Η ΠΡΕΜΟΥΡΑ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ

Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών τόσο τα μηνύματα κατά της αποχής πληθαίνουν. Να σημειωθεί ότι η αποχή από μόνη της λέει ελάχιστα πράγματα, αλλά κατ’ αρχήν μας αποκτά ενδιαφέρον καθ’ όσον βλέπουμε τους κομματικούς μηχανισμούς να ζορίζονται εξ αιτίας της. Στην καλύτερη των περιπτώσεων πρόκειται για ένα πρώτο, μικρό βήμα προς την πλήρη συνείδηση ότι οι εκλογές ή τα δημοψηφίσματα υπάρχουν ώστε να δημιουργούν ψευδαισθήσεις: συμμετοχής, ελεύθερης βούλησης και δύναμης. Στην πραγματικότητα, όμως, οι αποφάσεις είναι παρμένες (βλέπε δημοψήφισμα) και όλοι οι κομματικοί βρίσκονται κάτω από την ίδια στέγη και δεν θέλουν να χωρίσουν με τίποτα. Τα παραδείγματα πολλά και φρέσκα, βλέπε μνημονιακό Σύριζα αλλά και τους υπάρχοντες «αντιμνημονιακούς» που σκίζουν καλσόν και μνημόνια και ψηφίζουν όχι και παρών (αντιμνημονιακό), αντί να αποχωρήσουν από την βουλή και να σταματήσουν την διαδικασία που οι ίδιοι ισχυρίζονται ότι είναι παράνομη και βάζει ταφόπλακα στον πληθυσμό του ελλαδικού χώρου και άλλα ωραία…

Το τέλος του κατήφορου

Οι ασπάλακες της εξουσίας εξακολουθούν να παίζουν τα συνήθη παιχνίδια τους προσπαθώντας να εξαπατήσουν τους ψηφοφόρους-υπηκόους. Δεν χρειάζεται να αναφερθούμε εκτενώς επειδή θα χρειαζόταν πολύς χώρος, χρόνος και γερά νεύρα. Το να διαψεύδουν πραγματικότητες και να διαδίδουν ψεύδη ως αλήθειες το ’χουν ψωμοτύρι, όπως πρόσφατα με την πρόταση της ομάδας Σόϊμπλε για 5ετή απομάκρυνση από το ευρώ, που επειδή το διέψευσε ο Παππάς καταχωρήθηκε ως ψεύδος. Λίγο αργότερα, όμως, δημοσιεύθηκε το κείμενο των Σοϊμπλέδων, που διέψευδε την διάψευση!

Ας πάμε όμως σε κάποιες επισημάνσεις που αφορούν δηλώσεις βουλευτών και στελεχών του κυβερνητικού συνασπισμού αλλά και καταστάσεις οι οποίες σκόπιμα αφέθηκαν να περάσουν στο ντούκου.

Πως εξαφανίζεται ένα κράτος…

Μπορεί να φαίνεται παράδοξο, αλλά όσο κι αν περάσει ο καιρός, όσο κι αν οι εξουσιαζόμενοι αντιταχθούν μέσα στα πλαίσια που ορίζει το σύστημα που τους διατηρεί υποδουλωμένους, στο τέλος αυτό που θα εκπληρωθεί θα είναι η θέληση των εξουσιαστών. Αργά ή γρήγορα…

Εκεί που βρίσκεται η διαφορά είναι πως με την δημοκρατική εξουσιαστική μέθοδο χρειάζεται να παρέλθει κάποιο χρονικό διάστημα για να γίνει το απαραίτητο «ψήσιμο» συνειδήσεων, να κατοχυρωθούν μέσω των κατάλληλων διαδικασιών (εκλογές ή πλύση εγκεφάλου από τα διάφορα μέσα προπαγάνδας) οι υποστηρικτές ή τα πειθήνια όργανα της συγκροτημένης υπερεθνικής εξουσίας (κυριαρχίας) που θα φέρουν σε πέρας το σχέδιο με το οποίο θα εκπληρώνονται οι θελήσεις των κρατούντων.