Ακούμε διαρκώς από οθόνης και τύπου ότι η συμφωνία της Βεστφαλίας κατέρρευσε, κατέρρευσε τώρα, πριν, μετά. Τί είναι αυτή η συμφωνία και είναι άραγε τόσο σημαντικό θέμα;
Το Νοέμβρη του 1998 (λίγους μήνες πριν από την επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας) ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Χαβιέ Σολάνα, πρώην αριστεριστής πολιτικός, στην ιστορική ομιλία του στο συμπόσιο για τα 350 χρόνια από την υπογραφή Συνθήκης της Βεστφαλίας (αλλοιώς βεστφαλιανού συστήματος), όρισε και επισήμως τους νέους κανόνες του διεθνούς παιγνίου τερματίζοντας το προηγούμενο διεθνές στάτους κβο.
«Και όμως το Βεστφαλιανό σύστημα είχε τα όριά του. Κατά πρώτον, η αρχή της ανεξαρτησίας ήταν επίσης η βάση για ανταγωνισμούς και όχι κοινότητες κρατών, αποκλεισμοί και όχι ενοποιήσεις. Επιπλέον η ιδέα ενός ισχυρού ανεξάρτητου κράτους αργότερα σκεπάστηκε από εθνικιστική θέρμη που εκφυλίστηκε σε μια καταστροφική πολιτική δύναμη. Η σταθερότητα αυτού του συστήματος μπορούσε να διατηρηθεί μόνο με μεταβαλλόμενες συμμαχίες, εγκάρδιες ή όχι και τόσο εγκάρδιες συνεννοήσεις και μυστικές συμφωνίες. Συνέχεια