενκλατούρας της Ευρώπης». «Είναι μια πολιτικός που έχει συναίσθηση της ευθύνης και παρ’ ότι είναι στο κεντροδεξιό κόμμα, είναι ανοιχτόμυαλη, όπως φάνηκε από τη στάση της στο προσφυγικό».
«Κωλοτούμπες και υποχωρήσεις εξευτελισμού, υπάρχουν άλλοι για να τις κάνουν». «Διότι εμείς θα βαράμε το νταούλι και αυτές (σ.σ. οι αγορές) θα χορεύουν. Δεν θα παίζουν αυτοί τον ζουρνά για να χορεύουμε εμείς σε όποιον σκοπό αυτές θέλουνε. Θα παίζουμε τη λύρα και θα χορεύουν πεντοζάλη» (ομιλία στο Ηράκλειο τον Δεκέμβρη του 2014).
«Η μόνη εναλλακτική και σωτήρια πρόταση είναι η κατάργηση με έναν νόμο και σε ένα άρθρο, όπως ακριβώς τα ψηφίσατε προχθές, όλων των μέτρων λιτότητας που εξαθλιώνουν την κοινωνία και γεννούν ακόμη μεγαλύτερη ύφεση». «Δεν είπα εγώ ότι μπορούν να σκιστούν τα μνημόνια με έναν νόμο» (Ιούλιος 2015, ραδιοσταθμός Κόκκινο). Συνέχεια →
Έχουμε κι άλλες φορές ασχοληθεί με την απαρίθμηση των (πολλών) ελαττωμάτων του Αλέξιου του Τσίπρα που τα μετέτρεψε –με την βοήθεια ειδικών φανταζόμαστε– σε ατού, παραλείψαμε το σημαντικότερο, το πιο στρατηγικό, το πιο χρήσιμο αν θέλετε. Το θυμήθηκα ξαφνικά ένα βράδυ όπως έπλενα τα πιάτα. Είναι η κτηνώδης αναισθησία του Αλέξη. Είναι πιο αναίσθητος από όλη την κουστωδία του ακόμα και από τον Αγριάνθρωπο των Σφακίων, τον Παύλο τον Πολάκη, ο οποίος είναι κατά βάθος ένας πρωτόγονος «ψυχούλας»: μην ξεχνάμε πως ο Αλέξης του σύστησε «ψυχραιμία», όταν ο μερακλής αναπληρωτής υπουργός υγείας «τσίμπησε» στις προκλήσεις της αντιπολίτευσης και άρχισε να δαγκώνει όποιον βρει μπροστά του.
Είναι τόσο αναίσθητος ο Αλέξης ο Τσίπρας, που έχει κατορθώσει να ξεγελάσει όχι μόνο τους πιστούς αυλικούς του, αλλά και τους εχθρούς. Σου λένε «δεν μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, κάτι άλλο θα συμβαίνει, σίγουρα θα τον εκβιάζουν».
Πάνω από όλα το προσωπικό του όφελος. Όταν οι «αστοί» πολιτικοί του παρελθόντος αναγκάζονταν να υπαναχωρήσουν μπροστά στο αόρατο τείχος, που λέγεται «πολιτικό κόστος», αυτός, ο «πολιτικός παγκοσμίου εμβέλειας», όπως τον λιβανίζουν οι κόλακες του, πατούσε γκάζι. Συνέχεια →
«Μου λέγαν οι δασκάλοι στο σχολειό,
πως για να μάθω πρέπει να ρωτώ,
ρωτώντας παίρνει βόλτες το μυαλό σου το αργό…
Ουγκάγκα μπουμ μπουμ χι
γκαπα μπουμ μπιρλί γκαγκά,
αούγκιγκι αούγκιγκι,
μπάγκαλα γκαούγκα γκα».
