1948-1960, Μαλαισία: Η σφαγή που ονομάστηκε Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης

Η Μαλαισιανή «Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης» (1948-60) ήταν ο μακρύτερος πόλεμος που διεξήγαγαν οι δυνάμεις της Βρετανίας και της Κοινοπολιτείας στον εικοστό αιώνα. Αυτός ο αδήλωτος «πόλεμος χωρίς όνομα», ενάντια στους αντάρτες στις ζούγκλες της Μαλαισίας, καθώς και η βάναυση καταστολή του αποτέλεσαν πρότυπο για τις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στο Βιετνάμ. Η αποκάλυψη της σφαγής στη Μαλαισία βασίζεται σε πρόσφατα δημοσιευμένα στοιχεία από τα βρετανικά αρχεία, καθώς και σε καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων τόσο από τις κυβερνητικές δυνάμεις όσο και από αντάρτες. H περιβόητη «Σφαγή του Batang Kali» –γνωστή ως «My Lai της Βρετανίας»– η οποία έλαβε χώρα τον Δεκέμβριο του 1948, αποκαλύπτει ότι η βρετανική τακτική στη Μαλαισία ήταν πιο αδίστακτη από ό,τι παραδέχονται πολλοί ιστορικοί. Για την καταστολή της εξέγερσης στη Μαλαισία, όπως και στην Κένυα κατά την ίδια περίοδο, χρησιμοποιήθηκαν μαζικά προγράμματα επανεγκατάστασης και εθνοκάθαρσης, χωρίς διακρίσεις εναέριες βομβιστικές επιθέσεις, κακομεταχείριση και εκμετάλλευση των αυτοχθόνων πληθυσμών, των Orang Asli. Η κατάσταση έκτακτης ανάγκης ήταν ένας ανελέητος πόλεμος. Στη Μαλαισία, οι Βρετανοί δημιούργησαν ένα γενικευμένα βίαιο κράτος ασφαλείας –και το κληροδότησαν στη σύγχρονη Μαλαισία. Η «Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης» ήταν ένας σφοδρός πόλεμος που εξακολουθεί να στοιχειώνει το παρόν.

Ιστορική Αναφορά

Η Μαλαισία εκτείνεται σε δύο διαφορετικές γεωγραφικές περιοχές, τη Μαλαισιανή χερσόνησο και το νησί Βόρνεο. Έχει τις ρίζες της στα Μαλαϊκά βασίλεια. Τον 18^ο αιώνα ολόκληρη η περιοχή των στενών προσαρτήθηκε στην Βρετανική Αυτοκρατορία και έγιναν προτεκτοράτα.

Οι δύο κύριοι λόγοι για τους οποίους ενδιαφερόταν η Βρετανική Αυτοκρατορία για τη Μαλαισία ήταν τα καουτσουκόδενδρα και τα κοιτάσματα κασσίτερου. Κατά το πρώτο μισό του 20^ου αιώνα πολλές χιλιάδες Κινέζοι και Ινδοί εργάτες μεταφέρθηκαν από τους Βρετανούς στη Μαλαισία για να δουλέψουν στις φυτείες καουτσούκ και στα ορυχεία κασσίτερου. Όταν οι Γιαπωνέζοι κατέλαβαν τη Μαλαισία κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, οι Βρετανοί συνέβαλλαν στον εξοπλισμό και στην εκπαίδευση της αντίστασης ενάντια στα στρατεύματα κατοχής. Η αντίσταση αποτελείτο κυρίως από Κινέζους, στην πλειοψηφία τους μέλη ή υποστηρικτές του Κομμουνιστικού Κόμματος της Μαλαισίας. Μετά το τέλος του πολέμου, η Βρετανία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Μαλαισία, όπως και πολλές άλλες αποικίες της, αλλά ήθελε ταυτόχρονα να προστατεύσει τα συμφέροντά της στη χώρα: οι περισσότερες φυτείες καουτσούκ ανήκαν σε βρετανικές εταιρείες.

8 Φεβρουαρίου 1944. Η μεγαλύτερη σφαγή αμάχων από τους Ναζί και τους συνεργάτες τους στην Καλαμάτα

