Η ΣΦΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ Η «ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟΤΗΤΑ» ΤΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΤΣΙΠΡΑ…

Από τις 30 Μαρτίου οι Παλαιστίνιοι διαδηλώνουν κατά μήκος των συνόρων με το Ισραήλ διεκδικώντας το δικαίωμα της επιστροφής των προσφύγων στα εδάφη τα οποία εγκατέλειψαν το 1948 όταν συγκροτήθηκε το κράτος του Ισραήλ. Συνολικά 118 Παλαιστίνιοι έχουν δολοφονηθεί από ισραηλινά πυρά στα σύνορα ανάμεσα στη λωρίδα της Γάζας και το ισραηλινό κράτος από την ημερομηνία αυτή, σύμφωνα με τις αρχές της Γάζας.

Μόνο στις 14 Μάη 62 παλαιστίνιοι δολοφονούνται από ισραηλινά πυρά στις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας στη Λωρίδα της Γάζας για τα εγκαίνια της πρεσβείας των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, τουλάχιστον έξι από τους νεκρούς είναι παιδιά κάτω των 18 ετών, εκ των οποίων ένα κορίτσι, ενώ από τους 2700 τραυματισμούς οι 1.360 τραυματισμοί προήλθαν από πυρά.

Ας δούμε τώρα την ανακοίνωση της Κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για τα αιματηρά γεγονότα στη Λωρίδα της Γάζας:

Τα Αραβικά κράτη τα πρώτα χρόνια της Ισραηλινής επιβολής στην Παλαιστίνη (1948-1954)

Από την ί­δρυ­ση ισ­ρα­η­λι­νού κρά­τους (1948) μέ­χρι το 1956 υ­πο­λο­γί­στη­κε ό­τι υ­πήρ­χαν συ­νο­λι­κά 922.000 Πα­λαι­στί­νιοι πρό­σφυ­γες στις γει­το­νι­κές Α­ρα­βι­κές χώ­ρες. Στην Ιορ­δα­νί­α υ­πήρ­χαν 512.000, στον διά­δρο­μο της Γά­ζας 216.000, στον Λί­βα­νο 102.000 και στην Συ­ρί­α 90.000.

Ό­λοι αυ­τοί, α­πό τα τέ­λη του 1949 πα­ρέ­μει­ναν στα στρα­τό­πε­δα της UNRWA (Ορ­γά­νω­ση για την Α­να­κού­φι­ση και Α­πα­σχό­λη­ση Προ­σφύ­γων στην Πα­λαι­στί­νη), ό­που η βο­ή­θεια σε ε­πί­πε­δο βα­σι­κής τρο­φής, στέ­γης, υ­γειο­νο­μι­κών υ­πη­ρε­σιών, εκ­παί­δευ­σης και ερ­γα­σί­ας ή­ταν α­νε­παρ­κής, με α­πο­τέ­λε­σμα να πα­ρα­μεί­νουν ε­ξα­θλιω­μέ­νοι. Έ­νας τε­ρά­στιος α­ριθ­μός α­νει­δί­κευ­των ερ­γα­τών, ά­κλη­ρων, ξυ­πό­λη­των, α­γρο­τών, γυ­ναι­κών και παι­διών κα­τα­δι­κά­στη­καν να ζουν σε συν­θή­κες α­πό­λυ­της στέ­ρη­σης, α­πο­γο­η­τευ­μέ­νοι, πι­κρα­μέ­νοι και κρε­μα­σμέ­νοι α­πό την ελ­πί­δα ό­τι κά­πο­τε θα γύρ­να­γαν στην χα­μέ­νη γη τους.

Η ισ­ρα­η­λι­νή νί­κη εί­χε με­γά­λο α­ντί­κτυ­πο στους πλη­θυ­σμούς των α­ρα­βι­κών κρα­τών αυ­τών, για τους ο­ποί­ους ή­ταν έ­να σοκ και την θε­ω­ρού­σαν μια τα­πεί­νω­ση χω­ρίς προ­η­γού­με­νο. Ό­λη αυ­τή η κα­τά­στα­ση α­πο­τέ­λε­σε την α­φορ­μή να ξε­σπά­σουν βί­αιες α­ντι­δυ­τι­κές δια­δη­λώ­σεις, τις ο­ποί­ες εκ­με­ταλ­λεύ­τη­καν νέ­ες εν­δο­ε­ξου­σια­στι­κές δυ­νά­μεις, που άρ­χι­σαν να ε­να­ντιώ­νο­νται έ­ντο­να στους πα­λιούς πο­λι­τι­κούς σχη­μα­τι­σμούς που κυ­βερ­νού­σαν στα α­ρα­βι­κά κρά­τη και να στο­χεύ­ουν στην α­να­τρο­πή τους.