Αν κάτι πρέπει να αναγνωρίσουμε στον Αλέξη Τσίπρα και στους επικοινωνιολόγους του, –τον μεγάλο νικητή της ναυμαχίας των Πρεσπών– είναι ότι έχει την μοναδική ικανότητα να μετατρέπει τα ελαττώματά του σε ακαταμάχητα προτερήματα. Για παράδειγμα: Δεν γνώριζε αγγλικά. Και λοιπόν; Δεν έκανε το θανάσιμο επαναστατικό λάθος να στρωθεί να μάθει αγγλικά. Τα ακαδημαϊκά προσόντα προβλέπονται για υπαλλήλους, που θέλουν προαγωγές και αυξησούλες και όχι για αριστερούς ηγέτες. Στο κόμμα του, που είναι ενταγμένη σχεδόν σύσσωμη η εγχώρια διανόηση, αδιαφιλονίκητος ηγέτης παραμένει αυτός, ένας καμαρωτός αγράμματος, από την εποχή του 3%.
Ποιό είναι το μυστικό του Αλέξη; Πουλoύσε την ίδια την ανικανότητά του να πει πέντε κουβέντες περιμένοντας να εισπράξει το μερίδιο κατανόησης και συμπάθειας από αυτή την (μεγάλη) μερίδα του πληθυσμού, που γνωρίζει λίγα κουτσά αγγλικούλια και πασχίζει να εξηγήσει στον περαστικό τουρίστα πού πέφτει το Σύνταγμα. Συνέχεια →
Την ανάγκη να συνεχίσουν οι λαοί των Βαλκανίων το όραμα του Ρήγα Φεραίου, «ενός μεγάλου επαναστάτη, που οραματίστηκε την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, όπως κι εμείς σήμερα οφείλουμε να κάνουμε στο πλαίσιο της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης των λαών των Βαλκανίων», υπογράμμισε ο αεικίνητος κομμουνιστής πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε χαιρετισμό που απηύθυνε στο συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας, που πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου στο Βελιγράδι, ύστερα από σχετική πρόσκληση του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας Ίβιτσα Ντάτσιτς, αλλά και του προέδρου της χώρας και οικοδεσπότη της Τετραμερούς Συνόδου Συνεργασίας Βουλγαρίας – Ελλάδας – Σερβίας – Ρουμανίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.
Ο Τσίπρας εκμυστηρεύτηκε μάλιστα πως κάθε φορά που έρχεται στο Βελιγράδι επισκέπτεται το μνημείο του Ρήγα Φεραίου, με τον οποίο είναι βέβαιο ότι κρατά μια υπερβατική επαναστατική επαφή, αφού καθώς δήλωσε «εμείς βρισκόμαστε εδώ για να συνεχίσουμε το όραμά του, ένα όραμα που μας εμπνέει παρά τις μεγάλες δυσκολίες». Δεν απέφυγε δε να ξεκαθαρίσει ότι «κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος, ότι καμμία μεγάλη θυσία για την υπεράσπιση μεγάλων αξιών στην ιστορία μας δεν πήγε χαμένη και ότι οι αγώνες αυτοί συνεχίζονται». Συνέχεια →
«Όλες οι χώρες της Βαλκανικής πρέπει να ακολουθήσουν το παράδειγμα της συνεργασίας, όλες οι χώρες της Βαλκανικής να βασίσουν το όραμά τους για την ένταξη στην ΕΕ στην ανάγκη συμμόρφωσης με το ευρωπαϊκό κεκτημένο άρα ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου, ο σεβασμός των μειονοτικών δικαιωμάτων καθώς και η διασφάλιση του κράτους δικαίου είναι απαράβατα κριτήρια για ένταξη στην ΕΕ», δήλωσε με αποφασιστικότητα ο Αλέξης Τσίπρας για να τρομάξει την Αλβανική κυβέρνηση, που …τόλμησε πρόσφατα να κρατικοποιήσει τις περιουσίες μέρους της ελληνικής μειονότητας στη Χιμάρα.