Στις 8 Φεβρουαρίου το 1944 οι Ναζί εκτελούν στην πόλη της Καλαμάτας 153 πολίτες[1] (κατά άλλους 149) στο σημερινό χώρο της Τέντας και του Πανεπιστημίου. Ο ακριβής αριθμός των εκτελεσθέντων μέχρι και σήμερα δεν μπορεί να διευκρινισθεί σε απόλυτο αριθμό, καθώς εκατοντάδες άτομα από τους συλληφθέντες παραμένουν αγνοούμενοι.  Δύο μέρες πριν, στις 6 Φεβρουαρίου οι Ναζί μαζί με ένοπλες ομάδες ελλήνων συνεργατών τους υπό την καθοδήγηση, του διορισμένου από τους Ναζί, νομάρχη Μεσσηνίας Περρωτή[2],  είχαν συλλάβει 1.800 άτομα στο μπλόκο της παλαιάς αγοράς (σημερινό ιστορικό κέντρο). Ανάμεσα στους έλληνες ένοπλους ήταν και ο μετέπειτα γνωστός Β. Μαγγανάς, ενώ κάποιοι από τους έλληνες ένοπλους είχαν ντυθεί με στρατιωτικές στολές των Ναζί. Από τα 1.800 περίπου άτομα οι ένοπλοι φημολογείται ότι ξεχώρισαν περίπου 520 άτομα (κατά άλλους 250 άτομα).  Οι συλληφθέντες οδηγήθηκαν στο σημερινό χώρο του Πανεπιστημίου. Κάποιοι που είχαν χρήματα γλίτωσαν, πλήρωσαν τους Ναζί και τους συνεργάτες τους και απελευθερώθηκαν. Η εκτέλεση των συλληφθέντων του μπλόκου έγινε σε αντίποινα από επίθεση ανταρτών στα χωριά Άγιος Φλώρος και Καζάρμα με νεκρούς γερμανούς στρατιώτες και απώλεια οπλισμού.

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΣΙΠΡΑ: ΟΣΟ ΠΙΟ ΓΡΗΓΟΡΑ ΤΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΟΔΗΓΗΘΟΥΝ ΣΤΗΝ ΣΦΑΓΗ, ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΑ…

Ο γερμανός υφυπουργός οικονομικών Γενς Σπαν δηλώνει βέβαιος για το κλείσιμο της συμφωνίας υποστηρίζοντας ότι «Προφανώς χρειάζεται πάντα να δοθεί και να κριθεί μια μάχη όταν πρόκειται για την Ελλάδα», προσθέτοντας ότι έχει την βεβαιότητα ότι «καταλήξουμε σε συμφωνία.

Ο Πιέρ Μοσκοβισί, ευρωπαίος Επίτροπος για την οικονομία, από κοντά δηλώνει καθησυχαστικά: «Εκεί βρισκόμαστε, πραγματικά, μόλις ένα βήμα μακριά από τη συμφωνία, αυτό που αναζητούσαμε τόσο καιρό», διευκρινίζοντας όμως πως «μένουν και άλλα θέματα», που αφορούν στον καθορισμό ενός «μηχανισμού» που θα είναι «αυτόματος», «θεσμοθετημένος» και που θα επιτρέπει τη «λήψη δράσης» στην περίπτωση που επαληθευτεί η «υπόθεση» ότι αυτά τα μέτρα «δεν θα είναι αρκετά για την επίτευξη του στόχου πρωτογενούς πλεονάσματος για το 2018». Όσο για την συζήτηση για το χρέος συντάσσεται φυσικά με τον Γερούν Ντάισελμπλουμ δηλώνοντας ότι «Στον βαθμό που δεν είχαμε φτάσει ακόμα στο τέλος της συζήτησης έπρεπε να καθυστερήσουμε κάποιες ημέρες το Eurogroup».

Οι Αρμένιοι στα συντρίμμια της Ιστορίας: 100 χρόνια από τη μαζική εξόντωσή τους (μέρος B΄)

Διαβάζοντας κάποιος σε προηγούμενο φύλλο της «Διαδρομής Ελευθερίας» το πρώτο μέρος του άρθρου για την σφαγή των Αρμενίων (φύλλο Απριλίου 2015), μπορεί εύκολα να διαπιστώσει τι μπορεί να σημαίνει να βιώνει κάποιος την προσφυγιά σε έναν τόπο που τον θεωρεί «σπίτι» του. Άραγε, υπάρχει προσφυγιά εν οίκω; Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει λέξη που να προσδιορίζει την «κατάσταση προσφυγιάς» που βιώνεται, από ένα άτομο ή μια ομάδα ανθρώπων, στον γεωγραφικό χώρο που θεωρείται από τους παραπάνω «σπίτι». Τι συμβαίνει, λοιπόν, όταν η κυριαρχία αποφασίζει να κλείσει την πόρτα στο «σπίτι», εγκλωβίζοντας όσους είναι μέσα και αλλάζοντας διακόσμηση, διαρρύθμιση, χρώμα κατά το δοκούν, κι αρχίζει το «σπίτι» να θυμίζει φυλακή; Στις περιπτώσεις όπου η κυριαρχία αποφασίζει να χαράξει εκ νέου σύνορα στο έδαφος, δημιουργείται και η περίπτωση όπου γηγενείς πληθυσμοί μεταμορφώνονται σε ξένους εν μια νυκτί. Εάν ο εξαναγκασμός προς αναζήτηση μιας νέας ζωής σε άλλο τόπο ονομάζεται προσφυγιά, πως ονομάζεται ο εξαναγκασμός της ταμπέλας του ξένου σε έναν τόπο που θεωρείται οικείος;

Το «σπίτι» και οι εξουσιαστές των Αρμενίων ανά τους αιώνες. Μια σύντομη περιγραφή.