Ο­λό­κλη­ρος ο α­ρα­βι­κός κό­σμος θε­ω­ρού­σε την πο­λι­τι­κή και τις ε­σω­τε­ρι­κές α­δυ­να­μί­ες των α­ρα­βι­κών γε­ρα­σμέ­νων κα­θε­στώ­των, την πραγ­μα­τι­κή αι­τί­α της α­πο­τυ­χί­ας και της τα­πεί­νω­σης των Πα­λαι­στι­νί­ων.

ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΙΑΚΗ ΧΙΤΖΡΑ

Από την αξιοπρέπεια στο δρόμο της ταπείνωσης…

«…χιτζρά*, μια ακέφαλη πορεία χιλιάδων ταλαιπωρημένων και πανικόβλητων χωρικών, με τους μπόγους τους να λύνονται στην άκρη του δρόμου, οικογένειες με σκορπισμένα τα μέλη τους, γέρους να πεθαίνουν απ’ την εξάντληση, παιδιά να κουβαλάνε μικρότερα παιδιά, μωρά να πεθαίνουν από αφυδάτωση. Όσοι γλίτωσαν, θυμούνται πως έτρωγαν γρασίδι κι έπιναν απ’ τα ίδια τους τα ούρα (ήταν κατακαλόκαιρο όταν έφυγαν οι περισσότεροι τους)…»

Οι Παλαιστίνιοι μετά τις τρομο-κρατικές επιχειρήσεις και τις κτηνωδίες των Ισραηλινών το 1948 χωρίζονται σε τρεις κυρίως ομάδες.

Η πρώτη περιλαμβάνει 60.000 που παρέμειναν στα τρία τέταρτα της Παλαιστίνης που έλεγχε πλέον το Ισραήλ και ονομάστηκαν «αραβική μειονότητα» του Ισραήλ, ενώ εφοδιάστηκαν με ειδικές ταυτότητες.

Η δεύτερη περιλαμβάνει 1.000.000 ανθρώπους που παρέμειναν ή μετακινήθηκαν σε εκείνα τα τμήματα της Παλαιστίνης, που δεν τέθηκαν υπό τον έλεγχο του ισραηλινού κράτους παρά μόνο με τον πόλεμο του 1967. Ονομάστηκαν «Λωρίδα της Γάζας» (που φυσικά δεν είχε καμία σχέση με τη προπολεμική Γάζα) και «Δυτική Όχθη», την οποία αποτελούσαν η Ναμπλούς και Ραμαλάχ, μαζί με μεγάλα τμήματα του Τζενίν, του Τουλκάρμ, και της Ιερουσαλήμ. Έτσι στην Γάζα σ’ έναν πληθυσμό 80.000 κατοίκων προστέθηκαν 200.000 πρόσφυγες, ενώ στην Δυτική Όχθη 360.000 πρόσφυγες ενώθηκαν με τους 425.000 κατοίκους της περιοχής.

Η τρίτη περιλαμβάνει τους περίπου 300.000 ανθρώπους που κατέφυγαν στον Λίβανο (104.000) στην Υπεριορδανία (110.000) και στην Συρία (82.000). Επίσης, και τους περίπου 12.000 που έφθασαν ακόμα πιο μακριά: στο Ιράκ, την Αίγυπτο, τη Λιβύη, τη Σαουδική Αραβία, αλλά και στο Λονδίνο (πρόκειται γι’ αυτούς που είχαν εργαστεί στο κρατικό μηχανισμό στην διάρκεια της βρετανικής κατοχής και είχαν βρετανικά διαβατήρια).