Υπέρτατος υπερασπιστής των αδυνάτων ο μεγάλος κομμουνιστής ηγέτης. Άλλωστε, το απέδειξε πρόσφατα. Θα μπορούσε άραγε το αλβανικό κράτος να δολοφονήσει εν ψυχρώ τον Κατσίφα σε μια δύσβατη περιοχή, όπου δεν είχε την παραμικρή φυσική ή άλλου είδους κάλυψη, δηλαδή σε συνθήκες, όπου με ευκολία οι ειδικές δυνάμεις θα μπορούσαν να τον είχαν αφοπλίσει, έστω τραυματίζοντάς τον ή προκαλώντας τον να παραδοθεί καλώντας κάποιο συγγενικό του πρόσωπο ως μεσολαβητή; Σε καμμία περίπτωση, κατά την γνώμη μας, αν δεν είχε την σύμφωνη γνώμη τόσο του καθεστώτος Τσίπρα όσο και των αμερικανών φίλων, τις πρακτικές των οποίων επικαλέσθηκε ο Πάγκαλος για να νομιμοποιήσει την δολοφονία. Συνέχεια →
Πολλά ειπώθηκαν και άλλα τόσα παραλείφθηκαν για το περίφημο νέο σποτάκι που έδωσε στην δημοσιότητα το προπαγανδιστικό επιτελείο του Μεγάρου Μαξίμου. Επειδή, όμως, ένα τόσο σοβαρό γεγονός, (δεν αστειευόμαστε), όπως και κάθε παρόμοιο σοβαρό γεγονός, αναμφισβήτητης εμβέλειας γεννάει, σαν τις κότες, συνεχώς νέα ερωτήματα, φιλοσοφικού και άλλου περιεχομένου, είμαστε αναγκασμένοι ή μάλλον (γιατί να μασάμε τα λόγια μας;) έχουμε το καθήκον να εμβαθύνουμε ολοένα και περισσότερο στις αιτίες, τα αποτελέσματα, τα επιγενόμενα, αλλά και τα επιφαινόμενα, που συγκρούονται και αλληλοδιαδέχονται μεταξύ τους χωρίς καν να το γνωρίζουν!!! Πρώτα απ’ όλα, ας περιγράψουμε ειδικά για εκείνους τους ασεβείς, αλλά και αγνώμονες, που δεν ενδιαφέρθηκαν να μάθουν, που αγνοούν μ’ άλλα λόγια την πραγματικότητα, το περιεχόμενό του. Τους καλούμε να συνέλθουν πριν να είναι αργά. Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι αυτοί. Ρωτήσαμε, μάθαμε, απορήσαμε, και τελικά απογοητευτήκαμε από την τόση αδιαφορία… Μια αδιαφορία, που δίχως άλλο καλλιεργείται από τους γνωστούς μαύρους κύκλους, της κατάμαυρης νεοφιλελεύθερης αντίδρασης των πιο σκοτεινών κύκλων της συντηρητικής ντόπιας και ξένης νομενκλατούρας (go home, κυρά Μέρκελ…), που φθονούν την πρώτα φορά αριστερά κυβέρνηση. Συνέχεια →
Το πολιτικό θέατρο στο οποίο άλλοτε παίζεται το έργο της δημοκρατίας κι άλλοτε της δικτατορίας καλά κρατεί και θα κρατεί.
Κάποια από τα χαρακτηριστικά που το διέπουν είναι:
Υποσχέσεις, όταν κυριαρχεί η μανία για ανάληψη ή διατήρηση της διαχείρισης των εξουσιαστικών υποθέσεων.
Υπαναχωρήσεις και φραστικοί ελιγμοί, όταν γίνεται προφανέστατη η ψευδολογία.
Υπεροψία και ακατάσχετη ψευδολογία, όταν έχει εξασφαλισθεί η διατήρηση στην διαχείριση των εξουσιαστικών υποθέσεων από τους διευθύνοντες την ΕΕ ή τις ΗΠΑ ή και των δύο.
Άσκηση βίας (πάντοτε επενδυμένης με κάποιο δημοκρατικό νόμο) προς εκείνους οι οποίοι δεν πλανώνται από τους χειρισμούς εκ μέρους των κρατούντων.