Οι Αρμένιοι έχουν χαρακτηριστεί ως ένας από τους παλαιότερους λαούς του ευρύτερου γεωγραφικού χώρου που ονομάζουμε Μέση Ανατολή. Οι πρώτες σωζόμενες αναφορές για την Αρμενία και τους Αρμένιους είχαν γραφτεί κάτι περισσότερο από 500 χρόνια πριν την γέννηση του Ιησού. Ο Δαρείος Α΄, κατέγραψε σε μια τρίγλωσση εικονογραφημένη επιγραφή, πως είχε υπερνικήσει την αντίσταση κι είχε διαφυλάξει το στέμμα του. Οι Αρμένιοι, λοιπόν, εμφανίζονται σε έναν κατάλογο είκοσι τριών εξουσιαζόμενων φυλών. Σε σαφώς νεότερες ιστορικές περιόδους, γνωρίζουμε ότι έως το 1375 (Νέα Χρονολογία) διατηρούσαν ανεξάρτητο βασίλειο, που έφτασε να εκτείνεται από τις ακτές της Μεσογείου ως την Κασπία και την Μαύρη Θάλασσα. Βέβαια τα εδάφη αυτά δεν κατακτήθηκαν με κάποιον βελούδινο τρόπο, αλλά με αρκετό αίμα.

ΜΕ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΕΞΠΡΕΣ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΤΑ ΝΕΑ ΣΦΑΓΙΑΣΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ

Σύμφωνα με τον πρώην εκτελεστικό διευθυντή του ΔΝΤ Αντρέα Μονταντίνο η γνωστή περιβόητη «διαρροή» των συνομιλιών ανάμεσα σε στελέχη του ΔΝΤ κατά την παραμονή τους στο ξενοδοχείο Χίλτον απλά θα επιταχύνει τις εξελίξεις: «Τώρα η απόφαση βρίσκεται πραγματικά στα χέρια των Ευρωπαίων, και πιθανότερα της Γερμανίας, αν θα προχωρήσουν προς την ελάφρυνση του χρέους ή όχι, που αναλόγως θα επηρεάσει και την απόφαση του Ταμείου για τον αν θα συμμετάσχει ή όχι στο πρόγραμμα».

Ένα κουβάρι κατασκόπων καθοδηγεί τη σφαγή στη Συρία

Πρόσφατα, επικεφαλής ομάδας κατασκόπων του αυτοαποκαλούμενου Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) κατήγγειλε ότι η CIA αγνόησε συστηματικά πληροφορίες, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους. Ο εν λόγω κατάσκοπος, αυτοαποκαλούμενος ως «Μ», δήλωσε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde ότι οι ΗΠΑ, οι οποίες έχουν παράσχει υλική υποστήριξη στους αντάρτες της Συρίας, αρνήθηκαν να αναλάβουν δράση, παρ’ ότι είχαν στην κατοχή τους απόρρητες πληροφορίες, οι οποίες θα μπορούσαν να διαλύσουν την οργάνωση του ISIS. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, η CIA είχε λάβει φωτογραφίες, ακριβείς συντεταγμένες, καθώς και άλλες σχετικές πληροφορίες, τις οποίες ποτέ δεν αξιοποίησε.

Ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» συγκροτήθηκε αρχικά από στρατιώτες οι οποίοι λιποτάκτησαν από τις τάξεις του συριακού στρατού που βρίσκεται υπό τη διοίκηση της κυβέρνησης του προέδρου Bashar al-Assad. Για χρόνια, οι ΗΠΑ χαρακτήριζαν τον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» ως μία «μετριοπαθή» ομάδα, ενώ τον προμήθευαν με οπλισμό, ο οποίος συμπεριελάμβανε ακόμα και αντιαρματικούς πυραύλους, προκειμένου να τον ενισχύσουν στον πόλεμο εναντίον της κυβέρνησης του Assad.

Σύμφωνα με την Washington Post: «Πολλά από τα χρήματα της CIA πηγαίνουν για την λειτουργία μυστικών στρατοπέδων εκπαίδευσης στη Ιορδανία, για τη συλλογή πληροφοριών προκειμένου να καθοδηγήσουν τις επιχειρήσεις των πολιτοφυλακών που υποστηρίζουν οι πράκτορές της, καθώς και για τη διεύθυνση ενός δικτύου ανεφοδιασμού, που έχει εξαπλωθεί και επιτρέπει τη μετακίνηση στρατιωτών, πυρομαχικών και όπλων στην χώρα.»

