ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Είμ’ ένα ανήμπορο παιδί που σκλαβωμένο το ‘χει

το δείλιασμα κι όλο ρωτά και μήτε ναι μήτε όχι

δεν του αποκρίνεται κανείς, και πάει κι όλο προσμένει

το λόγο που δεν έρχεται, και μια ντροπή το δένει

Κωστής Παλαμάς, Ο Γκρεμιστής

με τη σκέψη σε όλους όσους παραμένουν αναποφάσιστοι μπροστά στις κάλπες και την ελπίδα πως τελικά θα στρέψουν αποφασιστικά την πλάτη τους σε κάθε εκλογική διαδικασία και θα βαδίσουν με αξιοπρέπεια ενάντια στο σκοτάδι κάθε εξουσίας…

 

Μεταξύ των εκλογών Μαΐου και Ιουνίου, ο Σαμαράς δεσμευόταν στο Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Ελλάδας, μεταξύ άλλων, για την «αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων και των πολυτεκνικών επιδομάτων στα επίπεδα του 2009 καθώς και των ειδικών επιδομάτων. Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία». Δήλωνε ακόμη: «Διαφωνώ με την άποψη ότι για να υπάρξει ανάπτυξη πρέπει να πέσουν οι μισθοί. Στηρίζουμε τις συβάσεις εργασίας. Για τη μετενέργεια ζητούμε να επιστρέψουν στα προηγούμενα επίπεδα» (Καθημερινή, 31/05/2012). Αύξηση μισθών και συντάξεων, «στήριξη» των συμβάσεων εργασίας, επαναφορά ακόμα και της μετενέργειας των συλλογικών συμβάσεων… ήταν μόνο λίγα από τα «18 σημεία» του προγράμματος που θα ακολουθούσε μία κυβέρνηση με «κορμό» τη ΝΔ, μετά τις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012. Και τότε, φυσικά, η κοινωνία βρισκόταν για άλλη μια φορά «στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι των τελευταίων δεκαετιών».

Όταν το σκοτάδι δεν είναι μακριά…

(Είναι αρκετό να κλείσεις τα μάτια σου και θα το δεις)

Τα όσα συνέβησαν το τελευταίο διάστημα –και ιδιαίτερα η «εξάρθρωση του Επαναστατικού Αγώνα»–, φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα ζητήματα, θέματα και καταστάσεις που έχουν και στο παρελθόν γίνει αντικείμενο προβληματισμού, συζητήσεων και τοποθετήσεων εκ μέρους μας.

Αρκετά ζητήματα έχει γίνει προσπάθεια να τεθούν με την μέγιστη δυνατή σαφήνεια ως προς τις θέσεις και τις επιδιώξεις που χρειάζεται να έχουν οι αναρχικοί και οι αναρχικές ομάδες, για να μπορέσουν να συμβάλλουν στην προοπτική της καταστροφής του κράτους και των θεσμών, των μηχανισμών και των σχέσεων αλλοτρίωσης, εξουσίας κι εκμετάλλευσης.

Μέσα σ’ αυτά είναι πολλές οι φορές, όπου έχει επισημανθεί ο αρνητικός ρόλος της αριστερής ιδεολογίας (και πολιτικής πρακτικής) και η μεγάλη σημασία που έχει η προσπάθεια απεμπλοκής από αυτήν και τις κάθε είδους προεκτάσεις της, ώστε να μπορέσει να αναδειχθεί η αναρχική απελευθερωτική άποψη, θεώρηση και δράση, παραμερίζοντας τα εξουσιαστικά προσκόμματα και τις ψευδεπίγραφες συνθηματολογίες και προτάγματα.

Μια σύντομη προσέγγιση του σκοταδισμού

Σκοταδισμός είναι το να απλώνει κάποιος μαύρες κουρτίνες εκεί όπου υπάρχει έστω και αμυδρό φώς προσπαθώντας να το εξαφανίσει.

Το σκοτάδι είναι καλός και σίγουρος συμπαραστάτης, όσων θέλουν να προστατευτούν από το λεγόμενο κακό. Ο σκοταδισμός είναι κακός σύμβουλος γιατί δεν έχει ίχνος από τη φυσικότητα του σκοταδιού.

Το σκοτάδι έχει τις δικές τους φωτεινές ανταύγειες. Αλλά για να τις δει κάποιος πρέπει να μην είναι τυλιγμένος από το πέπλο το σκοταδισμού.

Ο σκοταδισμός είναι αδέλφι του φανατισμού. Όταν οι άνθρωποι τυλίγονται από το πέπλο του σκοταδισμού, προβάλουν μια «αλήθεια» πηχτή σαν πίσσα με αποπνικτική οσμή που θυμίζει την κόλαση. Μια κόλαση, που ακόμα κι αυτός ο άρχων του υποκόσμου δεν θα την ήθελε, ούτε και θα μπορούσε να την ανεχτεί.

Το σκοτάδι ξεκουράζει και αναπαύει το σώμα, για να μπορεί να λειτουργήσει δημιουργικά η σκέψη. Ο σκοταδισμός προκαλεί και επιβάλει μια διαρκή κόπωση, ώστε τα χείλη να επαναλαμβάνουν μονότονα αυτό που εμφυτεύτηκε στο μυαλό χωρίς επεξεργασία. Είναι σαν το τραύμα από κτύπημα σε ευαίσθητο κεφάλι. Ο πόνος προκαλεί άναρθρες κραυγές. Το ίδιο συμβαίνει και με τον φανατισμένο. Γι’ αυτό είναι άσκοπο να τα βάζει κανείς μαζί του. Σύντομα θα καταρρεύσει όπως η πίσσα που τον περιβάλλει. Μόλις δυναμώσει το φώς.

Το σκοτάδι πολεμά με το φώς και εναλλάσσεται μέσα από μια φυσιολογική διεργασία. Δέχεται τις αποχρώσεις και είναι μια ΑΛΗΘΕΙΑ. Ο σκοταδισμός στηρίζεται σε μια τεχνητή δύναμη. Μαζεύει κομμάτια από μικρές δυνάμεις αλλά δεν μπορεί να τους δώσει διάρκεια, να τις κάνει ενέργεια. Χρησιμοποιεί αυτές τις μικρές κομματιαστές δυνάμεις, για να κάνει το «δικό» του. Μόνο που αυτές δεν έχουν αντοχή…

Ο σκοταδισμός είναι ύπουλος, πολεμά χρησιμοποιώντας ψέματα που τα παρουσιάζει σαν μεγάλες αλήθειες, νοιώθει ανίκητος περιβαλλόμενος από τα μικρά αδύναμα κομματάκια που έχει μαζέψει. Σκαρφίζεται διάφορα κόλπα. Χρησιμοποιεί περίβλημα από λέξεις που έχουν μεγάλη σημασία, όπως αλληλεγγύη, ελευθερία, δικαιοσύνη, κοινωνικότητα κ.ά.

Το σκοτάδι έχει ορισμένο χρόνο και εναλλάσσεται με το φως. Ο σκοταδισμός προσπαθεί με όλους τους τρόπους να επιμηκύνει το χρόνο της παραμονής του, να κατακλύσει τα πάντα και να παραμείνει μόνιμα στο προσκήνιο. Όταν καταρρεύσει δεν μπορεί να επανέλθει μέσα από φυσικές διεργασίες, αλλά εκμεταλλευόμενος κενά και αδυναμίες, μικροσυμφέροντα και ποταπές επιδιώξεις.

Γι’ αυτό, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Χρειάζεται κατανόηση και υπομονή… μέρες που είναι…