Συγκρούσεις στην Παλαιστίνη

Οι ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις κατεδάφισαν 3 παλαιστινιακά σπίτια στη Ναμπολούς, στο χωριό Αγκράμπα τη Δευτέρα.
Οι μπουλντόζες, συνοδεία ισχυρών στρατιωτικών δυνάμεων, εισέβαλαν στην περιοχή Khirbet al-Tawil και κατεδάφισαν τα σπίτια.

ΗΠΑ: επίθεση σε εταιρία σεκιούριτι

Τα ξημερώματα της 1ης Αυγούστου, μια ομάδα αντι-αποικιακών αναρχικών έσπασε όλα τα παράθυρα ενός γραφείου της εταιρίας σεκιούριτι G4S. Η πράξη αυτή έγινε σε ένδειξη αλληλεγγύης με τους αγωνιζόμενους στην κατεχόμενη Παλαιστίνη και ενάντια στον περιορισμό και τη φύλαξη της κατεχόμενης γης Tohono O’odham στη νότια Αριζόνα.

Παλαιστίνη: Το μιλιταριστικό ιδεολόγημα του σιωνιστικού κρατισμού

Το μακελειό που διαδραματίζεται τις τελευταίες ημέρες στην λωρίδα της Γάζας, δεν είναι απλώς μια από τις πλέον αιματηρές δράσεις των σιωνιστών ενάντια στους παλαιστίνιους. Θα ήταν λάθος να ειδωθεί ως κάτι ξεκομμένο από το παγκόσμιο εξουσιαστικό γίγνεσθαι∙ πως θα μπορούσε άλλωστε; Έτσι κι αλλιώς, από το λυκαυγές του πολιτισμού και δώθε, οι κρατικές οντότητες δεν υπήρξαν ποτέ τους αυτάρκεις∙ χρειάζονταν είτε κατακτητικούς πολέμους, είτε εμπορικές συναλλαγές είτε και τα δυο, για να διατηρήσουν τα σκήπτρα και να κρατήσουν τους εξουσιαζόμενους στα δεσμά. Πόσο μάλλον σήμερα, όταν η γη έχει μετατραπεί από την κυριαρχία σε «πλανητικό χωριό», με ουσιαστικό σκοπό την πλήρη υποταγή της ανθρωπινότητας στην λεγόμενη νέα τάξη πραγμάτων. Εν ολίγοις, οι εκατόμβες νεκρών στην Παλαιστίνη, ας θεωρηθούν ως αναπόσπαστο κομμάτι της τρίτης παγκόσμιας ανθρωποσφαγής, που ξεκίνησε αμέσως μετά το τέλος της δεύτερης και συνεχίζεται αδιάκοπα μέχρι τώρα. Πεδίο ξεκαθαρίσματος των εξουσιαστών είναι εδώ και δεκαετίες όλη η υδρόγειος. Δίχως βεβαίως την καλπάζουσα εξέλιξη της τεχνολογίας, ουδέποτε τα μπλοκ κυριαρχίας θα διέθεταν τις δυνατότητες να διευρύνουν σε τέτοιο βαθμό την υποταγή ανθρώπου και φύσης.

Συγκρούσεις στην Παλαιστίνη

Ρουκέτες και όλμοι εκτοξεύθηκαν από τη Λωρίδα της Γάζας την Παρασκευή, στα πλαίσια των συγκρούσεων για το θάνατο του 16χρονου Muhammed Abu-Khdeir, το πτώμα του οποίου βρέθηκε νωρίς το πρωί της Τρίτης σε δάσος της δυτικής Ιερουσαλήμ.

Συγκρούσεις στην Παλαιστίνη

Ισραηλινές κατοχικές δυνάμεις πυροβόλησαν με πλαστικές σφαίρες και τραυμάτισαν τουλάχιστον 4 διαδηλωτές, όταν επενέβησαν για να διαλύσουν εκατοντάδες παλαιστίνιους που διαδήλωσαν στη Δ. Όχθη την Πέμπτη για την επέτειο του πολέμου του 1967 που οδήγησε στην κατοχή της περιοχής.

Απεργία πείνας παλαιστίνιων κρατούμενων

H οργάνωση Κοινότητα Παλαιστίνιων Κρατούμενων (Palestinian Prisoners Society) ανακοίνωσε την Πέμπτη ότι 200 έγκλειστοι στα κάτεργα των ισραηλινών, με ή χωρίς κατηγορίες, ξεκίνησαν ανοιχτή απεργία πείνας διαμαρτυρόμενοι για τη συνεχιζόμενη κράτησή τους.