Όταν το ISIS απέκτησε δύναμη και εξουσία, ο «Μ» και οι πράκτορές του προσπάθησαν να προσφέρουν πληροφορίες στους συνδέσμους τους στη CIA, αλλά αντιμετωπίστηκαν με απάθεια και υπεκφυγές: «Από τότε που το DAESH (όπως είναι το ακρωνύμιο του ISIS στα αραβικά) είχε μόλις 20 μέλη και μέχρι να φτάσει τα 20.000, έχουμε παρουσιάσει όλα τα στοιχεία για την εξέλιξή του στους αμερικανούς. Όταν τους ρωτούσαμε τι έκαναν με αυτές τις πληροφορίες, πάντοτε μας απαντούσαν με υπεκφυγές, λέγοντας ότι το θέμα ήταν στα χέρια των ανωτέρων τους», αναφέρει η Telegraph, σε μετάφραση των δηλώσεων που έκανε ο «Μ» στην Le Monde.

Η Le Monde γράφει ότι φωτογραφίες του «Μ» δείχνουν ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης στην βόρεια επαρχία της Λαττάκεια, το οποίο φέρεται να χρησιμοποιούν ξένοι μαχητές του ISIS.

«Φυσικά μετέδωσα αυτή την πληροφορία στους μυστικούς συνδέσμους μου στη Δύση, αλλά δεν έλαβα καμία απάντηση», συνεχίζει ο «Μ». «Οι πράκτορές μου κατάφεραν να αποκτήσουν τους αριθμούς των τηλεφώνων που χρησιμοποιούσαν αξιωματούχοι του ISIS, τους σειριακούς αριθμούς του δορυφορικού τους εξοπλισμού καθώς και τις διευθύνσεις IP των υπολογιστών τους. Αλλά και πάλι, δεν υπήρξε καμμία ανταπόκριση.»

Ο «Μ» ισχυρίζεται ακόμα ότι κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2014, αυτός και οι πράκτορές του κατέστρωσαν ένα επεξεργασμένο σχέδιο με σκοπό να εκδιώξουν το ISIS από το Χαλέπι, ένα από τα πιο φρικτά μέτωπα του πολέμου στη Συρία. «Σε κάθε χωριό που βρισκόταν υπό την κατοχή του DAESH, γνωρίζαμε πόσοι ήταν οι ένοπλοι, πού βρίσκονταν τα στρατηγεία και οι κρυψώνες τους. Είχαμε εντοπίσει τους ελεύθερους σκοπευτές και τις νάρκες, ξέραμε που έμενε ο εμίρης της περιοχής, ποιο ήταν το χρώμα του αυτοκινήτου του, ακόμα και την μάρκα του. Από τακτική και στρατηγική σκοπιά, ήμασταν έτοιμοι.» Ωστόσο, ο «Μ» διαβεβαιώνει ότι η CIA δεν ενδιαφερόταν για κάτι τέτοιο και δεν παρείχε επαρκή υποστήριξη. «Ήταν απρόθυμοι να μας δώσουν εικόνες από τους δορυφόρους τους. Έλεγαν ότι τα αεροπλάνα τους δεν θα μπορούσαν να βοηθήσουν από τη στιγμή που θα άρχιζαν οι μάχες με το ISIS. Όλο και όλο αυτό που μας προσέφεραν ήταν να ξεπεράσουμε ορισμένα μικρά εμπόδια πριν την έναρξη της επίθεσης.»

Το σχέδιο αναβλήθηκε πολλές φορές, και τελικά ματαιώθηκε από μια επίθεση που έπληξε σημαντικά την al Nusra. Η al Nusra ξεκίνησε ως παρακλάδι της al Qaeda, κατόπιν εμφανίστηκε ως φράξια του κατά τα άλλα «μετριοπαθούς Ελεύθερου Συριακού Στρατού» και, σε συνεννόηση με του Δυτικούς, επρόκειτο να πολεμήσει στο Χαλέπι ενάντια στο ISIS, εκτελώντας το σχέδιο του «Μ».

Η Le Monde δηλώνει ότι μίλησε και με άλλες δύο εμπιστευτικές πηγές που επιβεβαιώνουν τα ντοκουμέντα, τα οποία προσκόμισε ο «Μ» στην εφημερίδα. Η εφημερίδα αναφέρει, επίσης, πως μίλησε και με στέλεχος του κέντρου Brookings στην Ντόχα του Κατάρ, το οποίο φέρεται να έχει γνώση πολλών αντίστοιχων καταγγελιών από την πλευρά των ανταρτών, αναφορικά με την υποστήριξη που τους προσφέρουν οι ΗΠΑ.

