Εξτρεμιστικά στοιχεία… προκαλούν τους αστυνομικούς…
Σε ομιλία του ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, μ’ αφορμή την επέτειο 50 ετών από την κατάληψη της Νομικής τον Φλεβάρη του 1973, μεταξύ άλλων, είπε:
«Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η ΚΝΕ στα δύσκολα εκείνα χρόνια τα έκανε όλα καλά, ότι δεν έκανε λάθη, ότι δεν είχε ελλείψεις και αδυναμίες στην καθοδήγηση των αγώνων. Είναι, όμως, αθλιότητα ένα επιμέρους γεγονός, όπως ένα δημοσίευμα της Πανσπουδαστικής Νο 8, το οποίο μάλιστα γράφτηκε μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου, που δεν έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο και δεν επηρέασε σε τίποτα τις εξελίξεις και σε κανέναν τομέα, να αναδείχνεται σε ξεχωριστό ζήτημα για να πλήξει την ιστορία της ΚΝΕ. Είναι μικροπρέπεια και ασέβεια στην ιστορική αλήθεια και στον ηρωικό αγώνα της Οργάνωσης της Σπουδάζουσας της ΚΝΕ στα χρόνια της δικτατορίας και ειδικότερα της συμβολής της στην εξέγερση του Πολυτεχνείου».
Ο Δημήτρης Γόντικας βασανίστηκε άγρια κατά την περίοδο της δικτατορίας και το γεγονός αυτό είναι ιστορική αλήθεια. Άλλο τόσο, όμως, ιστορική αλήθεια είναι η αθλιότητα του δημοσιεύματος της «Πανσπουδαστικής Νο 8», ειδάλλως μάλλον ο Γόντικας εννοεί ότι η «ιστορική αλήθεια» καταντάει μικροπρέπεια και ασέβεια, γιατί έτσι βολεύει την κομματική «αλήθεια».
Κάθε μορφή εξουσίας επιχειρεί να εποπτεύει το παρελθόν, δίχως όρια, δίχως όρους, δίχως εξηγήσεις· αδηφάγα επανέρχεται για να ορίσει το «εδώ» και το «εκεί», το «τώρα» και το «άλλοτε», την «αιτία» και το «αποτέλεσμα». Αυτοανακηρύσσεται κληρονόμος του παρελθόντος, αλλά και αιώνιος δεσμοφύλακας του «επίκαιρου» και του «ανεπίκαιρου», πρώτα απ’ όλα για να κατοχυρώσει την υποτιθέμενη μη θνητότητά της. Οι τεχνικοί της εξουσίας πιστεύουν ότι κατέχουν τον παντοτινό κώδικα της αφομοίωσης, ιδιαίτερα, όταν «εξομολογούνται» την «αλήθεια», ή όταν αφηγούνται τις «ξεχασμένες» αναμνήσεις, δικές τους ή «άλλων». Κρατούν την μεζούρα του χρόνου, μετρούν και υπολογίζουν, (τα πενήντα χρόνια είναι αρκετά, τα τριάντα είναι λίγα), διαιρούν και πολλαπλασιάζουν τον ανυπόστατο χρόνο, τον κρύβουν στην μυστική τους «κρυψώνα» και τον ξαναεμφανίζουν (του μεν πάθους παρόντος του δε πράγματος απόντος).
Από anarchypress|Αναρτήθηκε στις Πολυτεχνείο|Also tagged προβοκατορολογία, ΚΚΕ, ΝΑΡ, Πολυτεχνείο 1973|Δεν επιτρέπεται σχολιασμός στο O συντάκτης της Πανσπουδαστικής Νο 8, ο Μίμης Ανδρουλάκης, το ΚΚΕ, το ΝΑΡ και τα «παράσημα» της μεταπολιτευτικής προβοκατορολογίας
[Το μέρος αυτό αναφέρεται στο διάστημα που ακολούθησε από το δημοψήφισμα που διενήργησε το καθεστώς έως και την εξέγερση. Τα γεγονότα εκτυλίχθηκαν με γρήγορους και απρόβλεπτους ρυθμούς. Από την ουσιαστική πλευρά του όλου ζητήματος, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η διαπλοκή αλλά και η σύμπλευση των αντιτιθέμενων και ανταγωνιστικών κατευθύνσεων των κομματικών μηχανισμών ΚΚΕ, ΚΚΕ εσ. και των λοιπών εξουσιαστικών φορέων σε σχέση με τις διαθέσεις του κόσμου είναι πασιφανής, όπως θα διαπιστωθεί από τα όσα αναφέρονται στη συνέχεια. ]
Anarchy press gr 