«ΠΑΠΠΑΣ: Απλά μην ανοίγεις τώρα… ο Παπαγγελόπουλος, εντάξει…
ΜΙΩΝΗ: Τι; Πώς τον διαβάζεις;
ΠΑΠΠΑΣ: Έχει τη δική του ατζέντα, και αυτό το σημείο το δικό σου… Μαθαίνω για ποιον είναι, αλλά το σημείο το δικό σου είναι που γίνεται το conflict… ότι με τη δική του ατζέντα κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Εγώ δεν είμαι αφελής. Ξέρω και καταλαβαίνω ότι σε αυτό το επίπεδο της πολιτικής (ακατάληπτο). Καμία αντίρρηση! Ξέρω, καταλαβαίνω, οσμίζομαι, μαθαίνω, ότι κάποιοι βγάζουνε λεφτά. Λεφτά!
ΜΙΩΝΗ: Βγάζουν λεφτά;
ΠΑΠΠΑΣ: Πολλά λεφτά, δε μιλάμε τώρα για… βγάζουνε λεφτά!
ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι. Το έχω ακούσει και εγώ αυτό.
ΠΑΠΠΑΣ: Μπράβο. Και αυτό μπορούμε να κάνουμε ότι δεν το είδαμε. Το no go είναι όταν η ατζέντα τους κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Εκεί δεν είναι… Δεν υπάρχει δηλαδή έτερο… Μεγάλε, εάν κρίνουμε ότι το μαγαζί το βοηθάς, μπορείς να είσαι εδώ και να κάνεις και το outsourcing το δικό σου ας πούμε. Κατάλαβες;
ΜΙΩΝΗ: Ναι, ναι, καταλαβαίνω… Real politic λέγεται αυτό.
ΠΑΠΠΑΣ: Ναι, αλλά το να έρθεις και να βάλεις στο μαγαζί μας ατζέντα που δεν έχουμε επιλέξει, η οποία μας δημιουργεί και δυσκολίες, ε, όχι ρε! Κάτσε ρε!». Συνέχεια