«Όποιος ξεχνάει την ιστορία του
είναι υποχρεωμένος
να την ξαναζήσει»
Σανταγιάνα, Ισπανός Φιλόσοφος
«Περίοδος που η κοινωνία βρέθηκε στον γύψο», «μεταπολιτευτική περίοδος», «αλλαγή», «περίοδος εθνικής συμφιλίωσης», «εκσυγχρονιστική περίοδος», «περίοδος κοινωνικής ευμάρειας», «μνημονιακή περίοδος» κοκ. Σ’ αυτές και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, η χρήση του όρου «περίοδος» έρχεται να περικλείσει, να σφραγίσει ερμητικά, γεγονότα, καταστάσεις που σημάδεψαν τις ζωές ή τον θάνατο πλήθους ανθρώπων, έναν πραγματικό χείμαρρο από ανθρώπινες ενέργειες, συγκρούσεις ή εξουσιαστικές μεθοδεύσεις.
Άλλες φορές, πάλι, η αρχή και το τέλος κάθε «περιόδου» θεωρούνται «ανοικτά» ζητήματα, ειδικά όταν εκείνοι που οριοθετούν, –ιστορικοί, πολιτικοί, κόμματα, δημοσιογράφοι, ειδικοί επιστήμονες, αλλά και εκπρόσωποι κινημάτων– θεωρούν ότι υπάρχουν, επίσης, «ανοικτοί» λογαριασμοί με την «ιστορία»… Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Η ανακύκλωση δεν είναι κάποια παραγωγική διαδικασία μηδενικού κόστους. Περιλαμβάνει τεράστια κατανάλωση φυσικών πόρων και, όπως οποιαδήποτε άλλη διαδικασία κατασκευής, έχει τα δικά της απόβλητα. Τα θετικά της παραγωγής ανακυκλωμένου χαρτιού ανατρέπονται κατά πολύ από την ουσιαστική ρύπανση και τις οικονομικές δαπάνες που απαιτεί. Η μαζική ανακύκλωση, για τη μεγάλη πλειοψηφία των υλικών, απαιτεί περισσότερη ενέργεια από απλά να το πετάξεις και να χρησιμοποιήσεις ένα καινούργιο. Δεν σώζουμε οποιαδήποτε δέντρα με την ανακύκλωση του χαρτιού. Το 87% των δέντρων που χρησιμοποιήθηκαν για να κάνουν το χαρτί φυτεύτηκαν από τις επιχειρήσεις χαρτιού γι’ αυτό το σκοπό.
Η ανακύκλωση είναι μια διαδικασία παραγωγής, και επομένως επιδρά και στο περιβάλλον. Στις ΗΠΑ, το γραφείο της αξιολόγησης της τεχνολογίας υποστηρίζει ότι «συνήθως δεν είναι ξεκάθαρο εάν η δευτεροβάθμια παραγωγή [όπως η ανακύκλωση] παράγει λιγότερη ρύπανση ανά τόνο του επεξεργασμένου υλικού σε σχέση με τις αρχικές διαδικασίες παραγωγής». Πράγματι, εξηγεί το γιατί: Η ανακύκλωση αλλάζει τη φύση της ρύπανσης, μερικές φορές αυξάνοντάς την και άλλοτε μειώνοντάς την.
Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Το προηγούμενο Σάββατο, μια ομάδα 30 ατόμων επιτέθηκε στο πλήρωμα τριών περιπολικών στο δρόμο S-Bahnhof Neuwiedenthal.
Ένας 46χρονος επίτροπος της αστυνομίας σκοτώθηκε από χτυπήματα στο κεφάλι. Ένας άλλος 44χρονος μπάτσος νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με σπασμένη μύτη, άλλοι τρεις μπάτσοι νοσηλεύονται τραυματισμένοι από πέτρες. Τα περιπολικά έπεσαν προφανώς σε παγίδα που είχαν στήσει οι δράστες.
Γύρω στις 21.30 οι συνάδελφοί τους στο κέντρο τηλεπικοινωνιών άκουσαν τους συγκεκριμένους μπάτσους να ειδοποιούν για κάτι έκτακτο. Ήταν μια περιπολία ρουτίνας για τους έμπειρους αστυνομικούς. Ξαφνικά αντικρύζουν έναν 27χρονο, ο οποίος έχει βγάλει σε κοινή θέα τα γεννητικά του όργανα και βρίζει τους αστυνομικούς. Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
Παράλληλα με την αναπόφευκτη (sic!) προσφυγή στο ΔΝΤ που ετοιμάζουν οι ευαίσθητοι πολιτικοί και οι ελβετόψυχοι επιχειρηματίες και λοιποί καρχαρίες, παρουσιάζεται νυχθημερόν μια νέα δόση… ασφάλειας στους πολίτες. Έτσι, λοιπόν, το δίπολο «τρομοκρατία»-εγκληματικότητα προβάλλεται ως μέγιστος εχθρός και οι καλοθελητές των Μέσων Μαζικής Εξαπάτησης προωθούν ένα πλέγμα από κάμερες, περιπολίες, μηχανοκίνητες ομάδες μπάτσων κτλ. ως αναγκαίο για την… ασφάλεια του πολίτη. Συνέχεια →
Μου αρέσει αυτό:
Μου αρέσει! Φόρτωση...
«Περίοδος που η κοινωνία βρέθηκε στον γύψο», «μεταπολιτευτική περίοδος», «αλλαγή», «περίοδος εθνικής συμφιλίωσης», «εκσυγχρονιστική περίοδος», «περίοδος κοινωνικής ευμάρειας», «μνημονιακή περίοδος» κοκ. Σ’ αυτές και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, η χρήση του όρου «περίοδος» έρχεται να περικλείσει, να σφραγίσει ερμητικά, γεγονότα, καταστάσεις που σημάδεψαν τις ζωές ή τον θάνατο πλήθους ανθρώπων, έναν πραγματικό χείμαρρο από ανθρώπινες ενέργειες, συγκρούσεις ή εξουσιαστικές μεθοδεύσεις.
Anarchy press gr 