Στάλιν, Λένιν, Τρότσκυ
Σαν σήμερα (5 Μαρτίου 1953), πριν από 64 ολόκληρα χρόνια, απήλθε του ματαίου τούτου κόσμου ένας ακόμη στυγνός δικτάτορας, ο αιμοσταγής Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, ο επονομαζόμενος Στάλιν. Δεν είναι τυχαία αυτή η επονομασία, δεδομένου ότι η εγκληματική φύσις αυτού του ατόμου είναι ανυπέρβλητη.
Βεβαίως, ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Γι’ αυτό θα πρέπει να κατανοηθεί η όλη πραγματικότης: ότι, δηλαδή, ο Στάλιν δεν ήταν μόνος του, ο Σταλινισμός προκειμένου να εδραιωθεί απαιτεί ιδεολογία, την πολιτική της εφαρμογή, άτομα τα οποία θα την υλοποιήσουν και ένας κοινωνικός χώρος ο οποίος θα ασπασθεί, θα αποδεχθεί, θα ακολουθήσει, θα θέσει σε πράξη και θα ανεχθεί την τυραννία.
Το εν λόγω (όπως και τα άλλα ομοειδή του Κορέα, Κίνα κ.λπ.) τυραννικό κομμουνιστικό καθεστώς δεν έχει εξαιρέσεις, έχει διακυμάνσεις. Ο Στάλιν και ο σταλινισμός δεν είναι η εξαίρεση, είναι εκδήλωση του κομμουνισμού, μιας στυγερής κρατιστικής ιδεολογίας, στις δεδομένες ιστορικές συνθήκες.
Anarchy press gr 
