Κυρώσεις και «πράσινα άλογα»

Παράλληλα με το θέρος του καλοκαιριού αναπτύχθηκε δημοσιογραφικά αλλά και κυβερνητικά η διπλωματία των κυρώσεων έναντι της Τουρκίας. Τα εγχώρια MME στην πλειονότητα τους, μέσα από μια κλασικά μονόπλευρη και μονοδιάστατη λογική, επικροτούσαν εξ αρχής τις αναμενόμενες– κατά αυτά– επιβαλλόμενες κυρώσεις από την ΕΕ έναντι της Τουρκίας. Την ίδια ώρα, που παχυλοί τίτλοι για ανατολίτικα παζάρια του Ερντογάν έκαναν την εμφάνιση τους, κλείνονταν τα ντηλς για αγορά αεροσκαφών και λοιπού υλικού μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας. Ταυτόχρονα, λοιπόν, με την διπλωματία και τις διαπραγματεύσεις, τις αερομαχίες και την ανάπτυξη του στόλου στο Αιγαίο, κλείνονται και οι δουλειές αρκετών δις. Άλλωστε η συσχέτιση της διπλωματίας με το εμπόριο είναι αδιάρρηκτη.

Η διπλωματία, έτσι όπως εμφανίζεται σήμερα, έχει τις καταβολές της στην ιταλική χερσόνησο του 15ου αιώνα μχχ, αλλά η καταγωγή της μπορεί να εντοπιστεί στις σχέσεις μεταξύ των «Μεγάλων Βασιλιάδων» της Εγγύς Ανατολής κατά τη δεύτερη –ή προγενέστερα– χιλιετία πχχ. Τα κύρια χαρακτηριστικά της εποχής εκείνης ήταν η εξάρτηση των επικοινωνιών από τους αγγελιοφόρους και τα καραβάνια των εμπόρων, καθώς και η διπλωματική ασυλία που προβλεπόταν σε συνήθεις κώδικες φιλοξενίας και η τήρηση των Συνθηκών υπό τον φόβο των θεών.

Ο εμφύλιος πόλεμος προ των πυλών και άλλα πράσινα γερμανικά …άλογα…

«Περαιτέρω μέτρα λιτότητας θα φέρουν την Ελλάδα στο χείλος του «εμφυλίου πολέμου», δήλωσε ο Hans-Werner Sinn, επικεφαλής του Γερμανικού think tank IFO, στη συνάντηση των πολιτικών και επιχειρηματικών ηγετών στο Cernobio της Ιταλίας, προσθέτοντας

Ο «ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ» ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΑΣΙΝΑ ΑΛΟΓΑ…

«Παραλάβαμε μια ανεξάρτητη δικαιοσύνη και έτσι πρέπει να την παραδώσουμε», δήλωσε φουρκισμένος ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χ. Αθανασίου με αφορμή τις περικοπές των μισθών και τις ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό του σιναφιού του. Από κοντά και ο πρόεδρος των διοικητικών δικαστών Γ. Φαλτσέτος (όνομα και αυτό…) να σιγοντάρει λέγοντας ότι «Δεν είναι ταξική η αντίθεσή μας. Όμως ο δικαστής δεν είναι υπάλληλος. Όταν μετατραπεί σε υπάλληλο, τότε χάνεται η ανεξαρτησία του».

Αχ, αυτή η άτιμη η ανεξαρτησία, θέλει αγώνες για να διατηρηθεί! Αλλά ας είναι. Δηλαδή με άλλα λόγια σύμφωνα με τους αξιότιμους κύριους αρχιδικαστές η «δικαιοσύνη» είναι ανεξάρτητη, και με τις νέες ρυθμίσεις θα πάψει να είναι. Τότε τι είναι αυτά που λέει εκείνος ο Λ. Ρακιντζής, ο γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας διοίκησης και επί 35 χρόνια δικαστής που υποστηρίζει ότι οι «επώνυμοι πάντα την γλυτώνουν», ενώ τα «ποινικά δικαστήρια καθυστερούν πολύ με αποτέλεσμα οι περισσότερες περιπτώσεις να παραγράφονται». Μόνο που οι «περισσότερες» περιπτώσεις είναι συγκεκριμένες. Όσο για την τύχη κάθε φτωχοδιάβολου είναι γνωστή και δεν πρόκειται να αλλάξει: ποινές που αγγίζουν λόχου χάρη τα 11 χρόνια για μια και μοναδική κλοπή αυτοκινήτου!!!

Είπαμε, ο αγώνας των δικαστικών είναι για την υπάρχουσα ανεξαρτησία δεν είναι παίξε γέλασε…

Δημοσιεύτηκε από Συσπείρωση Αναρχικών