Περιμένοντας στην ουρά

Την ώρα που «όλα γίνονται εύκολα και γρήγορα» με «ένα απλό κλικ», πολλοί ανάμεσά μας, σαν φαντάσματα, αλλά ζώντες ακόμη, περιμένουν. Δεν ξέρουν και πολλά, δεν μπορούν να πουν σχεδόν τίποτε, για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, χρωστώντας παντού τη ζωή τους, υποφέροντας σε μια ουρά νοσοκομείου, εφορείας, γραφείου πρόνοιας, ενός οποιουδήποτε γραφείου που τους υπόσχεται, αλλά δεν τους δίνει τίποτε. Κατά πάσα πιθανότητα, όλοι αυτοί δε θα είναι σε θέση καν να διαβάσουν το κείμενο αυτό. Πιθανότατα να κρίνουν πως δεν το χρειάζονται κιόλας. Κι όμως, οι άλλοι, που μπορούν με εκείνο το κλικ να πληρώνουν «εύκολα και γρήγορα» τους λογαριασμούς τους και να πηγαίνουν διακοπές, ούτε που το φαντάζονται. Δεν το διανοούνται.

«Ο ΣΚΥΛΟΣ ΔΕΝ ΔΑΓΚΩΝΕΙ ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΟΥΡΑ ΤΟΥ»…

Όσο μεγαλώνει η κοινωνική κατακραυγή εναντίον των πολιτικών και της πολιτικής, τόσο πληθαίνουν οι «φοβέρες» και οι «απειλές» που εκτοξεύουν οι θιασώτες μιας ακόμα «κάθαρσης» του πολιτικού σκηνικού, και οι επίδοξοι «τιμωροί» των φοροφυγάδων που αίφνης απόκτησαν ονοματεπώνυμο, επάγγελμα και διεύθυνση.

Ζητούμενο για τους «σωτήρες» του εξουσιαστικού καραβιού, που δεν μπάζει απλά νερά, αλλά που βουλιάζει με γρήγορους ρυθμούς είναι να καταπραΰνουν την κοινωνική οργή, να «αγοράσουν» χρόνο ώστε να «μοντάρουν» την εναλλακτική λύση, που θα επαναφέρει την πολυπόθητη γι’ αυτούς πολιτική ομαλότητα.