Ήδη το 2013, η CIA διοχέτευε όπλα στον «Ελεύθερο Συριακό Στρατό» και σε άλλες ομάδες ανταρτών. Το πρόγραμμα αυτό έχει επικριθεί, καθώς εξαρτάται από ριζοσπαστικές ισλαμικές ομάδες, οι οποίες μετέφεραν και διακινούσαν τα όπλα στο εσωτερικό της Συρίας. Επί πλέον, ο «Ελεύθερος Συριακός Στρατός» έχει συρρικνωθεί σε μέγεθος με την πάροδο των χρόνων και πολλοί μαχητές του έχουν αυτομόλησε στις πιο ριζοσπαστικές ομάδες, όπως η al-Nusra. Υπάρχουν αναφορές που αποδεικνύουν ότι πολιτοφυλακές υποστηριζόμενες από την CIA πολεμούσαν εναντίον άλλων ομάδων, οι οποίες ήταν και αυτές σύμμαχοι των ΗΠΑ στην περιοχή. Τα παραπάνω τονίζουν εμφατικά την τρομερή περιπλοκή στην οποία έχουν οδηγηθεί οι συγκρούσεις στη Συρία.

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών κατηγορείται ότι εν γνώσει της επέτρεψε την ανάπτυξη του ισλαμικού κράτους. Ως ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο «Μ» αναφέρει στην Le Monde ότι είχε παράσχει λεπτομερείς πληροφορίες στις ΗΠΑ για τη διοικητική δομή του Ισλαμικού Κράτους στη Raqqa, την οποία το ISIS έχει ανακηρύξει σε πρωτεύουσά του. «Αυτό έγινε ενάμιση χρόνο πριν και η Raqqa εξακολουθεί μέχρι σήμερα να είναι η πρωτεύουσα του DAESH.»

Δημοσιεύθηκε από Κ.Α.

ΠΗΓΗ

Οι Αρμένιοι στα συντρίμμια της Ιστορίας: 100 χρόνια από τη μαζική εξόντωσή τους (μέρος Α΄)

Η βία είναι 
η μαμή της Ιστορίας
ή είναι
το εκάστοτε 
νεογνό της Ιστορίας;

Νίκος Καρούζος, 
Νεολιθική Νυχτωδία στην Κροστάνδη

Πρακτικές σφαγής μεγάλων πληθυσμών και κατασκευής αποδιοπομπαίων τράγων σε μεταίχμια ανασύνταξης και αναδιάρθρωσης της κυριαρχίας.
Ακόμη κι όταν δεν υπάρχει εξωτερικός ή εσωτερικός εχθρός, η κυριαρχία «οφείλει» να τον εφεύρει. Η επιβίωση της εξουσίας εξαρτάται από τον τρόπο που συγχωνεύει και διασπά πληθυσμούς, άλλοτε επεκτείνοντας κι άλλοτε περισφίγγοντας σύνορα. Σε αυτή τη μακραίωνη διαδικασία, καθοριστικό ρόλο έπαιξαν οι μαζικές διώξεις και σφαγές πληθυσμών, που απ’ τη μια στιγμή στην άλλη μετατράπηκαν στον αποδιοπομπαίο τράγο της ιστορίας. Εκτός από την μαζική εξολόθρευση Εβραίων, κατά την διάρκεια της Β΄ Παγκόσμιας Ανθρωποσφαγής, πολλές είναι οι περιπτώσεις λαών που αποδεκατίστηκαν, ή αφανίστηκαν ολοκληρωτικά, επειδή αποτέλεσαν, για τον έναν ή τον άλλον λόγο, εμπόδιο στους πάσης φύσεως εξουσιαστικούς σχεδιασμούς.

Χιόνι κι αίμα: Η σφαγή των ινδιάνων Lakota στο Wounded Knee

Δεν γνώριζα τότε πόσα τελείωσαν. Όταν κοιτάζω τώρα απ’ αυτόν τον ψηλό λόφο του γήρατός μου, μπορώ ακόμη να δω τις σφαγμένες γυναίκες και παιδιά να κείτονται σωριασμένοι και διαμελισμένοι καθ’ όλο το μήκος τους στραβού βαράθρου τόσο ζωντανά, όσο τους είχα δει με τα νεανικά μου μάτια. Και μπορώ να δω πως κάτι άλλο πέθανε εκεί στην ματωμένη λάσπη και θάφτηκε στη χιονοθύελλα. Τ’ όνειρο των ανθρώπων μου πέθανε εκεί. Ήταν ένα όνειρο όμορφο… η ελπίδα της φυλής τσακίστηκε και διαμελίστηκε. Δεν υπάρχει σημείο αναφοράς πλέον και το ιερό δέντρο είναι νεκρό. Black Elk, σαμάνος των Oglala Lakota (1863-1950)