Ας μην αναφερθούμε στις «ψύχραιμες» στάσεις ή τους παλληκαρισμούς και σε άλλα παρομοίου είδους καραγκιοζιλίκια (που γίνονται για να συγκαλυφθούν ουσιωδέστερες καταστάσεις) ή τις διάφορες κινήσεις εντυπωσιασμού (όπως η πρόσφατη στην Ρώ) και ας ασχοληθούμε για λίγο με τις υποσχέσεις. Συνέχεια →
«Πάνω στοῦ Τσίπρα τὰ χωριά, γάϊδαροι γαμοῦν ἀρνιά», Δημοτικό ἆσμα (ἄσεμνο, ἀλλά διδακτικό)
«Με τον Αλέξη Τσίπρα αυτά τα δυόμισι χρόνια δεν έχουμε αλλάξει ποτέ μια πικρή κουβέντα. Γιατί ο Αλέξης Τσίπρας είναι ένας πραγματικός ηγέτης. Είναι σε διαφορετικό πολιτικό χώρο από μένα, αλλά είναι ένας ηγέτης που ακούει», δήλωσε στην Εφημερίδα των Συντακτών, ο Πάνος ο Καμμένος, που με περίσσια λεβεντιά γκρέμισε τα μνημόνια και συμπλήρωσε πως «Ο Αλέξης δεν ακούει μόνον εμάς, τους εταίρους στην κυβέρνηση, αλλά ακούει τους πολίτες. Στον τομέα των Ενόπλων Δυνάμεων έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση ότι όποτε βρέθηκε σε ασκήσεις ή εορτασμούς συνομιλεί με φαντάρους, με υπαξιωματικούς, με αξιωματικούς. Όπως το κάνει και με τους πολίτες. Είναι ένας πολιτικός που αν δει ότι μια διαφορετική άποψη είναι η σωστή, θα την υιοθετήσει. Το απέδειξε αυτό ανατρέποντας την εικόνα της Ελλάδας στο εξωτερικό. Όταν έγινε αυτή η κυβέρνηση το 2015, μας είχαν τελειωμένους, μας είχαν ξεγραμμένους και από την πλευρά της Ευρώπης αλλά και από άλλες χώρες. Σιγά σιγά, με την υπομονή και την επιμονή, με τη σοβαρότητα και την ειλικρίνεια, κατάφερε και ο ίδιος προσωπικά να χτίσει σχέσεις προσωπικές και σε κυβερνητικό επίπεδο με όλη την παγκόσμια κοινότητα». Συνέχεια →
«Τώρα που έκλεισε η αξιολόγηση δεν είναι καθόλου εύκολο να πουλάς καταστροφολογία και φόβο». Τάδε έφη ο Τσίπρας ο μεγαλοπρεπής, μακάριος, πανηγυρτζής, όπως πάντα, διασκεδαστικός ολοένα και λιγότερο, διατεθειμένος να παίζει ολοένα και περισσότερο με τα νεύρα μας, με την ψυχική μας ισορροπία κλπ.
Υποστήριξε μάλιστα ότι «κατά γενική ομολογία έχουμε μια καλή συμφωνία», κατηγορώντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως ψευδοπροφήτη της καταστροφής. Συνέχεια →
«Πήραμε τελικά αυτά που διεκδικούσαμε, αλλά και αυτά που δικαιούμασταν. Και τώρα ανοίγει ο δρόμος για την έξοδο στις αγορές, για το οριστικό τέλος, σε ένα χρόνο από σήμερα, των προγραμμάτων στήριξης και των μνημονίων που τα συνοδεύουν, ανοίγει ο δρόμος για την οριστική έξοδο από την κρίση», δήλωσε με απύθμενο θράσος χιλίων αριστερών πιθήκων το κομμουνιστικό ανδρείκελο, κατά κόσμον Τσίπρας, μετά το πέρας της συνεδρίασης του Eurogroup της 15ης Ιουνίου.
Μ’ έναν κυνισμό, που δεν έχει όμοιο του, τον οποίο ουδέποτε διανοήθηκε κάποιος από το εξουσιαστικό συνάφι του να επιδείξει συνέχισε στον ίδιο τόνο.
«Αισθανόμαστε δικαιωμένοι γιατί πράξαμε ορθά που δεν πήραμε ό,τι μας έδιναν τρεις βδομάδες πριν […] Αναλάβαμε το ρίσκο, κινητοποιήσαμε τις συμμαχίες μας, αλλά και τη κοινή λογική στην Ευρώπη και πήραμε τελικά αυτό που ζητούσαμε: Μια συμφωνία διεξόδου», ενώ συνεχίζοντας υποστήριξε ότι η πιο σημαντική δέσμευση της απόφασης αφορά τη δέσμευση για οριστικό τέλος των μνημονίων τον Αύγουστο του 2018!!! Συνέχεια →
«Τα νέα είναι τόσο θετικά που δυσκολευόμαστε να τα πιστέψουμε. Κρατάμε μικρό καλάθι βεβαίως, αλλά… Είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά. Θα με αναγκάσουν να φορέσω και γραβάτα», δήλωνε στις 17 Μαΐου ο ανυπέρβλητος κομμουνιστής ηγέτης Αλέξης Τσίπρας, λίγες μόνο ημέρες πριν από την συνεδρίαση του Eurogroup της 22ης Μαΐου.