Οι κρατούμενοι αυτοί βρίσκονται σε 3 φυλακές: 80 στην Ofer, 55 στο κέντρο κράτησης Negev και 65 στο Majeddo.

H διοίκηση των φυλακών άρχισε να μεταφέρει κρατούμενους για να σπάσει το ηθικό τους.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Διαδηλώσεις και συλλήψεις στην Παλαιστίνη

Τουλάχιστον 10 παλαιστίνιοι συνελήφθησαν από τις κατοχικές δυνάμεις την Πέμπτη, κατά τη διάρκεια πορείας χιλιάδων παλαιστίνιων στη Δ. Όχθη και τη Λωρίδα της Γάζας για την ετήσια Ημέρα των Φυλακισμένων.

Οι πιο πολλές συλλήψεις έγιναν στη Χεβρώνα όπου ξέσπασε πετροπόλεμος με τους μισθοφόρους κατοχικούς και έπεσαν δακρυγόνα.

Μεγάλες διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν στη Χεβρώνα, στη Γάζα, και σε Τζενίν, Ναμπλούς και Ραμάλα για αλληλεγγύη στους πάνω από 5000 κρατούμενους που σαπίζουν στα κάτεργα των κατοχικών ισραηλινών.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Παλαιστίνη: συγκρούσεις στη Δυτική Όχθη

Περίπου 200 παλαιστίνιοι διαδήλωσαν στο χωριό Beitunia, κοντά στις φυλακές Ofer την Παρασκευή. Έγιναν επιθέσεις με πέτρες στις κατοχικές ισραηλινές δυνάμεις και στήθηκαν φλεγόμενα οδοφράγματα. Οι κατοχικοί επιτέθηκαν με τη σειρά τους τραυματίζοντας αρκετούς διαδηλωτές, 5 σύμφωνα με κατοχικές πηγές, 13 σύμφωνα με παλαιστινιακές πηγές.

Παλαιστίνη: συγκρούσεις στο Silwan

Συγκρούσεις ξέσπασαν στο Silwan ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και ισραηλινούς κατοχικούς μετά το μαχαίρωμα ενός ισραηλινού φύλακα στη συνοικία Batn al-Hawa την προηγούμενη εβδομάδα.

Πορεία διαμαρτυρίας στη Ραμάλα

Εκατοντάδες παλαιστίνιοι διαδήλωσαν χθες στη Ραμάλα απαιτώντας από την ΠΑ να σταματήσει τις συνομιλίες με το Ισραήλ, λόγω των συνεχών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Την πορεία διοργάνωσαν αριστερίστικες οργανώσεις και κόμματα. Κινήθηκε από την πλατεία Μανάρα στο κέντρο της πόλης. Κυριάρχησαν συνθήματα ενάντια στην κατοχή και την πολιτική διαδικασία.

Οι διαδηλωτές κατήγγειλαν τις συνομιλίες με το Ισραήλ ως μάταιες, αφού το τελευταίο δεν έχει διάθεση για ειρήνη.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Συνεχίζονται εν μέσω συλλήψεων οι κινητοποιήσεις στη Δ. Όχθη

Οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνέλαβαν 31 παλαιστίνιους τα ξημερώματα της Κυριακής σε επιδρομές στη Δ. Όχθη. Οι συλλήψεις έγιναν στη Ναμπλούς και τη Ραμάλα. Άλλες συλλήψεις έγιναν σε καταυλισμούς κοντά στο Μπιλίν και το Νιλίν, όπου γίνονται διαδηλώσεις εδώ και εβδομάδες ενάντια στην ισραηλινή τρομοκρατία.

Κύρια εστία των διαδηλώσεων είναι το Αλ-Καλίλ (Χεβρώνα).

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Συγκρούσεις στη Δυτική Όχθη

Eκατοντάδες μέλη του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης συγκρούστηκαν με τις ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις το Σάββατο και εξέφρασαν την υποστήριξή τους στους κρατούμενους παλαιστίνιους. Περίπου 300 άτομα πέταξαν πέτρες σε ισραηλινούς στρατιώτες και έκλεισαν δρόμους στη Χαουράρα, νότια της Ναμπλούς, μετά από πορεία για τα 44 χρόνια του DFLP. Συνελήφθησαν 2 άτομα στις συγκρούσεις.