Ένα παγωμένο πρωινό, σαν σήμερα, στις 29 Δεκεμβρίου του 1890, πολυπληθές απόσπασμα του 7^ου Συντάγματος Ιππικού των Η.Π.Α, συλλαμβάνει μια ολόκληρη ορδή των Miniconjou Lakota, καθώς κι επί πλέον τριάντα οχτώ Hunkpapa Lakota κοντά στο Porcupine Butte. Διοικητής του αποσπάσματος ήταν ο ταγματάρχης Samuel M. Whitside. Η ορδή μετακινούνταν προς αναζήτηση χειμερινού καταλύματος και τροφής. Αμέσως μετά τη σύλληψη τους, οδηγούνται με την βία οχτώ χιλιόμετρα δυτικά, κοντά στον παραπόταμο Wounded Knee. Εκεί, υπό την απειλή όπλων, αναγκάζονται να στήσουν πρόχειρα τον καταυλισμό τους. Λίγο αργότερα, οι υπόλοιπες δυνάμεις του 7^ου Συντάγματος Ιππικού καταφθάνουν στο Wounded Knee με επικεφαλής τον συνταγματάρχη James W. Forsyth. Πέραν του συμβατικού ατομικού οπλισμού, φέρουν στο οπλοστάσιο τους και τέσσερα ορειβατικά πυροβόλα Μ1875, την ελίτ του πυροβολικού της εποχής.

Συρία: Ένας ακόμα πόλεμος της παγκοσμιοποιημένης κυριαρχίας

[«Το μεγαλύτερο αμάρτημα κατά του ανθρώπινου πνεύματος είναι το να πιστεύει κάποιος σε πράγματα που δεν αποδεικνύονται». Άλντους Χάξλεϋ

Η νέα προβοκάτσια που «φωνάζει» από μίλια μακρυά αναπαράχθηκε από όλα τα ΜΜΕ με πανομοιότυπο τρόπο. Αναφερόμαστε στη Συρία και στη χρήση θανατηφόρων αερίων με αποτέλεσμα εκατόμβες νεκρών, ανάμεσα στους οποίους υπάρχουν και μικρά παιδιά.

Δεν θα αναφερθούμε στα στοιχεία που αποδεικνύουν την προβοκάτσια, ούτε στον υπερμεγενθυμένο αριθμό νεκρών που παρουσιάζουν οι προσκείμενες στους «εξεγερμένους» πηγές (μιλούσαν στην αρχή για 1200, αλλά νεώτερες και σοβαρότερες πληροφορίες τούς «κατεβάζουν» στους 400 περίπου). Απλά, ο οποιοδήποτε μπορεί να θεωρήσει σαν μία πράξη απόλυτου αυτοχειριασμού το να εκτοξεύθηκαν αέρια από τις δυνάμεις του καθεστώτος της Συρίας σε άμαχους τη στιγμή που η πλάστιγγα, αυτή τη χρονική περίοδο, έχει σαφέστατα γείρει υπέρ του Άσσαντ και οι συνεχείς στρατιωτικές επιτυχίες κατά των ισλαμικών συμμοριών και των λοιπών «εξεγερμένων» έχει εξαναγκάσει τις συνασπισμένες δυνάμεις της αραβοδυτικής κυριαρχίας να επισπεύδουν μία επέμβαση. Έτσι, 300 μισθοφόροι από τις χιλιάδες που εκπαιδεύονται από την CIA στην Ιορδανία, προχώρησαν ήδη σε καταλήψεις παραμεθόριων περιοχών της Συρίας.

ΒΑΡΚΙΖΑ: Από τη μεθοδευμένη σφαγή στη Συμφωνία (Μέρος 3ο )

Μετά από 33 ημέρες μαχών και «μαχών», –σφαγών που διενεργήθησαν και από τα δύο αντιμαχόμενα στρατόπεδα, στις οποίες, όμως, πρωτοστατεί η κτηνωδία της ΟΠΛΑ– οι συγκρούσεις τερματίζονται και τυπικά στις 4 Ιανουαρίου και την επομένη, 5 Ιανουαρίου 1945, οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ αποσύρονται από την Αθήνα. Η ανακωχή υπογράφεται στις 11 Ιανουαρίου και η Συμφωνία της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου, ένα μήνα αργότερα.