Τα νέα ταξίδεψαν με την ταχύτητα του ανέμου, τι λέμε τώρα, της αστραπής και του κεραυνού συνάμα, σ’ ολόκληρη την χώρα απ’ άκρη σε άκρη. Οι ελπίδες φούντωσαν και πάλι στο άκουσμα αυτής της ελπιδοφόρας είδησης. Ο Τσίρπας θα φορέσει γραβάτα, ο Τσίρπας θα φορέσει γραβάτα. Ακόμα και το όνομα του ευλογημένου ηγέτη δεν ακουγόταν, όπως θα έπρεπε, αλλά η συγκίνηση τα προκαλεί αυτά. Τα μικρά παιδιά φώναζαν και γελούσαν, τα πουλιά σταμάτησαν να πετούν, οι σειρήνες των πλοίων ηχούσαν παρατεταμένα, τα σύννεφα που σκέπαζαν τον ήλιο παραμέρισαν και αυτά, λες και όλη η φύση γιόρταζε και τραγουδούσε… Συνέχεια →
Πριν περίπου δύο χρόνια και συγκεκριμένα στις 19 Ιουλίου 2015 ο υπουργός Αμύνης Πάνος Καμμένος, κατά την διάρκεια της τριήμερης επίσκεψής του στο Ισραήλ, ολοκληρώνει την συμφωνία της Status of Forces Agreement (SOFA), η οποία μέχρι τότε εκκρεμούσε και περιέχει συγκεκριμένες ρυθμίσεις για τη διαμονή στρατιωτικών δυνάμεων του ενός κράτους στο έδαφος του άλλου με πρόσχημα την συμμετοχή σε στρατιωτικές ασκήσεις. Όπως είναι γνωστό παρόμοια συμφωνία το κράτος του Ισραήλ έχει συνάψει αποκλειστικά και μόνο με τις ΗΠΑ.
Η συμφωνία μ’ άλλα λόγια δεν αφορά, απλά, στην «στρατιωτική συνεργασία» των δύο κρατών, αλλά το Καθεστώς εγκατάστασης των Δυνάμεων τους (Status of Forces Agreement, SOFA). Σύμφωνα με τις ΗΠΑ, η οποία είναι η πρώτη χώρα παγκόσμια που εφάρμοσε τις συμφωνίες αυτές μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, SOFA είναι πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες που θεσπίζουν σε γενικές γραμμές το πλαίσιο βάσει του οποίου λειτουργεί το στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ σε μια ξένη χώρα και πώς η εσωτερική νομοθεσία της ξένης δικαιοδοσίας ισχύει για το προσωπικό των ΗΠΑ στη χώρα αυτή.
Την περίοδο που ολοκληρώνεται η συμφωνία αυτή, μεγάλος αριθμός του στόλου των επιθετικών ελικοπτέρων του ισραηλινού κράτους βρισκόταν στην Λάρισα, ενώ σπουδαστές της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων ετοιμάζονταν να μεταβούν στο Ισραήλ. Συνέχεια →
Η πρόσφατη δικαστική απόφαση της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» σχετικά με την περιβόητη υπόθεση Βατοπεδίου άνοιξε τον δρόμο για την «δικαίωση» του Καραμανλή. Δεν πανηγύρισε μόνο ο ίδιος ο Καραμανλής παρ’ ότι τότε είχε σπεύσει να πάρει την πολιτική ευθύνη για το «σκάνδαλο», αλλά και ο επιφανής τοποτηρητής του στην κυβέρνηση Τσίπρα αναπληρωτής Υπουργός Δικαιοσύνης Παπαγγελόπουλος, πρώην επικεφαλής της ΕΥΠ και πρώην εισαγγελέας μεταξύ άλλων και διώκτης της «τρομοκρατίας».
