Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Ο ΡΗΓΑΣ ΦΕΡΑΙΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΥΠΟΚΛΙΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΝΕΤΑΝΙΑΧΟΥ…

Την ανάγκη να συνεχίσουν οι λαοί των Βαλκανίων το όραμα του Ρήγα Φεραίου, «ενός μεγάλου επαναστάτη, που οραματίστηκε την ελευθερία, τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη, όπως κι εμείς σήμερα οφείλουμε να κάνουμε στο πλαίσιο της αδελφοσύνης και της αλληλεγγύης των λαών των Βαλκανίων», υπογράμμισε ο αεικίνητος κομμουνιστής πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας σε χαιρετισμό που απηύθυνε στο συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας, που πραγματοποιήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου στο Βελιγράδι, ύστερα από σχετική πρόσκληση του προέδρου του Σοσιαλιστικού Κόμματος Σερβίας Ίβιτσα Ντάτσιτς, αλλά και του προέδρου της χώρας και οικοδεσπότη της Τετραμερούς Συνόδου Συνεργασίας Βουλγαρίας – Ελλάδας – Σερβίας – Ρουμανίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς.

Ο Τσίπρας εκμυστηρεύτηκε μάλιστα πως κάθε φορά που έρχεται στο Βελιγράδι επισκέπτεται το μνημείο του Ρήγα Φεραίου, με τον οποίο είναι βέβαιο ότι κρατά μια υπερβατική επαναστατική επαφή, αφού καθώς δήλωσε «εμείς βρισκόμαστε εδώ για να συνεχίσουμε το όραμά του, ένα όραμα που μας εμπνέει παρά τις μεγάλες δυσκολίες». Δεν απέφυγε δε να ξεκαθαρίσει ότι «κανένας αγώνας δεν πήγε χαμένος, ότι καμμία μεγάλη θυσία για την υπεράσπιση μεγάλων αξιών στην ιστορία μας δεν πήγε χαμένη και ότι οι αγώνες αυτοί συνεχίζονται».

ΕΛΛΗΝΟ-ΑΛΒΑΝΙΚΕΣ ΣΥΜΜΑΧΙΕΣ

Έχουμε αναφερθεί, σε άλλα κείμενά μας, στην παρουσία αλβανικών φύλων στον ελλαδικό χώρο κατά τη κάθοδό τους τον 13ο-15ο αι. Σκοπός του παρόντος κειμένου δεν είναι ούτε να ωραιοποιήσει μια κατάσταση, που έτσι κι αλλιώς δεν υπήρξε, ούτε να προσεγγίσει τα γεγονότα υπό το πρίσμα μιας βολικής ματιάς. Στόχος μας είναι να δείξουμε πως λόγω του ότι δεν υπήρχαν εθνικές συνειδήσεις στον βαλκανικό χώρο, οι διάφορες ομάδες του πληθυσμού συνυπήρχαν μεταξύ τους και εξεγείρονταν συχνά ενάντια στους δυνάστες τους όπως αυτοί «εκπροσωπούσαν» την οθωμανική πύλη.

Γεγονότα, που η κυρίαρχη «εθνική» ιστορία αποσιωπά ή διαστρεβλώνει, καταδεικνύουν την ικανότητα των καταπιεσμένων να οργανωθούν και να αλληλοβοηθηθούν.

Ποια γεγονότα οδήγησαν στην εξέγερση του Πολυτεχνείου του 1973 (Μέρος Β΄)

[Το μέρος αυτό αναφέρεται στο διάστημα που ακολούθησε από το δημοψήφισμα που διενήργησε το καθεστώς  έως και την εξέγερση. Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν με γρήγορους και απρόβλεπτους ρυθμούς. Από την ουσιαστική πλευρά του όλου ζητήματος, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η διαπλοκή αλλά και η σύμπλευση των αντιτιθέμενων και ανταγωνιστικών κατευθύνσεων των κομματικών μηχανισμών ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ. και των λοιπών εξουσιαστικών φορέων σε σχέση με τις διαθέσεις του κόσμου είναι πασιφανής, όπως θα διαπιστωθεί από τα όσα αναφέρονται στη συνέχεια. ]