Είναι σαφέστατο και πέραν κάθε είδους αμφισβήτησης πως η κατάληξη της ένοπλης αντιπαράθεσης στην Αθήνα δεν ανταποκρινόταν στην Συμφωνία που επακολούθησε αν εξετάσουμε το ζήτημα από την στρατιωτική του πλευρά. Είναι πανθομολογούμενο πως ο ΕΛΑΣ, κατά το διάστημα που υπογράφτηκε η ανακωχή, κυριαρχούσε σε όλο τον υπόλοιπο ελλαδικό χώρο πλην της Πάτρας και της Θεσσαλονίκης, όπου ίσχυσε μια «ιδιόμορφη κατάσταση». Αυτή η ιδιομορφία αφορά το γεγονός πως ο ΕΛΑΣ απέφυγε να καταλάβει την Πάτρα.

ΒΑΡΚΙΖΑ: Από τη μεθοδευμένη σφαγή στη Συμφωνία (Μέρος 2ο )

Προς την ήττα και την συντριβή με κάθε τρόπο

Πριν προχωρήσουμε χρειάζεται, επίσης, να αναφερθούμε στο γεγονός της αποτροπής εκ μέρους του ΕΑΜ και του ΚΚΕ κάθε προσπάθειας και δυνατότητας για μια στρατιωτική νίκη απέναντι στην αγγλοελληνικά στρατεύματα.

Τα όσα αναφέρονται από ορισμένους πρωταγωνιστές των γεγονότων, που επέζησαν και κατέγραψαν την δική τους «αλήθεια», είναι βέβαιο πως δεν μπορούν να εξακριβωθούν παρά μόνο μέσα από μια διαρκή και επίμονη σύγκριση και αντιπαραβολή γεγονότων και ντοκουμέντων από τη στιγμή που οι σημαντικότεροι απ’ αυτούς πέθαναν κάτω από περίεργες συνθήκες ή δολοφονήθηκαν (Σιάντος, Ζέβγος). Μπορούν, όμως, να γίνουν αντιληπτά τα όσα ουσιαστικά συγκαλύπτονται, αλλά και εκείνα που αποκαλύπτονται από τις κατατεθειμένες επίσημες, αλλά και προσωπικές καταγραφές.

ΒΑΡΚΙΖΑ: Από τη μεθοδευμένη σφαγή στη Συμφωνία (Μέρος 1ο )

Σε κείμενό μας στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.78, Δεκέμβριος 2008, είχαμε αναφερθεί στα ΔΕΚΕΜΒΡΙΑΝΑ 1944, που ήταν ένας από τους λεγόμενους γύρους αναμέτρησης του ΚΚΕ με το καθεστώς. Τα στοιχεία και γεγονότα που συνοπτικά έχουν παρατεθεί δεν αφήνουν κανενός είδους αμφιβολία για μια μεθόδευση, που στόχευε τόσο στην φυσική εξόντωση, αλλά κύρια στην καταρράκωση των διαθέσεων και των επιθυμιών, για ένα ελεύθερο και δημιουργικό μέλλον, που είχε ένα μεγάλο τμήμα του ελλαδικού πληθυσμού.

Απελευθέρωση ψαριών στην Κροατία

Τα «Μαύρα Ψάρια» δραστηριοποιούνται εδώ και μερικές εβδομάδες στην Κροατία ερευνώντας τη βιομηχανία τόνου της χώρας. Πριν λίγες μέρες έγιναν μάρτυρες μιας άγριας σφαγής τόνων. Μέλη της ομάδας εισέβαλαν την Κυριακή σε ιχθυοκαλλιέργεια στο νησί Ugljan της Κροατίας και απελευθέρωσαν χιλιάδες ψάρια. Στη φωτογραφία φαίνονται τα κλουβιά στα οποία φυλακίζονται οι τόνοι, μέρος μιας από τις μεγαλύτερες ιχθυοκαλλιέργειες ερυθρού τόνου στον κόσμο.

Eίμαι Ισραηλίτης

Ένα βίντεο ντοκουμέντο μας στάλθηκε,  έχει φτιαχτεί τον Σεπτέμβρη του 2009, και βασίζεται σε κείμενο του 2002,   γραμμένο από υπάλληλο της ένωσης των Παλαιστινίων φοιτητών του Πανεπιστημίου της Washington. To δημοσιεύουμε με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις και τις διακρατικές συμφωνίες μέσω του ΟΗΕ για τη μη αναγνώριση των εγκλημάτων πολέμου του κράτους του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων.

 

«Είμαι Ισραηλίτης, ήρθα σε μια γη χωρίς ανθρώπους, για ανθρώπους χωρίς χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι που έτυχε να ζουν σε αυτή τη γη, δεν είχαν το δικαίωμα να είναι εκεί και οι άνθρωποι μου τους υπέδειξαν να φύγουν ή να πεθάνουν. Σβήνοντας 480 παλαιστινιακά χωριά και την ιστορία τους.

