Με αφορμή την διανομή και προβολή ταινιών όπως η Syriana, το Μόναχο, Παράδεισος Τώρα, Καληνύχτα και καλή τύχη, V for Vendetta, το Crash κ.ά., «πιστοποιείται» η επιστροφή των πολιτικών ταινιών και μάλιστα εκ μέρους του Χόλλυγουντ, ταινιών που κινούνται στην κατεύθυνση του «κοινωνικού και πολιτικού προβληματισμού».
Δεν είναι λίγοι αυτοί που προσπαθούν να εξηγήσουν «Γιατί το Χόλλυγουντ βρίσκεται στην κορυφή της αμφισβήτησης», ή ακόμα εκείνοι που αποφαίνονται ότι «οργισμένο με τον Μπους το Χόλλυγουντ επιτίθεται με πολιτικές ταινίες». Και δεν αναφερόμαστε μόνο σε κριτικούς κινηματογράφου ή δημοσιογράφους που καλύπτουν και σχολιάζουν την εμποροπανήγυρι που λέγεται απονομή «Όσκαρ καλύτερων ταινιών». Ο αναλυτής της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής Graham E. Fuller, κάποτε αντιπρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Πληροφοριών στην CIA, διέβλεπε μέσω των ταινιών αυτών μια νέα «περισσότερο δίκαια αντιμετώπιση της αραβοϊσραηλινής διαμάχης και ευρύτερα της αντιπαλότητας Δύσης και Ανατολής», αλλά και «αντίστασης» στον νέο-μακαρθισμό, στις φυλετικές διακρίσεις κ.λπ. Συνέχεια