(Dominoes Dominōrum σημαίνει τα ντόμινο των κυρίαρχων)
«Λεοπαρδάλεις εισβάλλουν στο ναό και πίνουν από τα θυσιαστήρια σκεύη. Καθώς αυτό επαναλαμβάνεται διαρκώς, τις περιμένουν εκ των προτέρων και αυτό γίνεται μέρος της τελετουργίας». Φραντς Κάφκα
Η διαμεσολάβηση, το να παρεμβάλλεται δηλαδή ανάμεσα στο άτομο και την κάθε εξουσία που βρίσκεται από πάνω του, αλλά και μεταξύ των ατόμων, κάποιος τρίτος, που θα συμβιβάσει τα διαφορετικά μέρη είναι μια παλιά ιστορία. Υπάρχει από τη στιγμή που «ενώθηκαν» οι άνθρωποι κάτω από μια κοινή επιβολή. Έχει μία διαχρονική χρησιμότητα για κάθε λογής κράτος και εξουσία. Δημιουργεί αποστάσεις, αποπροσωποποιεί, κάνει την κάθε ανθρώπινη ιδιαιτερότητα να εγκλωβίζεται σε έναν αόρατο ιστό. Ανάμεσα στο άτομο και την κεντρική εξουσία για παράδειγμα παρεμβάλλονται αμέτρητες υπηρεσίες, που κάνουν το κράτος απρόσωπο και μοιράζουν τις ευθύνες γενικά και αόριστα σε απρόσιτους διευθυντές, προέδρους, υπεύθυνους, πρωθυπουργούς κλπ. Κανείς δεν τους προσεγγίζει εύκολα, περιβάλλονται από μία ιεραρχία υπαλλήλων και γίνονται τόσο απρόσωποι, όσο κι ο θεός, αποκτούν πλέον συμβολική σημασία. Συνέχεια