Είμαι Ισραηλίτης μερικοί από τους ανθρώπους μου, διέπραξαν σφαγές και αργότερα έγιναν πρωθυπουργοί για να με εκπροσωπούν.
Ο Μεναχέμ Μπέγκιν ήταν υπεύθυνος της μονάδας που έσφαξε τους  κατοίκους του Ντειρ Γιασίν, συμπεριλαμβανομένων και 100 ανδρών, γυναικών και παιδιών.
Το 1953 ο Αριέλ Σαρόν, καθοδηγούσε τη σφαγή των κατοίκων του Κίμπια και το 1982,  κανόνισε για τους συμμάχους μας τη σφαγή 2000 προσφύγων στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα.

Είμαι Ισραηλίτης.
Το 1948 χάραξα τη γη της Παλαιστίνης και απαλλοτρίωσα τη γη απο τους κατοίκους της, αντικαθιστώντας τους με Εβραίους από  την Ευρώπη και άλλα μέρη του κόσμου.

Ενώ οι ντόπιοι που οι οικογένειες τους έμεναν σε αυτή τη γη για χιλίαδες χρόνια, δεν επιτρεπόταν να επιστρέψουν, εβραίοι από όλα τα μέρη της κόσμου, ήταν ευπρόσδεκτοι για άμεση υπηκοότητα.

Είμαι Ισραηλίτης, το 1967 καταβρόχθισα την υπόλοιπη γη των Παλαιστινίων, τη Δυτική Όχθη και τη Γάζα και ανάγκασα τους κατοίκους, να ζούν σε ένα καταπιεστικό στρατιωτικό καθεστώς,  ελέγχοντας και ταπεινώνοντας  κάθε πτυχή της ζωής τους.
Τελικά έλαβαν και το μήνυμα ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι ούτε στα στρατόπεδα προσφύγων στο Λίβανο και την Ιορδανία

Είμαι Ισραηλίτης, έχω τη δύναμη να ελέγχω την αμερικανική πολιτική. Η αμερικανο-ισραηλινή επιτροπή  μου δημοσίων υποθέσεων μπορεί να επηρρεάσει οποιαδήποτε απόφαση και οποιονδήποτε πολιτικό, και όπως βλέπετε, όλοι συναγωνίζονται να με ευχαριστήσουν. Όλοι οι διεθνείς οργανισμοί και ο ΟΗΕ είναι ανήμποροι εναντίον μου. Έχω το αμερικάνικο βέτο να μλοκάρω κάθε καταδίκη για τα εγκλήματα πολέμου που έχω διαπράξει.

Είμαι Ισραηλίτης και έχω επιρροή στα ΜΜΕ, επενδύσει εκατομμύρια δολλάρια στις δημόσιες σχέσεις.

Είμαι Ισραηλίτης και εσείς Παλαιστίνιοι θέλετε να διαπραγματευτείτε την «ειρήνη»;!Αλλά δεν είστε τόσο έξυπνοι όσο εγώ! Θα διαπραγματευτώ και θα σας αφήσω  τον έλεγχο των δήμων, ενώ θα ελέγχω τα σύνορα σας, το νερό σας, τον αέρα σας και ότι άλλο θεωρώ σημαντικό!

Όσο θα «διαπραγματευόμαστε» θα καταπιώ τα υψώματα σας και θα τα γεμίσω με έποικους, από τους πιο ακραίους από τους ακραίους, οπλισμένους μέχρι τα δόντια. Αυτοί οι έποικοι θα μετακινούνται από δρόμους που εσείς θα είστε αποκλεισμένοι και θα είστε φυλακισμένοι στα μικρά Bantustans, ανάμεσα σε αυτούς και περικυκλωμένοι από σημεία ελέχγου σε κάθε κατεύθυνση.

Είμαι Ισραηλίτης με τον τέταρτο σε δύναμη στρατό στο κόσμο, με πυρηνικά όπλα. Πως τολμάτε και επιτρέπετε στα  παιδιά σας να εναντιώνονται στη κυριαρχία μου με πέτρες; Δεν γνωρίζετε ότι οι στρατιώτες που δεν διστάζουν να τους τινάξουν τα κεφάλια. […]».

Hashem Said .25.2.2002

Δημοσιεύτηκε απο Αναρχικούς, αναρχικές μέσα και έξω από σχολεία και σχολές

Ιράκ: Εκρήξεις παγιδευμένων οχημάτων και επίθεση αυτοκτονίας

Η σφαγή συνεχίζεται…

Διπλή βομβιστική επίθεση κοντά σε κυβερνητικά κτίρια πραγματοποιήθηκε στο Ραμάντι, τη πρωτεύουσα της επαρχίας Ανμπάρ.