Την προηγούμενη εβδομάδα βρέθηκε νεκρός ο Arafat Jaradat σε κελί ισραηλινών φυλακών, κάτι που πυροδότησε βίαιες συγκρούσεις στην κατεχόμενη Δ. Όχθη.

Δημοσιεύθηκε από τον Αναρχικό Πυρήνα ΞΑΝΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Διαδηλώσεις στην Παλαιστίνη

Οργισμένοι παλαιστίνιοι βγήκαν στους δρόμους της Δυτικής Όχθης την Πέμπτη για να διαμαρτυρηθούν για το υψηλό κόστος ζωής και τις αυξήσεις των τιμών.

Ταξιτζήδες, εξοργισμένοι από τις αυξήσεις στα καύσιμα, οργάνωσαν μεγάλη διαδήλωση μπλοκάροντας τους δρόμους τις ώρες αιχμής.

Βίντεο από Παλαιστίνη

Βίαιη διάλυση πορείας στη Δυτική Όχθη

Σε διαδήλωση για τη Διεθνή Μέρα των Γυναικών στο φυλάκιο Qalandiya, που έγινε το Σάββατο, οι ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν βίαια και τραυμάτισαν κόσμο.

Οι νεο-σταυροφόροι δολοφόνοι της Blackwater στην Παλαιστίνη

Μια παλαιστινιακή ομάδα υπό τον Μαχμούντ Αμπάς, που θεωρείται από τη Δύση ως ο «πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής», προσκάλεσε στην περιοχή που ελέγχει, τη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού, μια γνωστή συμμορία των μισθοφόρων δολοφόνων της Blackwater.

Για την ΓΑΖΑ

Είναι αδύνατον, για μιαν ακόμη φορά, να μην αναγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι το «παλαιστινιακό» βρίσκεται στο κέντρο μιας δίνης που έρχεται να επηρεάσει, αλλά και να σημαδέψει τις σφαίρες επιρροής μιας πληθώρας κρατών. Μ’ άλλα λόγια, για μιαν ακόμη φορά, εύκολα και δικαιολογημένα μπορεί να παρατηρήσει κάποιος, πως ένα τόσο μικρό κομμάτι γης μπορεί να αποτελεί για τους κυρίαρχους το κέντρο μιας, στην κυριολεξία, παγκόσμιας «σκακιέρας». Μόνο που –όπως και στο παρελθόν έχει αποδειχθεί με τον πλέον αιματηρό τρόπο– για τους κυρίαρχους δεν υπάρχει αμελητέο έδαφος στην Μέση Ανατολή.

Σύντομη αναδρομή

Δεν είναι τυχαίο ότι ο προσδιορισμός Μέση Ανατολή, που σαφώς δεν υιοθετήθηκε μόνο ως γεωγραφικός ορισμός μιας περιοχής, περιελάμβανε και τα Βαλκάνια στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Μέση Ανατολή, λοιπόν, περικλείει τις ηπειρωτικές περιοχές της Δυτικής Ασίας, της Βόρειας Αφρικής, αλλά και τα ανατολικά σύνορα της Ε.Ε., ενώ ορίζει τα βόρεια και ανατολικά θαλάσσια σύνορα της Μεσογείου και των νότιων ακτών του Εύξεινου Πόντου και της Κασπίας θάλασσας και τέλος συμπεριλαμβάνει κλειστές θάλασσες, όπως η Ερυθρά, και κόλπους, όπως ο Περσικός, αλλά και θαλάσσια περάσματα στρατηγικής σημασίας για όποιον τα ελέγχει, όπως αυτά της διώρυγας του Σουέζ, του Άντεν και του Χορμούζ. Μ’ άλλα λόγια, με την στενή έννοια, πρόκειται για τον ενδιάμεσο χώρο μεταξύ των περιοχών του Νείλου και της Μεσοποταμίας, από την Αίγυπτο ως την Περσία και με την ευρύτερη έννοια για την περιοχή που εκτείνεται από το Μαρόκο ως το Πακιστάν, δηλαδή από τον Ατλαντικό έως τον Γάγγη ποταμό.