Δήλωσε, λοιπόν, προ μηνός ο αξιότιμος κ. Παπαγγελόπουλος, στην εφημερίδα Ελευθερία, ότι ο Κώστας Καραμανλής είναι απρόσβλητος από τον ιό της διαπλοκής και ότι: «Τους λαοπρόβλητους ηγέτες τα ντόπια και ξένα συμφέροντα, οι νταβατζήδες της διαπλοκής, οι λακέδες και τα γιουσουφάκια της ενημέρωσης προσπαθούν να τα εξουδετερώσουν με κάθε τρόπο. Αυτό συνέβη με τον Κώστα Καραμανλή, αυτό συμβαίνει και σήμερα με τον Αλέξη Τσίπρα».
Συνέχεια →
Η πρόσφατη συνέντευξη Τσίπρα στον Χατζηνικολάου και συγκεκριμένα στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθμού Antenna πραγματοποιήθηκε μόλις λίγες ημέρες μετά από την συνέντευξη, που έδωσε στην εφημερίδα Wall Street Journal και στην οποία δεν δίστασε, φυσικά καθ’ υπόδειξιν, να συμμορφωθεί και να δεχθεί την «πατρότητα» όλων ανεξαιρέτως των μνημονίων.
Η πρώτη συνέντευξη απευθύνεται, κυρίως, στο «εξωτερικό», αποτελεί πρώτα απ’ όλα την έσχατη δήλωση πλήρους υποταγής, αφού όπως είπαμε διεκδικεί και αναλαμβάνει την πατρότητα όλων των μνημονίων, που ονομάζονται πλέον πακέτα σωτηρίας. Ο Τσίπρας, δηλαδή, όχι μόνο δεν κάνει πια τον «δύσκολο», όσον αφορά την αποδοχή της λεγόμενης ιδιοκτησίας τού τρέχοντος μνημονίου, αλλά ανοιχτά, δημόσια, αυτοανακηρύσσεται «πατέρας» κάθε μνημονίου, που έχει προηγηθεί. Ομολογεί, τελικά, και όπως φαίνεται την καταλληλότερη στιγμή ότι και τότε δούλευε για αυτόν ακριβώς τον σκοπό. Συνέχεια →
Τί είπε το άτομο, ανάμεσα στα άλλα, σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Wall Street Journal;
«Ως προηγμένη οικονομία και μέλος ενός ισχυρού νομισματικού κλαμπ, που έχει επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στο παρελθόν, είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε σε μια πορεία ανάπτυξης.
Επτά χρόνια μετά το πρώτο σχέδιο διάσωσης, η Ελλάδα ανέλαβε την εμπροσθοβαρή δημοσιονομική εξυγίανση και τις βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς, σε αντάλλαγμα για την οικονομική στήριξη. Έχουμε εκπληρώσει τις υποχρεώσεις μας, παρά το τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος τριών διαδοχικών πακέτων προσαρμογής».
Καλά διαβάζετε, όσοι «άπιστοι Θωμάδες» αναρωτιέστε ακόμη για το «ποιόν» του ιδίου του Τσίπρα και των υπόλοιπων τρισάθλιων δεξιών, αριστερών και κομμουνιστικών υποκειμένων που τον περιστοιχίζουν. Συνέχεια →
Οι εξελίξεις όσον αφορά την κρατική καταστολή, έτσι όπως αποτυπώθηκαν με το πογκρόμ (εντάξει μπορεί να μην ήταν και πογκρόμ, μπορεί να μην μπούκαραν τα ΕΚΑΜ όπως γράφτηκε προφανώς …κατά λάθος, μπορεί να μην δόθηκε εντολή κατευθείαν από του Μαξίμου, αλλά κάπως πρέπει να γίνει και αριστερή αντιπολίτευση σ’ αυτόν τον τόπο) ενάντια στην νεολαία με την κωδική ονομασία σχέδιο Joker, έκρυψαν μέσα στα συνήθη σκοτεινά νέφη της δημοσιότητας τους λόγους για τους οποίους ο Αλεξέι Τσίπροβιτς χασκογελάει με κάθε αφορμή, αλλά και δίχως αφορμή ήδη από το 2012. Το ζήτημα, θα θυμίσουμε, είχε προβληματίσει έγκαιρα και αναζητήθηκαν διάφορες εξηγήσεις, δίχως, όμως θα δούμε, να λύνεται το μυστήριο. Συνέχεια 
